Pomimo że jest to bardzo dobra książka, moim zdaniem jest najsłabsza w serii.
Komisarz Mortka wraca do Polski po latach i ma do rozwikłania kolejną sprawę. Wszystko dzieje się w ciągu jeden nocy. Co nadaje opowieści dynamiki, jednak retrospekcje trochę zakłócają tę strukturę.

Poza tym zakończenie jest moim zdaniem trochę naciągane tak jakby wymyślone w ostatniej chwili. Tak wiem, czepiam się. I tak polecam serię o komisarzu Mortce.

Pomimo że jest to bardzo dobra książka, moim zdaniem jest najsłabsza w serii.
Komisarz Mortka wraca do Polski po latach i ma do rozwikłania kolejną sprawę. Wszystko dzieje się w ciągu jeden nocy. Co nadaje opowieści dynamiki, jednak retrospekcje trochę zakłócają tę strukturę.

Poza tym zakończenie jest moim zdaniem trochę naciągane tak jakby wymyślone w ostatniej chwili....

Szkoda, że to kontynuacja przygód komisarza Mortki a nie osobna książka. Seria się powinna skończyć na „Cienie „, mimo wszystko czyta się bardzo dobrze .

Szkoda, że to kontynuacja przygód komisarza Mortki a nie osobna książka. Seria się powinna skończyć na „Cienie „, mimo wszystko czyta się bardzo dobrze .

Zbyt długa przerwa nie przysłużyła się Mortce. Pierwsze książki o nim chłonęłam. Potem był Wolski i też było fajnie, choć już nie aż tak. Niestety, w okresie thrillerów psychologicznych coś się popsuło i ten nowy Mortka niestety jest tym trochę skażony.

Mój główny zarzut: za dużo tu grania w grę. Autor opisuje całe sesje z posiadówek przy komputerze. Ma to na celu budowanie relacji z synem, ale jak dla mnie nie zbudowało, a zanudziło, gdy musiałam czytać kolejny raz o jakiejś akcji komandosów zdobywających jakiś fort czy coś tam, co mnie irytowało, bo odciągało od fabuły.

Drugi zarzut: za dużo poprawności politycznej. LGBT, straszenie covidem, miałam wrażenie, że autor się troche sili, żeby być woke - friendly. Ale może to tylko moje wrażenie.

Ale to nadal niezła książka. Mam nadzieję, że następna będzie lepsza i powróci stary dobry Mortka.

Zbyt długa przerwa nie przysłużyła się Mortce. Pierwsze książki o nim chłonęłam. Potem był Wolski i też było fajnie, choć już nie aż tak. Niestety, w okresie thrillerów psychologicznych coś się popsuło i ten nowy Mortka niestety jest tym trochę skażony.

Mój główny zarzut: za dużo tu grania w grę. Autor opisuje całe sesje z posiadówek przy komputerze. Ma to na celu...

ta czesc zdecydowanie najmniej mi sie podobala ale i tak wyszło całkiem niezle

ta czesc zdecydowanie najmniej mi sie podobala ale i tak wyszło całkiem niezle

Komisarz Mortka w akcji.
To, co mnie osobiście razi i przeszkadza, to wulgaryzmy. Kiedy czytam książki chociażby autorstwa Jo Nesbo, bluzgów tam nie ma.
Proponuję zwrócić uwagę na wulgarne zwroty w rozmowie Mortki z synami czy z jego ojcem. Może ja jestem z innego świata, ale podobne bluzgi, przekleństwa z rodzicem!
Autorze, czyżby w pana domu tak się rozmawiało?
Jak Mortka odzywa się do koleżanki z pracy a ona do niego?
Pan profesor Bralczyk w autobiografii,: "Nie tylko wulgaryzmy uważam za niestosowne ale nawet mówienie o nich". Strona 290.
I te dywagacje o Covidzie sprzed 2 lat.
Sama książka specjalnie nie porywa. Taki typowy kryminał. Po przeczytaniu nie ma potrzeby powrotu, czy dyskusji o książce.

Komisarz Mortka w akcji.
To, co mnie osobiście razi i przeszkadza, to wulgaryzmy. Kiedy czytam książki chociażby autorstwa Jo Nesbo, bluzgów tam nie ma.
Proponuję zwrócić uwagę na wulgarne zwroty w rozmowie Mortki z synami czy z jego ojcem. Może ja jestem z innego świata, ale podobne bluzgi, przekleństwa z rodzicem!
Autorze, czyżby w pana domu tak się rozmawiało?
Jak...

Nie ten poziom co poprzednie części... Akcja liniowa... Małe zaskoczenie na końcu ale do przewidzenia. I ta a'la netflixowa propaganda homo. Słuchało się dobrze ale bez wytężania mózgu

Nie ten poziom co poprzednie części... Akcja liniowa... Małe zaskoczenie na końcu ale do przewidzenia. I ta a'la netflixowa propaganda homo. Słuchało się dobrze ale bez wytężania mózgu

Kolejna i ostatnia część z komisarzem Mortką, ta książka była dobra czytało się szybko, ale jednak ten powrót Mortki po latach i do tego w pandemii był dla mnie troszkę zaskoczeniem, liczyłam chyba troszkę na coś innego, no ale nie było źle, autor poruszył tu tematy takie jak strata bliskiej osoby czy też kwestie homoseksualizmu u bliskich osób, a to nigdy nie są łatwe sprawy. Trochę o książce. Komisarz Mortka obecnie pracuję w Hadze, jest tam na delegacji ale gdy zjawia się w kraju spada na niego multum roboty, pomaga Suchej w dochodzeniu w którym został zamordowany młody chłopak a Mortki bliska osoba została oskarżona o jego zabójstwo, na co są mocne dowody, Mortka jednak się nie poddaje i próbuje na swój sposób dowiedzieć się prawdy, bo nie wieży, że jego tak bliska osoba byłby do tego zdolna... Na domiar wszystkiego po Warszawie krąży morderca, który wie że to jego ostatnia noc na wolności więc ma jeden cel: zabić tak wiele prostytutek ile się da... Przed komenda stołeczną policji bardzo ciężkie zadanie, i długa nieprzespana noc. Czy uda im się rozwiązać dwie skomplikowane sprawy i czy Mortka nie będzie próbował sfałszować zeznań świadka, aby uchronić najbliższe osoby? Przy szóstej części trzeba co prawda się bardzo skupić, bo autor dość często przeplata teraźniejszość z przeszłością, raz jesteśmy w Hadze a za moment w Polsce ale fabuła tak nas wciąga, że na spokojnie jesteśmy połapać się w całości 😉. Mortka choć minęło tyle lat nadal jest skuteczny, co prawda nie wszystkim się podoba sposób jego działania, bo wiadomo przez lata zdążyły zmienić się przepisy i są nowi ludzie to jednak u Mortki stare przyzwyczajnia zostały... Ta książka jak każda inna, ma swoje plusy i minusy choć to nie jest najlepsza książka autora jaką przeczytałam to i tak uważam że była fajna i warto po nią sięgnąć, a takiego zakończenia się w zupełności nie spodziewałam.

Kolejna i ostatnia część z komisarzem Mortką, ta książka była dobra czytało się szybko, ale jednak ten powrót Mortki po latach i do tego w pandemii był dla mnie troszkę zaskoczeniem, liczyłam chyba troszkę na coś innego, no ale nie było źle, autor poruszył tu tematy takie jak strata bliskiej osoby czy też kwestie homoseksualizmu u bliskich osób, a to nigdy nie są łatwe...

W "podziękowaniach" zamieszczonych na końcu książki autor pisze: "Powrót po latach do tej serii był ciekawym doświadczeniem. Jednak nie ukrywam, że miałem ogromną tremę. Nie wiedziałem jak zareaguję na tych bohaterów, ani jak oni zareagują na mnie. Jak wyszło? To już ocenią Państwo..."

Otóż, szanowny autorze - według mnie - nie wyszło. Wygląda na to, że tom "Cienie" to ostatni trzymający poziom kryminał z tej serii i zamierzam go traktować jako jej zamknięcie , nie sięgając w przyszłości po dalsze. Po przeczytaniu "Długiej nocy" jestem rozczarowana i zniesmaczona. Wątek kryminalny jak zwykle trzyma w napięciu, jednak dla mnie to warunek niewystarczający by tę książkę ocenić dobrze. Opisy gier komputerowych i łóżkowe wyczyny podstarzałego Mortki - można by jeszcze od biedy wytrzymać. Jednak histeria covidowa przeplatana gęsto lewackim bełkotem (którego punktem kulminacyjnym jest emocjonalna tyrada ex-żony komisarza na temat straszliwych niebezpieczeństw czyhających na gejów w Polsce) to już trochę dla mnie za dużo. Żeby takich bzdur słuchać nie muszę wydawać pieniędzy na audiobooki - wystarczy włączyć (za darmo!) żenujące przemówienia niektórych naszych polityków na forum Parlamentu Europejskiego...

W "podziękowaniach" zamieszczonych na końcu książki autor pisze: "Powrót po latach do tej serii był ciekawym doświadczeniem. Jednak nie ukrywam, że miałem ogromną tremę. Nie wiedziałem jak zareaguję na tych bohaterów, ani jak oni zareagują na mnie. Jak wyszło? To już ocenią Państwo..."

Otóż, szanowny autorze - według mnie - nie wyszło. Wygląda na to, że tom "Cienie" to...

To jest naprawdę długa noc dla stołecznej policji. Tyle co doprowadzono na przesłuchanie świadka w sprawie o morderstwo, a za moment wpływa doniesienie o gwałcie, by zaraz potem okazało się, że po mieście grasuje zabójca prostytutek. I wszystko to trzeba ogarnąć jak najszybciej, jak najskuteczniej, do tego bardzo małymi zasobami ludzkimi. Nadinspektor Suchecka robi, co może, by zapanować nad sytuacją, ale obecność Jakuba Mortki miejscami znacząco utrudnia jej robotę. Komisarz pojawił się na komendzie nie bez przyczyny i jest żywo zainteresowany zeznaniami świadka, który pozornie nie ma za wiele do powiedzenia. Tymczasem jednak zamiast „łamać” świadka, to Mortka zostaje zaangażowany w poszukiwania mordercy i pół nocy spędza na jeżdżeniu po mieście i „łączeniu kropek”.

Wydarzenia z dnia dzisiejszego przeplatane są wycinkami z przeszłości, które finalnie wiele wyjaśniają, ale przyznaję, że mogłyby być napisane kursywą, pogrubione, czy w jakiś inny sposób zaznaczone, żeby ułatwić życie czytelnikowi.

Całościowo oceniam książkę, jako dobrą, bo jak to u pana Chmielarza bywa, wszystko ułożyło się w jedną całość, miejscami nawet dość zaskakującą.

Sam Mortka trochę się postarzał, ale za bardzo nie zmądrzał. Krótko mówiąc, przespał swoje rodzicielstwo, nadal ma problemy z wyrażaniem uczuć i lepiej się dogaduje z prostytutkami, alfonsami i bandziorami niż z własną rodziną. Trochę to smutne w gruncie rzeczy. Znakomity policjant i dobry człowiek, okazał się fatalnym ojcem, za co przychodzi mu teraz płacić.

Jeśli już mam się czegoś doczepić, to brakło mi choćby jednego zdania wyjaśnienia, co się stało z Kochanem i jego rodziną.

Lektura na przyzwoitym poziomie.

To jest naprawdę długa noc dla stołecznej policji. Tyle co doprowadzono na przesłuchanie świadka w sprawie o morderstwo, a za moment wpływa doniesienie o gwałcie, by zaraz potem okazało się, że po mieście grasuje zabójca prostytutek. I wszystko to trzeba ogarnąć jak najszybciej, jak najskuteczniej, do tego bardzo małymi zasobami ludzkimi. Nadinspektor Suchecka robi, co...

Może być.
Ale niekoniecznie.

Może być.
Ale niekoniecznie.