Kiedy po raz pierwszy usłyszałam że Rina Kent w serii Legacy Of Gods planuje napisać romans MM i to z jednym z moich ulubionych psycholi Niko, zmartwiłam się bo był to gatunek romansów w którym w ogóle się nie odnajdywałam. Jednak z każdą kolejną częścią w serii Ci bohaterowie grew deeply on me i kiedy skończyłam 4 część byłam już pewna że jednak bardzo chcę przeczytać ich historię. Czułam, że to właśnie Niko i Bran są tymi wyjątkowymi postaciami którzy zdołają przekonać mnie do tego gatunku.
Już wcześniej w książce In Silence She Screams od Amo Jones miałam mały glimpse bohaterów z upodobaniami bi, ale to była zupełnie inna historia (którą btw polecam)
God Of Fury to doskonały przykład historii z motywem opposite attract, to również mroczna historia ale pełna przezabawnych dialogów. To również albo przede wszystkim głęboka i wzruszająca historia o odnajdywaniu siebie i poszukiwaniu równowagi w życiu.
Rutyna, skrupulatna kontrola życia to definicja Brandona Kinga. Cichy spokojny złoty chłopak, zawsze działał według ustalonych zasad. Nieplanowane wydarzenia wytrącały go z równowagi i zaburzały życiowy cykl, bo kiedyś ktoś odebrał mu tą kontrolę, dlatego dzisiaj ona rządziła jego życiem. Stąd wyobraźcie sobie jaki chaos wprowadziło pojawienie się Nikolaia w jego życiu.
Nicolai Sokolov to totalny chaos, spustoszenie i demolka. Wytatuowany, niebezpieczny, dominujący mafia prince. Jego znakiem rozpoznawczym było brak koszulki instant i jak sam twierdzi niech się cieszą że nosi chociaż spodnie bo generalnie latał by nagi all the time. Poczucie humoru i sarkazm Niko to był mój ulubiony motyw w książce, który wylewał się prawie na każdej stronie, chociaż czasem mówiony pół żartem pół serio bo przemoc była wpisana w jego DNA a mózg pracował na zupełnie innych obrotach.
Wcześniej Nikolai uznawał takich ludzi jak Bran boring to death ale ten miał w sobie to co wyzwalało w nim.... wyzwanie? Lubił pobudzać w Branie najgorsze instynkty przed którymi chłopak tak się bronił chcąc zawsze uchodzić za poprawnego, a Niko lubił bawić się swoimi ofiarami. Jak kot kiedy złapie mysz, lubi ją pomęczyć przez chwilę zanim z nią skończy. Więc sami widzicie, że nie był to łatwy związek, BA tu nawet od początku nie było mowy o żadnym związku bo Bran nigdy nie czuł się homoseksualny, był straight, ale najbardziej czuł się zagubiony. Nikolai był bi i do tej pory zaliczał każdego kogo namierzył na swój radar niezależnie od płci. Jednak obaj odkryli w sobie nawzajem coś innego, coś co przyciągało ich niczym magnes i w jakiś magiczny sposób uzupełniali siebie nawzajem.
Muszę przyznać, że nadal nie porywa mnie s€x dwóch mężczyzn jednak obserwowanie jak ich relacja przeradza się w głębsze uczucie to już inna bajka. Ta przemiana i to jak wyjątkowi byli dla siebie, względem siebie and to no one else było wspaniałe, momentami wzruszające i wyjątkowe. Chyba nawet w romansach z heteroseksualnym związkiem nie doświadczyłam takich uniesień serca.
God Of Fury to była wyśmienita mroczna uczta. To było dojrzewanie w związku, do związku ale również dojrzewanie do równowagi z samych sobą i wypędzeniem demonów przeszłości.
Z niecierpliwością czekam na ostatni tom tej serii, God Of War o Avie Nash i Eli'm King, który mam nadzieję zachwyci mnie jak poprzednie. Tymczasem dla Was szykuje się kolejna polska premiera z książka Riny Kent.
Motywy:
DARK COLLEGE ROMANCE
OPPOSITE ATTRACT
GRUMPY GOLDEN BOY HERO
PSYCHO SUNSHINE GOLD RETRIEVER MAFIA PRINCE HERO
SECRET ROMANCE
PUSH AND PULL
BANTER
GAY AWAKENING

Kiedy po raz pierwszy usłyszałam że Rina Kent w serii Legacy Of Gods planuje napisać romans MM i to z jednym z moich ulubionych psycholi Niko, zmartwiłam się bo był to gatunek romansów w którym w ogóle się nie odnajdywałam. Jednak z każdą kolejną częścią w serii Ci bohaterowie grew deeply on me i kiedy skończyłam 4 część byłam już pewna że jednak bardzo chcę przeczytać ich...

GoF jest 5 tomem serii Legacy of Gods, której ja nie czytałam, a mimo to nie miałam problemu z odnalezieniem się w fabule. Problemem nie okazał się także język, gdyż czytałam po angielsku. Pierwszy raz od dawna.

Nikolai Sokolov to typowy huligan i łobuz z mafijnymi koneksjami. Brandon King pochodzi z dobrze usytuowanej rodziny, spokojny, artysta, tzw. golden boy, który myślał że bycie dostrzeżonym przez Nikolaia to najgorszy koszmar. Błąd. Bycie obiektem pragnienia Nikolaia jest dużo gorsze.

Ta książka przerosła moje najśmielsze oczekiwania. Zaciekawiła fabułą i bohaterami, złamała mnie nie raz czy dwa, a wielokrotnie, bo choć wydaje się, że to zwykły romans mlm to nic bardziej mylnego! Porusza bardzo, bardzo ważne i trudne tematy.

Później skleiła moje zbolałe serce i ostatecznie wzruszyła, czego efektem był litr wylanych łez.

Przeżywałam ją całą sobą. Czytałam z zapartym tchem, a gdy tylko ją skończyłam, zaczęłam ponownie, tym razem zaznaczając każdy ważny fragment.
To chyba najlepsza recenzja jaka istnieje dla książki.

Poziom 🌶️ był on point i było to tak dobre.. tak cholernie dobre! 🥵

Powiedzieć, że uwielbiam tę książkę to jak nic nie powiedzieć. Ja ją KOCHAM.

GoF jest 5 tomem serii Legacy of Gods, której ja nie czytałam, a mimo to nie miałam problemu z odnalezieniem się w fabule. Problemem nie okazał się także język, gdyż czytałam po angielsku. Pierwszy raz od dawna.

Nikolai Sokolov to typowy huligan i łobuz z mafijnymi koneksjami. Brandon King pochodzi z dobrze usytuowanej rodziny, spokojny, artysta, tzw. golden boy, który...

Najgorsze w tej książce jest to, że po przeczytaniu jej wiem, że długo nie trafię na kolejną tak dobrą lekturę.

Najgorsze w tej książce jest to, że po przeczytaniu jej wiem, że długo nie trafię na kolejną tak dobrą lekturę.

📍Jakiej książce daliście ostatnio 5/5?


𝐑𝐢𝐧𝐲 𝐊𝐞𝐧𝐭 chyba nie muszę nikomu przedstawiać. I o ile polscy czytelnicy raczą się na chwilę obecną cyklem Royal Elite (seria rodziców),ja pożeram na bieżąco już 𝙙𝙧𝙪𝙜𝙞𝙚 𝙥𝙤𝙠𝙤𝙡𝙚𝙣𝙞𝙚 (seria dzieci).


𝑮𝒐𝒅 𝒐𝒇 𝑭𝒖𝒓𝒚 to piąty i jednocześnie przedostatni tom serii 𝑳𝑬𝑮𝑨𝑪𝒀 𝑶𝑭 𝑮𝑶𝑫𝑺.

• 𝑵𝒊𝒌𝒐𝒍𝒂𝒊 𝑺𝒐𝒌𝒐𝒍𝒐𝒗 był nieokrzesanym chaosem, który czerpał z życia pełnymi garściami. Głośny, bezpośredni, szczery.

• 𝑩𝒓𝒂𝒏𝒅𝒐𝒏 𝑲𝒊𝒏𝒈 stanowił jego kompletne przeciwieństwo. Metodyczny, poukładany, cichy. Był spokojem przeszytym bolesną i skrywaną przed wszystkimi tajemnicą.

💘

W zakamarkach mojej głowy czaiły się myśli, że 𝑮𝒐𝒅 𝒐𝒇 𝑭𝒖𝒓𝒚 może być fantastyczna. Już pierwsze rozdziały udowodniły, że intuicja mnie nie zawiodła. Rina udowodniła, że męski romans w jej wykonaniu, może być równie znakomity co ten typowy, heteroseksualny.

“𝑰 𝒍𝒐𝒗𝒆 𝒕𝒉𝒊𝒔 𝒎𝒂𝒏 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒆𝒗𝒆𝒓𝒚𝒕𝒉𝒊𝒏𝒈 𝑰 𝒉𝒂𝒗𝒆 𝒂𝒏𝒅 𝒅𝒐𝒏’𝒕 𝒉𝒂𝒗𝒆. 𝑰 𝒍𝒐𝒗𝒆 𝒉𝒊𝒎 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒎𝒚 𝒔𝒂𝒏𝒆 𝒂𝒏𝒅 𝒊𝒏𝒔𝒂𝒏𝒆 𝒑𝒂𝒓𝒕𝒔.”

Jestem absolutnie zakochana w tym, jak Kent sportretowała głównych bohaterów. Byli niczym ogień i woda. Tak różni pod względem wyglądu, nawyków, charakterów. Ale jednocześnie pasowali  do siebie niczym dwa puzzle. Historia 𝑵𝒊𝒌𝒐 𝒊 𝑩𝒓𝒂𝒏𝒂 ma genialny humor (głównie za sprawą tego pierwszego),ale jednocześnie porusza bardzo trudne tematy.

Absolutnie zasłużone 5/5⭐️

“𝐄𝐯𝐞𝐧 𝐢𝐟 𝐲𝐨𝐮 𝐡𝐚𝐭𝐞 𝐲𝐨𝐮𝐫𝐬𝐞𝐥𝐟, 𝐈’𝐥𝐥 𝐥𝐨𝐯𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐟𝐨𝐫 𝐭𝐡𝐞 𝐛𝐨𝐭𝐡 𝐨𝐟 𝐮𝐬.” - 𝑁𝑖𝑘𝑜𝑙𝑎𝑖 𝑆𝑜𝑘𝑜𝑙𝑜𝑣 💔

🔎

📍Jakiej książce daliście ostatnio 5/5?


𝐑𝐢𝐧𝐲 𝐊𝐞𝐧𝐭 chyba nie muszę nikomu przedstawiać. I o ile polscy czytelnicy raczą się na chwilę obecną cyklem Royal Elite (seria rodziców),ja pożeram na bieżąco już 𝙙𝙧𝙪𝙜𝙞𝙚 𝙥𝙤𝙠𝙤𝙡𝙚𝙣𝙞𝙚 (seria dzieci).


𝑮𝒐𝒅 𝒐𝒇 𝑭𝒖𝒓𝒚 to piąty i jednocześnie przedostatni tom serii 𝑳𝑬𝑮𝑨𝑪𝒀 𝑶𝑭 𝑮𝑶𝑫𝑺.

• 𝑵𝒊𝒌𝒐𝒍𝒂𝒊 𝑺𝒐𝒌𝒐𝒍𝒐𝒗 był nieokrzesanym chaosem, który czerpał z...

„But most of all, I’m sorry that he even wants me.”

„He pushed me away and I thought he hated me. All this time, I failed to realize he hates himself.”

Przed Wami książka, na którą czekałam z niecierpliwością. I od razu powiem, że mogę nie być obiektywna, bo w chwili, gdy chodzi o Brandona Kinga, włącza mi się tryb mamy kwoki, co jest u mnie niespotykane.

„God of fury” to piąta odsłona serii Legacy of Gods, której bohaterami są Brandon King i Nikolai Sokolov. Obydwoje przewijają się nam od pierwszej części i przed lekturą ich historii, mamy pewien obraz:

Brandon to spokojny, wycofany, bardzo dobrze wychowany dwudziestotrzyletni mężczyzna, który w oczach wszystkich swoich przyjaciół jest kimś, kto zawsze będzie dla nich.

Nikolai z kolei to dziewiętnastolatek, który w przyszłości będzie jedną z trzech najważniejszych osób w rosyjskiej Bratvie. Jest głośny, wulgarny, nieokrzesany i ma problemy z agresją. Tak Bran i Niko wyglądali w oczach innych. A jacy są naprawdę?

„God of fury” mnie złamało. Kilkukrotnie doprowadziło do płaczu i sprawiło, że miałam ochotę krzyczeć.

Brandon King jest postacią, którą trzeba chronić i przysięgam, że jak zobaczę jakikolwiek zły komentarz na jego temat, to jestem gotowa rozpocząć wojnę. Wchodzimy do głowy młodego mężczyzny, który jest złamany. To wycofanie, cisza i spokój, którym emanuje, jest tak naprawdę jedną wielką maską, która ukrywa ból i cierpienie. Już w „God of Ruin” za sprawą Landona dowiadujemy się, że jak mieli piętnaście lat, to Brandona spotkało coś, co zgasiło światło w jego oczach. Tutaj dowiadujemy się, co to było i złamie Wam to serce. Rozdziały Brandona były dla mnie ciężkie, bo czułam się bezradna. Widziałam, z czym się zmaga i jak sobie „radzi” i miałam ochotę go przytulić i zapewnić, że kiedyś będzie dobrze. Nikolai to kompletne przeciwieństwo Kinga i właśnie to jest w tym najpiękniejsze. Bo o ile Bran potrzebował kogoś silnego, kto przy nim będzie trwał, tak Niko potrzebował kogoś, kto go wyciszy. Kto uśpi jego demony i pozwoli mu na odrobinę spokoju.

Ich relacja była bardzo dynamiczna i momentami chaotyczna. GoF doprowadzało mnie do szewskiej pasji, bo byłam rozdarta jak nigdy. Bo dobrze rozumiałam, dlaczego Brandon nie chce ujawniać ich związku, a z drugiej strony mieliśmy przeuroczego i zakochanego Niko, który chciałby powiedzieć wszystkim, że Brandon King, że przepiękny Lotus Flower jest jego.

Kiedy czytaliśmy poprzednie części, nawet nie mieliśmy pojęcia, co dzieje się w pewnym penthouse. W czasie, kiedy Glyn i Killian, Annika i Crey, Jeremy i Cecy i Landon z Mią, tworzyli swoje relacje, Nikolai i Bran uczyli się siebie. I to wcale nie było takie łatwe. Zwłaszcza że Niko bardzo wkręcił się w tę relację, a Bran męczony własnymi demonami, często robił parę kroków wstecz. Było sporo kłótni, parę zerwań, ale i jeszcze więcej pocałunków i uroczych scen.
Perspektywa Niko była czymś, czego potrzebowałam. Uwielbiam jego komentarze i to, że każda osoba, która śmiała się spoufalać z Brandonem, była jego potencjalną ofiarą (tak, nawet mała dziewczynka, która chciała w przyszłości poślubić Kinga, w głowie Niko pływała w jeziorze razem z kaczkami i to nie z własnej woli). Było bardzo dużo scen, które mnie rozbawiły. Ale Nikolai to nie tylko jego relacja z chłopakiem, w którym się zakochał. To również braterska więź, która połączyła go z Jeremym i muszę powiedzieć, że bardzo podobało mi się to, w jaki sposób Rina opisała tę relację.

Cieszę się, że w God of fury znalazło się miejsce dla Landona i Leviego. Może część osób się ze mną nie zgodzi, ale podoba mi się droga, którą przeszły nasze bliźniaki. Ich droga była trudna i kręta, ale finalnie czuję się usatysfakcjonowana.

A Levi? Jego rozdział rozbawił mnie do łez, biedny King zastanawia się, co takiego zrobił, że los sprowadził do jego domu rosyjską mafię. Jednak tu widzimy też inną stronę rodzicielstwa. Bo fajnie jest, kiedy jest miło i przyjemnie. A tu niestety tak nie jest. Levi i Astrid nawet nie mieli pojęcia, co od ośmiu lat przeżywał ich syn. Mimo to Bran dbał o to, by jego rodzice byli szczęśliwi. Robił wszystko, by byli z niego dumni. Rozmowy z Levim mnie rozczuliły i bardzo się cieszę, że właśnie taką relację ze sobą mieli.

W moim odczuciu „God of Fury” jest najlepszą częścią Legacy of Gods i nie wiem, czy czasem nie najlepszą książką Riny. Chociaż skończyłam już książkę, to już tęsknię za bohaterami i podejrzewam, że szybko wrócę do ich historii.

„But most of all, I’m sorry that he even wants me.”

„He pushed me away and I thought he hated me. All this time, I failed to realize he hates himself.”

Przed Wami książka, na którą czekałam z niecierpliwością. I od razu powiem, że mogę nie być obiektywna, bo w chwili, gdy chodzi o Brandona Kinga, włącza mi się tryb mamy kwoki, co jest u mnie niespotykane.

„God of fury”...