Nikki St. Crowe - Dark One
Vicious Lost Boys Tom 2

* mroczny retelling Piotrusia Pana
* 18 +
* reverse harem – 1 + 4


„Czy to nie popieprzone, że dramatyczne wydarzenia sprawiają, że chcę się pogrążyć w przyjemności? Być może krew i rany powodują, że chcę dotykać, żeby przestać myśleć i czuć? Być może. A może wszyscy jesteśmy po prostu popieprzeni i pełni zła. Niewykluczone, że właśnie dlatego czuję, że pasuję do tego miejsca.”

Drugi tom serii nie zawodzi. Pierwszy był ledwie przedsmakiem! Historia zagubionych chłopców i Winnie nabiera tempa i choć wciąż mamy mnóstwo spicy scen pozbawionych ogólnie przyjętych norm moralnych dowiadujemy się też wielu nowych rzeczy o samej Nibylandii oraz Naszych bohaterach. Poznajemy również inną twarz Vane’a – mojego ulubieńca.

Nie chcę tu za dużo zdradzać o fabule by nie spojleorwać Wam pierwszego tomu jeśli jeszcze nie mieliście okazji go przeczytać. Skupię się zatem na charakterystyce męskich postaci, może to przekona Was do przeczytania? Sama długo wzbraniałam się przed książkami z motywem reverse harem, niesłusznie!

Peter Pan – Król Nibylandii, który istnieje od wieków. Sam nie pamięta swego życia przed przybyciem do tej magicznej krainy. Żądny władzy i szacunku poddanych. Ciemnowłosy, wysoki, posiada tatuaże. Pali papierosy i lubi się dzielić – ale tylko z Zagubionymi chłopcami. Pragnie odzyskać Cień Życia skradziony mu przez Dzwoneczka.

Kas – wygnany książę Fae. Stracił skrzydła i prawo do tronu. Ma w sobie najwięcej dobra i empatii z całej czwórki przez co kiedy pokazuje swoją mroczną twarz sprawia Winnie najwięcej satysfakcji. Ma długie włosy.

Bash – specjalista od węzłów i sznurów. Brat bliźniak Kasa, który wraz z nim został wygnany z królestwa Fae po morderstwie ojca. Podobnie jak brat posiada tatuaże.

Vane – posiadacz Cienia Śmierci Mrocznej Krainy – i jakżeby inaczej - tatuaży. Bezwzględny, skryty i owładnięty mrokiem. Tajemniczy. Vane’a poznajemy wyłącznie oczami innych bohaterów.

"Wiem, jak pękać i wiem, jak się sklejać z powrotem. Przynajmniej z wami wszystkimi wiem, że nigdy nie będę musiała sklejać rozbitych kawałków w samotności"

Jeśli jeszcze nie czytaliście książki z motywem RH myśłę, że ta seria będzie dobra na początek. Zaznaczam jednak, że jest mocno spicy a sama historia jest specyficzna bo relacje bohaterów kręcą się głównie wokół cielesności. Jest to erotyk, w którym występują różne konfiguracje, które czasem mnie szokowały – i nie uważam tego za minus, wręcz przeciwnie. Polecam <3

Nikki St. Crowe - Dark One
Vicious Lost Boys Tom 2

* mroczny retelling Piotrusia Pana
* 18 +
* reverse harem – 1 + 4


„Czy to nie popieprzone, że dramatyczne wydarzenia sprawiają, że chcę się pogrążyć w przyjemności? Być może krew i rany powodują, że chcę dotykać, żeby przestać myśleć i czuć? Być może. A może wszyscy jesteśmy po prostu popieprzeni i pełni zła....

Książka dla konkretnego grona odbiorców. Przeczytałam ją w jedno popołudnie i całkiem szybko się wciągnęłam. Jeśli ktoś NIE lubi dark romansów z dużą ilością seksu to ta książka nie jest dla niego! Mi się podobała, ale zaczynając ją czytać nie miałam wielkich oczekiwań.

Książka dla konkretnego grona odbiorców. Przeczytałam ją w jedno popołudnie i całkiem szybko się wciągnęłam. Jeśli ktoś NIE lubi dark romansów z dużą ilością seksu to ta książka nie jest dla niego! Mi się podobała, ale zaczynając ją czytać nie miałam wielkich oczekiwań.

W drugiej części akcja rozkręca się jeszcze bardziej🖤🔥🥵!
Pan po powrocie do Nibylandii otwiera kufer i z zaskoczeniem znajduje nie jeden a dwa cienie …
Bliźniacy Kas i Bash dostają propozycję od swojej siostry Tilly.
To do nich należy decyzja czy ją przyjąć czy dalej trwać przy boku Pana…
Winnie w końcu czuję,że jest w odpowiednim miejscu …czuję się jak w domu.
Jej celem jest teraz zdobycie Vane’a,który odpycha ją na każdy możliwy sposób…
Czy Vane naprawdę nie cierpi Winnie ?
Czy kryje się za tym coś zupełnie innego?
Jaka jest jego mroczna tajemnica i czy będzie w stanie kontrolować swój cień ?
Co zrobi Cherry jeśli dowie się o zamiarach Winnie względem Vane’a i czy jej decyzja będzie dobrą decyzją…
I kim dla Haka jest Cherry a Krokodyl dla Vane’a…..?

Druga część udowadnia,że nie każda kontynuacja jest jałowa i fabuła się wlecze i wlecze… tutaj mamy ogień🔥,takie zawirowania,moc mocnych doznań i wrażeń …

Jeśli spodobała Wam się pierwsza część,to druga będzie jeszcze gorętsza🥵 !

Zdecydowanie hot pozycja dla osób lubiących mocne,mroczne pozycje🔥🖤.

Dla przypomnienia : lektura dla dorosłych czytelników i czytelniczek 🔞!!!!

W drugiej części akcja rozkręca się jeszcze bardziej🖤🔥🥵!
Pan po powrocie do Nibylandii otwiera kufer i z zaskoczeniem znajduje nie jeden a dwa cienie …
Bliźniacy Kas i Bash dostają propozycję od swojej siostry Tilly.
To do nich należy decyzja czy ją przyjąć czy dalej trwać przy boku Pana…
Winnie w końcu czuję,że jest w odpowiednim miejscu …czuję się jak w domu.
Jej celem...

❤️"Wiem, jak pękać i wiem, jak się sklejać z powrotem. Przynajmniej z wami wszystkimi wiem, że nigdy nie będę musiała sklejać rozbitych kawałków w samotności"
🧚‍♂️
DARK ONE - NIKKI ST. CROWE
(tłum. Milena Halska)
4,5/10⭐️
#mrocznymarzec
🧚‍♂️
Q: ulubiona bajka dzieciństwa?
🧚‍♂️
Opowiem Wam historię...
Historię o demonach...
Historię o rodzinie z wyboru...
Historię o zazdrości...
🧚‍♂️
Nie ułatwiasz mi zadania, Piotrusiu Panie...
-
Pierwszy tom czytało mi się ciężko. Ten język był taki...toporny i bezemocjonalny. W drugim tomie jest ciut lepiej. Ale, jak widać po mojej ocenie, nie na tyle, by ocenić ją lepiej...
🧚‍♂️
❤️"Większość dobrych pomysłów zaczyna się od złych pomysłów"
🧚‍♂️
Moim największym i najpoważniejszym zarzutem wobec tej trylogii jest bardzo słabo poprowadzony wątek romantyczny. Bo już na niedoskonałości fabularne byłabym nawet w stanie przymknąć oko. Nie jestem jednak w stanie przeboleć tego, że nasi bohaterowie myślą TYLKO genitaliami🥴Może oni znają inną anatomię i uważają, że mózg znajduje się poniżej pępka?🤔Bo jeśli tak, to ktoś powinien ich uświadomić, że jest inaczej🥴Także jakby ulepszyć aspekt związkowy, to ocena byłaby wyższa
🧚‍♂️
W tym tomie nieco więcej uwagi dostaje Vane. Ale czy to dobrze? Ja już wolałam go, gdy był taki wredny🥴Jego "przemiana" kompletnie mnie nie przekonała - przede wszystkim nastąpiła za szybko. Mimo to jego koligacje rodzinne mnie ciekawią. Wciąż jednak nie mamy jego POV
🧚‍♂️
Niesamowicie irytujące jest też słownictwo określające różne części intymne oraz to w trakcie zbliżeń🥴Jak zobaczyłam zwrot "kakaowe oko", to autentycznie chciałam obniżyć ocenę🥴W ogóle nie podoba mi się też to, jak bardzo oni są ORDYNARNI, bo tego nie da się inaczej nazwać🤦‍♀️
🧚‍♂️
Nieco więcej 'czasu antenowego' dostaje też Cherry, której rodzina też mnie zainteresowała. Mamy tu również POV Haka, co jest bardzo dobrym zabiegiem, bo daje nam nieco inne spojrzenie na Petera Pana
🧚‍♂️
Czemu więc skończyłam ten tom? Ano mamy tutaj więcej wyjaśnione fabuły, która jest interesująca i temu nie mogę zaprzeczyć. Z tego też powodu sięgnę po trzeci tom, gdyż każdy z nich kończy się cliffhangerem i sprawia, że człowiek mimo wszystko jest ciekawy, co wydarzy się dalej...
🧚‍♂️
❤️"Nie chcę już nigdy czuć się samotna"

❤️"Wiem, jak pękać i wiem, jak się sklejać z powrotem. Przynajmniej z wami wszystkimi wiem, że nigdy nie będę musiała sklejać rozbitych kawałków w samotności"
🧚‍♂️
DARK ONE - NIKKI ST. CROWE
(tłum. Milena Halska)
4,5/10⭐️
#mrocznymarzec
🧚‍♂️
Q: ulubiona bajka dzieciństwa?
🧚‍♂️
Opowiem Wam historię...
Historię o demonach...
Historię o rodzinie z wyboru...
Historię o...

"Wojna jest najstraszliwsza, gdy walczy się o miłość."

A co jeśli by tak puścić wodze fantazji i na nowo znaleźć się w Nibylandii? Ale nie tej zwykłej, o nie. Do tej mrocznej, ociekającej całą masą erotyzmu i spełniającej zachcianki wszystkich Zagubionych Chłopców. To zdecydowanie nie jest historia dla dzieci.
Dawno, dawno temu Peter Pan utracił swój cień. Od tamtego momentu porywa każdą kobietę z rodziny Darlingów, licząc, że przeszukując przezywane z pokolenia na pokolenie wspomnienia, odnajdzie swoją własność. Wszystko się zmienia, gdy na jego drodze pojawia się Winnie. Nie tylko próbuje pomóc mu odzyskać cień, ale także posiąść Pana i jego trzech najlepszych przyjaciół. Odtąd nic nie będzie takie proste, jak mogłoby się wydawać.
Na początku miałam trochę mieszane uczucia co do tej książki. Winnie zachowywała się jak typowa panna lekkich obyczajów, ale w miarę dalszego czytania stało się to w jakiś sposób intrygujące. Trudno mi było oderwać się od tej historii. Pochłonęłam ją jednym tchem i cały czas chciałam więcej. Należy do tego typu opowiadań, o których ciężko zapomnieć. Bo kto z nas nie chciałby mieszkać w idealnym świecie rozkoszy ofiarowane nam przez Nibylandię?

"Wojna jest najstraszliwsza, gdy walczy się o miłość."

A co jeśli by tak puścić wodze fantazji i na nowo znaleźć się w Nibylandii? Ale nie tej zwykłej, o nie. Do tej mrocznej, ociekającej całą masą erotyzmu i spełniającej zachcianki wszystkich Zagubionych Chłopców. To zdecydowanie nie jest historia dla dzieci.
Dawno, dawno temu Peter Pan utracił swój cień. Od tamtego...

Fajna jak 1 tom a nawet chyba lepsza 🤔 Ale dalej uważam, że ta historia traci na tym, że została rozbita aż na 4 tomy.

I serio mie kumam tych oburzonych opinii. JEST OSTRZERZENIE!!!! Jak nie gustujesz w mocnych dark + odwrócobym haremie to kuźwa nie sięgaj po takie ksiazki!!!! Pozostań przy przesłodzonych historyjkach albo YA

Fajna jak 1 tom a nawet chyba lepsza 🤔 Ale dalej uważam, że ta historia traci na tym, że została rozbita aż na 4 tomy.

I serio mie kumam tych oburzonych opinii. JEST OSTRZERZENIE!!!! Jak nie gustujesz w mocnych dark + odwrócobym haremie to kuźwa nie sięgaj po takie ksiazki!!!! Pozostań przy przesłodzonych historyjkach albo YA

Ani nie ma tu akcji, ani nie jest tak hot, jak mówią... Taka książka na raz, dla mnie dobra na wyciągnięcie się z zastoju, bo styl książki nie jest wymagający, czyta się pływająco.

Ani nie ma tu akcji, ani nie jest tak hot, jak mówią... Taka książka na raz, dla mnie dobra na wyciągnięcie się z zastoju, bo styl książki nie jest wymagający, czyta się pływająco.

"Dark one" jest drugim tomem serii "Vicious lost boys". Przeczytałam pierwszą część, która kompletnie mi się nie podobała, jednak założyłam sobie, że muszę w końcu zacząć czytać wielotomówki od początku do końca. Ten tom tylko dobitnie pokazał mi, że w przypadku serii Nikki St. Crowe to nie był dobry pomysł.
Akcja książki, jak można się domyślić, jest dalszym ciągiem wydarzeń z "Never king". Winnie zdecydowała się wrócić do Nibylandii, a celem wszystkich mieszkańców ziemi Petera Pana jest odnalezienie jego cienia. Wydawałoby się, że może zacząć się robić ciekawie. W końcu mamy jakąś fabułę, możemy spodziewać się zwrotów akcji. Cóż, byłoby miło gdyby fabuła nie stanowiła może 20% książki, bo pozostałe 80% to tylko i wyłącznie seks. Czy jest w tym coś złego? No nie, w końcu miałam pełną świadomość, że to retelling w formie erotyka. Problem mam z tym, że akcji jest tutaj bardzo mało, co daje mi jedynie obraz najzwyklejszej pornografii na papierze. Tak jak w pierwszym tomie, bohaterowie myślą jedynie swoimi genitaliami i w momentach, kiedy dzieje się akcja, czytamy przemyślenia sprowadzające się jedynie do seksu. Jestem po prostu na nie, bo nie ma tutaj tak naprawdę niczego innego. Relacje dalej są toksyczne i strasznie idealizowane. Z przemyśleń Winnie możemy wysnuć wniosek, że jest ona świadoma jak bardzo niepoprawne jest to co robi i jakie będą tego konsekwencje. No i co z tego, skoro dalej decyduje się to robić a potem jest zdziwiona, że odbija jej się to czkawką.
Naprawdę miałam chociaż małą nadzieję, że wątek z cieniem będzie ciekawszy i sprawi, że nie będę tego tomu kategoryzować jako stricte porno. Zawiodłam się, bo był potencjał na to, aby sceny seksu, już niezależnie jak one wyglądają, były tylko tłem lub dodatkiem do reszty. Ogromnie irytowały mnie też momenty, kiedy autorka chciała zaoferować jakiś zwrot akcji, który miałby zostawić mnie z szczęką na podłodze, a efektem było jedynie moje ogromne zażenowanie. W dodatku, mimo, że wydawało mi się to wręcz nieprawdopodobne, była w stanie zepsuć już i tak złe postacie. Nie lubię niekonsekwencji w przypadku tworzenia całego charakteru bohatera i jego stosunków z innymi, a tutaj miałam wrażenie, że autorka stosuje właśnie taki zabieg po to, żeby zaskoczyć czytelnika.
W skrócie, ten tom był gorszy od pierwszego, i jedyne co mnie zmotywowało do przeczytania był fakt narzuconego na siebie postanowienia i to, że książkę szybko się czyta, ze względu na bardzo prosty język. Już się boje co mnie czeka w kolejnym tomie, jednak zmuszę się żeby zakończyć tę niezbyt miłą przygodę z serią "Vicious lost boys". Przynajmniej sprawi to, że statystyki moich przeczytanych w tym roku nie będą aż tak wyidealizowane.

"Dark one" jest drugim tomem serii "Vicious lost boys". Przeczytałam pierwszą część, która kompletnie mi się nie podobała, jednak założyłam sobie, że muszę w końcu zacząć czytać wielotomówki od początku do końca. Ten tom tylko dobitnie pokazał mi, że w przypadku serii Nikki St. Crowe to nie był dobry pomysł.
Akcja książki, jak można się domyślić, jest dalszym ciągiem...

Mroczna historia Piotrusia Pana wchodzi dość dobrze. Jest to lektura na jeden wieczór. W tej części znajdziemy kontynuację przygód Zaginionych Chłopców w Nibylandii, w której król chce odzyskać swą władzę. Jest też więcej ostrych scen erotycznych.

Mroczna historia Piotrusia Pana wchodzi dość dobrze. Jest to lektura na jeden wieczór. W tej części znajdziemy kontynuację przygód Zaginionych Chłopców w Nibylandii, w której król chce odzyskać swą władzę. Jest też więcej ostrych scen erotycznych.

6,5/10⭐
Ten tom był nieco lepszy niż poprzedni. Było więcej fabuły niż scen łóżkowych co mi odpowiadało. Aczkolwiek ciężko było przeskakiwać między narracjami różnych bohaterów. To nieco mylące i wybijało mnie z rytmu. Plusem jest mała ilość stron. Zaraz zabiorę się za trzeci tom bo ten skończył się w bardzo ciekawym i interesującym momencie.

Spodobało mi się nawiązanie do Piotrusia Pana i Nibylandii. To ciekawe jak to zostało tu przedstawione. Piotruś Pan i dark romance.

6,5/10⭐
Ten tom był nieco lepszy niż poprzedni. Było więcej fabuły niż scen łóżkowych co mi odpowiadało. Aczkolwiek ciężko było przeskakiwać między narracjami różnych bohaterów. To nieco mylące i wybijało mnie z rytmu. Plusem jest mała ilość stron. Zaraz zabiorę się za trzeci tom bo ten skończył się w bardzo ciekawym i interesującym momencie.

Spodobało mi się nawiązanie...