Niewątpliwie jest to jedna z najbardziej depresyjnych i smutnych książek jakie czytałam. Proza to dziwna, pisana z perspektywy dziewczynki, obserwatorki życia na emigracji, życia w cyrku, życia w rozpadającej się rodzinie. Życie na emigracji jest wciąż obce, podobnie jak obcą jest opuszczona ojczyzna.

Naiwność dziecka zetknięta z brutalną rzeczywistością jest głównym atutem książki. Niektóre spostrzeżenia, w swej dziecięcości są aż śmieszne, jednak po głębszym zastanowieniu ukazują nam tragizm sytuacji i okrutnego życia, które także przypadło w udziale autorce.

Jest to pierwsza książka, z którą zetknęłam się pod postacią audiobooka. Płyty słucha się bardzo dobrze. Muzyka w tle współgra z opowiadaniem, wprawiając nas we właściwy nastrój. Tekst czytany jest bardzo dramatycznie, dobrze intonowany, pozwalający się wczuć w sytuację narratorki. Prawdopodobnie równie dobrze książkę by się czytało. Po części brakowało mi nieco słowa pisanego. Jednak dużą zaletą takeigo słuchowiska, jest fakt, że mogła słuchać powieści w czasie i miejscu, w którym po drukowaną książkę nie mogłabym siegnąć, a zatem nie byłabym w stanie przeczytać tej pozycji w tym terminie.

Lektura jest na pewno godna polecenia, jednak nie dla każdego i nie w każdym czasie. Jest to bardzo dołująca książka, która wymaga odpowiedniego nastawienia, jak również pewnego dystansu, aby nie pochłonąć się za bardzo w tej ponurej rzeczywistości.

Niewątpliwie jest to jedna z najbardziej depresyjnych i smutnych książek jakie czytałam. Proza to dziwna, pisana z perspektywy dziewczynki, obserwatorki życia na emigracji, życia w cyrku, życia w rozpadającej się rodzinie. Życie na emigracji jest wciąż obce, podobnie jak obcą jest opuszczona ojczyzna.

Naiwność dziecka zetknięta z brutalną rzeczywistością jest głównym atutem...