Mostowicz pięknie operował słowem.Cudowny klimat międzywojennej Warszawy oraz doskonała analiza ludzkich zachowań.Serdecznie polecam nie tylko ten tytuł,ale również inne Mostowicza;)

Mostowicz pięknie operował słowem.Cudowny klimat międzywojennej Warszawy oraz doskonała analiza ludzkich zachowań.Serdecznie polecam nie tylko ten tytuł,ale również inne Mostowicza;)

Klasyka polskiej literatury, którą z czystym sumieniem mogę polecić. Tytułowa pani Malinowska jest młodą inteligentną wdową, która postanawia ponownie wydać się za mąż, tym razem z czystej, pierwotnej miłości, a wbrew zdrowemu rozsądkowi. Jej wybrankiem jest przystojny karierowicz, którego główną ambicją jest zdobycie władzy i uznania wśród warszawskiej socjety.

Autor wspaniale przedstawił upadek moralny pana Malinowskiego. Obnażył przy tym płytki świat bogatych elit, gdzie najcenniejszą wartością są władza i pieniądze. Główna bohaterka, wbrew wszelkiej logice, tym większą miłością darzy swojego męża, i jest zdolna do tym większych poświęceń, im jego nikczemna natura bardziej się ujawnia.

To, co mnie urzekło w tym dziele, to sposób, w jaki autor przedstawił liczne dylematy moralne i rozterki bohaterów. Książka aż kipi od bogactwa emocji – postaci są barwne i wielowarstwowe. Czytelnik ma wiele okazji do refleksji podczas lektury.

Klasyka polskiej literatury, którą z czystym sumieniem mogę polecić. Tytułowa pani Malinowska jest młodą inteligentną wdową, która postanawia ponownie wydać się za mąż, tym razem z czystej, pierwotnej miłości, a wbrew zdrowemu rozsądkowi. Jej wybrankiem jest przystojny karierowicz, którego główną ambicją jest zdobycie władzy i uznania wśród warszawskiej socjety.

Autor...

Mam sentyment do książek Tadeusza Dołęgi -Mostowicza, może dlatego, że uwielbiam czasy międzywojenne, a Mostowicz w swoich na pozór błahych powieściach raczy nas obrazami przedwojennego życia . Każda książka Dołęgi -Mostowicza piętnuje ludzkie przywary i złe skłonności. W przypadku,,Świata pani Malinowskiej'' nakreślony jest portret psychologiczny Ewarysta Malinowskiego, birbanta i lekkoducha, który za sprawą dobrego ożenku z hrabianką Bogną wchodzi do świata ludzi zamożnych i wpływowych.
Bogna kocha męża ponad wszystko, dzięki niej z referenta awansuje na dyrektora Banku Budowlanego, ale że jest człowiekiem zarozumiałym i bezczelnym cały sukces przypisuje sobie. Nie będę dalej zdradzać fabuły, jedynie wspomnę,że zachłanność i chciwość Ewarysta sprowadza na niego kłopoty. Według mnie autor po raz kolejny, podobnie jak w ,, Karierze Nikodema Dyzmy '' skrytykował ludzi za wszelką cenę dążących do sukcesu, wygodnego, beztroskiego życia, egoistycznych i zadufanych w sobie. Ciekawa książka, akcja toczy się nieco wolnym tempem, ale ja to lubię, przeczytałam ją z przyjemnością 👍

Mam sentyment do książek Tadeusza Dołęgi -Mostowicza, może dlatego, że uwielbiam czasy międzywojenne, a Mostowicz w swoich na pozór błahych powieściach raczy nas obrazami przedwojennego życia . Każda książka Dołęgi -Mostowicza piętnuje ludzkie przywary i złe skłonności. W przypadku,,Świata pani Malinowskiej'' nakreślony jest portret psychologiczny Ewarysta Malinowskiego,...

Czytałem z ciekawością mimo iż jest to pozycja raczej dla kobiet.

Czytałem z ciekawością mimo iż jest to pozycja raczej dla kobiet.

Do "Znachora" czy "Profesora Wilczura" daleko jeśli idzie o wciągającą i bogatą fabułę, styl i błyskotliwość. Przez pierwszą połowę- mało zajmująca książka. W drugiej połowie znacznie lepiej.

Historia zakompleksionego faceta z wybujałymi aspiracjami, zdecydowanie przewyższającymi jego zdolności i obycie towarzyskie i zaślepionej, spragnionej miłości kobiety, gotowej do wielkich poświęceń, przymykania oka na liczne ekscesy jej kochanego "chłopca".

Bywa zabawnie, choć zdecydowanie częściej postawa bohaterów jest smutna i irytująca.

Do "Znachora" czy "Profesora Wilczura" daleko jeśli idzie o wciągającą i bogatą fabułę, styl i błyskotliwość. Przez pierwszą połowę- mało zajmująca książka. W drugiej połowie znacznie lepiej.

Historia zakompleksionego faceta z wybujałymi aspiracjami, zdecydowanie przewyższającymi jego zdolności i obycie towarzyskie i zaślepionej, spragnionej miłości kobiety, gotowej do...

Mostowicz nie zawodzi! Tak bardzo mnie zdenerwował Ewaryst, że miałam ochotę kark mu skręcić! A najgorsze, że tacy ludzie istnieją naprawdę i Mostowicz ich tylko, niestety bardzo wiernie i trafnie, opisuje. Ta prawda o nich jest wręcz zatrważająca... Szkoda, że skończyło się, jak się skończyło, choć przez to jest bardziej życiowo.

Mostowicz nie zawodzi! Tak bardzo mnie zdenerwował Ewaryst, że miałam ochotę kark mu skręcić! A najgorsze, że tacy ludzie istnieją naprawdę i Mostowicz ich tylko, niestety bardzo wiernie i trafnie, opisuje. Ta prawda o nich jest wręcz zatrważająca... Szkoda, że skończyło się, jak się skończyło, choć przez to jest bardziej życiowo.

Takie przedwojenne czytadło.

Takie przedwojenne czytadło.

Rewelacyjna dlatego, że wyraziście potrafi nakreślić postacie i sposoby rozumowania. Czasy się zmieniają, ale ludzie nie. Znam kilku takich Malinowskich, Borowiczów, Schubertów... i kobiet, które biorą na klatę słabych mężczyzn.

Rewelacyjna dlatego, że wyraziście potrafi nakreślić postacie i sposoby rozumowania. Czasy się zmieniają, ale ludzie nie. Znam kilku takich Malinowskich, Borowiczów, Schubertów... i kobiet, które biorą na klatę słabych mężczyzn.

Opowieść o wielkiej miłości żony do męża, ludzkich charakterach i wadach - gdyby nie tło przedwojennej Warszawy, powiedziałabym, że ponadczasowa :). w każdych czasach zdarzają się takie małżeństwa i ludzie. Dla mnie jest to przestroga przed uzależnieniem od męża:) Język przecudny - czyta się z przyjemnością. Polecam szczerze.

I jeszcze cytaty:
"Nawet słotę za oknami można odczuć jako zdarzenie pomyślne i miłe: oto oddziela ich dwoje od reszty świata, podkreśla zaciszność i pogodę ich mieszkania"

"Umieć pamiętać i umieć zapomnieć - oto cała sztuka"

Opowieść o wielkiej miłości żony do męża, ludzkich charakterach i wadach - gdyby nie tło przedwojennej Warszawy, powiedziałabym, że ponadczasowa :). w każdych czasach zdarzają się takie małżeństwa i ludzie. Dla mnie jest to przestroga przed uzależnieniem od męża:) Język przecudny - czyta się z przyjemnością. Polecam szczerze.

I jeszcze cytaty:
"Nawet słotę za oknami można...

Wspaniała rozrywka choć nieco seksistowska jak by to dziś powiedziano. Polecam pełna humoru książka

Wspaniała rozrywka choć nieco seksistowska jak by to dziś powiedziano. Polecam pełna humoru książka