Znacie ? To przeczytajcie znowu. Wiele już takich było, wiele będzie - bo zawsze jest na takie książki (a i filmy) popyt. Tym razem to jakby kompilacja "Psychozy", "Misery" i "Klienta". Nie wymagająca rozrywka, budząca emocje (no bo co to za okropny psychopata),a jest jeszcze sentymentalny wątek, a na końcu wszystko (dosłownie wszystko) się wyjaśnia, więc czytelnik zadowolony. Do czytania i zapomnienia.

Znacie ? To przeczytajcie znowu. Wiele już takich było, wiele będzie - bo zawsze jest na takie książki (a i filmy) popyt. Tym razem to jakby kompilacja "Psychozy", "Misery" i "Klienta". Nie wymagająca rozrywka, budząca emocje (no bo co to za okropny psychopata),a jest jeszcze sentymentalny wątek, a na końcu wszystko (dosłownie wszystko) się wyjaśnia, więc czytelnik...

"Policz do trzech" T.R. Ragan.

"Policz do trzech" T.R. Ragan, to thriller psychologiczny o poszukiwaniu zaginionych ludzi. Dani Callahan oraz jej pomocnica Quinn Sullivan prowadzą agencję detektywistyczną w Sacramento. Obydwie poszukują jednocześnie swoich zaginionych bliskich sobie osób, które zniknęły 5 lat temu. Dani poszukuje córkę Tinsley, która została uprowadzona pierwszego dnia szkoły, gdy miała 4 lata, natomiast Quinn - matkę, która zniknęła bez śladu i bez powiadomienia najbliższych. Zaginięcie córeczki stało się dla Dani motywem założenia agencji.
Dani i Quinn zajmują się obecnie sprawą zaginięcia Ali Cross, siedemnastolatki, która zaginęła w drodze do domu ze szkoły. Sprawę zleca prywatnym detektywkom dwunastoletni Ethan, świadek uprowadzenia Ali, którego zeznania na policji nie były poważnie potraktowane.

Akcja książki jest świetnie poprowadzona, wzbudza zainteresowanie i trzyma cały czas w napięciu. Chociaż zakończenie, które jest kumulacją rozwiązania wszystkich trzech spraw prawie jednocześnie wydaje się mało wiarygodne.
Trochę irytowała mnie lektorka, która niektóre wypowiedzi męskie modulowała w nienaturalny sposób. Zwłaszcza nie pasowało to do dwunastoletniego chłopca, który w wykonaniu lektorki brzmiał, jak stary facet.

"Policz do trzech" T.R. Ragan.

"Policz do trzech" T.R. Ragan, to thriller psychologiczny o poszukiwaniu zaginionych ludzi. Dani Callahan oraz jej pomocnica Quinn Sullivan prowadzą agencję detektywistyczną w Sacramento. Obydwie poszukują jednocześnie swoich zaginionych bliskich sobie osób, które zniknęły 5 lat temu. Dani poszukuje córkę Tinsley, która została uprowadzona...

Dani Callahan prowadzi agencję detektywistyczną, którą założyła po zniknięciu swojej pięcioletniej córeczki, Tinsley. Oprócz nieustających poszukiwań śladów córki, pomaga rodzicom zaginionych.

Aktualnie zajmuje się sprawą zaginionej nastolatki, Ali Cross, na prośbę trzynastolatka, który twierdzi, że był świadkiem porwania dziewczyny.

Jak można się domyślić, w miarę postępów w poszukiwaniach, Dani odkrywa również nowe ślady prowadzące do jej córki.

Lekką historia do przeczytania w jeden wieczór. Na pewno niewymagająca, momentami niestety nudnawa.

Nie do końca jestem w stanie uwierzyć, że młody chłopak, w sumie jeszcze dziecko, może rozumować jak dorosły mężczyzna. Nawet, jeśli już swoje w życiu przeszedł, nie sądzę, żeby mógł mieć aż tak poukładane w głowie.

Wątek z zaginioną nastolatką opisany w ciekawy sposób, jeśli złożymy go w jedno i nie będziemy się skupiać na wątkach pobocznych. Zarówno kontakt dziewczyny z porywaczem, jak i pokazanie psychiki porywacza i jego relacji z matką jest interesujące i zostało świetnie przedstawione.

Dani Callahan prowadzi agencję detektywistyczną, którą założyła po zniknięciu swojej pięcioletniej córeczki, Tinsley. Oprócz nieustających poszukiwań śladów córki, pomaga rodzicom zaginionych.

Aktualnie zajmuje się sprawą zaginionej nastolatki, Ali Cross, na prośbę trzynastolatka, który twierdzi, że był świadkiem porwania dziewczyny.

Jak można się domyślić, w miarę...

Może spojrzałabym na tą książkę łaskwawszym okiem, ale po rewelacyjnych książkach Cartera Egzekutor i Iluzji Gorzki ta książka była po prostu...nudna. Dla mnie osobiście nie zbudowała żadnego napięcia a scena końcowa zadziała się praktycznie na jednej stronie. Popieram też opinie innych, że motyw zaginionej córki potraktowany po macoszemu z brakiem pomysłu. Hitem był dla mnie 12 letni chłopiec zachowujący się jak 30 letni mężczyzna. Mam w domu akurat 12 letnie dziecko i autor powieści popłynął ostro z wyczynami 12latka, które są po prostu nierealne. Na chwilę obecna nie chcę sięgać po dalsze powieści .

Może spojrzałabym na tą książkę łaskwawszym okiem, ale po rewelacyjnych książkach Cartera Egzekutor i Iluzji Gorzki ta książka była po prostu...nudna. Dla mnie osobiście nie zbudowała żadnego napięcia a scena końcowa zadziała się praktycznie na jednej stronie. Popieram też opinie innych, że motyw zaginionej córki potraktowany po macoszemu z brakiem pomysłu. Hitem był dla...

Dobrze się bawiłam podczas słuchania tej książki i zapewniła mi kilka godzin solidnej rozrywki, ale nie mogę powiedzieć, że mnie oczarowała i wyrwała z kapci - od taki przeciętniaczek, nie wyróżniający się z tłumu, ale nie męczący i nie przytłaczający swoją obecnością. To thriller kręcący się wokół tematu zaginionych osób i na dość niewielkiej objętości każdy kogoś szuka. I nie wiem, czy to właśnie ta niewielka objętość nie jest tym, co nie pozwoliło tej książce rozwinąć skrzydeł. Bo o ile do samych poszukiwań i motywacji bohaterek nie mam zastrzeżeń, to samo gonienie przestępcy - czyli de facto ta część, która powinna być najlepszą akcją - i zakończenie rozczarowuje.

Jest przyjemnie, jest solidnie, ale zdecydowanie zabrakło fajerwerków. Idealnie się wpasowuje, kiedy w sumie masz ochotę na gatunek, ale na nic konkretnego i niezbyt długiego - pod tym względem nie rozczarowuje, ale wątpię, że zostanie mi w pamięci na dłużej.

Dobrze się bawiłam podczas słuchania tej książki i zapewniła mi kilka godzin solidnej rozrywki, ale nie mogę powiedzieć, że mnie oczarowała i wyrwała z kapci - od taki przeciętniaczek, nie wyróżniający się z tłumu, ale nie męczący i nie przytłaczający swoją obecnością. To thriller kręcący się wokół tematu zaginionych osób i na dość niewielkiej objętości każdy kogoś szuka. I...

Świetna, wciągająca książka.

Świetna, wciągająca książka.

„Policz do trzech” to nadzwyczaj sugestywny, przerażający thriller, podczas lektury którego robiło mi się zimno ze strachu i potniały mi dłonie.
Książka w sposób szczególny może trafić do kobiet, jako że te z reguły są bardziej zagrożone – jak pokazują statystyki, większość przestępstw dokonywana jest przez mężczyzn, a ich ofiarami padają właśnie kobiety. „Policz do trzech” odnosi się do lęku, którego wiele kobiet zaznaje czasem w życiu: gdy jakiś mężczyzna usilnie się im przypatruje na ulicy, kiedy któryś ruszy za nimi i zdaje się iść ich śladem, gdy jakiś podejrzany typ napisze do nich nagle w Internecie. „Policz do trzech” ukazuje spełnienie się najgorszych obaw i wylądowanie w koszmarze.
Autorka pokazuje także trafnie przyczyny zła, do którego dopuszcza się sprawca, opisując jego motywy psychologiczne.
Całość narracji poprowadzona jest bardzo dobrze: mimo że podczas lektury tak się wczuwałam w historię, że autentycznie stresowałam się razem z porwaną nastolatką, to jednocześnie nie chciałam odrywać się od książki, wraz z nią mając nadzieję na ucieczkę.
Sądziłam także, że za całą tę atmosferę grozy, wibrujące napięcie i znakomitą fabułę ocenię książkę jako jedną z najlepszych w tym roku, ale niestety całość moich wrażeń została nieco popsuta przez epilog – na końcu nagle z mrocznego świata niebezpiecznych szaleńców zostałam przeniesiona na Ulicę Sezamkową, na której wszyscy bohaterowie będą teraz jedną, wielką, radosną rodzinką, wszystko im się ułoży, i brakuje jeszcze tego, aby zaczęli śpiewać i tańczyć. Nie przepadam za happy endami, a tutaj autorka w moim odczuciu popłynęła już za bardzo w stronę „żyli długo i szczęśliwie”. Jak dla mnie „Policz do trzech” byłby znacznie mocniejszy w wyrazie, gdyby pozostawiał czytelnika ze świadomością czyhającego zła i poczuciem niepokoju.
Mimo jednak tej rozczarowującej końcówki uważam powieść za jak najbardziej godną polecenia – zwłaszcza dla tych, którzy mają mocne nerwy.

„Policz do trzech” to nadzwyczaj sugestywny, przerażający thriller, podczas lektury którego robiło mi się zimno ze strachu i potniały mi dłonie.
Książka w sposób szczególny może trafić do kobiet, jako że te z reguły są bardziej zagrożone – jak pokazują statystyki, większość przestępstw dokonywana jest przez mężczyzn, a ich ofiarami padają właśnie kobiety. „Policz do trzech”...

Książkę mogę uznać za dobrą. Bardziej wciągnął mnie wątek uprowadzonej dziewczyny I fragmenty, w których opisywane było jej przetrzymywanie oraz zachowania psychopatycznego porywacza. Ciekawie było zgłębiać jego historię i odkrywać co sprawiło, że był zdolny posuwać się do takich zachowań. Wątek poszukiwania zaginionej córki przez główną bohaterkę byl dla mnie mniej interesujący. Miałam wrażenie, że stanowił jedynie dodatek i autorka nie miła na niego większego pomysłu. Czytałam te fragmenty jak najszybciej, żeby przejść do rozdziałów o uprowadzonej dziewczynie. Gdyby cała książka była skupiona na historii uprowadzonej dziewczyny i jej porywacza byłaby dla mnie ciekawsza. Również zakończenie w przypadku wątku z zaginioną córką mnie rozczarowało, bo uważam że fragmenty, które dotyczyły ojca i męża głównej bohaterki oraz jego udziału w tej sprawie, są mało prawdopodobne w realnym życiu.

Książkę mogę uznać za dobrą. Bardziej wciągnął mnie wątek uprowadzonej dziewczyny I fragmenty, w których opisywane było jej przetrzymywanie oraz zachowania psychopatycznego porywacza. Ciekawie było zgłębiać jego historię i odkrywać co sprawiło, że był zdolny posuwać się do takich zachowań. Wątek poszukiwania zaginionej córki przez główną bohaterkę byl dla mnie mniej...

Ciekawa. Sporo się tu dzialo. Moze nie jest to jakas wybitna książka, jednak czyta sie ja przyjemnie. Fajnie poprowadzona historia, jasne zakończenie. Polecam

Ciekawa. Sporo się tu dzialo. Moze nie jest to jakas wybitna książka, jednak czyta sie ja przyjemnie. Fajnie poprowadzona historia, jasne zakończenie. Polecam

Poprzednia seria autorki mnie zachwyciła, porwała w okrutny świat i wywołała niekończące się emocje.
Ta natomiast do połowy mnie nużyła, dlatego ją odłożyłam. Wyczuwałam lekką schematyczność, przez co miałam wrażenie,że czytam o dalszych losach bohaterów z poprzednich książek, którzy zmienili tylko imiona. A była to przecież całkiem inna historia. Inna, ale skupiająca się również wokół porwania. Chwilami nierealna, lekko dziecinna i naciągana. Ale dotrwałam do końca i powiem Wam,że od ostatnich stron nie potrafiłam się oderwać.

Poprzednia seria autorki mnie zachwyciła, porwała w okrutny świat i wywołała niekończące się emocje.
Ta natomiast do połowy mnie nużyła, dlatego ją odłożyłam. Wyczuwałam lekką schematyczność, przez co miałam wrażenie,że czytam o dalszych losach bohaterów z poprzednich książek, którzy zmienili tylko imiona. A była to przecież całkiem inna historia. Inna, ale skupiająca się...