Zoja zostawia za sobą nieudane małżeństwo i wraz z synem przeprowadza się do Norwegii, gdzie jej babcia wynajmuje domki turystom.
Jeden z domów wynajmuje Runar, którego Zoja zna z przeszłości, ale który jest już zupełnie innym człowiekiem niż kobieta go zapamiętała.
Pojawia się też pewien Włoch, który wprowadza zamęt w życie bohaterów oraz wątek kryminalny do powieści. Włocha nie toleruje syn Zoji. A dlaczego? Przekonajcie się sami ;)

To opowieść pełna uczuć, magii oraz legend o Norwegii. Przeczytałam ją już jakiś czas temu z przyjemnością, zrelaksowałam się przy niej - czego i Wam życzę ❤️

Zoja zostawia za sobą nieudane małżeństwo i wraz z synem przeprowadza się do Norwegii, gdzie jej babcia wynajmuje domki turystom.
Jeden z domów wynajmuje Runar, którego Zoja zna z przeszłości, ale który jest już zupełnie innym człowiekiem niż kobieta go zapamiętała.
Pojawia się też pewien Włoch, który wprowadza zamęt w życie bohaterów oraz wątek kryminalny do powieści....

Lofoty to archipelag wysp na północy Norwegii,surowe,trudno dostępne,ale pełne magii i nordyckich legend.
Właśnie na Lofotach Zoja wraz z babcią wynajmuje domki turystom.Zamieszkała tam by zacząć od nowa życie,po tym jak zawiódł ją ojciec jej syna Antona.
Powieść wciąga,mamy tu dobrze skrojony wątek obyczajowy połączony z wątkiem kryminalnym.Polecam!!

Lofoty to archipelag wysp na północy Norwegii,surowe,trudno dostępne,ale pełne magii i nordyckich legend.
Właśnie na Lofotach Zoja wraz z babcią wynajmuje domki turystom.Zamieszkała tam by zacząć od nowa życie,po tym jak zawiódł ją ojciec jej syna Antona.
Powieść wciąga,mamy tu dobrze skrojony wątek obyczajowy połączony z wątkiem kryminalnym.Polecam!!

Ja to mam pecha. Kupiłam tę książkę na audiotece, bo była opisana jako thriller. Tak jest tam opisana. Myślę sobie thriller i to jeszcze w norweskich okolicznościach przyrody, będzie świetnie. Jakież było moje zaskoczenie, że jest to romans…Mój pierwszy romans w życiu, bo ani nie czytam ani nie praktykuję. Długo jak na mnie męczyłam ten twór. Nawet jak na romans chyba słaby, ale porównania nie mam. Nawet opisy Lofotów nie dały rady. „Los masakros”, jak to mówi moja sąsiadka.

Ja to mam pecha. Kupiłam tę książkę na audiotece, bo była opisana jako thriller. Tak jest tam opisana. Myślę sobie thriller i to jeszcze w norweskich okolicznościach przyrody, będzie świetnie. Jakież było moje zaskoczenie, że jest to romans…Mój pierwszy romans w życiu, bo ani nie czytam ani nie praktykuję. Długo jak na mnie męczyłam ten twór. Nawet jak na romans chyba...

Plus za to, że wbrew prologowi - który mnie na starcie zniechęcił i nastawił negatywnie, dalsza fabuła zmieniła kierunek na bardziej obyczajowy. Ale niewiele to poprawiło sytuację, finalnie słuchałam na przyspieszeniu 3 - byle tylko dokończyć. W sumie tak namieszane, że ani nie poczułam przyrodniczego klimatu, ani ponadnaturalnych zjawisk (i dobrze),ani kryminalnego dreszczyku, ani sympatii do bohaterów. Helikopterowa matka i naburmuszony "dziki wiking" zbyt już dorosły na nastolatkowe fochy, nie pasowali do swoich charakterystyk.

Plus za to, że wbrew prologowi - który mnie na starcie zniechęcił i nastawił negatywnie, dalsza fabuła zmieniła kierunek na bardziej obyczajowy. Ale niewiele to poprawiło sytuację, finalnie słuchałam na przyspieszeniu 3 - byle tylko dokończyć. W sumie tak namieszane, że ani nie poczułam przyrodniczego klimatu, ani ponadnaturalnych zjawisk (i dobrze),ani kryminalnego...

poprostu okropne, zbiór banałów o niczym. Jak rozmowa w podwarszawskiej korporacji z kierownikiem. ble ble ble ble banały i banały bez wartości

poprostu okropne, zbiór banałów o niczym. Jak rozmowa w podwarszawskiej korporacji z kierownikiem. ble ble ble ble banały i banały bez wartości

Okładka piękna, treść - nie bardzo. Baśniowe fiordy, duchy i legendy pewnie dałyby się radę wybronić (choć mam wrażenie, że autorka nie weszła zbyt głęboko w ten klimat, wręcz potraktowała temat zbyt powierzchownie),ale wątek romansu i tego drugiego gościa z opisu, co to sprowadził na jej dom kłopoty, były zwyczajnie słabe.

Tam gdzie akcja przyspieszyła, a żeby dojść do tego momentu trzeba przeczytać pewnie jakieś 70% książki, odczuwałam zażenowanie. Motywacje złego charakteru jakoś średnio do mnie przemawiają. Siostra głównej bohaterki to postać prawie zupełnie zbędna, ale chyba pałam do niej największym niesmakiem. Za używany język (chociaż jak już o tym mowa, to język całej powieści nie jest zbyt górnolotny) i tę całkowicie przytłaczającą dozę infantylności.

Romanse nie są moim pierwszym wyborem jeśli chodzi o literaturę. Sięgnęłam po tę pozycję ze względu na Norwegię w tle, ale nawet ona została przedstawiona tak, jakby stanowiła skupisko powszechnie znanych stereotypów. Dużo cynamonek tu było.

Wątek miłosny jak to wątek miłosny. Sztampa, tyle że z udziałem wikinga. Reszta całkowicie już standardowa, z samicą, na którą przypada co najmniej jeden samiec.

Okładka piękna, treść - nie bardzo. Baśniowe fiordy, duchy i legendy pewnie dałyby się radę wybronić (choć mam wrażenie, że autorka nie weszła zbyt głęboko w ten klimat, wręcz potraktowała temat zbyt powierzchownie),ale wątek romansu i tego drugiego gościa z opisu, co to sprowadził na jej dom kłopoty, były zwyczajnie słabe.

Tam gdzie akcja przyspieszyła, a żeby dojść do...

Po nieudanym małżeństwie Zoja decyduje się na zmianę.Wraz z synem przeprowadza się do Norwegii,gdzie jej babcia wynajmuje domki turystom. Miejsce to owiewa baśniowa aura fiordów, przepiękne krajobrazy i historie legend. Jej syn,mimo choroby,przejawia niezwykle zdolności. Jeden z domków wynajmuje Runar,którego Zoja zna z przeszłości. Kiedyś był wesołym mężczyzn ,ktory roztaczał niezwykły urok. Teraz jest skryty a jego aurę otacza mrok. Pojawia się też przystojny Włoch, który zaskarbia sobie przychylność wszystkich prócz syna kobiety.

___________________________________________

"Njord"to niezwykła opowieść,która zabiera nas do niezwykle urokliwej, mroźniej Norwegii. Poznajemy bohaterów w trudnych momentach ich życia. Zoja decyduje się zacząć nowe życie i radzić sobie jako samotna matka niepełnosprawnego chłopca z niezwykłymi talentem. Odnajduje w Norwegii spokój . Wraz z pojawieniem się Runara,jej serce powoli zaczyna odczuwać dawno zapomniane emocje. Kolejny gość który decyduje się wynająć domek wydaje się być przyjazny ale czy nie okaże się wilkiem w owczej skórze?
Autorka stworzyła wciągająca fabułę pełna uczuć,walki ze słabościami oraz szeptów wiatru, które tylko mieszkańcy Norwegii mogą usłyszeć. Porusza trudne tematy - niepelnosprawność dziecka, które przejawia niezwykle zdolności oraz trudne doświadczenia Runara i ich wpływ na mężczyznę. W przepiękny sposób opisuje piękno natury mroźnego kraju. Energia i piękno fiordów przenika z kartek do wyobraźni czytelnika. W niebywały sposób łączy realizm tej historii z wierzeniami Norwegów i duchami które mogą dotrzeć tylko osoby obdarzone darem.
"Njord"to niebanalna, klimatyczna i zaskakująca opowieść która daje możliwość odczuwania emocji wraz z bohaterami . Autorka zabrała mnie w niezapomnianą podróż,do której was również zachęcam

Po nieudanym małżeństwie Zoja decyduje się na zmianę.Wraz z synem przeprowadza się do Norwegii,gdzie jej babcia wynajmuje domki turystom. Miejsce to owiewa baśniowa aura fiordów, przepiękne krajobrazy i historie legend. Jej syn,mimo choroby,przejawia niezwykle zdolności. Jeden z domków wynajmuje Runar,którego Zoja zna z przeszłości. Kiedyś był wesołym mężczyzn ,ktory...

Bardzo fajna książka, polecam

Bardzo fajna książka, polecam

Doceniam pracę, jaką autorka włożyła w napisanie tej książki, ale to nie są moje klimaty.

Doceniam pracę, jaką autorka włożyła w napisanie tej książki, ale to nie są moje klimaty.

Magiczna opowieść pełna uczuć, emocji, duchów i legend o północnej Norwegii!

Książka opowiada o Zoji, która wraz z dzieckiem przeprowadza się do swojej babci do Norwegii, żeby zacząć swoje życie od nowa. Tam opiekuje się niepełnosprawnym synkiem i zajmuje się wynajmem domków. To magiczne miejsce na skalistych Lofotach silnie oddziałuje na kobietę jak i na jej bardzo zdolne artystycznie dziecko. Zoja coraz bardziej odnajduje siebie i dokładnie słyszy głos swojej intuicji, kilkuletni Anton natomiast zaczyna malować i robi to jak prawdziwy profesjonalista. W pewnym momencie do jednego z domków wprowadza się pewien Norweg, przypominający wikinga, którego Zoja poznała przed laty, ale teraz mężczyzna jest zupełnie innym człowiekiem. To właśnie on na nowo obudzi w Zoji kobietę.

Niespodziewanie zjawia się kolejny turysta, który chce wynająć domek. Z jednej strony jest pełen dobrej energii i uśmiechu, z drugiej z nieznanych przyczyn synek Zoji unika go jak tylko może. Tajemniczy mężczyzna sprowadzi na rodzinę kłopoty. A legendy powiązane z duchami silnie wpłyną na małego Antona.

Jak dla mnie ta książka jest genialna! Nie dość, że fabuła od razu intryguje i zaciekawia, to jeszcze możemy poznać piękną, magiczną Norwegię. Autorka w taki sposób oddaje magię tego miejsca, że można się poczuć jakby samemu przechadzało się po plaży nad fiordem albo wędrowało się po górach.

Sama miałam przyjemność być dwukrotnie w Norwegii i te widoki i miejsca, które miałam okazję zobaczyć, zapierały dech w piersi. Sama zakochałam się w magicznych fiordach i tej dobrej energii, którą można tam odczuwać całym sobą. W pełni rozumiem zachwycenie głównych bohaterów książki tym miejscem i się z nimi utożsamiam. A książkę naprawdę polecam, bo mi bardzo się podobała!

Magiczna opowieść pełna uczuć, emocji, duchów i legend o północnej Norwegii!

Książka opowiada o Zoji, która wraz z dzieckiem przeprowadza się do swojej babci do Norwegii, żeby zacząć swoje życie od nowa. Tam opiekuje się niepełnosprawnym synkiem i zajmuje się wynajmem domków. To magiczne miejsce na skalistych Lofotach silnie oddziałuje na kobietę jak i na jej bardzo zdolne...