Bird jest dwunastolatkiem mieszkającym z Stanach Zjednoczonych, które właśnie wychodzą z ogromnego kryzysu gospodarczego. Rząd ustanowił więc PAKT – ustawę mającą na celu chronić amerykańską kulturę. A tak naprawdę niewiele ma wspólnego z ochroną i bezpieczeństwem. W kraju dochodzi do aktów rasizmu, szczególnie odbijających się na ludności pochodzenia azjatyckiego. Nie ma już wolności słowa, poczta jest inwigilowana. Ludzie znikają w tajemniczych okolicznościach, a dzieci opozycjonistów są im odbierane i trafiają do rodzin zastępczych.
*
Bird wychowywany jest przez ojca – byłego wykładowcę Harvardu, który został zdegradowany do... pracy w bibliotece 🤭
Matka Birda, poetka pochodzenia azjatyckiego, odeszła od rodziny trzy lata temu i kiedy chłopak dostaje od niej list z zaszyfrowaną wiadomością, postanawia dowiedzieć się, czemu zniknęła.
*
Nie będę koloryzować i zaklinać się, że "Nasze zaginione serca" były moją miłością od pierwszego wejrzenia 😅 Nie były 🙊 Nawet chciałam tę książkę rzucić w kąt. Ale potem stwierdziłam, że dam jej drugą szansę i... to był strzał w dziesiątkę 🤩
*
Trzeba przyzwyczaić się do specyficznego prowadzenia narracji oraz tego, że nie ma zaznaczonych dialogów, co na początku może wprowadzać chaos. ALE... jak bardzo warto!
*
Nie nastawiajcie się na wartką akcję, tutaj autorka skupia się na emocjach bohaterów i ich życiu wewnętrznym.
Ukazuje siłę rodzinnych więzi i piękną, aczkolwiek trudną, relację matka-dziecko.
*
"Nasze zaginione serca" to książka poruszająca do głębi, skłaniająca do refleksji nad otaczającym nas światem. To kawał literatury pięknej na naprawdę wysokim poziomie.

Bird jest dwunastolatkiem mieszkającym z Stanach Zjednoczonych, które właśnie wychodzą z ogromnego kryzysu gospodarczego. Rząd ustanowił więc PAKT – ustawę mającą na celu chronić amerykańską kulturę. A tak naprawdę niewiele ma wspólnego z ochroną i bezpieczeństwem. W kraju dochodzi do aktów rasizmu, szczególnie odbijających się na ludności pochodzenia azjatyckiego. Nie ma...

Na początku powiem, że opis tej książki od razu przykuł moją uwagę. Dystopia rodem z 'Opowieści podręcznej', dodatkowo zawierajaca wątek azjatycki - potencjał pierwsza klasa.

Pierwsza część powieści spełniła moje oczekiwania - byłam w stanie pochłonąć ją za jednym zamachem. Powoli zbierałam w niej szczątkowe informacje o świecie przedstawionym, próbując poskładać je w całość i nieustannie pragnąc dowiedzieć się więcej.

Jednak gdy wreszcie w drugiej części doczekałam się wyjaśnienia, przyszło rozczarowanie - rozczarowanie niepotrzebnie rozwlekłą historią o przeszłości, która zmieniła tą interesującą opowieść w wyznania rozgoryczonej matki porzucającej dziecko.

Niestety od tego momentu książka dłużyła mi się niesamowicie, ponieważ wiedziałam, że historia nie zmierza w żadnym kierunku i niczym mnie już nie zaskoczy.

Autorka zbudowała bardzo interesujący świat, następnie nie do końca potrafiła uzasadnić w jaki sposób doszło do jego powstania. W zamian postanowiła zatem przeslizgnąć się po temacie i zanudzić czytelnika historyjkami o wyrzutach nieodpowiedzialnej matki.

Ta książka była dla mnie niesamowitym rozczarowaniem. Pierwsza część zapowiadała się znakomicie, dlatego zawód dalszej części boli tym bardziej.

Powieść nie przychodzi do nas z niczym nowym - lepsze dystopie znajdziemy u George'a Orwella czy Margaret Atwood, a prawdziwe historie odbierania dzieci rodzinom chociażby w '27 śmierch Toby'ego Obeda'. Nie ma tutaj także mowy o żadnym napięciu, emocjach, a tym bardziej zaskoczeniu w jakiejkolwiek formie.

Na początku powiem, że opis tej książki od razu przykuł moją uwagę. Dystopia rodem z 'Opowieści podręcznej', dodatkowo zawierajaca wątek azjatycki - potencjał pierwsza klasa.

Pierwsza część powieści spełniła moje oczekiwania - byłam w stanie pochłonąć ją za jednym zamachem. Powoli zbierałam w niej szczątkowe informacje o świecie przedstawionym, próbując poskładać je w...

O matko jakie to słabe. Woke-owy produkcyjniak. Cała opowieść to taka fantastyka uciemiężenia - "jak ludzie tacy jak ja są/będą zwalczani przez tych, których nie lubię". Książka dla aktywistów, którzy lubią czytać o tym, jak bardzo źle może być i z której strony nadejdzie niebezpieczeństwo (konserwatywnych populistów). Postaci jednowymiarowe i trudne do polubienia. Fuj.

O matko jakie to słabe. Woke-owy produkcyjniak. Cała opowieść to taka fantastyka uciemiężenia - "jak ludzie tacy jak ja są/będą zwalczani przez tych, których nie lubię". Książka dla aktywistów, którzy lubią czytać o tym, jak bardzo źle może być i z której strony nadejdzie niebezpieczeństwo (konserwatywnych populistów). Postaci jednowymiarowe i trudne do polubienia. Fuj.

59/2023 ciekawa tematyka, skojarzenia z Margaret Atenwood i Opowieściami podręcznej. Jedna z lepszych w tym roku.

59/2023 ciekawa tematyka, skojarzenia z Margaret Atenwood i Opowieściami podręcznej. Jedna z lepszych w tym roku.

Pierwszy raz mam do czynienia z książką, którą można opisać tylko jedynym słowem - PRZESTROGA.
I to bardzo celnie.

W dniu premiery kolejnej książki @pronounced_ing "Nasze zaginione serca" polecam ją Twojej uwadze.
Czytelnik może podejść do niej powierzchownie, ot wzruszająca historia rodzinna Birda, Margaret i Ethana.
Dystopijna opowieść o amerykańskim społeczeństwie, która rozrywa emocje czytelnika na strzępy. A wszystko to opowiedziane jest z niezwykłym językiem, bez dialogów, co mi akurat nie przeszkadzało w odbiorze.

Ale można potraktować ją dosłownie, jako ostrzeżenie przed dyskryminacją, niszczeniem inności. Zwłaszcza, że osoby i wydarzenia opisane przez autorkę mają odzwierciedlenie w wydarzeniach społecznych i politycznych. Szukanie winnego, kierowanie w jakieś mniejszości gniewu społeczeństwa i oskarżanie ich o całe zło jakie się wydarzyło, kryzys nigdy nie prowadzi do niczego dobrego. Nie rozwiązuje też magicznie problemów. A wręcz rodzi kolejne. Krzywdzi i niszczy jednostki, tytułowe zaginione serca.

Obok tej książki nie da się przejść obojętnie. Jeśli po nią sięgniesz, to nie zapomnisz szybko. Pozostawi w Tobie ślad na długo, tym większy im większą masz wrażliwość.

Co się wydarzy jeśli w Twoim kraju wprowadzą PAKT...?
Ta powieść jest aż nazbyt realna...

Moje ulubione cytaty z książki:
"Kijek trafia ptaka, który najwyżej trzyma głowę"
"Gwóźdź, który wystaje, dostanie młotkiem"
Od autorki: "istnieje stanowczo za dużo przejawów tłamszenia wolności słowa - i racjonalizowania dyskryminacji - wprowadzanych pod przykrywką praw promujących "ochronę" i "bezpieczeństwo".

Pierwszy raz mam do czynienia z książką, którą można opisać tylko jedynym słowem - PRZESTROGA.
I to bardzo celnie.

W dniu premiery kolejnej książki @pronounced_ing "Nasze zaginione serca" polecam ją Twojej uwadze.
Czytelnik może podejść do niej powierzchownie, ot wzruszająca historia rodzinna Birda, Margaret i Ethana.
Dystopijna opowieść o amerykańskim społeczeństwie,...

Zgadzam się z wieloma wcześniejszymi opiniami - czegoś w tej powieści zabrakło.
Napisana jest bardzo przyzwoitym językiem. Pomysł na fabułę - w porządku. Książka podejmuje tematy ważne i aktualne - przewija się tu kryzys gospodarczy, ksenofobia, totalitaryzm, rozbite rodziny i pokrzywdzone dzieci. Ten dystopijny świat nie jest jednak przedstawiony na tyle skrupulatnie czy ciekawie, by móc się porządnie "wkręcić" w tę historię. Zanim fabuła na dobre się rozwinęła, to już dobiegła końca. Zanim zdążyłam się porządnie zaangażować, dotarłam do ostatniej strony.
Mam wrażenie, jakbym oglądała film, który zakończył się w 3/4 i czuję w związku z tym niedosyt i ostatecznie - obojętność.

Zgadzam się z wieloma wcześniejszymi opiniami - czegoś w tej powieści zabrakło.
Napisana jest bardzo przyzwoitym językiem. Pomysł na fabułę - w porządku. Książka podejmuje tematy ważne i aktualne - przewija się tu kryzys gospodarczy, ksenofobia, totalitaryzm, rozbite rodziny i pokrzywdzone dzieci. Ten dystopijny świat nie jest jednak przedstawiony na tyle skrupulatnie czy...

Jeśli męczy Cie dzisiejszy świat, boisz sie przyszłości i nie znosić atmosfery terroru w białych(?) rękawiczkach, to nawet nie sięgaj.

Jeśli męczy Cie dzisiejszy świat, boisz sie przyszłości i nie znosić atmosfery terroru w białych(?) rękawiczkach, to nawet nie sięgaj.

Jestem trochę rozdarty, bo z jednej strony „Nasze zaginione serca” naprawdę bardzo mi się podobały, jednak odniosłem wrażenie, że nie domagały w kilku kwestiach. W moim odczuciu była troszeczkę zbyt naiwna i prostolinijna- najbardziej wciągnął mnie początek, w którym odkrywamy dystopijny świat oczami dziecka, ale druga połowa lekko mnie zawiodła, zwłaszcza tym, że dużą część stanowi po prostu ekspozycja i nie miałem pojęcia, w jaką stronę pójdzie fabuła. Z jakiegoś powodu czułem tu lekki vibe Zafona. Mimo wszystko pozostanie na pewno w moim serduszku, jednak na półce z napisem „lekkie rozczarowanie”.

Jestem trochę rozdarty, bo z jednej strony „Nasze zaginione serca” naprawdę bardzo mi się podobały, jednak odniosłem wrażenie, że nie domagały w kilku kwestiach. W moim odczuciu była troszeczkę zbyt naiwna i prostolinijna- najbardziej wciągnął mnie początek, w którym odkrywamy dystopijny świat oczami dziecka, ale druga połowa lekko mnie zawiodła, zwłaszcza tym, że dużą...

„Nasze zaginione serca” to historia opisująca Stany Zjednoczone podnoszące się z wielkiego kryzysu. Obudzony w ludziach patriotyzm za wszelkie zło obwinia osoby pochodzenia azjatyckiego, a częste akty agresji wymierzone w mniejszość zdają się być popierane przez władze. W świecie pełnym lęku, w którym straż sąsiedzka może doprowadzić do relokacji Twojego dziecka, nie ma miejsca na prawdziwych bohaterów. Czy jest więc szansa na zmianę?

Zaginionej przed kilkoma laty matce Birda towarzyszy wiele niewypowiedzianych słów. Seria szczęśliwych przypadków prowadzi do Nowego Jorku, w którym Bird ma zamiar znaleźć odpowiedzi na wiele niezadanych ojcu pytań. Ta podróż może zmienić naprawdę dużo w życiu chłopca i jego zamkniętego ojca. A celem jest odnalezienie mamy.

To nie jest prosta historia.
Pełne strachu, kontrolowane na każdym kroku społeczeństwo, które wyładowuje swój gniew. Ulicami rządzi rasizm. Odbierane są podstawowe prawa do życia każdemu poza systemem. Czy miłość dziecka, miłość rodzica, można czymkolwiek zastąpić? Wiele ważnych tematów Celest Ng zmieściła w dość obszernym, a momentami nawet przegadanym według mnie tekście. Ciężko było mi się w tę historię wgryźć, chociaż zbudowana przez autorkę dystopia była niesamowicie ciekawa i realnie oddana. Coś jednak stało między mną a bohaterami i nie pozwalało mi się w pełni zaangażować.

I chociaż „Nasze zaginione serca” zostaną ze mną jedynie w formie zarysu poruszającej fabuły, to mam nadzieję, że kiedyś wrócą - to mógłby być świetny materiał na film czy miniserial. Poruszony temat rasizmu i społecznego wykluczenia, a także przedmiotowego traktowania dzieci i ich emocji jest wciąż aktualny. To przerażajace z jaką łatwością jesteśmy w stanie wyobrazić sobie życie w takim świecie. I z jaką łatwością bohaterowie książki Celest Ng dostosowali się do jego wymagań.

Ostatni plus oddają autorce za nadanie bibliotekarzom tak ważnej i pięknej roli 💚

„Nasze zaginione serca” to historia opisująca Stany Zjednoczone podnoszące się z wielkiego kryzysu. Obudzony w ludziach patriotyzm za wszelkie zło obwinia osoby pochodzenia azjatyckiego, a częste akty agresji wymierzone w mniejszość zdają się być popierane przez władze. W świecie pełnym lęku, w którym straż sąsiedzka może doprowadzić do relokacji Twojego dziecka, nie ma...

Dzieci nie tylko są ofiarami różnych konfliktów, ale stają się narzędziem walki politycznej. Ostatnio wykorzystuje to Rosja wobec Ukrainy, ale z historii znamy i inne przykłady rozdzielania rodzin, izolowania, "relokowania" - jak to nazwała Celeste Ng. Tutaj mamy opowieść o dwunastoletnim Birdzie, którego matka, Margaret Miu, poetka i działaczka, musiała zniknąć, żeby chronić swoją rodzinę, kiedy w wyniku PAKT-u wzmogły się prześladowania ludzi pochodzenia azjatyckiego. Dzięki Saidie, dziewczynce odebranej rodzicom, bo jej mama głośno mówiła o opresyjności władzy, Bird chce odnaleźć Margaret i zrozumieć jej motywy. Podczas przygotowań odkrywa tajemniczą działalność bibliotek i wreszcie rusza do Nowego Jorku, gdzie prowadzi go zaszyfrowana wiadomość. Jest nadzieja, że w końcu ludzie się zbuntują...
Poruszająca powieść o tym, co może się wydarzyć.

Dzieci nie tylko są ofiarami różnych konfliktów, ale stają się narzędziem walki politycznej. Ostatnio wykorzystuje to Rosja wobec Ukrainy, ale z historii znamy i inne przykłady rozdzielania rodzin, izolowania, "relokowania" - jak to nazwała Celeste Ng. Tutaj mamy opowieść o dwunastoletnim Birdzie, którego matka, Margaret Miu, poetka i działaczka, musiała zniknąć, żeby...