Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę przeczytałam w ramach booktur zorganizowanego przez blog Czytam dla przyjemności za co dziękuję. Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Początek był dla mnie trochę chaotyczny i nie wiedziałam czego mogę sie spodziewać , ale zostałam miło zaskoczona. Historia,którą stworzyła Hania, wnuczka Mirosławy i Jana Doroszów po prostu mnie pochłonęła. Dziewczyna po strace pracy przyjeżdża do dziadków nad morze. Mieszkają oni w wyremontowanym dworku " Białą Dama" nieopodal Gdyni. Na pchlim targu znajduje obraz dziewczyny i to właśnie ten obraz otwiera jej drzwi do wspomnień. Dziadek opowiada jej swoje życie i odkrywa kim jest dziewczyna z portretu. Opowiada o przyjazni, która wytworzyła się pomiędzy panienką Klarą, Wiliamem i nim.O wspólnych zabawach, pasjach i rodzinie. O tym,że "Biała Dama" jako luksusowy pensjonat była pełna bogatych ludzi z wyższych sfer, zbytku i elegancji. Wspomina też czasy II wojny światowej i próbę o przeżycie. Wszystko to jest niczym nierealny świat,pełen emocji i sprzeczności. Miłość,która zdarzyła się pmiędzy nim a Klarą zdaje się być wyśniona ale była. Jan Dorosz na przestrzeni lat przeżył wiele. Były dni spokojne, radosne, pełne szczęścia i życia, ale były też chwile trudne, pełne łez i bólu. Dozył swoich lat w spokoju i cieple domowego ogniska. Autorka w bardzo ciekawy i lekki sposób wciąga nas w tę historię. Przedstawia wiele faktów i prawdziwych wydarzeń. Zwraca uwagę na kruchość ludzkiego życia. Ja osobiście zostałam tą powieścią oczarowana. Polecam.