Mam bardzo ambiwalentne odczucia w stosunku do tej książki z jednej strony dowiaduje się z niej o kulturze wschodniej i lektura jest przemiła a z drugiej pojawia się w niej wątek aborcji i jej późniejszych konsekwencji z ewidentną nutą "ku przestrodze". Co prawda w drugim tomie nie ma mowy o aborcji, ale wiemy z pierwszego tomu, że zdrowotne problemy bohaterki właśnie od tego się zaczęły. Zakładając, że ktoś sięgając po drugi tom uprzednio czytał pierwszy, nie podoba mi się kontynuacja tego wątku. Ja liczyłam, że autor do niego nie wróci. Jestem mocno rozczarowana. Biorąc pod uwagę, że pisze to mężczyzna dodatkowo czuje się zniesmaczona. Pierwszą część książki, gdzie temat nie był poruszany czytało mi się wyśmienicie (oceniłabym ją na 7),ostatnia jedna trzecia dotyczy śmierci i żałoby i temat sam w sobie jest dla mnie ciekawy, jednak w miłej książce pisanej ku pokrzepieniu przemycać motyw kobiety, która po aborcji przechodzi trudne komplikacje zdrowotne a ostatecznie umiera jest koszmarny. Nie potrzeba tego nikomu do niczego, zwłaszcza kobietom.

Mam bardzo ambiwalentne odczucia w stosunku do tej książki z jednej strony dowiaduje się z niej o kulturze wschodniej i lektura jest przemiła a z drugiej pojawia się w niej wątek aborcji i jej późniejszych konsekwencji z ewidentną nutą "ku przestrodze". Co prawda w drugim tomie nie ma mowy o aborcji, ale wiemy z pierwszego tomu, że zdrowotne problemy bohaterki właśnie od...

Wspaniała kontynuacja. Przyglądamy się dalszym losom Takako, Satoru, Momoko, Wady i innym osobą poznanym w poprzedniej części. Mamy tutaj ukazane normalne życie ludzi, pośród książek w antykwariacie Morisaki. Zmagania bohaterów z miłością, chorobą, upływającym czasem, śmiercią. Pozwala na taką wewnętrzną nostalgię, co dla na samych w życiu jest najważniejsze.

Wspaniała kontynuacja. Przyglądamy się dalszym losom Takako, Satoru, Momoko, Wady i innym osobą poznanym w poprzedniej części. Mamy tutaj ukazane normalne życie ludzi, pośród książek w antykwariacie Morisaki. Zmagania bohaterów z miłością, chorobą, upływającym czasem, śmiercią. Pozwala na taką wewnętrzną nostalgię, co dla na samych w życiu jest najważniejsze.

Ciekawa kontynuacja powieści "Moje dni w antykwariacie Morisaki", choć muszę przyznać, że pierwsza część była ciut lepsza.

Ciekawa kontynuacja powieści "Moje dni w antykwariacie Morisaki", choć muszę przyznać, że pierwsza część była ciut lepsza.

Po pierwszej części spodziewałam się tutaj czegoś równie dobrego, jednak trochę się zawiodłam. Fabuła nie była dla mnie za szczególnie ciekawa, bohaterowie zaczęli mnie wkurzać. Uważam, że ta część została napisana trochę na siłę i nie widzę sensu jej istnienia.

Po pierwszej części spodziewałam się tutaj czegoś równie dobrego, jednak trochę się zawiodłam. Fabuła nie była dla mnie za szczególnie ciekawa, bohaterowie zaczęli mnie wkurzać. Uważam, że ta część została napisana trochę na siłę i nie widzę sensu jej istnienia.

Miałam fajne wrażenia po pierwszym tomie - "Moje dni w antykwariacie" były powieścidełkiem przewidywalnym, ale bezpretensjonalnym i miłym w czytaniu.
Spokojnie sięgnęłam więc po drugi tom i teraz nie wiem: czy pierwszy też był taką szmirą, ale przeczytałam go w innym nastroju i dlatego mi się spodobał, czy drugi jest słabszy?

Myślałam, że będzie coś o życiu uczuciowym Takako - ale to, co prezentuje autor jest tak infantylne i głupie, że aż by się chciało zapytać, ile jeszcze powieści będzie się kręciło wokół wątku braku komunikacji między ludźmi.
Myślałam, że będzie więcej perypetii emocjonalnych przyjaciół Takako - ale wszystko to nie jest warte nawet funta kłaków.
Myślałam, że powieść uratuje wątek Momoko - ale nie. Jak w klasycznej szmirowatej powieści Momoko ma sprawić, że coś się dzieje i doprawić lukier powieści kroplą soku cytrynowego. Nawet ten wątek nie znajduje żadnej kulminacji, żadnego rozwiązania spod znaku katharsis, służy natomiast do wyprodukowania jeszcze większych ilości lukru.

Banalne, przewidywalne od pierwszej strony i przesłodzone tak, że aż bolą zęby.

Miałam fajne wrażenia po pierwszym tomie - "Moje dni w antykwariacie" były powieścidełkiem przewidywalnym, ale bezpretensjonalnym i miłym w czytaniu.
Spokojnie sięgnęłam więc po drugi tom i teraz nie wiem: czy pierwszy też był taką szmirą, ale przeczytałam go w innym nastroju i dlatego mi się spodobał, czy drugi jest słabszy?

Myślałam, że będzie coś o życiu uczuciowym...

Przyjemna książka, idealna do czytania w podróży.

Przyjemna książka, idealna do czytania w podróży.

Kontynuacja wypadła, według mnie, nieco lepiej niż pierwsza część. Główna bohaterka jest trochę bardziej ogarnięta, ma jakieś strzępy charakteru. Fabuła obraca się wokół kilku wątków, które wydały mi się jedynie zarysowane. Może gdyby książka była dłuższa i bardziej skupiała się na relacjach między bohaterami, gdyby dialogi były mniej sztuczne, zachowania bardziej racjonalne...

Kontynuacja wypadła, według mnie, nieco lepiej niż pierwsza część. Główna bohaterka jest trochę bardziej ogarnięta, ma jakieś strzępy charakteru. Fabuła obraca się wokół kilku wątków, które wydały mi się jedynie zarysowane. Może gdyby książka była dłuższa i bardziej skupiała się na relacjach między bohaterami, gdyby dialogi były mniej sztuczne, zachowania bardziej racjonalne...

1. Niezła kontynuacja, ale mniej w niej tego klimatu z pierwszej części. Jest mniej urzekająca.
2. Może to kwestia różnic kulturowych, ale zachowanie i motywy bohaterki są dla mnie mało zrozumiałe.
3. Nie zostanie ze mną na dłużej.

1. Niezła kontynuacja, ale mniej w niej tego klimatu z pierwszej części. Jest mniej urzekająca.
2. Może to kwestia różnic kulturowych, ale zachowanie i motywy bohaterki są dla mnie mało zrozumiałe.
3. Nie zostanie ze mną na dłużej.

Obie części mi się bardzo podobały. Książka jest ciekawa i przyjemna.

Obie części mi się bardzo podobały. Książka jest ciekawa i przyjemna.

Pierwsza część zdecydowanie bardziej mi się podobała.

Pierwsza część zdecydowanie bardziej mi się podobała.