Cenię Konwickiego, ale ta książka jest średniawa, nierówna, przede wszystkim ZA DŁUGA. Rozdęta nieistotnymi wątkami i damsko-męskimi scenkami na pograniczu kiczu. Zaczyna się obiecująco, zdarzają się świetne fragmenty, ale czytanie ostatnich 100 stron to było już trochę jak czytanie lektury szkolnej - byle do końca.

Cenię Konwickiego, ale ta książka jest średniawa, nierówna, przede wszystkim ZA DŁUGA. Rozdęta nieistotnymi wątkami i damsko-męskimi scenkami na pograniczu kiczu. Zaczyna się obiecująco, zdarzają się świetne fragmenty, ale czytanie ostatnich 100 stron to było już trochę jak czytanie lektury szkolnej - byle do końca.

Jaka wspaniała jest ta książka! Rzecz dzieje się w pewnym miasteczku , gdzieś nad Sołą, siedemnaście lat po wojnie. Miasteczko zamieszkują głównie przesiedleńcy z kresów wschodnich, do tej społeczności trafia Paweł , mężczyzna wyalienowany, nadwrażliwy, z trudną wojenną przeszłością. W zasadzie głównym wątkiem książki jest zmaganie się Pawła z własnymi myślami, przeżyciami i wspomnieniami, które próbował uciszyć podejmując próbę samobójczą Mieszkańcy miasteczka nie zaakceptowali mężczyzny , traktowali go jak obcego .Ale to tylko niewielka cząstka tej powieści, bohaterowie u Konwickiego są wyraziści, obarczeni różnymi problemami i lękami .W powieści przeszłość Pawła miesza się z teraźniejszością, retrospekcje przywołują obrazy z jego czasów gimnazjalnych i partyzanckich. Jest też miłość, miłość niespełniona i nieszczęśliwa. ,,Sennik współczesny " to kolejna książka Konwickiego, która mnie zachwyciła. Kawał porządnej literatury.

Jaka wspaniała jest ta książka! Rzecz dzieje się w pewnym miasteczku , gdzieś nad Sołą, siedemnaście lat po wojnie. Miasteczko zamieszkują głównie przesiedleńcy z kresów wschodnich, do tej społeczności trafia Paweł , mężczyzna wyalienowany, nadwrażliwy, z trudną wojenną przeszłością. W zasadzie głównym wątkiem książki jest zmaganie się Pawła z własnymi myślami, przeżyciami...

Kwintesencja pojęcia "literatura piękna".

Kwintesencja pojęcia "literatura piękna".

Jak łatwo przychodzi nam identyfikować się z głównym bohaterem, wyalienowanym, niezrozumianym z parszywymi doświadczeniami, których konsekwencje kołaczą w głowie nie dając odpocząć, mimo wszelkich prób i starań. Do tego przygnębiający, opresyjny czas powojenny na końcu Polski, gdzie wódka czysta, trwa pognieciona, pociąg nie dochodzi, a po ryju można dostać za bezdurno. Konwicki - prawdziwy.

Jak łatwo przychodzi nam identyfikować się z głównym bohaterem, wyalienowanym, niezrozumianym z parszywymi doświadczeniami, których konsekwencje kołaczą w głowie nie dając odpocząć, mimo wszelkich prób i starań. Do tego przygnębiający, opresyjny czas powojenny na końcu Polski, gdzie wódka czysta, trwa pognieciona, pociąg nie dochodzi, a po ryju można dostać za bezdurno. ...

Ulubiona lektura na polonistycznych studiach. Czemu? Podobają mi sie tylko te książki, których nie rozumiem.

Ulubiona lektura na polonistycznych studiach. Czemu? Podobają mi sie tylko te książki, których nie rozumiem.

No cóż, literatura na wskroś polska, do szpiku kości, krzycząca całą sobą lektura, lektura, lektura! Idealna do analizy co autor miał na myśli, ze sporą dozą symboliki, niedopowiedzeń. Z początku nawet trochę uwodząca, do czasu aż na dystansie zdaje sobie człowiek sprawę że tutaj naprawdę nic się nie stanie, nic nie zaskoczy, nie oczaruje dialogiem, fabułą, klimatem. Ot autor i jego "Zaczerpnąć dłonią" od początku do końca. Osobiście następnym przygodom z literaturą pana Tadeusza Konwickiego mówię pas, pomimo ze dwóch naprawdę dobrych scen i wyróżniającego się pióra. Po prostu it's not my cup of tea.

No cóż, literatura na wskroś polska, do szpiku kości, krzycząca całą sobą lektura, lektura, lektura! Idealna do analizy co autor miał na myśli, ze sporą dozą symboliki, niedopowiedzeń. Z początku nawet trochę uwodząca, do czasu aż na dystansie zdaje sobie człowiek sprawę że tutaj naprawdę nic się nie stanie, nic nie zaskoczy, nie oczaruje dialogiem, fabułą, klimatem. Ot...

Wspaniały styl i wspaniała narracja

Wspaniały styl i wspaniała narracja

Serce stawało mi podczas czytania. Cudowna.

Serce stawało mi podczas czytania. Cudowna.

książka po której patrzy się na świat inaczej

książka po której patrzy się na świat inaczej

jedna z cięższych książek Konwickiego jakie czytałem. Najlepiej wspominam sytuację z Korwinem który mówi o tym jak będą rządzić krajem, oby to było prorocze.

jedna z cięższych książek Konwickiego jakie czytałem. Najlepiej wspominam sytuację z Korwinem który mówi o tym jak będą rządzić krajem, oby to było prorocze.