Powtórzę tu początek recenzji poprzednich tomów: W ostatnim czasie czytam, wręcz w gorączce, cykl fantasy „Tajemnica Askiru”. Po raz pierwszy od czasów liceum dosłownie pochłaniam tom za tomem, nie pamiętam kiedy ostatnio przeczytałem w jednym dniu jakieś 250 stron albo i 300. Nie liczyłem. Jak dla mnie jest to jeden z najlepszych cykli, a przy tym dosyć mało znany.

Tom III jest bezpośrednią kontynuacją poprzedniego. Akcja nadal dzieje się w Gasalabadzie, drużyna ponownie łączy się w całość, a czas ku temu najwyższy. Cały emirat, Armin i jego ukochana w szczególności będą potrzebowali pomocy całej drużyny a Havald ponownie musie stać się mężem stanu i zaangażować się w politykę. Choć pewien ambasador dostaje alergii na jego widok. Z wzajemnością zresztą. A Leandrę przytłacza dwulicowość polityki.

Z racji tego, że III tom jest kontynuacją drugiego, pozbawiony jest właściwie ekspozycji/rekapitulacji wydarzeń ale też większa jego część stanowi podbudowę pod finał. Stąd mniej w nim akcji a zdecydowanie więcej intryg, spisków i tajemnic. Na szczęście wszystko to wynagradza niesamowity finał, pełen plot twistów. Dzięki podbudowie z wcześniejszych stron wszystkie dotychczasowe wątki mogą odpowiednio wybrzmieć a my rozumiemy o jak wielką stawkę toczy się gra. Co jeszcze podbije tom czwarty, gdyż walka toczy się na więcej niż jednej szachownicy... Na szczęście drużyna może liczyć na siebie wzajemnie oraz nowego członka ekipy, który ratuje im tyłki w kluczowej chwili...

Powtórzę tu początek recenzji poprzednich tomów: W ostatnim czasie czytam, wręcz w gorączce, cykl fantasy „Tajemnica Askiru”. Po raz pierwszy od czasów liceum dosłownie pochłaniam tom za tomem, nie pamiętam kiedy ostatnio przeczytałem w jednym dniu jakieś 250 stron albo i 300. Nie liczyłem. Jak dla mnie jest to jeden z najlepszych cykli, a przy tym dosyć mało znany.

Tom...

W „Oku pustyni” ponownie spotykamy się z dobrze znanymi bohaterami poprzednich części sagi Tajemnice Askiru. To już niemal jak spotkanie dobrych znajomych po latach. :)

Tym razem akcja zwalnia i w głównej mierze opiera się na politycznych knowaniach, licznych spiskach oraz próbach rozwikłania tajemnic. Nie brakuje walk, które autor potrafi opisać w naprawdę fantastyczny sposób, jednak tym razem było ich mniej. Tak samo jak w poprzednich częściach pojawiają się magiczne stworzenia i magia sama w sobie, jednak w trzeciej części sagi bohaterowie, chcąc lub nie chcąc, zostają wrzuceni w politykę i wybór nowego Kalifa. Tym razem Havaldowi oraz jego przyjaciołom przyda się zmysł dyplomacji oraz oczy dookoła głowy, by móc dostrzec liczne manipulacje i zrozumieć zagmatwane stosunki między królestwami.

„Oko pustyni” zdecydowanie charakteryzuje się spowolnioną akcją względem poprzednich części tej sagi. Nie uważam jednak, by działało to na niekorzyść tej książki. Wprost przeciwnie - tak zabieg pozwala lepiej poznać historię królestw, zanurzyć się w fabule po uszy i lepiej zrozumieć wynikające z niej zależności. W dużej mierze autor skupił się tutaj na relacjach między bohaterami, zwłaszcza na relacji Leandry i Havalda, więcej uwagi zostaje skupione na uczuciach oraz związkach i zależnościach między poszczególnymi postaciami. Co ciekawe, każdy bohater może skrywać swoje tajemnice, które wypłyną na wierzch w odpowiednim momencie.

Akcja zdaje się wracać na dawne, szybkie i zaskakujące tory im bliżej do końca. A samo zakończenie jest zaskakujące i mam nadzieję, że to zapowiedź niesamowitych emocji nadchodzących w czwartym tomie.

W „Oku pustyni” ponownie spotykamy się z dobrze znanymi bohaterami poprzednich części sagi Tajemnice Askiru. To już niemal jak spotkanie dobrych znajomych po latach. :)

Tym razem akcja zwalnia i w głównej mierze opiera się na politycznych knowaniach, licznych spiskach oraz próbach rozwikłania tajemnic. Nie brakuje walk, które autor potrafi opisać w naprawdę fantastyczny...

„Oko pustyni” to kolejny tom Richarda Schwarza, który jest tak samo dobry jak poprzednie. Wracamy do bohaterów, których poznaliśmy we wcześniejszych częściach i to trochę uczucie takie, jak spotykacie się z dawnymi znajomymi. Schwartz świetnie utrzymał klimat poprzedniej historii, ale w tym tomie wplótł również kolejne intrygi, które napędzają akcję i sprawiają, że cała fabuła jest bardzo ciekawa. Jestem fanką takich pozycji fantastycznych. Wszystko jest tutaj domknięte na ostatni guzik, a płynąc przez kolejne rozdziały, jest się coraz bardziej ciekawym, co stanie się dalej. Ogromnym plusem jest także przypominajka na samym początku, jeśli ktoś zapomniał o szczegółach fabuły i chciałby ją sobie odświeżyć. Dialogi były bardzo przyjemne, a opisywane walki tak samo interesujące. Przewijają się tu polityczne intrygi razem z mroczną magią. W tej części Leandra, Havald i Zokora muszą zmierzyć się z wieloma problemami, a ich drużyna musi być przygotowana na każdy zwrot akcji. Dzieje się tutaj naprawdę dużo, dlatego tym bardziej nie mogę doczekać się kolejnej części.

„Oko pustyni” to kolejny tom Richarda Schwarza, który jest tak samo dobry jak poprzednie. Wracamy do bohaterów, których poznaliśmy we wcześniejszych częściach i to trochę uczucie takie, jak spotykacie się z dawnymi znajomymi. Schwartz świetnie utrzymał klimat poprzedniej historii, ale w tym tomie wplótł również kolejne intrygi, które napędzają akcję i sprawiają, że cała...

Czytając trzeci tom, czułam, jakbym wracała do grupki znajomych, za którymi się trochę stęskniłam. Bardziej drużyny! Która otoczy czytelnika jeszcze wyraźniej charakterami, masą intryg i magią.

Na pierwszej stronie książki mamy przypomnienie co wydarzyło się w poprzednich tomach, gdyby ktoś postanowił wrócić do tej serii po czasie albo po prostu miał pamięć jak orzeszek, jak ja - dziękuję za to hahaha.

Kolejny raz nie będę wspominać o świetnych dialogach (a może będę?) i klimacie, który wyczuwa się od pierwszej strony (kochom!) przeczytajcie moje poprzednie opinie!

Ale dotarło do mnie czego mi brakuje. Mapy! Ilustracji. Jak ja bym chciała to zobaczyć, uwielbiam takie elementy w książkach. Niemniej autor otworzy wyobraźnię, ale i serce na te wszystkie emocje.

I jak przy drugim tomie akcja nie odpuszczała ani na sekundę, tak tu focus opiera się na intrygach, walce o sojuszników, tron i na całej otoczce wokół kultury i sytuacji politycznej

I ponownie - zakończenie które mnie zaintrygowało.

Było interesująco,
była próba pozyskania sojuszników w walce z Thalakiem,
było rozwinięcie o naszym wojowniku Havaldzie…
jednym zdaniem - jest kawał supi lektury!

W poszukiwaniu sojuszników w walce z niszczycielskim Thalakiem, nasza drużyna trafia do pustynnego Besarajnu. Są zmuszeni zostać tu dłużej, by uwolnić Leandrę z rąk handlarzy niewolników. Wpadają przy tym w wir walki o tron, która wstrząsa Gasalabadem. Niebagatelną rolę odegra w niej magiczny artefakt − Oko Gasalabadu, a Havaldowi i jego towarzyszom przyjdzie się zmierzyć z politycznymi intrygami, knowaniami zamachowców, mroczną magią nekromantów i… ze sługą Arminem…

3,75/5⭐️
Współpraca reklamowa z @wydawnictwo_initium dziękuję pięknie!

Czytając trzeci tom, czułam, jakbym wracała do grupki znajomych, za którymi się trochę stęskniłam. Bardziej drużyny! Która otoczy czytelnika jeszcze wyraźniej charakterami, masą intryg i magią.

Na pierwszej stronie książki mamy przypomnienie co wydarzyło się w poprzednich tomach, gdyby ktoś postanowił wrócić do tej serii po czasie albo po prostu miał pamięć jak orzeszek,...

Seria czy jednotomówka? Co wolicie?

Jak doskonale wiecie, uwielbiam czytać serie. Kocham przywiązywać się do bohaterów. Im dłużej ciągnie się historia, tym bardziej jestem usatysfakcjonowana.

Tym razem w moje ręce trafiła trzecia już część z cyklu „Tajemnica Askiru”, które wydało @wydawnictwo_initium .

Kiedy sięgam po dobrą serię, zawsze martwię się, że każda kolejna część będzie słabsza, że autor już się wypalił, a jego pomysły nie będą już tak ciekawe jak były na samym początku. Nic z tych rzeczy. Tym razem również było interesująco, nawet bardzo. Początkowo myślałam, że to pierwsza część jest najlepsza, jednak po przeczytaniu tej, już nie jestem tego taka pewna.

W poszukiwaniu sojuszników w walce z niszczycielskim Thalakiem wojownik Havald, pół-elfka Leandra, mroczna elfka Zokora i pozostali członkowie drużyny trafiają do pustynnego Besarajnu. Są zmuszeni zostać tu dłużej, by uwolnić Leandrę z rąk handlarzy niewolników. Wpadają przy tym w wir walki o tron, która wstrząsa Gasalabadem, stolicą monarchii. Niebagatelną rolę odegra w niej magiczny artefakt − Oko Gasalabadu, a Havaldowi i jego towarzyszom przyjdzie się zmierzyć z politycznymi intrygami, knowaniami zamachowców, mroczną magią nekromantów i… ze sługą Arminem, któremu nie zamykają się usta.

Mamy tutaj to, co uwielbiam najbardziej w takich pozycjach, a mianowicie magię. No dobra, może życzyłabym sobie jej jeszcze więcej, ale jest. Wielki plus daję również za tajemnice i intrygi, których tutaj nie brakuje. To jedna z tych pozycji, przy których nie można się nudzić, która zabiera nas w niezapomnianą przygodę, wciągając w swój świat. Trzeba przyznać, że dzieje się tutaj sporo, chociaż ta pozycja liczy sobie dużo mniej stron niż poprzednie części.

Ta książka dosłownie mnie pochłonęła. Nawet nie wiem kiedy ją skończyłam. W jednym momencie ją zaczynałam, a w następnym zamykałam ostatnią stronę. To tylko znak, że ta książka, jak i seria są warte uwagi.

Zdecydowanie polecam wam tę fantastyczną serię, jest warta poznania. Już nie mogę się doczekać, kiedy będę mogła sięgnąć po kolejny tom.

Seria czy jednotomówka? Co wolicie?

Jak doskonale wiecie, uwielbiam czytać serie. Kocham przywiązywać się do bohaterów. Im dłużej ciągnie się historia, tym bardziej jestem usatysfakcjonowana.

Tym razem w moje ręce trafiła trzecia już część z cyklu „Tajemnica Askiru”, które wydało @wydawnictwo_initium .

Kiedy sięgam po dobrą serię, zawsze martwię się, że każda kolejna...

Porywająca w emocjonujący wir egzotycznej przygody. Z intensywnością przenikająca polityczne intrygi w walce o tron. Osnuta mroczną magią, która syci się zgubą wroga.

„Oko pustyni” to trzeci tom elektryzującego barwną kreacją cyklu high fantasy, który kompiluje w swojej treści sensorycznie oddane scenerie, intrygującą i złożoną osnowę oraz panoramę nietuzinkowych postaci, a przy tym podkreśla kobiecą siłę i nieocenioną inwencję. Również ta odsłona zanurza się w nieprzyjemnie oblepiającym ciało, dojmującym skwarze, wdzierającym się do oczu i gardeł piasku pustyni, ale i tajemnicach zmyślnie okrywających przesiąknięty przepychem emirat. To rozpisana z inteligencją i kolorytem kolejna przygoda literacka na tle orientalnego, inspirowanego arabską kulturą Besarajnu, w której nie poskąpiono humorystycznej wymowy, spisków i knowań w czeluści monarszej władzy, implikujących naznaczone niebezpieczeństwem i ryzykiem zamachy w stolicy, jak i romantycznych porywów serca podszytych swoistą refleksją. Zarazem otulono kontynuowaną próbę pozyskania sojuszników do konfrontacji z trudnym do zwyciężenia przeciwnikiem, który zagraża całemu Askirowi, dwoistą magią – pomroczoną jawnym złem i karmiącą się bezwzględną śmiercią oraz czystą, przy tym uzdrawiającą, w końcu za pomocą niewielkiego artefaktu o nieujarzmionej mocy obnażającą nikczemną tożsamość złoczyńców.

Z wyraźną intencją eksploracji politycznych meandrów, Richard Schwartz w tym tytule sugestywnie stroni od dynamicznej narracji, a tym samym wartkiej akcji, ograniczając ją na rzecz ekspozycji przemyślanej, niespiesznej i spowitej podstępem walki o rządy w kalifacie oraz rozwoju emocjonalnych więzi. Z pewnością nie uchyla się od kadrów bezpośrednich starć z wojownikami i osobliwymi istotami, ale też wyczuwalnie nie stanowi ich fabularnym fundamentem tego tomu. Choć i tak odmiennie niż dotychczas ujętej kompozycji nie sposób odmówić powielanego już wcześniej klimatycznego niepokoju, który zagnieżdża się pod skórą odbiorcy, nieprzewidywalności w rozwoju zdarzeń, pasji w detalowym odmalowywaniu wyimaginowanego uniwersum czy iskrzącego między bohaterami napięcia. To bowiem nadal opowieść, która z fascynującym wydźwiękiem i brawurą oddziałuje na zmysły, urzeka z pietyzmem snutą historią o władzy, przyjaźni, wytrwałości, oddaniu, a nawet miłości – niczym wyśpiewywana z wdziękiem i melancholią w przytulnej karczmie ballada o dzielnych herosach. Ta seria niezaprzeczalnie uzależnia, trudno zakończyć tę niezwykłą wędrówkę bez doświadczenia jej zakończenia, które skrywa się w siódmej części serii! To proza niewątpliwie absorbująca, choć tym razem ulokowana w niezmieniającym się krajobrazie, to wciąż przesycona nowymi spostrzeżeniami, wymagająca skupienia w obliczu tak szczegółowo ożywionego i zawiłego świata Askiru, ale w każdym ujęciu satysfakcjonująca spragnione mocnych wrażeń i esencjonalnych doznań literackie dusze. Mozaika enigmatycznych wizji, zewu przygody wśród upalnych pejzaży i całej palety emocji w wybornym wydaniu fantasy.

Porywająca w emocjonujący wir egzotycznej przygody. Z intensywnością przenikająca polityczne intrygi w walce o tron. Osnuta mroczną magią, która syci się zgubą wroga.

„Oko pustyni” to trzeci tom elektryzującego barwną kreacją cyklu high fantasy, który kompiluje w swojej treści sensorycznie oddane scenerie, intrygującą i złożoną osnowę oraz panoramę nietuzinkowych postaci,...

"Oko pustyni" to trzecia część z cyklu Tajemnica Askiru, która zaczyna się z mocnym wydźwiękiem, by później podbijać zainteresowanie czytelnika tym co znajdzie na kolejnych stronicach powieści!

W tej części Havald, Leandra i Zokora razem ze swoją drużyną muszą zmierzyć się z nie lada wyzwaniem. Podczas poszukiwań sojuszników Leandra wpada w ręce handlarzy niewolników, tym samym sprawiając, że wszyscy muszą na dłużej zostać w stolicy Besarajnu. Co więcej, w tym czasie trwa tam walka o władzę, w związku z tym wpadają w wir politycznych intryg.

Muszę przyznać, że byłam bardzo ciekawa tego, czy poziom dwóch pierwszych części będzie utrzymany i nie ukrywam, że obawiałam się spadku formy (rzadko kiedy wszystkie części w serii są na podobnym poziomie). Na szczęście autor nie spoczął na laurach i nie zszedł z obranego przez siebie poziomu.
Ta seria to znakomita rozrywka!
Połączenie przygód, zawiłych intryg, magii, znakomicie wykreowanych bohaterów, których z każdym tomem lubi się coraz bardziej, a do tego malownicze krajobrazy, magiczne artefakty czy intrygujące wartości i zwyczaje sprawiają, że naprawdę trudno jest się oderwać od czytanej historii. Autor tak obrazowo pisze, że mogłam bez problemu przenieść się do wykreowanego świata i wędrować razem z drużyną Havalda, Leandry i Zokory!
Polityka, znakomity humor i zwroty akcji to mieszanka, której na pewno w tej części nie zabraknie!
Dzieje się w tej części naprawdę sporo, więc nie ma tu czasu na oddech.
Z niecierpliwością będę wyczekiwać czwartej części Tajemnicy Askiru!
Mam wrażenie, że każda kolejna część jest lepsza od poprzedniej! Takie serie mogę czytać bezustannie!

"Oko pustyni" to trzecia część z cyklu Tajemnica Askiru, która zaczyna się z mocnym wydźwiękiem, by później podbijać zainteresowanie czytelnika tym co znajdzie na kolejnych stronicach powieści!

W tej części Havald, Leandra i Zokora razem ze swoją drużyną muszą zmierzyć się z nie lada wyzwaniem. Podczas poszukiwań sojuszników Leandra wpada w ręce handlarzy niewolników, tym...

Ostatnio jednak udało mi się przeczytać tom trzeci serii „Tajemnica Askiru” i niezmiernie się cieszę, że wciąż nie muszę rozstawać się z tymi bohaterami. Obecnie cała seria liczy sobie siedem tomów i jestem naprawdę zachwycona faktem, że będę mogła je poznać. To naprawdę dobra seria fantasy, momentami przypomina mi trochę Władcę Pierścieni. W zasadzie ma wszystko to co kocham w tym gatunku, czyli motyw długiej wędrówki, mnóstwo magi, elfy i wiele ciekawych stworów oraz główny problem, który spędza sen z powiek nie tylko bohaterów ale i czytelników. Najważniejsze jest jednak to, że autor popuścił wodzę swej wyobraźni i wykreował swój własny, niepowtarzalny świat. Uwielbiam także humor, którym pisarz uraczył bohaterów, przede wszystkim tego głównego. W ogóle jestem zachwycona kreacją postaci tej serii. To nie tylko książka, która sporo mówi o wartościach, o tym za co warto oddać życie, ale jest także osnuta mgłą i tajemnicą, momentami jest nawet mrocznie… Z pewnością można powiedzieć, że dzieje się bardzo dużo w krótkim czasie. Nie ma czasu na nudę, jest tylko przygoda. Tym razem autor uraczył nas trochę większą ilością polityki czy spisków, lecz dał nam także nieco więcej magii. 8⭐️.

Tym razem egzotyka i pustynia. Bohaterowie wyruszają w podróż, aby zdobyć sojuszników. Natrafiają na piach i miejsce, w którym trwa aktualnie walka o władze. Tytuł tomu po raz kolejny ma ogromne znaczenie. Bądźcie czujni i nie dajcie się zwieść wrogom!

Ostatnio jednak udało mi się przeczytać tom trzeci serii „Tajemnica Askiru” i niezmiernie się cieszę, że wciąż nie muszę rozstawać się z tymi bohaterami. Obecnie cała seria liczy sobie siedem tomów i jestem naprawdę zachwycona faktem, że będę mogła je poznać. To naprawdę dobra seria fantasy, momentami przypomina mi trochę Władcę Pierścieni. W zasadzie ma wszystko to co...

"Oko pustyni", trzeci tom serii "Tajemnica Askiru", rozpoczyna się spektakularnie, po to, by wprowadzić nas w świat polityki, dworskich intryg i poczucia ciągłego niebezpieczeństwa w orientalnym Besarajnie. Bajkowe opisy kontrastują z zagrożeniem, który jest stałym towarzyszem bohaterów. Richard Schwartz, kontynuuje swoją opowieść, przenosząc nas w egzotyczne i pełne tajemnicze uroki Besarajnu, pustynnego emiratu, gdzie walka o władzę toczy się równie zaciekle, co na polach bitew.
Od samego początku "Oko pustyni" wciąga czytelnika w dynamiczną akcję i intrygujące wydarzenia. Bohaterowie znów stają w obliczu groźnych wyzwań i skrytobójczych zamachów. Zagłębiając się coraz bardziej w zawiłości polityczne Gasalabadu, stolicy Besarajnu, bohaterowie zostają wplątani w walkę o tron, gdzie magiczny artefakt, Oko Gasalabadu, odgrywa kluczową rolę, a polityczne przepychanki stanowią bogate tło dla rozgrywającej się fabuły. Powieść zawiera w sobie również przepiękną historię miłości z przeszłości, która odegrała ważną rolę w dziejach orientalnej krainy i jednocześnie nawiązuje do wydarzeń, które rozgrywają się na oczach czytelników.
Schwartz mistrzowsko łączy wątki przygód, polityki, magii i emocji, tworząc pełen napięcia i niezapomnianych chwil świat. Ponadto, silne charaktery bohaterów, ich wewnętrzne konflikty i zmagania, sprawiają, że czytelnik czuje się z nimi związany na każdym etapie podróży.
Za każdym razem, gdy sięgam po kolejne powieści z serii podziwiam dokładność i spójność, z jaką Schwartz wykreował swoje universum. Wszystko zostało starannie dopracowane ku uciesze czytelników, którzy tak jak ja, doceniają ogrom pracy, jaką musiał w to włożyć. Jego opisy Besarajnu, z orientalnym klimatem, egzotycznymi krajobrazami i tajemniczymi zwyczajami, przenoszą czytelnika w zupełnie inny wymiar.
"Oko pustyni" to doskonała przygoda fantasy, która porusza tematykę przyjaźni, lojalności, oraz walki ze złem. Schwartz doskonale balansuje między momentami akcji, wątkami politycznymi i rozwojem postaci, co sprawia, że lektura książki jest niezwykle satysfakcjonująca dla fanów gatunku. Epicka seria, której każdy tom sprawia, że tylko upewniam się w tym, że nie myliłam się - śmiało mogę zaliczyć "Tajemnicę Askiru" do grona moich książkowych ulubieńców. Fabuła wykreowana z rozmachem, nawet wtedy, gdy główną rolę odgrywają polityczne zagrywki i dworskie intrygi. "Oko pustyni" w bardzo szczegółowy sposób przybliża nam dziedzictwo Besajranu, jego wpływ na imperialną historię oraz dzieje znamienitych rodów.
Brakuje mi słów, by opisać swą fascynację tą serią! Z każdym kolejnym tomem upewniam się, że to opowieść, która zostanie w moim sercu na zawsze. "Oko pustyni" to kolejny dowód na to, że saga "Tajemnica Askiru" to prawdziwa perełka wśród współczesnych dzieł fantasy, choć ma już swoje lata. Połączenie wartkiej fabuły z rewelacyjnie wykreowanym universum, bogate charaktery, oraz dynamiczna fabuła sprawiają, że ta seria zasługuje na uwagę każdego miłośnika literatury fantastycznej. Schwartz wykreował świat tak dopracowany, że czytelnicy mogą się w nim zanurzyć i doświadczyć każdej emocji wraz z bohaterami.

"Oko pustyni", trzeci tom serii "Tajemnica Askiru", rozpoczyna się spektakularnie, po to, by wprowadzić nas w świat polityki, dworskich intryg i poczucia ciągłego niebezpieczeństwa w orientalnym Besarajnie. Bajkowe opisy kontrastują z zagrożeniem, który jest stałym towarzyszem bohaterów. Richard Schwartz, kontynuuje swoją opowieść, przenosząc nas w egzotyczne i pełne...

Bardzo fajna i lekka kontynuacja serii, jedyne czego brakuje to mapa🤪

Bardzo fajna i lekka kontynuacja serii, jedyne czego brakuje to mapa🤪