Dobra lektura, podobało mi się, ze dużo w książce było wyjaśnień ze strony fizyki
Polecam

Dobra lektura, podobało mi się, ze dużo w książce było wyjaśnień ze strony fizyki
Polecam

Główny pomysł i motyw przewodni książki faktycznie bardzo ciekawy, chociaż u mnie nie spowodował efektu "wow". Pozytywnie zaskoczyła mnie natomiast historia i narracja autora dotycząca rewolucji kulturalnej w Chinach, gdzie jej ocena jest dość jednoznacznie negatywna, a towarzyszą temu opisy przykładów absurdalnego terroru, czy gorzkich refleksji czerwonogwardzistów w późniejszym życiu dorosłym.

"Problem trzech ciał" istotnie twardym sci-fi stoi, osobom będącym trochę na bakier z fizyką, techniką i astronomią (jak ja) ciężko będzie się połapać we wszystkich przedstawionych procesach, ale nie przeszkadzało mi to w ogólnym odbiorze powieści, bo rezultaty czy sens poszczególnych ruchów bez problemu wyłapujemy z kontekstu. Co więcej dużo bardziej wolę takie hard sci-fi od jakiegoś pitu-pitu działającego tylko w głowie autora, bez podstaw naukowych.

Bohaterowie książki to również oddzielny i warty rozkminy punkt - według mnie zachowują się oni emocjonalnie trochę nietypowo, niektórzy wręcz mocno autystycznie, inni dziwnie naiwnie. Zastanawiam się na ile ma tu wpływ różnica kulturowa i chińska perspektywa (niestety nie mam porównania z innymi pozycjami tamtejszej literatury).

Oczywiście powieść można także odczytywać bardziej metaforycznie, czy to jako krytykę drogi obranej przez naszą cywilizację, niszczenie przez nią naszej planety, nieumiejętność dystrybucji dóbr na świecie, czy to jako krytykę polityki chińskiej i bezpardonowego rozprawiania się przez władze z wszelką opozycją, ale chyba nawet sam autor w posłowiu wspominał, iż nie miał i nie ma takich intencji w swojej twórczości (pytanie na ile to prawda).

Fanom gatunku z czystym sumieniem polecam, bo można się koncepcją "Problemu trzech ciał" zachwycić, a że ponoć druga część jest nawet lepsza od pierwszej, to tym bardziej za jakiś czas do serii wrócę.

Główny pomysł i motyw przewodni książki faktycznie bardzo ciekawy, chociaż u mnie nie spowodował efektu "wow". Pozytywnie zaskoczyła mnie natomiast historia i narracja autora dotycząca rewolucji kulturalnej w Chinach, gdzie jej ocena jest dość jednoznacznie negatywna, a towarzyszą temu opisy przykładów absurdalnego terroru, czy gorzkich refleksji czerwonogwardzistów w...

O książce "Problem trzech ciał" stało się głośno po premierze serialu na jej podstawie na jednym z serwisów streamingowych. Jest to pierwsza część trylogii "Wspomnienie o przeszłości Ziemi". Jeden z polskich pisarzy powiedział, że autor tej książki miał doskonały pomysł na fabułę ale zabrakło mu talentu, żeby ją dobrze napisać. Nie mam kompetencji do weryfikacji tej opinii, natomiast dla mnie jest ona potwornie nierówna, jednocześnie wciągająca i odpychająca. Pomysł na książkę, podstawy, motywacje, cały stworzony zarys to moim zdaniem mistrzostwo. Problem pojawia się w przekazie ponieważ powieść jest pełna opisu różnych zjawisk z dziedziny fizyki co bardzo psuje komfort czytania. W fabule jest mnóstwo przeskoków, zarówno w czasie jak i w przestrzeni, przez co momentami ciężko się odnaleźć w akcji. Jednocześnie w tym wszystkim należy pamiętać, że to pierwsza część z trzech tomów książek SF więc tak naprawdę to jest dopiero zalążek całej akcji, żeby nie powiedzieć stworzenie świata książki. "Problem trzech ciał" momentami mnie porywał a chwilami nużył. Nie mniej jednak obok tej książki nie można przejść obojętnie i warto ją przeczytać choćby po to, żeby wyrobić sobie własną opinię.

O książce "Problem trzech ciał" stało się głośno po premierze serialu na jej podstawie na jednym z serwisów streamingowych. Jest to pierwsza część trylogii "Wspomnienie o przeszłości Ziemi". Jeden z polskich pisarzy powiedział, że autor tej książki miał doskonały pomysł na fabułę ale zabrakło mu talentu, żeby ją dobrze napisać. Nie mam kompetencji do weryfikacji tej opinii,...

Przykład dobrej fantastyki naukowej. Żałuje, że sięgnąłem po nią dopiero gdy powstał serial na pewnej znanej platformie streamingowej. Może momentami można odczuć pewien spadek tempa akcji i całość jest w jakiś sposób od pewnego momentu do przewidzenia. Mimo to polecam.

Przykład dobrej fantastyki naukowej. Żałuje, że sięgnąłem po nią dopiero gdy powstał serial na pewnej znanej platformie streamingowej. Może momentami można odczuć pewien spadek tempa akcji i całość jest w jakiś sposób od pewnego momentu do przewidzenia. Mimo to polecam.

Przeczytałam, ale to zdecydowanie nie mój gatunek literacki. Jako że nauki ścisłe nie są moją mocną stroną , niektórych rzeczy po prostu nie rozumiałam i gubiłam się w nich. Historia interesująca. Dialogi wydawały mi się nieco sztuczne, ale taki chyba urok literatury azjatyckiej. Myślę, że wielbicieli fantastyki naukowej książka nie rozczaruje.

Przeczytałam, ale to zdecydowanie nie mój gatunek literacki. Jako że nauki ścisłe nie są moją mocną stroną , niektórych rzeczy po prostu nie rozumiałam i gubiłam się w nich. Historia interesująca. Dialogi wydawały mi się nieco sztuczne, ale taki chyba urok literatury azjatyckiej. Myślę, że wielbicieli fantastyki naukowej książka nie rozczaruje.

Bardzo zaskoczyło mnie jak wiele różnic jest między książką a wypuszczonym w tym roku pod tym samym tytułem serialem Netflixa. To właśnie on skierował moją uwagę na dzieło Liu Cixin’a, kiedy koniec sezonu pozostawił po sobie niedosyt i mnóstwo pytań.
Serial miał specyficzny klimat, czegoś takiego dawno nie uświadczyłam w podobnych produkcjach. Prezentowane w nim podejście do tematu obcych było dla mnie nowe i intrygujące. Sięgając po tę książkę spodziewałam się jedynie słownego rozszerzenia tego wizualnego scenariusza, tymczasem zderzyłam się z niemalże alternatywną rzeczywistością.
Oczywiście jabłko nie upadło od jabłoni poza skraj mapy, jednak wiele miejsc i postaci zupełnie zmienia nazwy. Chwilę mi zajęło przyzwyczajenie się do tej „innej” wersji.
Po skończeniu pierwszego tomu jakim jest „Problem trzech ciał”, wciąż czuję ciekawość. Uważam, że książka jest dużo bardziej logiczna i konsekwentna od serialu. Nakreśla również dokładniej obraz Chińskiej kultury, co niewątpliwie postrzegam jako wartość dodaną. Ta historia ujmuje swoją wielowymiarowością.
Będę czytać dalej.

Bardzo zaskoczyło mnie jak wiele różnic jest między książką a wypuszczonym w tym roku pod tym samym tytułem serialem Netflixa. To właśnie on skierował moją uwagę na dzieło Liu Cixin’a, kiedy koniec sezonu pozostawił po sobie niedosyt i mnóstwo pytań.
Serial miał specyficzny klimat, czegoś takiego dawno nie uświadczyłam w podobnych produkcjach. Prezentowane w nim podejście...

Po "Problem trzech ciał" sięgnęłam po tym, jak głośno zrobiło się o adaptacji znanego streamingu na literę N. Książka rozpoczyna trylogię, która na naszym rynku nie była może bardzo popularna, a jeśli była, to mnie ta wiedza ominęła. Nieczęsto zdarza się, żeby pozycja z gatunku powieści naukowej budziła spore zainteresowanie. Okazuje się jednak, że autor od samego początku próbuje zaciekawić nas historią, fizyką, nierozwiązywalnymi problemami, ale też pozostawia nas z wnikliwymi obserwacjami na temat relacji międzyludzkich czy filozoficznymi dywagacjami nad postrzeganiem rzeczywistości, decydowaniem o losie innych czy wybieraniem mniejszego/większego zła. Każda kolejna strona zaskakuje, kolejne rozdziały zawierają w sobie nowe elementy, a każdy z nich jest tak bogaty, że spokojnie mógłby stanowić podwalinę do całkowicie kompletnej opowieści. Wątek gry, w której biorą udział bohaterowie wywołuje we mnie żal, że nie można spróbować wejść do jej świata w naszych realiach. Tematy kosmosu, nawiązywania relacji z innymi planetami od zawsze wzbudza ambiwalentne uczucia. Czy ktoś istnieje poza nami? Czy jest nastawiony pokojowo? Czy rodem z amerykańskich filmów czeka nas tylko zagłada? A może nie ma się czym przejmować, bo wszechświat jest niezamieszkały i powinniśmy się skupić na naszej Ziemi, żeby jej nie stracić? Kolejną świetną sprawą są odwołania do historii Chin, ale przedstawione z zupełnie innej perspektywy, z punktu widzenia osoby, którą te wydarzenia ukształtowały i miały wpływ na rozwój miejsca, w której przyszło jej żyć. Doskonale poprowadzone wątki czasowe i retrospekcja, która w odpowiednim czasie uwalnia kolejne informacje sprawiają, że pomimo trudnego początku, ze biegiem czasu nie sposób oderwać się od lektury. To niezaprzeczalnie jedna z tych książek, które pozostają w pamięci czytelnika na długo po jej przeczytaniu.

Po "Problem trzech ciał" sięgnęłam po tym, jak głośno zrobiło się o adaptacji znanego streamingu na literę N. Książka rozpoczyna trylogię, która na naszym rynku nie była może bardzo popularna, a jeśli była, to mnie ta wiedza ominęła. Nieczęsto zdarza się, żeby pozycja z gatunku powieści naukowej budziła spore zainteresowanie. Okazuje się jednak, że autor od samego początku...

Bardzo cieszę się z tego, że postanowiłam nie oglądać serialu, dopóki nie przeczytam książkowego pierwowzoru. Dopiero po skończeniu całej trylogii uzupełnię swoje doświadczenia oglądając serial.

Miałam świadomość, że nie będzie to książka łatwa i przyjemna. Ilość naukowego języka jest tu naprawdę duża, jednak mimo że większość mojej wiedzy z zakresu fizyki ma swoje źródło w serialu Teoria wielkiego podrywu, to nie zagubiłam się w świecie stworzonym przez Cixin Liu. No dobra, nie zagubiłam się tak bardzo, jak się obawiałam!😄 Właściwie największy problem miałam z odnalezieniem się w imionach bohaterów. Chwała za listę wszystkich postaci na początku książki, ale jednak podczas czytania imiona i nazwiska zlewały mi się w papkę. To zdecydowanie problem kulturowy, na co dzień nie spotykam się z tego rodzaju imionami i łatwo one mi się plączą. Natomiast fabuła? Czyste złoto.

Na sam początek dostajemy sporą dawkę historii dzięki umiejscowieniu akcji w Chinach podczas rewolucji kulturalnej. Z upływem kolejnych rozdziałów dowiadujemy się co tak naprawdę działo się w jednej z tajnej baz wojskowych, Czerwony Brzeg. Co z tym wszystkim ma wspólnego gra komputerowa? Tego już musicie dowiedzieć się sami.

Lektura zmusza do pełnego skupienia, w przypadku "Problemu trzech ciał" to fizyka jest głównym bohaterem. Postaci jakie poznajemy podczas trwania opowieści nie zostaną ze mną na dłużej, ale z jakiegoś powodu to tutaj działa. Jednostka w tym świecie jest czymś drugorzędnym, ważą się bowiem losy całego świata.

Jestem zachwycona lekturą i zachodzę w głowę co będzie działo się w kolejnych tomach.

Bardzo cieszę się z tego, że postanowiłam nie oglądać serialu, dopóki nie przeczytam książkowego pierwowzoru. Dopiero po skończeniu całej trylogii uzupełnię swoje doświadczenia oglądając serial.

Miałam świadomość, że nie będzie to książka łatwa i przyjemna. Ilość naukowego języka jest tu naprawdę duża, jednak mimo że większość mojej wiedzy z zakresu fizyki ma swoje źródło...

Bardzo dobra książka.

Bardzo dobra książka.

Skusiłem się na książkę odstawiając na chwilę swoje cykle, które czytam w dni powszednie, zabierając ją na majówkowy wyjazd. Wyjaz bogaty w atrakcje i ubogi w czas na lekturę. Niemniej w trzy dni książkę skończyłem, a opisana w powieści gra męczyła mnie w sennych koszmarach (może nie było to straszne, ale ciężkie). Już w trakcie lektury dokupiłem dwa pozostałe tomy i jeśli będę choć zbliżone jakościowo do tego - sięgnę po kolejne pozycje autora.

Jedyny ból, jaki mi towarzyszył to nazwiska bohaterów. Jest tu, jak z twarzami w azjatyckich filmach, gdzie rysy mi się zlewają i ciężko mi rozróżnić bohaterów. Na szczęście w chińskich książkach botarerowie są wypisani i wiele razy sięgałem do tych podpowiedzi, bo faktycznie nie chcieli mi się wbić do głowy.

Niemniej książka świetna, choć pewnie mocno science, to jednak wbiła mi się w świadomość i czuję się szczęśliwszy znając jej treść.

Skusiłem się na książkę odstawiając na chwilę swoje cykle, które czytam w dni powszednie, zabierając ją na majówkowy wyjazd. Wyjaz bogaty w atrakcje i ubogi w czas na lekturę. Niemniej w trzy dni książkę skończyłem, a opisana w powieści gra męczyła mnie w sennych koszmarach (może nie było to straszne, ale ciężkie). Już w trakcie lektury dokupiłem dwa pozostałe tomy i jeśli...