„Rozróby i romanse” jakby „Szranki i konkury”.
„Na wakacjach” Zbójcerze na plaży w hełmach i kąpielówkach. https://alejakomiksu.com/gfx/plansze/OzM3_RiR_p1.jpg Połączenie bardzo zabawne, tylko czemu Hegemon mówi do nich per „panowie” ? Chyba, że to też miało być śmieszne, jednak zupełnie nie w jego stylu.
Z braku innych celów mają już złupić samotną łódź rybacką, lecz oto nadpływają Piraci z Jomsborga, z którymi Zbójcerze stoczyli kiedyś nierozstrzygnięty bój w zakończeniu „Kajka i Kokosza na wczasach” (a takich wczasów, jak mówi Kajko, nie życzę nawet Hegemonowi). Teraz obie strony robią turniej popijania…
Reszta tradycyjnie wypadła słabiej, stąd ocena łączna znów nie najwyższa.

Pawello
„Niektóre scenariusze są bardzo cieniutkie, inne dobre.”
CzasoStrefa
„Najmniej z kolei polubiłam się z rysunkami Tomasza Samojlika, były dla mnie zbyt proste i trochę straszne.”
Łagodnie mówiąc.

„Ten tom to kompletna porażka, nie ma w sobie absolutnie nic z klimatu komiksów Janusza Christy. To tylko próba uszczuplenia zasobów portfeli fanów oryginalnej serii. Egmont dobiera autorów autorów przez sympatię do nich, a nie że względu na ich warsztat czy umiejętności.” ze strony https://ksiazki.wp.pl/kajko-i-kokosz-opowiesci-z-mirmilowa-rozroby-i-romanse-na-pohybel-krytykantom-recenzja-6827983847094784a
Trochę przesadzone, jednak
„Spotkałam się już kiedyś – po wyrażeniu swojej opinii o zmienianiu charakterystycznej kreski Christy – z zarzutem, że jestem marudą i na niczym się nie znam (to te grzeczniejsze zarzuty),ale obstaję przy swoim: karykaturalizowanie rysunku Mistrza uważam i będę uważać za rzecz nie do zaakceptowania. Kiedy wydawnictwo postawiło na zespół Sławomir Kiełbus – Maciej Kur, odetchnęłam z ulgą, gdyż ta dwójka w mojej opinii najlepiej wczuła się w ducha pierwowzoru. Niestety, w najnowszym tomie wydawnictwo postanowiło dać znowu szansę innym. Jako rysownicy znów pojawili się więc Tomasz Samojlik i Piotr Bednarczyk, którzy w bardzo widoczny sposób pozostają w tyle za Sławomirem Kiełbusem oraz Mieczysławem Fijałem i daleko im do ich zręczności. Magdalena "Meago" Kania, która odpowiada za rysunki do ostatniego z opowiadań, jest od nich o całe niebo lepsza, choć też nie tak dobra, jak wspomniani graficy.” ze strony
https://paradoks.net.pl/read/44136-opowiesci-z-mirmilowa-rozroby-i-romanse-recenzja

„Rozróby i romanse” jakby „Szranki i konkury”.
„Na wakacjach” Zbójcerze na plaży w hełmach i kąpielówkach. https://alejakomiksu.com/gfx/plansze/OzM3_RiR_p1.jpg Połączenie bardzo zabawne, tylko czemu Hegemon mówi do nich per „panowie” ? Chyba, że to też miało być śmieszne, jednak zupełnie nie w jego stylu.
Z braku innych celów mają już złupić samotną łódź rybacką, lecz oto...

Opowieści z Mirmiłowa ciąg dalszy. Fabularnie bardzo fajnie. Rysunkowo różnie ale taki jest tu koncept. Najbardziej podobne do oryginału są rysunki pana Fijała. Woj Wit jest idealny.
P.S.
Powyżej w szczegółach jest błąd. Komiks należy do cyklu "Opowieści z Mirmiłowa '', a nie "Nowe Przygody", który jest całkiem innym cyklem.

Opowieści z Mirmiłowa ciąg dalszy. Fabularnie bardzo fajnie. Rysunkowo różnie ale taki jest tu koncept. Najbardziej podobne do oryginału są rysunki pana Fijała. Woj Wit jest idealny.
P.S.
Powyżej w szczegółach jest błąd. Komiks należy do cyklu "Opowieści z Mirmiłowa '', a nie "Nowe Przygody", który jest całkiem innym cyklem.

Tom zawiera kilka niezależnych od siebie historii, narysowanych przez różnych autorów, w stylach, w których czuli się dobrze. Osobiście najbardziej podeszła mi kreska Sławomira Kiełbusa. Uwielbiam te jego szczegóły, czy dynamikę. Styl Piotra Bednarczyka także jest godny uwagi, uroczy na swój sposób i cieszy oko. Najmniej z kolei polubiłam się z rysunkami Tomasza Samojlika, były dla mnie zbyt proste i trochę straszne.

W tomie Rozróby i romanse mogliśmy zobaczyć jak zbójcerze bawią się na wakacjach, podróż woja Wita za ukochaną, Łamignata w delegacji, kolejne nieudane sposoby Hegemona i Kaprala na podbicie Mirmiłowa, historię Kokosza-smakosza, czy tytułowe rozróby i romanse Lubawy, Mirmiła i jego brata. Urzekła mnie narracja w Wielkim Wojażu Woja Wita, która była prowadzona wierszem! Dobrze to oddaje ducha historii. Mogliśmy się też w końcu dowiedzieć, o co chodzi w przyśpiewce “Powiedzcie Bognie, gdy was zapyta, że nie ma woja nad Wita”. Podobają mi się nawiązania do niektórych wydarzeń z teraźniejszości, jak Łamignat wchodzący do zbójeckiej karczmy w maseczce dla niepoznaki.

Więcej na: CzasoStrefa

Tom zawiera kilka niezależnych od siebie historii, narysowanych przez różnych autorów, w stylach, w których czuli się dobrze. Osobiście najbardziej podeszła mi kreska Sławomira Kiełbusa. Uwielbiam te jego szczegóły, czy dynamikę. Styl Piotra Bednarczyka także jest godny uwagi, uroczy na swój sposób i cieszy oko. Najmniej z kolei polubiłam się z rysunkami Tomasza Samojlika,...

Rzadko daję ocenę powyżej aktualnej średniej - tu jednak musiałem, bo ta pozycja jest zdecydowanie lepsza, niż się spodziewałem. Zapewne zadziałał tu sentyment - powrót Wita, Wojmiła czy wikingów i liczne nawiązania do przeszłości zrobiły swoje. Rysunkowo oczywiście bardzo różnie, widać kto powinien pozostać przy (nomen omen świetnym) Lilu i Pucie, a kto z powodzeniem może imitować Christę.

Rzadko daję ocenę powyżej aktualnej średniej - tu jednak musiałem, bo ta pozycja jest zdecydowanie lepsza, niż się spodziewałem. Zapewne zadziałał tu sentyment - powrót Wita, Wojmiła czy wikingów i liczne nawiązania do przeszłości zrobiły swoje. Rysunkowo oczywiście bardzo różnie, widać kto powinien pozostać przy (nomen omen świetnym) Lilu i Pucie, a kto z powodzeniem może...

Kolejna opowieści z świata Kajka i Kokosza. Jedne lepsze, inne trochę mniej...
Z chęcią przeczytałbym dłuższe historie narysowane przez Mieczysława Fijała lub Magdalenę Kanię.

Kolejna opowieści z świata Kajka i Kokosza. Jedne lepsze, inne trochę mniej...
Z chęcią przeczytałbym dłuższe historie narysowane przez Mieczysława Fijała lub Magdalenę Kanię.

Niby równy, ale nierówny zeszyt. Niektóre scenariusze są bardzo cieniutkie, inne dobre. Rysunkowo, mimo że są to różni autorzy o różnej manierze, jest bardzo dobrze, szczególnie Fijał i Kiełbus. Chyba czas zamienić głównego scenarzystę na kogoś innego, ewidentnie widać zmęczenie materiału ;)

Niby równy, ale nierówny zeszyt. Niektóre scenariusze są bardzo cieniutkie, inne dobre. Rysunkowo, mimo że są to różni autorzy o różnej manierze, jest bardzo dobrze, szczególnie Fijał i Kiełbus. Chyba czas zamienić głównego scenarzystę na kogoś innego, ewidentnie widać zmęczenie materiału ;)

"Rozróby i romanse" to zbiór krótkich historii, których bohaterami są postacie z kultowej serii Janusza Christy "Kajko i Kokosz" - album stanowi oficjalną jej kontynuację w ramach cyklu "Opowieści z Mirmiłowa" (obok "Nowych przygód", w ramach których wydawane są pełnometrażowe komiksy). Te krótsze formy pozwalają zademonstrować mnogość pomysłów na fabułę i różne wrażliwości rysowników (mnie najbardziej podchodzi Sławomir Kiełbus, którego na swojego zastępcę namaścił sam Christa). Wspomniana różnorodność fabularna "Rozrób i romansów" nie oznacza jednak wielości scenarzystów, bo autorem prawie wszystkich scenariuszy jest Maciej Kur (wyjątkiem jest "Miluś. Drewniany żubr" Samojlika). Doświadczenie Kura procentuje, bo niewątpliwie dobrze czuje serię (miewa fajne pomysły np. odniesienia do współczesności w "Łamignat. Delegacja") zapewniając ogólną spójność kontynuacji (może właśnie taki jest zamysł - zresztą, nie trzeba sięgać daleko: zamieszczona tutaj wspomniana opowieść Samojlika wybija się z rytmu całości, który nadają jej scenariusze Kura). Z drugiej strony powstaje nieśmiałe pytanie na przyszłość, czy nie byłoby jednak dobrym pomysłem okazjonalne sięgnięcie dodatkowo po innych scenarzystów (a przy okazji, jeszcze innych rysowników),żeby całość urozmaicić. Tak czy inaczej dla fanów "Kajka i Kokosza", którzy życzliwie patrzą na kontynuację serii, "Rozróby i romanse" będą z pewnością kolejnym ciekawym doświadczeniem czytelniczym. Na te zabawy współczesnych twórców ze znanymi z uniwersum Christy postaciami i motywami trzeba patrzeć jednak z pewnym należytym dystansem. Bo jeśli komuś tego dystansu brakuje, to niech wspomina klasykę Christy sięgając po "Złotą kolekcję" (której dodatkowym atutem są wspaniałe dodatki np. kapitalne opracowania tematyczne Krzysztofa Janicza),a "Rozróby i romanse" sobie daruje - inaczej eksperymenty Leśniaka czy Samojlika przyprawią go o niepotrzebny ból głowy.

"Rozróby i romanse" to zbiór krótkich historii, których bohaterami są postacie z kultowej serii Janusza Christy "Kajko i Kokosz" - album stanowi oficjalną jej kontynuację w ramach cyklu "Opowieści z Mirmiłowa" (obok "Nowych przygód", w ramach których wydawane są pełnometrażowe komiksy). Te krótsze formy pozwalają zademonstrować mnogość pomysłów na fabułę i różne wrażliwości...

Świetna pozycja, aczkolwiek nie tak jak poprzedni album.
7 historyjek różnych autorów, trzyma równy poziom, dużo humoru, inteligentnych żartów i zaskoczeń.
Polecam!

Świetna pozycja, aczkolwiek nie tak jak poprzedni album.
7 historyjek różnych autorów, trzyma równy poziom, dużo humoru, inteligentnych żartów i zaskoczeń.
Polecam!