Wędrująca Ziemia

Po trylogii Wspomnienie o przeszłości ziemi spodziewałam się więcej.
To najsłabsza z książek "Chińczyka" którą czytałam.

Po trylogii Wspomnienie o przeszłości ziemi spodziewałam się więcej.
To najsłabsza z książek "Chińczyka" którą czytałam.

Pokaż mimo to

Liu Cixin to autor cyklu „Wspomnienie o przeszłości Ziemi”, a za pierwszy tom otrzymał nagrodę Hugo która po raz pierwszy została przyznana powieści w języku innym niż angielski. Kolejne jego dzieło to zbiór opowiadań.

O książce możemy przeczytać, że:
„Wędrująca Ziemia” to pierwszy zbiór j opowiadań Liu Cixina, z których pięć zdobyło Chinese Galaxy Award za najlepsze opowiadanie roku w Chinach . Klasyczne tematy, jak inwazja obcych, pierwszy kontakt z cywilizacją pozaziemską czy globalna katastrofa, ukazane są poprzez doznania ludzi i nawet w obliczu zagłady dają powiew nadziei i optymizmu. Autor zabiera czytelnika na krańce wszechświata i czasu, na spotkanie z najdziwniejszym przeznaczeniem, jakie można sobie wyobrazić. To hołd dla mistrzów SF, jak Clarke czy Asimov, a zarazem pełne melancholii i przesycone pragnieniem zrozumienia ludzkiej natury, napisane w niepowtarzalnym stylu opowieści. Na motywach tytułowego opowiadania w 2019 r. powstała chińska kinowa superprodukcja, dostępna na platformie Netflix.

Chociaż trylogia o przeszłości Ziemi mnie nie kupiła, ten zbiór dostarczył mi dużo przyjemności z lektury. To dobra pozycja – dobrze pomyślana i dobrze napisana. Co prawda prozy Teda Chianga na tym polu nie bije ale zapewnia dobrą rozrywkę i porcję wyższych wartości. A to rzadko we współczesnym sf się zdarza.

Liu Cixin to autor cyklu „Wspomnienie o przeszłości Ziemi”, a za pierwszy tom otrzymał nagrodę Hugo która po raz pierwszy została przyznana powieści w języku innym niż angielski. Kolejne jego dzieło to zbiór opowiadań.

O książce możemy przeczytać, że:
„Wędrująca Ziemia” to pierwszy zbiór j opowiadań Liu Cixina, z których pięć zdobyło Chinese Galaxy Award za najlepsze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Autora nie trzeba przedstawiać, bo to objawienie ostatnich lat (ode mnie 3x10/10; 2x7/10). Trylogia („Problem trzech ciał”, „Ciemny las”, „Koniec śmierci” 2008-2010) to niewątpliwe arcydzieło, które zapewnia autorowi czołową pozycję nie tylko w literaturze fantastycznej. Opowiadania są o 8-10 lat wcześniejsze i są pierwszymi próbami chińskiego inżyniera dobiegającego czterdziestki (ur. 1963).
I na tym można recenzję zakończyć, bo opowiadania są niezłe, szczególnie tytułowe, i daję im z przekonaniem 7/10, lecz „vita brevis,…..”, ergo proponuję ponownie przeczytać trylogię, a nie rozdrabniać się na utwory cenne, lecz nieporównanie słabsze od niej, nazwijmy je etiudy.
Pozostaję w nadziei, że zdążę przeczytać nowy utwór Cixin Liu dorównujący trylogii

Autora nie trzeba przedstawiać, bo to objawienie ostatnich lat (ode mnie 3x10/10; 2x7/10). Trylogia („Problem trzech ciał”, „Ciemny las”, „Koniec śmierci” 2008-2010) to niewątpliwe arcydzieło, które zapewnia autorowi czołową pozycję nie tylko w literaturze fantastycznej. Opowiadania są o 8-10 lat wcześniejsze i są pierwszymi ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Co łączy Baracka Obamę, Marka Zuckerberga i mnie? Otóż wszyscy jesteśmy fanami Cixina Liu. Moja fascynacja zaczęła się kilka lat wcześniej od trylogii "Wspomnienia o przeszłości Ziemi". Od bardzo dawna nic mnie aż tak nie poruszyło.
Biorąc w ręce zbiór opowiadań "Wędrująca Ziemia" byłam pełna obaw, czy nie przeżyję rozczarowania, ale okazało się, że niepotrzebnie. To cudowna książka.
Pod wieloma względami przypomina wspomnianą trylogię. Cixin Liu jest z jednej strony inżynierem, umysłem bardzo ścisłym, z drugiej oddanym idei komunistą. Oba aspekty wyraźnie rysują się na kartach jego twórczości. Język jest oszczędny, pozbawiony zbędnych ozdobników. Ludzkie emocje są ledwo zarysowane. Los indywidualny jest zawsze podporządkowany dobru wyższemu, czy to związanemu z kontynuacją gatunku, czy w ogóle życia i dalszej ewolucji. Bohaterowie są odważni, zdeterminowani i dalekowzroczni. Wydarzenia wydają się prawdopodobne i naukowo uzasadnione. Wszystko jest wyjaśnione, wytłumaczone i obliczone. I zupełnie brakuje jakiejkolwiek religii i metafizyki.
Jestem pod wielkim wrażeniem wyobraźni autora. Pomysł uratowania Ziemi przed kosmiczną katastrofą przez przeniesienie jej do innego układu gwiezdnego wraz z podaniem szczegółowego grafiku przedsięwzięcia obliczonego na tysiące lat jest epicki. Inne nie są mniej błyskotliwe. To między innymi dokładny opis rozwoju cywilizacji, której cały kosmos zawierał się niedawno w jądrze planety, droga prostego chińskiego chłopa, półanalfabety, do zostania pierwszym człowiekiem, który odbył podróż międzygwiezdną, wizja ocalenia ludzkości przed unicestwieniem prowadząca przez genetyczne zmniejszenie nas do wielkości bakterii, czy absolutnie mistrzowski projekt podróży przez tunel wydrążony przez sam środek planety i wynikających z tego implikacji. A to dopiero początek. Opowiadania poruszają rozmachem, szczegółowością, a czasem nawet okrucieństwem, by razem tworzyć niezapomnianą podróż przez czas, przestrzeń i nieograniczony rozwój. Jest w nich hołd dla klasyków hard SF, jak Asimov czy Clarke.
Nigdy nie przypuszczałabym, że Cixin Liu potrafi być zabawny. Jeśli poczucie humoru i autoironia jest miarą inteligencji, to obsadzenie siebie samego w głównej (i to jakiej!) roli jednej z historii jest miarą geniuszu.
A swoją drogą ciekawe, skąd jego fascynacja mrówkami (bo dinozaurami to chyba z dzieciństwa). Liczę, że kiedyś się dowiem...

Co łączy Baracka Obamę, Marka Zuckerberga i mnie? Otóż wszyscy jesteśmy fanami Cixina Liu. Moja fascynacja zaczęła się kilka lat wcześniej od trylogii "Wspomnienia o przeszłości Ziemi". Od bardzo dawna nic mnie aż tak nie poruszyło.
Biorąc w ręce zbiór opowiadań "Wędrująca Ziemia" byłam pełna obaw, czy nie przeżyję rozczarowania, ale okazało się, że niepotrzebnie. To...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Co łączy podróże do wnętrza Ziemi, najazd obcych i Bogów oraz morderczego wirusa komputerowego? Wszystkie są tematami z nowego tomu opowiadań mistrza twardego science fiction, Cixin Liu, zatytułowanego „Wędrująca Ziemia”. Autor oddaje hołd mistrzom gatunku takim jak Asimov, i podejmuje klasyczne już tematy w innym niż dotychczas wydaniu.
Jak to w twardym SF bywa, nie ma tutaj miejsca na wymyślne techniki narracyjne czy zjawiska paranormalne. Twarda nauka stanowi podstawę działań bohaterów i wydarzeń we wszystkich opowiadaniach z tego zbioru. Jakkolwiek niektóre technologie w nich przedstawione są dla nas tak samo odległe, jak telefony komórkowe dla średniowiecznego chłopa, to wszystko zostało przedstawione w konwencji zbieżnej z obecnym stanem badań w dziedzinie fizyki czy chemii.
Najwyraźniej widać to chyba w drugim opowiadaniu, „Góra”, w którym były himalaista spotyka się z przedstawicielem obcej cywilizacji. Kosmita opisuje swój świat, w którym cały jego gatunek spędził większość swojej egzystencji na próbach wydostania się z pustego jądra planety.
Inne opowiadania skupiają się raczej na podróżach w kosmos, efekcie cieplarnianym czy błysku solarnym, i ich wpływowi na Ziemię i ludzką psychikę. Wtedy te historie stają się opowieściami o tym, że historia społeczeństw to nie historie jednostek. Indywidualizm jest w prozie Cixin Liu raczej niemile widziany; marzyciele, którzy chcieliby poprawić życie ogółu ludzkości - to już co innego. Przykładem jest pan Zhuang Yu który chce zmienić świat dzięki swojej technologii solarnej, został przedstawiony jako osoba, której wysiłki zostają nagrodzone. Natomiast w opowiadaniu pod tytułem „Kula armatnia” syn głównego bohatera zostaje okrzyknięty zbrodniarzem przeciwko ludzkości, gdy w realizacji swoich egocentrycznych pomysłów naraża ludzkie życie.
W opowiadaniach wielokrotnie podkreśla się, że w przyszłości ludzie wyzbyli się takich „niskich” uczuć jak miłość czy potrzeba relacji międzyludzkich - bohaterowie tłumaczą to albo poczuciem ciągłego zagrożenia zniszczeniem całej planety, albo faktem, że technologia pozwoliła nam na takie zaspokojenie potrzeb, że te „prymitywne” zniknęły. Często dowiadujemy sę też, że ta szczęśliwość i błogostan są jedynie farsą i ułudą, tak jak na przykład w „Pożeraczach”.
Innym motywem, który widzimy w opowiadaniach Cixina Liu jest to, że obcy odwiedzając nas, chcą sobie z tami „pogawędzić”. Nie jest to bynajmniej ironiczne - jak niegdyś greccy filozofowie przedstawiciele obych cywilizacji rozmawiając z ludźmi prowadzą dywagacje filozoficzne, ale też jak buddyjscy mnisi, opowiadają historię swojego świata i cywilizacji. Nie ma tutaj miejsca na tanie moralizatorstwo, raczej na refleksję nad ludzką naturą i naszymi, czasami mało szlachetnymi, popędami.
Podsumowując, miłośnikom SF nie trzeba tej pozycji polecać, a wszystkich tych, którzy zaczynają przygodę z tym gatunkiem zachęcam do lektury - każdy znajdzie tutaj coś dla siebie!

Co łączy podróże do wnętrza Ziemi, najazd obcych i Bogów oraz morderczego wirusa komputerowego? Wszystkie są tematami z nowego tomu opowiadań mistrza twardego science fiction, Cixin Liu, zatytułowanego „Wędrująca Ziemia”. Autor oddaje hołd mistrzom gatunku takim jak Asimov, i podejmuje klasyczne już tematy w innym niż dotychczas wydaniu.
Jak to w twardym SF bywa, nie ma...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Za „Wędrującą ziemię” zabrałam się z przyjemnością, bo nie miałam odwagi sięgnąć po dłuższą serię autora ze względu na jej objętość, a zbiory opowiadań zawsze są dobrym sprawdzianem, czy dany sposób pisania nam odpowiada.

I okazuje się, że ten mi odpowiada, a bynajmniej nie jestem fanką sci-fi. To, na szczęście, nie jest hard sci-fi, pełne niezrozumiałych naukowych zwrotów, a bardzo przystępnie napisana antologia.

Prawie wszystkie opowiadania koncentrują się na tym, co stanie się z nami, ludzkością w obliczu nieuchronnej zagłady – czy to ze względu na kończące się życie Słońca, czy odwiedziny Obcych albo też naturalne dotarcie ludzkości do końca rozwoju.

Zostawiają nas z pewnym poczuciem niepokoju i nieuchronności, mimo że wszystkie przedstawione scenariusze, nawet jeśli miałyby się ziścić, są bardzo odległe w czasie. Czy to jednak źle? Nie, taka powinna być dobra książka, która nie opuści cię zbyt szybko i wywrze na tobie wrażenie.

Zdecydowanie polecam, zwłaszcza na rozgrzewkę, jeżeli tak jak ja nie jesteście pewni, czy chcecie zabrać się za dłuższą powieść autora. Zróbcie sobie tę przyjemność ;)

~ lyl3th

Za „Wędrującą ziemię” zabrałam się z przyjemnością, bo nie miałam odwagi sięgnąć po dłuższą serię autora ze względu na jej objętość, a zbiory opowiadań zawsze są dobrym sprawdzianem, czy dany sposób pisania nam odpowiada.

I okazuje się, że ten mi odpowiada, a bynajmniej nie jestem fanką sci-fi. To, na szczęście, nie jest hard sci-fi, pełne niezrozumiałych naukowych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W książce zawarto w sumie 10 opowiadań z gatunku science fiction, z których aż pięć zdobyło Chinese Galaxy Award za najlepsze opowiadanie roku w Chinach. Każdy z tekstów to niezwykła i ciekawa realizacja fascynujących i niecodziennych pomysłów. Dotyczą one głównie spotkań z obcą cywilizacją, ale przeczytamy także o tunelu w Ziemi łączącym Chiny z Argentyną, o nietuzinkowym pomyśle na przetrwanie ludzkości w obliczu katastrofy, czy o wyprawach wgłąb Ziemi. Autor porusza problemy, które podejmowało przed nim dziesiątki autorów, często nawet otwarcie do nich nawiązuje np. do Końca dzieciństwa Clarke'a, czy trzech praw robotów Asimova. Nie da się jednak ukryć, że w dużej mierze są to opowiadania, w które skupiają się na przedstawieniu danego pomysłu i jego naukowym wytłumaczeniu, a zdecydowanie mniej na snuciu rozważań na różne problemy i dylematy. W niczym to jednak nie przeszkadza, ponieważ jest to wciąż bardzo dobry zbiór opowiadań, który czytałem z prawdziwą przyjemnością. Jestem pod dużym wrażeniem wyobraźni i pomysłów autora, ponieważ wiele z zaprezentowanych tutaj historii jest niezwykle oryginalna i stanowi ciekawe podejście do poruszanego tematu.

Nie ukrywam, że najbardziej z całego zbioru opowiadań byłem ciekawy tego tytułowego, czyli Wędrującej Ziemi. Naukowcy odkrywają, że fuzja w Słońcu zaczyna gwałtownie przyspieszać, co w ciągu kolejnych kilkuset lat doprowadzi do błysku helowego i przekształcenia się Słońca w czerwonego olbrzyma, co doprowadzi do zniszczenia planet wewnętrznych Układu Słonecznego. W tym celu ludzkość przygotowuje Ziemię do podróży do układu Alfa Centauri, budując ogromne silniki na jej powierzchni. Już od samego początku przeżyłem duże zaskoczenie, ponieważ historia tutaj przedstawiona jest bardzo różna od ekranizacji dostępnej na Netflixie. W filmie z oryginału zaczerpnięto sam pomysł na przemieszczenie Ziemi do innej galaktyki, ale cała reszta jest zdecydowanie inna. W opowiadaniu mamy bowiem możliwość zobaczenia jak wyglądały poszczególne etapy przygotowania Ziemi do tej niezwykłej podróży, z jakimi trudnościami musieli borykać się ludzie na każdym etapie i jakie były tego konsekwencje. Cała wymowa opowiadani zaś to alegoria do współczesnej sytuacji, jakże aktualna w 2020 roku. Ludzie przestali wierzyć naukowcom i autorytetom, a ufają osobom, które nie mają kompletnie o danym temacie pojęcia, tworzą teorie spiskowe i kłamstwa, które stopniowo przegrywają z prawdą. Smutne, ale jakże prawdziwe...

Wędrująca Ziemia to zbiór dziesięciu opowiadań science fiction, autorstwa Liu Cixina. Autor porusza tutaj bardzo wiele odmiennych tematów, które głównie koncentrują się na spotkaniach z obcymi cywilizacjami, ale nie tylko. To pokaz niezwykłej wyobraźni i nietuzinkowego podejścia do wielu tematów. Polecam!

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Rebis!

https://hrosskar.blogspot.com/2020/10/wedrujaca-ziemia-liu-cixin.html

W książce zawarto w sumie 10 opowiadań z gatunku science fiction, z których aż pięć zdobyło Chinese Galaxy Award za najlepsze opowiadanie roku w Chinach. Każdy z tekstów to niezwykła i ciekawa realizacja fascynujących i niecodziennych pomysłów. Dotyczą one głównie spotkań z obcą cywilizacją, ale przeczytamy także o tunelu w Ziemi łączącym Chiny z Argentyną, o nietuzinkowym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

SŁOŃCE CHIN

Cixin Liu to nie tylko gwiazda chińskiej fantastyki (choć, odnosząc się do tytułu jednego z jego opowiadań, należałoby go nazwać Słońcem Chin), ale też – a raczej przede wszystkim – jeden z najlepszych współczesnych pisarzy uprawiających ten gatunek. Jego wyśmienita trylogia „Wspomnienie o przeszłości Ziemi” i dwie udane powieści wydane na polskim rynku pokazywały na co go stać. Ale równie dobrze pokazuje to niniejsza antologia zbierająca opowiadania Liu, które prezentują nam całe spektrum jego możliwości.

Niniejsza książka składa się z dziesięciu opowiadań, w których autor porusza tematykę przyszłości. Globalna katastrofa, inwazja obcych czy spotkanie z kosmitami to najbardziej intersujące go elementy. Wybierzcie się na kosmiczną wędrówkę razem z… Ziemią. Poznajcie nowoczesną klątwę. Czy odkryjcie świat, w którym nie ma już zagrożenia nuklearnym konfliktem. A to tylko kilka z atrakcji, jakie czeka na Was w tym zbiorze.

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/10/wedrujaca-ziemia-cixin-liu.html

SŁOŃCE CHIN

Cixin Liu to nie tylko gwiazda chińskiej fantastyki (choć, odnosząc się do tytułu jednego z jego opowiadań, należałoby go nazwać Słońcem Chin), ale też – a raczej przede wszystkim – jeden z najlepszych współczesnych pisarzy uprawiających ten gatunek. Jego wyśmienita trylogia „Wspomnienie o przeszłości Ziemi” i dwie udane powieści wydane na polskim rynku...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie przepadam za opowiadaniami, brakuje im głębi. Ale ten zbiór to prawie same perełki, nie licząc o dziwo opowiadania tytułowego, które było przeciętne. Rozmach oraz ekstrapolacja praw fizyki i rozwoju techniki, to jest to co charakteryzuje Cixina. Prawdziwe hard science-fiction.

Nie przepadam za opowiadaniami, brakuje im głębi. Ale ten zbiór to prawie same perełki, nie licząc o dziwo opowiadania tytułowego, które było przeciętne. Rozmach oraz ekstrapolacja praw fizyki i rozwoju techniki, to jest to co charakteryzuje Cixina. Prawdziwe hard science-fiction.

Pokaż mimo to

Czytałam główne opowiadanie z "Wędrującej Ziemi" i poza tym, że jest świetne, jest także doskonałą alegorią do obecnie panującej sytuacji - ludzie, którzy nie wierzą naukowcom, nie wierzą dowodom, tworzą teorie spiskowe i ufają własnej, mylnej logice niestety wygrywają ilością. Bo prawda jest tylko jedna - a kłamstw na jeden temat może być milion.

Czytałam główne opowiadanie z "Wędrującej Ziemi" i poza tym, że jest świetne, jest także doskonałą alegorią do obecnie panującej sytuacji - ludzie, którzy nie wierzą naukowcom, nie wierzą dowodom, tworzą teorie spiskowe i ufają własnej, mylnej logice niestety wygrywają ilością. Bo prawda jest tylko jedna - a kłamstw na jeden temat może być milion.

Pokaż mimo to