Angielski prozaik i poeta. Zdobył światową popularność wierszami o brytyjskich żołnierzach służących w koloniach oraz przygodowymi opowieściami zaliczanymi do klasyki literatury młodzieżowej. Uchodził za piewcę imperializmu, dostrzegał jednak wartości kulturowe ludów podbitych. Ukazywał kolonializm jako posłannictwo białej rasy, której powinnością jest krzewienie zasad europejskiej cywilizacji. Lata młodości spędził głównie w Indiach, które są egzotycznym tłem jego najbardziej znanych utworów: powieści Kim oraz opowiadań fantastycznych Księga dżungli. W licznych artykułach i wystąpieniach okolicznościowych komentował najważniejsze wydarzenia polityczne na świecie. Jego niezwykle poczytna twórczość budziła skrajnie różne oceny krytyków. W roku 1907 został wyróżniony literacką Nagrodą Nobla „w uznaniu przenikliwości, oryginalnej wyobraźni, śmiałych pomysłów i wybitnego talentu narracyjnego”.
Czuć, że pisana w czasach angielskiego kolonializmu. Zwierzęta przedstawiane jak w Indyjskiej klasie identyfikacyjnej. Człowiek jako król przerażający szkarłatnym berłem. Świetne epizody, jak ,,wygoniono'' dwunoga ze stada, jak inność omamia i prowokuje do ucieczki. Strach przed obcością w formie dziecięcej blizny. Z czasem słabnie zainteresowanie, z dwóch powodów: mocny początek jest za ostry, i artysta nie potrafi podkręcić wrażeń z wcześniejszych epizodów. Po drugie - epizodyczna narracja nie potrafi już nic nowego przygotować dla czytelnika. Czytasz tę opowieść, jak mało zajmujący program przyrodniczy. Nomen omen przesyt zwierzętami kosztem ludzkiej stopy nadmiernie sprowadza lekturę do niepoważnych problemów osobistych. Zamiast uwieść człowieczymi uczuciami, gnije w dżungli z pierwotnymi czworonogami bez emocji. Dlaczego Tarzana czytało się wybornie, a ,,Księga Dżungli'' jest przezroczysta? Właśnie dlatego, że człowiek został skazany na bycie ,,nigdzie''. Nigdy nie należąc do klanu ludzi, ani do spuścizny prymitywnych małp, które, nie mając świadomości - nie udźwigną surrealistycznej duszy małpiego króla. Ów impas decydował o wielkiej wrażliwości autora, tymczasem ,,Księga Dżungli'' opowiada nie zajmujące historyjki z dusznej Azji Południowej.
Cenię klasykę literatury za jakość, uniwersalność oraz głębokie prawdy, jakie niesie, które nie tracą na aktualności. Tym broni się dobra literatura przed zapomnieniem. Niezmiernie cieszy mnie fakt, że pojawiają się wznowienia, takie jak „Księga dżungli. Historia Mowgliego” Rudyarda Kiplinga od @wydawnictwo_mg. Tym bardziej podoba mi się ta edycja, ponieważ jest to wydanie ilustrowane przez Johna Lockwooda Kiplinga, Maurice’a i Edwarda Detmoldów oraz Johna Charles’a Dollmana.
Z jednej strony mamy tu Mowgliego, ludzkie szczenię, który jest jak tabula rasa, nieskażony ludzkim prawami, uprzedzeniami, poczuciem wyższości. Z drugiej mamy prawa dżungli, ale rozumiane nie tak jak dzisiaj jako prawo silniejszego, lecz racjonalnie usankcjonowane zasady pozwalające korzystać z obfitości lasów każdemu, kto tego potrzebuje. Nieakceptowane dlatego jest zachowanie tygrysa bengalskiego Shere Khana czy Tabaqui, którzy kierują się nienawiścią i szaleństwem. W opozycji do nich mamy prawych mieszkańców dżungli: panterę Bagheerę, niedźwiedzia Baloo czy Akela, będących nauczycielami i opiekunami Mowgliego.
Okazuje się jednak, że czyste serce Mowgliego nie wystarczy. O ile on sam akceptuje swą wilczą rodzinę i prawa rządzące ich relacjami, o tyle kiedy trafia do ludzi, nie może się u nich odnaleźć. Nie jest akceptowany, nie przynależy do nich, nie pasuje do dziwnych podziałów, nie rozumie ich postępowania. W ludzkim społeczeństwie nie ma miejsca na jasne zasady gry, nie ma miejsca dla kogoś, kto nie dostosowuje się do reszty.
Lektura ta pozostaje aktualna do dziś. Dogłębna analiza prawa jednostki, zasad rządzących społeczeństwem, zwierzęta reprezentujące ludzkie charaktery - wszystko to ukazane przez laureata Nagrody Nobla w scenerii zachwycającej dżungli. Obok takiej książki, do tego pięknie wydanej, nie można przejść obojętnie.
W serii ilustrowanej klasyki ukazały się m.in.:
„Mały Lord”
„Tajemniczy ogród”
„Lato leśnych ludzi”
„Mała księżniczka”
Rudyard Kipling „Księga dżungli. Historia Mowgliego”, wyd. MG
Wiek czytelników: 9+
Liczba stron: 384