"Błękitna wstążka" Magdaleny Wojtkiewicz to opowieść, która przenosi nas do czasów II wojny światowej. Należy jednak pamiętać, że jest to opowieść fikcyjna.

Jej autorka jednak umiejętnie łączy w fabule prawdziwe realia wojenne z wymyśloną przez siebie narracją, co dodaje autentyczności opisywanej historii i sprawia, że czytelnik bardzo emocjonalnie podchodzi do tego tekstu.

Główną bohaterką tej opowieści jest młoda dziewczyna, której wojenna zawierucha odbiera wiele cennych rzeczy, definiujących do tej pory jej życia. Przynosi jednak uczucie, które zaskakuje i budzi kontrowersje...

Anna Malicka, bo o niej właśnie mowa, to zdeterminowana romantyczka z głową pełną marzeń. Nagle, w wyniku nazistowskiej agresji na Polskę, musi ona zmierzyć się z całą wojenną gehenną. To oczywiście rujnuje jej wszystkie plany i marzenia.

Dziewczyna nagle wkracza w pozbawioną złudzeń dorosłość. Wojna wpływa bowiem na całe jej życie i rujnuje właściwe wszystkie relacje z bliskimi. Do tego okazuje się, że los jej rodziny spoczywa w rękach jednego człowieka. Jest nim niemiecki oficer, porucznik Horst Kluzer. To właśnie z nim bohaterka zawiera niebezpieczną umowę, aby ocalić swoich krewnych wywiezionych do obozu Stutthof. Jest w tym jednak zbyt ufna i przesadnie naiwna.

Między Anną a Horstem rodzi się skomplikowana relacja, która pomimo nieprzyjaznych okoliczności przeradza się w uczucie. Jest to miłość, która nie powinna się wydarzyć z uwagi na różnice kulturowe i konflikt między ich narodami. To dodaje dramatyzmu i intensywności całej opowieści. Czy jednak to uczucie jest prawdziwe? Czy Anna Malicka zdoła ocalić swoich bliskich? Jak potoczy się jej historia w obliczu niebezpiecznej umowy z niemieckim oficerem?

Jeśli interesuje Cię pełna emocji opowieść o odwadze, poświęceniu i trudnych relacjach - "Błękitna wstążka" to idealna propozycja dla Ciebie 📖

"Błękitna wstążka" Magdaleny Wojtkiewicz to opowieść, która przenosi nas do czasów II wojny światowej. Należy jednak pamiętać, że jest to opowieść fikcyjna.

Jej autorka jednak umiejętnie łączy w fabule prawdziwe realia wojenne z wymyśloną przez siebie narracją, co dodaje autentyczności opisywanej historii i sprawia, że czytelnik bardzo emocjonalnie podchodzi do tego...

Autorka uczy nas jak szybko oceniamy ludzi z własnej perspektywy. Widać to po komentarz... osobiście uważam, że to świetny debiut. Debiut, czyli ma tu prawo coś być nie tak! Scena końcowa idealnie wyważona. Czy potrzebna? No nie wiem... jednak mam ochotę na więcej historii Anny I Horsta!

Autorka uczy nas jak szybko oceniamy ludzi z własnej perspektywy. Widać to po komentarz... osobiście uważam, że to świetny debiut. Debiut, czyli ma tu prawo coś być nie tak! Scena końcowa idealnie wyważona. Czy potrzebna? No nie wiem... jednak mam ochotę na więcej historii Anny I Horsta!

Książka mnie wciągnęła, kibicowałam uczuciu Anny i Horsta od pierwszego spotkania. Książka jest fikcyjna, natomiast czasy 2 wojny światowej są wyidealizowane, więc jeśli chce ktoś książkę typowo w tym klimacie, to nie jest ta książka.
Książka opisuje miłość w trudnych czasach, wbrew wszystkiemu. Dla mnie lekka, taka której potrzebowałam w tym momencie.

Książka mnie wciągnęła, kibicowałam uczuciu Anny i Horsta od pierwszego spotkania. Książka jest fikcyjna, natomiast czasy 2 wojny światowej są wyidealizowane, więc jeśli chce ktoś książkę typowo w tym klimacie, to nie jest ta książka.
Książka opisuje miłość w trudnych czasach, wbrew wszystkiemu. Dla mnie lekka, taka której potrzebowałam w tym momencie.

Super. Czekam na drugą część

Super. Czekam na drugą część

W miarę dobre czytadełko , tylko zakończenie to porażka…

W miarę dobre czytadełko , tylko zakończenie to porażka…

Nie wiem skąd tak negatywne oceny... książką to debiut i to bardzo dobry. Autorka przekazała ogrom emocji. W życiu nie powiedziałabym, że to debiut. Ktoś czyta książkę "pobieżnie" i wysyawia 3gwiazdki...😐 na prawdę nie rozumiem po co?
Życzę Pani Magdzie, aby pisała, pisała i jeszcze raz pisała, bo robi to genialnie.

Nie wiem skąd tak negatywne oceny... książką to debiut i to bardzo dobry. Autorka przekazała ogrom emocji. W życiu nie powiedziałabym, że to debiut. Ktoś czyta książkę "pobieżnie" i wysyawia 3gwiazdki...😐 na prawdę nie rozumiem po co?
Życzę Pani Magdzie, aby pisała, pisała i jeszcze raz pisała, bo robi to genialnie.

Kiepski romans i okropnie spłycona wizja wojny. Żadnego budowania napięcia, relacji, zażyłości. Naiwni bohaterowie i cudowne zbiegi okoliczności. Przeczytałam pobieżnie, bo większość tekstu można zwyczajnie pominąć, a i tak nie wpływa to na fabułę.

Kiepski romans i okropnie spłycona wizja wojny. Żadnego budowania napięcia, relacji, zażyłości. Naiwni bohaterowie i cudowne zbiegi okoliczności. Przeczytałam pobieżnie, bo większość tekstu można zwyczajnie pominąć, a i tak nie wpływa to na fabułę.

Romansidło osadzone w czasach 2 wojny światowej. Czytało się szybko i przyjemnie, jednak oczekiwałam czegoś więcej.

Romansidło osadzone w czasach 2 wojny światowej. Czytało się szybko i przyjemnie, jednak oczekiwałam czegoś więcej.

Czasami życie wymusza na nas dokonanie wyboru z serii tych niemożliwych. Bo jakże wybrać między głosem serca a rozumu, kiedy wszystko zdaje się przemawiać przeciwko uczuciu. Trudno jest nie ulec emocjom, których doświadczamy pierwszy raz, nawet jeśli rozsądek każe nam się od nich odciąć. Wydawać by się mogło, że w świetle pewnych wydarzeń wybór jest jednoznaczny. Łatwo jest jednak oceniać kogoś, kiedy nie przeszło się „mili w jego butach”…
Kolejny debiut, który mnie zaintrygował. Nie mogło być inaczej, skoro powieść została zaklasyfikowana do kategorii „z historią w tle”. Jako miłośniczka tego gatunku miałam wobec niej wysokie oczekiwania. Czy Magdalenie Wojtkiewicz udało się je spełnić?
„Błękitna wstążka” to opowieść, która na pewno dostarcza czytelnikowi emocji. Nie sposób bowiem przejść obojętnie wobec piekła wojny, w którego środku musiały żyć nasze bohaterki, a szczególnie ona – Anna, dziewczyna z niebieską wstążką we włosach. Autorce udało się odmalować brutalne zderzenie dwóch rzeczywistości – tej przed i po wybuchu II wojny światowej. Osamotniona młoda kobieta musiała uciekać z obleganej Warszawy, a schronienia szukała u wujostwa na Pomorzu. Gdańsk okazał się jednak równie niebezpieczny co stolica, a dziewczyna trafiła pod dach niemieckiego oficera. W tym miejscu rozpoczyna się historia, która jest dosyć przewidywalna, bowiem fabuła powieści Magdaleny Wojtkiewicz jest zbudowana na utartym schemacie – miłości Niemca i Polki w obliczu wojennej rzeczywistości.
Przyznaję, że były chwile, kiedy obawiałam się romantyzowania wojny, bo w niektórych fragmentach autorka się o nią otarła. Ostatecznie udało się jej tego uniknąć, a to głównie poprzez wplecenie w fabułę prawdziwych wydarzeń, które nadają opowiedzianej przez nią historii bardziej realnego wydźwięku. Codzienność w obozie Stutthof, czy też brutalna egzekucja polskiej inteligencji w Piaśnicy – te wydarzenie wywołują na pewno wiele emocji.
Poza wątkiem miłosnym czytelnik ma okazję obserwować swego rodzaju metamorfozę głównej bohaterki, która dokonuje się dosyć dynamicznie. Doświadczenia i strata, z jaką musiała się zmierzyć, a także kiełkujące w niej zakazane uczucie, hartują ją i sprawiają, że przechodzi ona przyspieszony kurs dorastania. Z beztroskiej dziewczyna z błękitną wstążką we włosach staje się kobietą, która podejmuje walkę o przetrwanie oraz wyrwanie z serca miłości, która nigdy nie powinna była w nim zakiełkować.

Podsumowując:

„Błękitna wstążka” to poprawny debiut, ale w moim odczuciu za mało, by nazwać go powieścią z historią w tle. Dla mnie to raczej romans z wątkiem II wojny światowej, który wpisuje się w schemat innych książek jemu podobnych. Interesującym elementem było na pewno wplecenie w fabułę fragmentów historii Pomorza, ale sama opowieść o losach Anny i Horsta zdaje się nierzeczywista, zwłaszcza jej finał. To jedna z takich książek, które z pewnością uczą nas tolerancji dla ludzkich zachowań, powstrzymywania się od oceniania podjętych przez innych decyzji, zwłaszcza w tak trudnych okolicznościach. Obyśmy nigdy nie musieli doświadczyć konieczności dokonywania podobnych wyborów…

Czasami życie wymusza na nas dokonanie wyboru z serii tych niemożliwych. Bo jakże wybrać między głosem serca a rozumu, kiedy wszystko zdaje się przemawiać przeciwko uczuciu. Trudno jest nie ulec emocjom, których doświadczamy pierwszy raz, nawet jeśli rozsądek każe nam się od nich odciąć. Wydawać by się mogło, że w świetle pewnych wydarzeń wybór jest jednoznaczny. Łatwo jest...

Istne grafomaństwo 🙈
Niesamowity gniot. Historia tak nierealna i naciągana, że się w głowie nie mieści. Nie rozumiem tych pozytywnych komentarzy. Tylko dla mało wymagającego czytelnika.

Istne grafomaństwo 🙈
Niesamowity gniot. Historia tak nierealna i naciągana, że się w głowie nie mieści. Nie rozumiem tych pozytywnych komentarzy. Tylko dla mało wymagającego czytelnika.