Przyznam, że po książkę sięgnęłam z ciekawości poznania stylu autorki, wiedziona bardzo wysokimi ocenami i pozytywnymi opiniami czytelników. I nie zawiodłam się. Po kolejne książki autorki sięgnę z przyjemnością. Wielopłaszczyznowa narracja, płynność wątków oraz tajemnicze niepowiązanie ich ze sobą niemal do samego końca, wzmagają naszą ciekawość, pobudzają domniemania, bo co wspólnego mają bohaterowie, pochodzący z kompletnie różnych światów?

I tak właśnie jest na początku, w który, szczerze przyznaję trudno było mi się wgryźć. Nic nie było ze sobą spójne. Poznajemy świat każdego z bohaterów indywidualnie. Ewy, którą wychowywał ojciec. Kiedy matka Ewy znika w tajemniczych okolicznościach zaraz po tym, kiedy umarł młodszy braciszek Ewy, Staś. Matka dziewczyny winiąc siebie za niedopilnowanie synka, odchodzi od córki i męża. Z czasem dowiadujemy się, gdzie się znajduje, co nią kierowało. Ewa emocjonalnie dorasta szybciej od rówieśników. Ma swoje plany, marzenia, do których dąży.

Na Teneryfie mieszka Aldona z dorastającym, ale ciężko chorym na serce synem. Ojciec chłopaka mieszka w Polsce, jest cenionym naukowcem, starym kawalerem, w dodatku nie wie, że ma syna.

Historia zacznie powoli zataczać koło, by wszystkich bohaterów postawić na jednej ścieżce. Jakiej?

Niezwykle absorbująca historia, bardzo autentyczna, poruszająca wiele aktualnych, ale i trudnych tematów. W tej historii jest zarówno radość, jak i rozpacz, wyraziste sylwetki bohaterów, plastycznie wykreowane ich rzeczywistości. A wszystko nakreślone płynną narracją i zaskakującym, refleksyjnym zakończeniem, z którym zostajemy na bardzo długo. Bardzo Wam polecam!

https://motylliteracki.blogspot.com/2022/08/odwrocone-zycie-urszula-jaksik.html

Przyznam, że po książkę sięgnęłam z ciekawości poznania stylu autorki, wiedziona bardzo wysokimi ocenami i pozytywnymi opiniami czytelników. I nie zawiodłam się. Po kolejne książki autorki sięgnę z przyjemnością. Wielopłaszczyznowa narracja, płynność wątków oraz tajemnicze niepowiązanie ich ze sobą niemal do samego końca, wzmagają naszą ciekawość, pobudzają domniemania, bo...

Ewa musiała szybko dorosnąć.
Matka po śmierci jej młodszego brata znika bez śladu.
A ojciec dziewczyny układa ponownie sobie życie od nowa i nie znajduje miejsca dla jego córki.
Nie czuje się kochana przez niego,akceptowana w żaden sposób.
Walczy z samotnością i poczuciem tego odrzucenia nastolatka oddaje się swojej wielkiej pasji bieganiu.
A druga z bohaterek to Aldona jest kobietą sukcesu.W rodzinnym mieście związane z nim ma traumatyczne wspomnienia zamienia je na piękną,gorącą Teneryfę,gdzie zapoznaje tam Polaka przystojnego mężczyznę.
Lecz jej idealne uporządkowane życie zburzy wiadomość straszna o śmiertelnej chorobie syna.
Jedyny ratunek,żeby uratować go jest przeszczep serca,szukanie dawcy okazuje się dla matki jej poważnie chorego dziecka trudne.
Ale ścieżki obu bohaterek przecinają się i spotykają zaprzyjaźniają się razem.
Dzieje się kilkutorowo fabuła,dynamiczna akcja,dająca nadzieję książka,przekazuje prawdę życiową,mądrą i przekaz prawdziwy.
Mądra,ciekawa i wspaniała książka.

Ewa musiała szybko dorosnąć.
Matka po śmierci jej młodszego brata znika bez śladu.
A ojciec dziewczyny układa ponownie sobie życie od nowa i nie znajduje miejsca dla jego córki.
Nie czuje się kochana przez niego,akceptowana w żaden sposób.
Walczy z samotnością i poczuciem tego odrzucenia nastolatka oddaje się swojej wielkiej pasji bieganiu.
A druga z bohaterek to Aldona...

Moje serce należy do kryminałów ale od czasu do czasu dla balansu czytam obyczajówki.
Bardzo męczyłam się z tą książką, chciałam ją wiele razy odłożyć ale nie potrafię zacząć i nie skończyć historii. Uważam że jest słaba, mało się dzieje, jest smentna i trochę bez wyrazu jak jej bohaterka. Aż ma się ochotę dopisać jakąś historię aby ją ubarwić.

Ale zakończenie jest wspaniałe! I to ją wybroniło na 6.

Moje serce należy do kryminałów ale od czasu do czasu dla balansu czytam obyczajówki.
Bardzo męczyłam się z tą książką, chciałam ją wiele razy odłożyć ale nie potrafię zacząć i nie skończyć historii. Uważam że jest słaba, mało się dzieje, jest smentna i trochę bez wyrazu jak jej bohaterka. Aż ma się ochotę dopisać jakąś historię aby ją ubarwić.

Ale zakończenie jest...

Urszula Jaksik snuje opowieść wokół nastoletniej Ewy, uczennicy i pasjonatki biegania oraz Aldony, kobiety sukcesu. Dwie niezależne historie nieznających się osób, splotą się w nieoczekiwanym momencie.

EWA- Mieszka w jednym z wielu śląskich familoków. Pasją dziewczyny od zawsze było bieganie. Biega dla przyjemności, by oczyścić umysł i zrelaksować się. Uwielbia w pędzie rozrywać ścianę powietrza i kiedy uderzenia stóp o asfalt, bicie serca pompujące krew i przyspieszony oddech współgrają ze sobą tworząc najpiękniejszą muzykę dla jej uszu. Z natury Ewa to spokojna, skromna dziewczyna, mająca z pozoru szczęśliwe dzieciństwo. Wszystko zmienia się wraz ze śmiercią jej młodszego braciszka chorego na serce dla, którego rodzice zbierali pieniądze na operację. Staś był oczkiem w głowie ich matki Teresy. Po jego stracie, kompletnie rozbita kobieta nie umie sobie poradzić i któregoś dnia wychodzi z domu nic nikomu nie mówiąc i znika bez śladu. Piotr- maż zaginionej, niedługo potem znajduje pocieszenie w ramionach innej i wyprowadza się. Zdruzgotana Ewa zostaje sama. Straciwszy szacunek do ojca, oraz odrzuciwszy jego pomoc, musiała szybko dorosnąć.

ALDONA- pochodzi z patologicznej rodziny. Ojciec pił i znęcał się nad jej matką i bratem. Kiedy brat wpada w nieciekawe towarzystwo, dziewczyna wraz z błogosławieństwem swej matki postanawia wyjechać i wziąć swój los we własne ręce. Pozbawioną szczęśliwych wspomnień Polskę zamienia na słoneczną Teneryfę. Od razu czuje się tam jak u siebie. Znajduje pracę w hotelu i migiem szybuje na jedno z wyższych stanowisk, stając się kobietą sukcesu. Jest także matką nastoletniego syna, będącego owocem jednonocnej przygody. Kiedy Aldona dowiaduje się o śmiertelnej chorobie Artura, idealnie uporządkowane życie wali się jak z domek z kart. Uratować chłopaka może tylko przeszczep serca.

Chociaż nie ma w niej nic zaskakującego, powieść zostaje na długo w pamięci czytelnika. Nakreśla idealnie realia życiowe, ukazuje problemy dnia codziennego, wszechogarniającą samotność, gorycz ale także radość i szczęście. Napisana przystępnym językiem, czyta się lekko i szybko. Jest to jedna z historii, która pozwala przypomnieć sobie o szczęściu jakie mamy będąc zdrowymi i niezależnymi. Pozwala docenić nam to co się ma. Polecam na zbliżające się długie wieczory.

Urszula Jaksik snuje opowieść wokół nastoletniej Ewy, uczennicy i pasjonatki biegania oraz Aldony, kobiety sukcesu. Dwie niezależne historie nieznających się osób, splotą się w nieoczekiwanym momencie.

EWA- Mieszka w jednym z wielu śląskich familoków. Pasją dziewczyny od zawsze było bieganie. Biega dla przyjemności, by oczyścić umysł i zrelaksować się. Uwielbia w pędzie...

Bardzo ciekawa, życiowa książka, napisana kilkutorowo.
Fabuła daje dużo do myślenia.
Zaskoczyło mnie jednak zakończenie...
z jednej strony smutne,
z drugiej dające nadzieję.

Bardzo ciekawa, życiowa książka, napisana kilkutorowo.
Fabuła daje dużo do myślenia.
Zaskoczyło mnie jednak zakończenie...
z jednej strony smutne,
z drugiej dające nadzieję.

ciekawa

ciekawa

Bardzo dobra opowieść pełna zaskakujących chwil i wzruszeń. Aż się popłakałam przytyje książce. GORĄCO POLECAM. Jak to życie potrafi nas zaskakiwać w naj mniej oczekiwanym momencie o tym jest ta książka. POLECAM GORĄCO.

Bardzo dobra opowieść pełna zaskakujących chwil i wzruszeń. Aż się popłakałam przytyje książce. GORĄCO POLECAM. Jak to życie potrafi nas zaskakiwać w naj mniej oczekiwanym momencie o tym jest ta książka. POLECAM GORĄCO.

Nie sięgnęłabym po tę książkę, gdyby nie została mi ona polecona, ale czytało się ją dobrze i historie mnie zaciekawiły. Miło spędziłam czas.

Nie sięgnęłabym po tę książkę, gdyby nie została mi ona polecona, ale czytało się ją dobrze i historie mnie zaciekawiły. Miło spędziłam czas.

Dość przyjemnie się ją czytało. Jest to książka refleksyjna prowadzona dwutorowo. Skłania do przemyśleń, zaskakuje, choć bywa też przewidywalna i naiwna.

Dość przyjemnie się ją czytało. Jest to książka refleksyjna prowadzona dwutorowo. Skłania do przemyśleń, zaskakuje, choć bywa też przewidywalna i naiwna.

Czuję się jakbym właśnie przesłuchała audiobooka pisanego dla młodzieży. Nie jest to zła książka ale moje odczucia są właśnie takie.

Czuję się jakbym właśnie przesłuchała audiobooka pisanego dla młodzieży. Nie jest to zła książka ale moje odczucia są właśnie takie.