empikgo #reklama

empikgo #reklama

Dość typowa książka o losach Polaków w okresie II wojny światowej. Wielowątkowość jest zrozumiała, ale sposób jej przedstawienia dość kiepski. Z jednej strony potraktowane dość pobieżnie losy bohaterów, z drugiej rozwinięty (nie do końca wiadomo po co) wątek polskiego złota. No i błędy historyczne, jak dla mnie zbyt rażące by można je było zlekceważyć. (np. historia prostytutki z Paryża, która miała miejsce przed bitwą o Narwik)

Dość typowa książka o losach Polaków w okresie II wojny światowej. Wielowątkowość jest zrozumiała, ale sposób jej przedstawienia dość kiepski. Z jednej strony potraktowane dość pobieżnie losy bohaterów, z drugiej rozwinięty (nie do końca wiadomo po co) wątek polskiego złota. No i błędy historyczne, jak dla mnie zbyt rażące by można je było zlekceważyć. (np. historia...

Bardzo ciekawa historia, ale odnoszę wrażenie że opowiedziana "po łebkach". A szkoda wielka.

Bardzo ciekawa historia, ale odnoszę wrażenie że opowiedziana "po łebkach". A szkoda wielka.

Piękna książka o miłości, wojnie, poświęceniu, a także o przewrotności losu, który z jednej z strony coś zabiera aby oddać coś innego.
Emocjonalna i pełna dramaturgii pozycja, od której nie można się oderwać

Piękna książka o miłości, wojnie, poświęceniu, a także o przewrotności losu, który z jednej z strony coś zabiera aby oddać coś innego.
Emocjonalna i pełna dramaturgii pozycja, od której nie można się oderwać

Hmm... książka zapowiadała się naprawdę dobrze. Okładka bardzo ładna, opis historii też zachęcający, dlatego zdecydowałam się przeczytać. Szczerze, NIE WIEM. Mam regułę, że jak zaczytam to muszę dokończyć. W tym przypadku zawiodłam się. Akcja jest pokazywana z różnych stron, co z jednej strony jest okej bo widać co się działo w tym samym czasie u różnych postaci, z drugiej strony zaś przerzucanie wątków denerwuje. Po przeczytaniu jej nie mam żadnych odczuć, nie będzie to książka, po którą wrócę kiedyś. Miała potencjał, jednak są w niej niewyjaśnione wątki. Dałam ocenę 5, lecz zwróciłam uwagę na dobry charakter pisma autorki, książkę czyta się szybko więc zwiększam do 6.

Hmm... książka zapowiadała się naprawdę dobrze. Okładka bardzo ładna, opis historii też zachęcający, dlatego zdecydowałam się przeczytać. Szczerze, NIE WIEM. Mam regułę, że jak zaczytam to muszę dokończyć. W tym przypadku zawiodłam się. Akcja jest pokazywana z różnych stron, co z jednej strony jest okej bo widać co się działo w tym samym czasie u różnych postaci, z drugiej...

Typowa książka o losach wielu członków rodziny podczas czasów wojny. Kolejna pozycja wpisująca się w ostatni trend na pisanie książek o tej tematyce. Autorka porusza tu bardzo wiele wątków i opisuje historie licznych postaci, co potrafi gubić i mylić czytelnika. Co więcej, mnogość wątków sprawia, że kolejne historie opisywane są bardzo pobieżnie, skupiając się czasem zbyt szczegółowo na pojedynczych wydarzeniach przechodząc nagle do całkiem innego. Dodatkowo, pisanie historii z kilku perspektyw sprawia, że czytelnik może czuć się nieco zagubiony, a a przypadku słuchania audiobooka naprawdę trzeba się mocno skupiać. Mimo to jest to dość przyjemna książka (jak na tą tematykę),ze słodko-gorzkim zakończeniem. U wrażliwszych czytelników może nawet wywoła jakieś głębsze odczucia.

Typowa książka o losach wielu członków rodziny podczas czasów wojny. Kolejna pozycja wpisująca się w ostatni trend na pisanie książek o tej tematyce. Autorka porusza tu bardzo wiele wątków i opisuje historie licznych postaci, co potrafi gubić i mylić czytelnika. Co więcej, mnogość wątków sprawia, że kolejne historie opisywane są bardzo pobieżnie, skupiając się czasem zbyt...

Jest to historia opowiadająca o czasach II Wojny Światowej, inspirowana prawdziwymi zdarzeniami z życia rodziny Autorki. Osią powieści są losy małżeństwa Feliksa i Otylii.

Ostatnie przedwojenne wakacje młode małżeństwo wraz z trzyletnim synkiem postanawia spędzić u rodziców przebywających na placówce w Atenach 🇬🇷 Niestety, zagrożona druga ciąża Otylii, uniemożliwia jej wyjazd, więc w podróż wyrusza jedynie Feliks z małym Syreniem. Na miejscu, tuż przed powrotem do domu, zastaje ich wybuch wojny, a wyjazd do Polski okazuje się niezwykle trudny. Ojciec z synkiem wyruszają w podróż, chcąc jak najprędzej spotkać się z Otylią, przebywającą w bombardowanej i okupowanej Warszawie. Nikt jednak nie spodziewa się jak dramatyczne wydarzenia na nich czekają. Może gdyby umieli przewidywać przyszłość, pozostaliby w Grecji…

Niezwykle dramatyczna historia rodziny zawładnęła mną na tyle, że nie mogłam się od niej oderwać i pochłonęłam w ciągu jednego dnia 🥰 Ta książka to nie tylko ciekawa fabuła, sploty wydarzeń, które wydawały się aż niewiarygodne… Na kanwie niezwykłej historii rodziny Otylii i Feliksa miałam szansę poznać szczegółową historię wywozu polskiego złota z pochłoniętej wojną Polski, losów Brygady Strzelców Podhalańskich i ich walki o Narwik czy dramatu Polaków zesłanych do Kazachstanu. Widać, że Autorka bardzo chciała przekazać czytelnikom dokładne i szczegółowe informacje na temat tych ważnych wojennych wydarzeń, a także naświetlić dramat wielu polskich rodzin rozdzielonych wskutek walk czy przymusowego przesiedlania na Wschód 😞 No i najważniejsze - czytając tę powieść każdy z nas musi odpowiedzieć sobie na pytanie: czy czas leczy rany?

Jest to historia opowiadająca o czasach II Wojny Światowej, inspirowana prawdziwymi zdarzeniami z życia rodziny Autorki. Osią powieści są losy małżeństwa Feliksa i Otylii.

Ostatnie przedwojenne wakacje młode małżeństwo wraz z trzyletnim synkiem postanawia spędzić u rodziców przebywających na placówce w Atenach 🇬🇷 Niestety, zagrożona druga ciąża Otylii, uniemożliwia jej...

Macie w zwyczaju odkładać rzeczy na później? I nie mam na myśli tutaj domowych obowiązków, wykonania codziennych prac, ale zadbanie o własne samopoczucie, realizację osobistych planów, czy marzeń – takich, które zwykle spychamy na dalszy plan, usilnie wierząc, że czas na ich realizację jeszcze nie nadszedł, że jeszcze zdążymy, że jeszcze nie nadszedł ten moment, że nie wypada…

Rodzinę Otylii z powieści „Na końcu czeka miłość” – inspirowanej prawdziwymi wydarzeniami, wojna „zastaje” w różnych miejscach na świcie, w trakcie realizacji wyznaczonych celów lub dopiero przy rodzących się marzeniach. Podobnie jak bohaterowie, także i my, nie możemy przewidzieć wypadków, które spadają na nas każdego dnia, w ciągu całego życia. Pamięć o historii naszego kraju, naszych przodków jest niezwykle istotna – szczególnie ta najbliższa z okresu drugiej wojny światowej. Wypieranie jej ze świadomości, odwracanie się od książek dających jej świadectwo – jest zbagatelizowaniem tego, co bezpośrednio wpływa na nasze życie. Podzielam w całości słowa, umieszczone na początku książki przez Agnieszkę Lewandowską – Kąkol i wciąż zaskakuje mnie podejście czytelników upajających się w literaturze niskich lotów, a zamykających się na wartościowe publikacje.

„Na końcu czeka miłość” to opowieść o rodzinie, która niesiona wydarzeniami wojny, doświadcza bólu straty, trudności przetrwania i poczucia niesprawiedliwości. Dzięki trosce o najbliższych oraz chęci życia, heroicznie niesie swoje brzemię z nadzieją na lepsze jutro. I choć to historia jakich z pewnością było wiele w tamtym czasie, to świadomość, że jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, pozostawia wiele do myślenia, zostając w sercu na dłużej.

Macie w zwyczaju odkładać rzeczy na później? I nie mam na myśli tutaj domowych obowiązków, wykonania codziennych prac, ale zadbanie o własne samopoczucie, realizację osobistych planów, czy marzeń – takich, które zwykle spychamy na dalszy plan, usilnie wierząc, że czas na ich realizację jeszcze nie nadszedł, że jeszcze zdążymy, że jeszcze nie nadszedł ten moment, że nie...

„Są takie rany na duszy i sercu, których nawet czas nie uleczy."

Wybuch II wojny światowej zostaje naszych bohaterów w różnych częściach świata. Zaniepokojeni i zdezorientowani zrobią wszystko, aby znowu być razem. Trudne warunki podróży, odwołane pociągi, naloty, chaos - nie będzie to łatwe. Nestor rodu profesor Uniwersytetu Wileńskiego zostaje aresztowany przez NKWD i wszelki słuch po nim ginie, jego żona, razem z siostrą zostają wywiezione w głąb Kazachstanu, w nieludzkich warunkach próbują przetrwać. Ich córka, która jest w zaawansowanej ciąży podczas łapanki traci dziecko, jej mąż próbując wrócić do kraju z wakacji w Grecji, traci synka…

Czy przetrwają, odnajdą się po wojnie?

Autorka inspirowała się wojennymi losami własnej rodziny. Czujemy realizm opowiedzianej historii. Ciekawie ukazani bohaterowie wyraziści, naturalni - wyraźnie nakreślone ich przeżycia, wewnętrzne rozterki, niemoc, strach o siebie i swoich bliskich.

Okrutne, niszczące, niosące ból i śmierć oblicze wojny. Walka o przetrwanie, samotność, rozpacz po utracie bliskich, ogromna determinacja, wola życia, nadzieja…

Trudna, emocjonalna, bolesna opowieść. Ukazuje jak ważna i silna potrafi być miłość. Polecam!

„Są takie rany na duszy i sercu, których nawet czas nie uleczy."

Wybuch II wojny światowej zostaje naszych bohaterów w różnych częściach świata. Zaniepokojeni i zdezorientowani zrobią wszystko, aby znowu być razem. Trudne warunki podróży, odwołane pociągi, naloty, chaos - nie będzie to łatwe. Nestor rodu profesor Uniwersytetu Wileńskiego zostaje aresztowany przez NKWD i...

"Są takie rany na duszy i sercu, których nawet czas nie uleczy."

"Na końcu czeka miłość" Agnieszki Lewandowskiej-Kąkol to książka opowiadająca historię polskiej rodziny. Rodzina ta została rozdzielona przez wojenne realia w chwili, gdy oczekiwali na przyjście na świat drugiego dziecka. Feliks razem ze starszym dzieckiem wyrusza na wakacje, Otylia zaś zostaje w domu pod dobrą opieką.

Ona traci dziecko w wyniku stresu podczas łapanki na polskich ulicach, on zaś starszego syna podczas niebezpiecznego powrotu do domu.

Ból jest coraz większy, wojna coraz bardziej panoszy się na polskich (i nie tylko) ulicach, a rozłąka małżeństwa wydłuża się.

„Przed wojną często się mówiło – przestań się denerwować, nie interesuj się polityką, żyj własnym życiem. I co? To przecież polityka wkroczyła w ich życie i całkowicie je zniszczyła.”

Według mnie to książka dobra, choć na pewno nie jest wybitna. Treść aż kipi od emocji, bólu, umierającej nadziei. Czyta się bardzo szybko, natomiast pióro autorki nadaje treści lekkości, pomimo bardzo ciężkiego tematu.

Egzemplarz otrzymałam od wydawnictwa Replika w ramach współpracy barterowej za co serdecznie dziękuję.

"Są takie rany na duszy i sercu, których nawet czas nie uleczy."

"Na końcu czeka miłość" Agnieszki Lewandowskiej-Kąkol to książka opowiadająca historię polskiej rodziny. Rodzina ta została rozdzielona przez wojenne realia w chwili, gdy oczekiwali na przyjście na świat drugiego dziecka. Feliks razem ze starszym dzieckiem wyrusza na wakacje, Otylia zaś zostaje w domu pod...