"Pod Czerwonym Aniołem" Alek Rogoziński

Znając już specyficzny styl autora mogłam w ciemno sięgnąć po kolejną jego książkę.

Zauważyłam że dość często sięgam po zimowe kryminały właśnie z wątkiem zamkniętego pokoju. Autor wplótł w tę historię dodatkowo trochę czarnego humoru, sarkazm i ironię. Może tego charakterystycznego humoru było tu mniej niż zazwyczaj, to i tak sceny te tworzyły harmonijną całość z kryminalnym wątkiem. A to jest już znak rozpoznawczy Alka Rogozińskiego.

Co znalazłam w tej historii?

Tym razem znów przeniosłam się do odciętego od świata miejsca, w którym goście zamierzali spędzić spokojne święta. Niestety świąteczną idyllę niespodziewanie przerwało morderstwo, a goście górskiego pensjonatu podejrzewali siebie nawzajem za dokonanie tej zbrodni.

Liczne postacie, które autor zawsze opisuje na początku, fabuła zaskakująca ciągłymi niespodziankami, zawiłe relacje, ukryte tajemnice i kolejne zbrodnie pogłębiające ciekawą zagadkę. To lubię.

"Pod Czerwonym Aniołem" to kolejna książka godna polecenia nie tylko dla miłośników lekkich kryminałów, ale też jako przerywnik między mocniejszymi lekturami. Może nie najfajniejsza z tych, które czytałam, ale i tak warto przeczytać.

"Pod Czerwonym Aniołem" Alek Rogoziński

Znając już specyficzny styl autora mogłam w ciemno sięgnąć po kolejną jego książkę.

Zauważyłam że dość często sięgam po zimowe kryminały właśnie z wątkiem zamkniętego pokoju. Autor wplótł w tę historię dodatkowo trochę czarnego humoru, sarkazm i ironię. Może tego charakterystycznego humoru było tu mniej niż zazwyczaj, to i tak sceny...

Pan Alek Rogoziński zawsze zadba o czytelnika. Zapewni odpowiednią akcję, wyrazistych bohaterów, opisy i dialogi, w których nie brakuje humoru, czasem graniczącego z sarkazmem.
Tym razem z bohaterami trafiamy do pensjonatu w górach. W wyniku załamania pogody zostajemy odcięci od świata. Fajnie, będzie czas na lekturę czy inne rozrywki? Niestety nie stajemy bowiem wobec całej serii dziwnych, zagadkowych zdarzeń charakterze kryminalnym. Bohaterowie i my sami możemy chwilami się czuć jak w escape roomie.
Pocieszające jest to, że zagadki, z większym lub mniejszym udziałem czytelnika, zostają rozwiązane. Ponadto, jeśli początkowo gubimy się w domysłach, kto kim jest, kto z kim i dlaczego?..., zawsze możemy zajrzeć do "ściągi" na początku powieści.

Pan Alek Rogoziński zawsze zadba o czytelnika. Zapewni odpowiednią akcję, wyrazistych bohaterów, opisy i dialogi, w których nie brakuje humoru, czasem graniczącego z sarkazmem.
Tym razem z bohaterami trafiamy do pensjonatu w górach. W wyniku załamania pogody zostajemy odcięci od świata. Fajnie, będzie czas na lekturę czy inne rozrywki? Niestety nie stajemy bowiem wobec...

audiobook
Kolejna książka Alka Rogozińskiego, przy której się świetnie bawiłam. Trup się ścielił tak gęsto, że trudo się było połapać, czy ktoś jeszcze w ogóle żyje :)

audiobook
Kolejna książka Alka Rogozińskiego, przy której się świetnie bawiłam. Trup się ścielił tak gęsto, że trudo się było połapać, czy ktoś jeszcze w ogóle żyje :)

Alek Rogiziński to jeden naszych polskich głównych przedstawicieli komedii kryminalnej, którego czytam i ogromnie lubię od dawna! To on wraz z Olgą Rudnicką i kilkoma innymi autorkami stoi na szczycie mojej listy pewniaków, którzy poprawiają mi humor. Jednak, jeśli lektura „Pod Czerwonym Aniołem” jeszcze przed Wami, to muszę Was uprzedzić – to trochę inna odsłona autora, bardziej poszedł tu w pogmatwaną intrygę kryminalną i klasyczne motywy, a humor zszedł na drugi plan…

Historia toczy się w czasie świąt Bożego Narodzenia. Okolice Zakopanego, uroczy, położony w oddaleniu do tłumów pensjonat. A w nim jedenaścioro gości i skromna obsługa. Szybko okazuje się, że goście wcale nie są dla siebie obcy, a każdy z nich kryje mroczny sekret, który ktoś z obecnych może ujawnić… Mało? Za oknem zaczyna się śnieżyca, która odcina pensjonat od reszty świata. No i tak, skoro to kryminał, to zaczynają się również morderstwa…

Mamy więc wąską grupkę postaci zamkniętych na jednym obszarze, każdy z nich jest w jakiś sposób podejrzany. Historia składa się z dużej liczby dialogów, a ja mocno doceniam w tej historii klasyczne motywy i w ogóle sam pomysł na tak poplątaną zagadkę, jednak muszę przyznać, że ten tytuł do moich ulubionych autora nie trafi – trochę jest to książka pomiędzy: żeby mówić o komedii to humoru jednak jest tu trochę za mało, a żeby mówić o powieści kryminalnej nawiązującej do klasyki, trochę brakuje klimatu niepokoju. Od wczoraj myślę, jak ten tytuł cyferkowo ocenić, ale skoro mam opory, by dać 7/10, więc chyba jednak zostanie 6,5/10. Z bólem serca!

Alek Rogiziński to jeden naszych polskich głównych przedstawicieli komedii kryminalnej, którego czytam i ogromnie lubię od dawna! To on wraz z Olgą Rudnicką i kilkoma innymi autorkami stoi na szczycie mojej listy pewniaków, którzy poprawiają mi humor. Jednak, jeśli lektura „Pod Czerwonym Aniołem” jeszcze przed Wami, to muszę Was uprzedzić – to trochę inna odsłona autora,...

Okładka książki jest niemal w całości biała. Mamy zimę, zaspy śniegowe, a na to wszystko w samym centrum mały domek, który jest zapewne naszym pensjonatem. Matowa w dotyku z wytłuszczeniami. Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich widzimy okładki innych pozycji autora, a na drugim przeczytacie kilka słów o autorze. Stronice są kremowe, czcionka wystarczająca dla oka, marginesy i odstępy między wersami zostały zachowane. Literówek brak. Została podzielona na rozdziały.

Moje nie wiem już które, spotkanie z autorem. Staram się na bieżąco czytać książki, które pisze, ale czasem w roku jest ich tyle, że nie nadążam. Zostały mi jeszcze dwa nieprzeczytane tytuły, które napisał sam, z czego jeden czeka już na stosie, a drugi egzemplarz muszę kupić. Styl, jakim posługuje się Alek jest specyficzny. Okraszony potężną dawką humorku, ironii, sarkazmu, który mnie śmieszy. Poczułam ten tak zwany vibe, chociaż wiem, że są osoby, które nie rozumieją i nie cieszą się z tego, co jest w środku więc też nie namawiam takich osób, na siłę nie da się polubić czyjegoś stylu. Ja będę polecać, do tej pory nie zawiodłam się. Zawsze dostaję śmieszną historię, z przymrużeniem oka, gdzie trup występuje i to nie gościnnie! Nie było lektury, która nie poprawiłaby mi humoru i samopoczucia. Tym razem również nie byłam w dobrej kondycji, a jednak chichotałam podczas lektury. Za to sobie cenię książki Rogozińskiego.

Mamy tutaj wielu bohaterów, których spis jest jak zawsze na początku powieści, więc nie martwcie się, jeśli się pogubicie, zawsze możecie wrócić do początku i przypomnieć sobie, kto jest kim. Żałuję, że naszego policjanta Darskiego było tutaj mało, niemniej jednak pozostali bohaterowie, szczególnie ci, którzy zamieszkują pensjonat, dostarczali nam wystarczająco rozrywki. A w szczególności ich różnorodność była tak... ogromna, że jednych można było polubić, a drugich znienawidzić. Nie wiem, czy Wy też tak macie, ale ja często, jak kogoś widzę i poznaje, to po twarzy niemal zawsze nie umiem się mylić i już wiem, jaki ktoś jest z charakteru. Mam coś na zasadzie rentgena w oczach i w głowie. Nie szufladkuje i opieram się na tym w stu procentach, ale staram się pamiętać o tych pierwszych myślach i wiecie, że mało kiedy się mylę? Tak samo odniosłam wrażenie odnośnie bohaterów, jakbym ich prześwietliła...

Akcja ma odpowiednie tempo, które w przeważającej części jest zdecydowanie szybkie, dynamiczne. A szczególnie już wtedy, gdy trup ścieli się gęsto. Tutaj zdecydowanie więcej było kryminału niż komedii, jednak autor znalazł miejsce, by wtrącić kilka scen z ciętą ripostą i ironią. Szczerze, czekałam na to bardzo mocno. Mamy tutaj strikte świąteczno zimowy klimat. A święta już tuż, tuż... Usytuowana akcja w okolicy Tatr, tym bardziej nie mogłam sobie odpuścić. Jako, że moje serce tęsknie bije w tamtą stronę, w stronę górskich wycieczek, tym bardziej chciałam poznać przeczytać "Pod czerwonym aniołem". Sama fabuła jest świetnie wymyślona i nie brakuje jej niczego.

Uważam, że to kolejna udana powieść od Alka Rogozińskiego, godna polecenia wszystkim, którzy lubią komedie kryminalne oraz fanom autora. Takiej pozycji nie można przegapić! Idealnie się wprawicie w świąteczno zimowy klimat, krajobraz za oknem niewiele odstępuje temu w powieści... :) POLECAM! Ja jestem bardzo zadowolona!

Okładka książki jest niemal w całości biała. Mamy zimę, zaspy śniegowe, a na to wszystko w samym centrum mały domek, który jest zapewne naszym pensjonatem. Matowa w dotyku z wytłuszczeniami. Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich widzimy okładki innych pozycji autora, a na drugim przeczytacie kilka słów o...

Hej Kochani dzisiaj przedstawiam wam książkę "Pod Czerwonym Aniołem" której autorem jest Pan Alek Rogoziński.

Pewnym pensjonacie w górach zatrzymuj się jedenascioro gości, z początku wszystko toczy się zgodnie z planem.
Lecz wieczorem pogoda się pogarsza i odcina pensjonat od świata a w samym pensjonacie dzieją się tajemnicze wydarzenia, zaginęła jedna z pracownic a jeden z gości umiera lecz to nie koniec bo tragiczna seria zbiera dalej śmiertelne żniwo a sytuacja nie pomaga fakt, że każdy z gość podejrzewa się nawzajem a niektórzy skrywają Sekrety.

Autor opisał świetną historie pełna nieoczekiwanych zdarzeń i wątki które są tajemnicze a cały historia wciąga od samego początku do końca. Czytając te książke cały czas zastanawiasz koto może byś sprawca i dlaczego to zrobił, lecz mi się nie udało Pan Alek mnie przechytrzył.

To było moje kolejne spotkanie z Panem Alkiem Rogoziński i po raz kolejny było bardzo udane i przyjemne i na pewno sięgne po kolejne książki autorstwa Pana Alka.
Polecam

Hej Kochani dzisiaj przedstawiam wam książkę "Pod Czerwonym Aniołem" której autorem jest Pan Alek Rogoziński.

Pewnym pensjonacie w górach zatrzymuj się jedenascioro gości, z początku wszystko toczy się zgodnie z planem.
Lecz wieczorem pogoda się pogarsza i odcina pensjonat od świata a w samym pensjonacie dzieją się tajemnicze wydarzenia, zaginęła jedna z pracownic a jeden...

Po prostu: Mocny średniak.

Po prostu: Mocny średniak.

Lektura lekka,szybko się czyta ,ale jak dla mnie trochę zagmatwana .

Lektura lekka,szybko się czyta ,ale jak dla mnie trochę zagmatwana .

Kto nie marzy o świętach w górach w zacisznym pensjonacie??Chyba większość z nas!!Jednak nie każdy marzy o świętach z mordercą biegającym po takim pensjonacie.W powieści "Pod Czerwonym Aniołem" Alek Rogoziński pokazuje swoją lekko mroczną stronę,ponieważ trup ściele się gęsto,każdy z gości ma coś za uszami,a ja czytając czułam inspirację Agathą Christie i serialem Wyspa Harpera.Jak dla mnie rewelacja.Polecam!!

Kto nie marzy o świętach w górach w zacisznym pensjonacie??Chyba większość z nas!!Jednak nie każdy marzy o świętach z mordercą biegającym po takim pensjonacie.W powieści "Pod Czerwonym Aniołem" Alek Rogoziński pokazuje swoją lekko mroczną stronę,ponieważ trup ściele się gęsto,każdy z gości ma coś za uszami,a ja czytając czułam inspirację Agathą Christie i serialem Wyspa...

Mam wrażenie, że ta książka reprezentuje nie tyle gatunek komedii kryminalnej, co horroru lub thrilleru komediowego i to w dobrym sensie. Śledztwo tutaj istnieje, ale mocno zminimalizowane i dziejące się raczej w głowie czytelnika. Natomiast, abstrahując od tego, nie jestem pewien, czy warto sięgnąć po tę książkę.

Zacznę od zalet - na pewno to, jak bardzo pokomplikowana jest historia opowiadana w książce, a raczej powiązana pomiędzy bohaterami, zasługuje na pochwałę dla autora za przygotowanie i obmyślenie. Tutaj każdy ma jakąś rolę, a tropy, które się zazębiają i pojawiają nowe, również musiały być zaprojektowane. Poza tym jest tutaj faktycznie dużo humoru, choć także wyjątkowo dużo czarnego (lub też "horrorowego", bo jest też sporo dramatycznych momentów),nawet jak na standardy tego gatunku. Druga połowa książki jest też dosyć ciekawa i faktycznie dzieje się dużo, a do tego pojawia się kilka zaskoczeń.

Niestety, w mojej opinii przeważają wady. Po pierwsze, to skomplikowanie, które wcześniej pochwaliłem, ma też swoje złe strony - trudno zorientować się w tym, kto jest kim (mimo "słowniczka" na początku),a dodatkowo trąci absurdem to, jak to wszystko się ze sobą wiąże. I wiem, że to cecha komedii kryminalnych, natomiast tutaj autor poszedł w to chyba za mocno. Po drugie, tak, jak pisałem, to czytelnik jest tutaj śledczym, bo sama policja wpada dopiero pod koniec i wszystko wyjaśnia. Szczerze mówiąc, brzmi to dość licho. Po trzecie, doceniłem drugą połowę, ale, niestety, pierwsza balansuje na granicy dezorientowania czytelnika oraz utworzenia napięcia. Problem w tym, że chyba dzieje się to za wcześnie i za długo próbuje być utrzymane, przez co trochę męczy.

To taki typowy średniak, ale chyba jednak trochę się zawiodłem, mając w pamięci inne książki Alka Rogozińskiego. Można przeczytać, jednak nie będzie to coś, co będziecie wspominać z wypiekami na twarzy.

Mam wrażenie, że ta książka reprezentuje nie tyle gatunek komedii kryminalnej, co horroru lub thrilleru komediowego i to w dobrym sensie. Śledztwo tutaj istnieje, ale mocno zminimalizowane i dziejące się raczej w głowie czytelnika. Natomiast, abstrahując od tego, nie jestem pewien, czy warto sięgnąć po tę książkę.

Zacznę od zalet - na pewno to, jak bardzo pokomplikowana...