Jacek Hugo-Bader jest reportażystą, który potrafi niezwykle obrazowo, dokładnie i celnie przedstawić obrany temat.
Pierwszą z jego książek jest „Biała gorączka”, w której opisuje on swoje doświadczenia i wrażenia z podróży wzdłuż całej Rosji: od Moskwy do Władywostoku oraz z wcześniejszych pobytów w krajach po-sowieckich. Autor przebył około 13 tysięcy kilometrów by dotrzeć przez trudne drogi i bezdroża do ludzi i ich serc zamieszkujących dalekie tereny. Dla Rosjan będących w drodze taka podróż to „bezkres, śnieżyca, harmonia i wódka, która ten stan konserwuje i przedłuża” – pełnia szczęścia. Celnie napisał o Hugo-Baderze Mariusz Szczygieł, że „włazi, gdzie ja bym się bał wleźć”, bo w reportażu tym Rosja (z jej stolicą na czele) jawi się jako kraj przede wszystkim niebezpieczny. Autor pokazuje w swych reportażach byłe republiki radzieckie widziane „od dołu”, czyli z poziomu piwnic i przyziemia. Dociera do nizin społecznych, niszowych kręgów, wierzeń ludowych i grup uzależnionych np. od narkotyków. Jeśli chodzi o uzależnienie od alkoholu, to brak zamiłowania do tego trunku „zwłaszcza na prowincji, dla mężczyzny to ewidentny objaw braku męskości. Więcej nawet! Można mieć wątpliwości co do preferencji seksualnych takiego faceta.” Biała gorączka to psychoza alkoholowa, majaczenie, czyli delirium tremens. Drugim istotnym elementem pojawiającym się w każdej opowieści jest wszechobecna korupcja.

O tym, że Rosja to kraj piękny swą tradycją i sztuką, jest powszechnie wiadome (nie biorąc zupełnie pod uwagę aspektów politycznych). Jacek Hugo-Bader pokazuje jednak dogłębnie poznane przez siebie narody, czym mimowolnie udowodnił mi, że „Rosja to stan świadomości”. Naprawdę, bo gdzie indziej można trafić na zajęcia z estetyki biedy i warsztaty odchodzenia od zmysłów?
Obawiam się, jaki wydźwięk miałaby książka napisana z tej perspektywy o nas Polakach. Byłby to zapewne obraz smutny. Wierzę jednak, że nasza rzeczywistość nie wyglądałaby na tak przerysowaną i absurdalną, jaką wydaje się prawda o Rosji.

„Białą gorączka” otrzymała Nagrodę Bursztynowego Motyla im. Arkadego Fiedlera, a sam autor dwukrotnie został nagrodzony prestiżową nagrodą Grand Press.

Marzysz o podróży koleją transsyberyjską? To „bułka z masłem”. Lepiej poznasz Rosję czytając reportaże Hugo-Badera, który przebył podobną drogę samotnie psującym się UAZem w środku zimy.

Jacek Hugo-Bader jest reportażystą, który potrafi niezwykle obrazowo, dokładnie i celnie przedstawić obrany temat.
Pierwszą z jego książek jest „Biała gorączka”, w której opisuje on swoje doświadczenia i wrażenia z podróży wzdłuż całej Rosji: od Moskwy do Władywostoku oraz z wcześniejszych pobytów w krajach po-sowieckich. Autor przebył około 13 tysięcy kilometrów by dotrzeć...