Bardzo dobrze się czyta. Może nie porywa niczym trzymający w napięciu kryminał, ale ma w sobie coś, co nie pozwala oderwać się od lektury.
Podobały mi się wtrącenia dotyczące mrocznych wojennych czasów, które bohaterowie mają już za sobą, ale wciąż są w nich obecne. Jednocześnie nikt się nad nimi nie rozwodzi, nie wraca do nich. Taka była wojna, co robić... trzeba żyć. Może to mnie ujęło w tej powieści? Czyta się ją jak prawdziwą historię opowiadaną przez kogoś, kto jej doświadczył. Dzięki temu Gusta staje się kimś bliskim, kimś znajomym. Polecam

Bardzo dobrze się czyta. Może nie porywa niczym trzymający w napięciu kryminał, ale ma w sobie coś, co nie pozwala oderwać się od lektury.
Podobały mi się wtrącenia dotyczące mrocznych wojennych czasów, które bohaterowie mają już za sobą, ale wciąż są w nich obecne. Jednocześnie nikt się nad nimi nie rozwodzi, nie wraca do nich. Taka była wojna, co robić... trzeba żyć....

Hej hej!
Obalania stosów ciąg dalszy 😁. Premiera była trzynastego lutego 2023.
Tę książkę akurat przeczytałam przed wigilią, jednak było co robić i nie mogłam się zebrać za napisanie o niej kilku zdań.

Na początek zapytam jak minęły wam święta? Jakie macie plany na sylwestra? Może jakieś postanowienia noworoczne?

Niestety nie przypadła mi ona do gustu. Niektóre sceny były bardzo niedopracowane, pomijane w trakcie, bądź dodawane między niepasujące i nie mające ze sobą nic wspólnego akcje.
Tytułowe trzy śmierci nie były zbyt porywające i zaskakujące, przez większość stron rodziło mi się w głowie pytanie - po co?

Wspomniana w opisie powojenna Warszawa właściwie nie pojawia się zbyt często i nic nie wskazuje na miejsce akcji.

Bardzo się zawiodłam tą lekturą.
Jedno muszę przyznać - te 400 str czyta się migusiem pomimo nieciekawej treści. Przez cały czas miałam nadzieję na coś ciekawego, coś co "wyrwie mnie z butów".

Jest śpiewanie, bo w końcu o operze mowa, jest dużo seksu, libacji alkoholowych, kłamstw i intryg.
Czy ją polecam?
Osobiście nie, jednak być może znajdzie się osoba, która znajdzie w książce "to coś", tę głębię porywczości.

Nawet nie będę wam przedstawiać żadnego zarysu fabuły, bo nie jest to warte zachodu.
Lubię książki tego wydawnictwa i naprawdę większość bardzo cenię, jednak ta powieść to totalny niewypał.

Hej hej!
Obalania stosów ciąg dalszy 😁. Premiera była trzynastego lutego 2023.
Tę książkę akurat przeczytałam przed wigilią, jednak było co robić i nie mogłam się zebrać za napisanie o niej kilku zdań.

Na początek zapytam jak minęły wam święta? Jakie macie plany na sylwestra? Może jakieś postanowienia noworoczne?

Niestety nie przypadła mi ona do gustu. Niektóre sceny...

Zupelnie nie porywa ta powiesc o niczym. Nic w niej nie trzyma sie kupy. Jakies plotki, niesnaski, picie bimbru, tance w remizie - opisy zycia codziennego w powojennej Polsce.Rownie dobrze mozna ja czytac od srodka i od konca. Lanie wody i powtarzanie watkow. Ogromne rozczarowanie.

Zupelnie nie porywa ta powiesc o niczym. Nic w niej nie trzyma sie kupy. Jakies plotki, niesnaski, picie bimbru, tance w remizie - opisy zycia codziennego w powojennej Polsce.Rownie dobrze mozna ja czytac od srodka i od konca. Lanie wody i powtarzanie watkow. Ogromne rozczarowanie.

Powiązanie zbrodni ze środowiskiem śpiewaków operowych niesie za sobą pewien dreszczyk.Dlaczego??Bo łatwo komuś nadepnąć na odcisk.
Akcja powieści toczy się w powojennej Warszawie,gdzie artystyczne środowisko odradza się po wojnie.Warto!!

Powiązanie zbrodni ze środowiskiem śpiewaków operowych niesie za sobą pewien dreszczyk.Dlaczego??Bo łatwo komuś nadepnąć na odcisk.
Akcja powieści toczy się w powojennej Warszawie,gdzie artystyczne środowisko odradza się po wojnie.Warto!!

Przyjemna w odbiorze: jest tu bowiem i zagadka kryminalna, i piekni mlodzi ludzie zakochani w muzyce operowej, troche intrygi, a i tło, powiedzmy, historyczne, czyta się lekko i większych oczekiwań chyba nie miałam. Dobre na rozluźnienie głowy po trudniejszych tresciowo woluminach. I faktycznie, zachęcająca okładka!

Przyjemna w odbiorze: jest tu bowiem i zagadka kryminalna, i piekni mlodzi ludzie zakochani w muzyce operowej, troche intrygi, a i tło, powiedzmy, historyczne, czyta się lekko i większych oczekiwań chyba nie miałam. Dobre na rozluźnienie głowy po trudniejszych tresciowo woluminach. I faktycznie, zachęcająca okładka!

"Opera na trzy śmierci" jest jedną z tych książek, które w pierwszej kolejności uwiodły mnie okładką. Cała reszta przestała się liczyć. Wystarczył tytuł i okładka żebym chciała ją przeczytać. Wiele razy wspominałam, że uwielbiam w ten sposób kupować i pochłaniać powieści, bo zwyczajnie mam niespodziankę i nie wiem co się stanie, a opisy potrafią zdradzać zbyt wiele.

Okazało się też, że nie jest to tak potężna kobyła, jak mi się na początku wydawało i te niecałe czterysta stron wrzuciłam sobie na tapetę na jeden weekend, a przy dobrych lotach i złej pogodzie, na jeden dzień. Czy tak się udało, czy nie mogłam przez nią przebrnąć?

Zacznijmy od początku. Ta książka to opowieść o kobiecie, o czasach tuż po wojnie i o sztuce, muzyce, o odnajdywaniu siebie i trzech śmierciach, o których huczy tytuł. Poznajemy Gustawę, która wspomnienia o wojnie stara się zalać alkoholem, seksem i... śpiewaniem. Tylko ta ostatnia oczywiście jest pozytywną rzeczą, zwłaszcza, że seks jest przypadkowy, więc tutaj chodzi o chwilę zapomnienia. Tylko czy w muzyce nie można przepaść?

Wszystko wydaje się iść nie tak, nie widać pozytywnych aspektów na horyzoncie do momentu aż mistrzyni Gustawy umiera. Wtedy dziewczyna ma szansę ją zastąpić i zrobić karierę. Trzy zbrodnie i trzy śmierci, czyżby wejście na szczyt musiało być usłane trupami?

Z opisu dowiemy się, że autorka napisała tę powieść na podstawie opowieści jej babci, ale nie jest jasno powiedziane czy jest ona na faktach. Tym bardziej jest intrygująca, bo wydarzenia w niej opisane są naszpikowane emocjami, a świat tuż po wojnie, odradzający się, wręcz jak natura na wiosnę, jest przepięknie w fabułę wpisany.

To taka książka, na którą trzeba mieć nastrój, bo nie pozostawia miejsca na przerwę, tylko od razu z grubej rury uderza do głowy i nie da się od niej oderwać. Jest zupełnie inna niż to, co już mamy na rynku czytelniczym, a przy tym powodująca, że człowiek chciałby więcej i więcej. Polecam!

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Znak.

"Opera na trzy śmierci" jest jedną z tych książek, które w pierwszej kolejności uwiodły mnie okładką. Cała reszta przestała się liczyć. Wystarczył tytuł i okładka żebym chciała ją przeczytać. Wiele razy wspominałam, że uwielbiam w ten sposób kupować i pochłaniać powieści, bo zwyczajnie mam niespodziankę i nie wiem co się stanie, a opisy potrafią zdradzać zbyt wiele.

...

Poruszająca powieść, której akcja rozgrywa się w powojennej Warszawie.
Opowiada o życiu ludzi, którzy przeżyli wojnę, o trudach ich okrutnej codzienności w ruinach miasta oraz o kobietach, które mimo swych strasznych przeżyć próbują radzić sobie jak najlepiej potrafią, a przy życiu trzymają je głównie śpiew oraz drobne przyjemności życia codziennego.
Śpiewaczki operowe marzą o wielkiej karierze, sławie oraz stabilności finansowej. Są w stanie zrobić
naprawdę wiele aby odnieść sukces. Wszystkie zmagają się z problemami związanymi z głodem, biedą, brakiem perspektyw oraz wieloma traumami związanymi z wojną. Każda z nich stara się na swój sposób znaleźć drogę by przeżyć w tym trudnym świecie, w którym brakuje dosłownie wszystkiego: pracy, jedzenia, środków życia do codziennego w miarę normalnego bytowania, możliwości edukacji i wielu innych rzeczy. Miasto bowiem dopiero zaczyna powstawać na nowo.

Szansą na lepsze życie może okazać się puszcza, do której kobiety wyjeżdżają z nadzieją, że ich talent zostanie doceniony podczas koncertów dla mieszkańców tego tajemniczego miejsca. Każda z nich walczy według swoich schematów o nowe, lepsze życie z dala od ruin, gruzu i głodu.
Podczas trwania występów dochodzi do tragicznych wydarzeń: trzy śpiewaczki zostają otrute. Podejrzanych jest wiele osób, a równocześnie pojawia się także kilka potencjalnych motywów zbrodni.
Śledząc sprytnie skonstruowaną akcję możemy snuć domysły, kto dopuścił się otrucia kilku osób, kto walcząc o swoją przyszłość posunął się aż tak daleko. Książka ta jest niesamowicie wciągająca emocjonująca, a opisy powojennego miasta przyprawiają o dreszcze i skłaniają do refleksji.
Dziękuję Wydawcy ZNAK za egzemplarz do recenzji.


Recenzje Claudii

Poruszająca powieść, której akcja rozgrywa się w powojennej Warszawie.
Opowiada o życiu ludzi, którzy przeżyli wojnę, o trudach ich okrutnej codzienności w ruinach miasta oraz o kobietach, które mimo swych strasznych przeżyć próbują radzić sobie jak najlepiej potrafią, a przy życiu trzymają je głównie śpiew oraz drobne przyjemności życia codziennego.
Śpiewaczki operowe...

W tej książce muzyka operowa stanowi tło wydarzeń, cel i sposób życia. W powojennej Warszawie życie budzi się na nowo. Odbudowa miasta, łaknienie odczuwania wolności, pragnienie doświadczania po latach okupacji. To wszystko wybucha z ogromną siłą.
Nie oznacza to jednak, że wojna nie pozostawia traum i ran. Te tłumione są w alkoholu, hulaszczym trybie życia i rozwiązłości seksualnej - tak przynajmniej radzi sobie z nimi Gustawa Starewicz.

Gustawa jest również niespełnioną diwą operową, która odczuwa boleśnie brak perspektyw rozwoju, mimo że śpiew jest dla niej niezwykle ważny. Kiedy jednak wskutek śmierci swojej mentorki, otrzymuje szansę zaistnienia nie zatrzymuje się. Mieszkając w cyrkowym wozie, przeistacza się w Gustę Star, zostając królową sceny i czerpiąc z życia garściami.

Operowe brzmienia w tej fabule przeplatają się z wątkiem kryminalnym. Wszędobylska ezoteryka, przyciągająca ludzi niczym lep. Dążenie do sukcesu, często po trupach. Fabuła tej książki pokazuje mocno psychologiczny aspekt w drodze na szczyt.

A dodatkowo, przedstawiona historia jest zainspirowana opowieścią babki autorki - tylko ile z niej jest faktem?

Moim zdaniem na uwagę zasługuje język, który odnajdziecie na kartach tej książki. Jest nieco odmienny, momentami zawiły, jednak tworzy klimat przesiąknięty zawiłościami ludzkiego umysł.

W tej książce muzyka operowa stanowi tło wydarzeń, cel i sposób życia. W powojennej Warszawie życie budzi się na nowo. Odbudowa miasta, łaknienie odczuwania wolności, pragnienie doświadczania po latach okupacji. To wszystko wybucha z ogromną siłą.
Nie oznacza to jednak, że wojna nie pozostawia traum i ran. Te tłumione są w alkoholu, hulaszczym trybie życia i rozwiązłości...

Zapraszam na moją opinię
https://mojefikusnezycieblog.blogspot.com/2023/04/opera-na-trzy-smierci.html

Zapraszam na moją opinię
https://mojefikusnezycieblog.blogspot.com/2023/04/opera-na-trzy-smierci.html

Życie w biedzie jest bardzo smutne, walka o każdy dzień jest niepewna, ale gdy ma się talent, wielki potencjał, wiedzę, to istnieje cień nadziei na lepsze jutro.

Jesteśmy świadkami, gdzie bohaterki starają się wzajemnie sobie pomagać, mają marzenia zawodowe, a kiedy widzą, że mogą, zaistnieć to można, spojrzeć nieco inaczej na ich życie sądząc, że jest jeszcze szansa na nagłą zmianę lub pozostaje czekać na nagłą śmierć, która czai się właściwie na każdym możliwym rogu. Jedynym sposobem jest ucieczka w nieznane miejsce lub wygranie losu na loterii znienacka, który może przyczynić się, aby nie zwariować w tym trudnym świecie dla bohaterów, którym towarzyszymy i obserwujemy, jak sobie radzą.

Pani Sylwia Stano autorka książki pt.'' Opera na trzy śmierci'' opisuje w niej losy jednej z występujących głównych bohaterek Gustawę Starewicz, które do łatwych w gruncie rzeczy nie należą w samej budowie i pracą nad jej zawodową postawą oraz wykreowaniem jej osobowości.

Można podkreślić mocno to, że należy docenić starania autorki, co do przemyśleń dotyczących zobrazowaniu zachowań występujących u bohaterów drugoplanowych. Byli oni jak dla mnie, co prawda zbyt mało wyraziści.

Czytając książkę pt.'' Opera na trzy śmierci'' odnosiłam takie wrażenie, że nie do końca były przemyślane główne wątki opisywane przez autorkę.

Brakowało, mi czegoś w niej co przyciągnie mnie emocjonalnie, coś, czego dowiem się więcej na temat muzyki operowej.

Mało było w tekście opisanych dialogów, które przedstawiałyby poniekąd zrelacjonowaną rozmowę o upragnionej miłości, która odgrywa ważną rolę w tych trudnych czasach.

Uważam, autorka mogłaby bardziej przybliżyć życie prywatne pozostałych bohaterów.

Na początku jest trudno, wyciągnąć pierwsze wnioski kto tak naprawdę odpowiada za dokonanie dwóch śmierci ze względu na toczącą się w książce akcję, gdyż była zbyt mocno namieszana.

To pierwszy przeczytany przeze mnie kryminał, w którym brakowało mi współpracy z policją oraz ważną dla nich komunikacją. Każdy zdany jest wyłącznie na siebie i szczerze pojawia się taka pustka, w której można się bardzo łatwo pogubić.

Książki tej nie czytało mi się szybko. Składa się z trzech części.

Podobało mi się zaangażowanie osobiste Gusty do działania dotyczącego popełnianych czynów, kiedy to inni zajmowali, się własnymi sprawami, a ona nie zapominała, o nikim mając na uwadze dobro nie tylko własne, lecz innych.

Wydawnictwu Znak dziękuje za egzemplarz książki pt. książki pt.'' Opera na trzy śmierci'' autorstwa Pani Sylwii Stano.

Podsumowując, oczekiwałam czegoś więcej od autorki, której temat opery jest bliski sercu od najmłodszych lat.

Życie w biedzie jest bardzo smutne, walka o każdy dzień jest niepewna, ale gdy ma się talent, wielki potencjał, wiedzę, to istnieje cień nadziei na lepsze jutro.

Jesteśmy świadkami, gdzie bohaterki starają się wzajemnie sobie pomagać, mają marzenia zawodowe, a kiedy widzą, że mogą, zaistnieć to można, spojrzeć nieco inaczej na ich życie sądząc, że jest jeszcze szansa na...