Autora cenię najbardziej za "Żmijowisko". Jeśli chodzi o "Za granicą", mam mieszane odczucia i na tym poprzestanę.

Autora cenię najbardziej za "Żmijowisko". Jeśli chodzi o "Za granicą", mam mieszane odczucia i na tym poprzestanę.

Byłam ogromnie zdziwiona na początku, że tak dobry kryminalny autor zaczął pisać nacechowane erotycznie teksty. Dopiero pod koniec akcja totalnie się rozkręca i nabiera niespodziewany bieg.
Para z dzieckiem wyjeżdża na wspaniałe wakacje do Chorwacji. Na drodze spotykają młoda, piękna Norweżkę, która ich wakacje zmieni w piekło.

Byłam ogromnie zdziwiona na początku, że tak dobry kryminalny autor zaczął pisać nacechowane erotycznie teksty. Dopiero pod koniec akcja totalnie się rozkręca i nabiera niespodziewany bieg.
Para z dzieckiem wyjeżdża na wspaniałe wakacje do Chorwacji. Na drodze spotykają młoda, piękna Norweżkę, która ich wakacje zmieni w piekło.

Już dawno natknęłam się na opinie pełne zawodu, że niby kryminał, a taka obyczajówka do połowy. Ja rozpoczęłam przygodę z twórczością Chmielarza właśnie od tego gatunku i bardzo się polubiliśmy. Seria z Mortką całkiem całkiem, trylogia Wapira skradła mi serce. A teraz… sama nie wiem…. Część obyczajowa ok, trochę za dużo detali pt. umyła zęby i zmieniła koszulkę, ale ok , wybaczam. Płynność języka obcego obojga małżonków- mało realna. Cała intryga- dratwą Szewczyka utkana, no tak jakby pan Wojtek już śpieszył się na plażę. Skoczyłam szybko, nudy nie było, zachwytu również brak.

Już dawno natknęłam się na opinie pełne zawodu, że niby kryminał, a taka obyczajówka do połowy. Ja rozpoczęłam przygodę z twórczością Chmielarza właśnie od tego gatunku i bardzo się polubiliśmy. Seria z Mortką całkiem całkiem, trylogia Wapira skradła mi serce. A teraz… sama nie wiem…. Część obyczajowa ok, trochę za dużo detali pt. umyła zęby i zmieniła koszulkę, ale ok ,...

Początek bardzo słaby. Akcja zaczyna się dopiero w połowie. Zakończenie zawiera niesamowite zbiegi okoliczności, ale ogólnie nie najgorsze.

Początek bardzo słaby. Akcja zaczyna się dopiero w połowie. Zakończenie zawiera niesamowite zbiegi okoliczności, ale ogólnie nie najgorsze.

Dopiero dobrze za połową zrobił się z niej kryminał. Do tego czasu zwykła obyczajówka, aczkolwiek książka poprawna, czytało się dobrze.

Dopiero dobrze za połową zrobił się z niej kryminał. Do tego czasu zwykła obyczajówka, aczkolwiek książka poprawna, czytało się dobrze.

Świetna historia komplikacji na wakacjach, nieprawdopodobne zbiegi okoliczności, zaskakujące decyzje i piekę otoczeni przyrody. Czyta się miło szybko nie można się oderwać. Pan Wojciech Chmielarz w najlepszym wydaniu.

Świetna historia komplikacji na wakacjach, nieprawdopodobne zbiegi okoliczności, zaskakujące decyzje i piekę otoczeni przyrody. Czyta się miło szybko nie można się oderwać. Pan Wojciech Chmielarz w najlepszym wydaniu.

Nie jest to najlepsza powieść tego autora. Nie jest zła, bo Wojciech Chmielarz osiągnął taki poziom warsztatu, że naprawdę musiałby się sporo napocić, żeby napisać złą książkę. Po prostu "Za granicą" wypada słabo na tle innych jego książek. Ale wciąż jest to rzecz przyjemna, czyta się nieźle, jest jeden czy dwa zwroty akcji. Można przeczytać, można też całkowicie sobie odpuścić. Jak przeczytasz, to czasu nie zmarnujesz. Jak nie przeczytasz, to nic nie stracisz.

Nie jest to najlepsza powieść tego autora. Nie jest zła, bo Wojciech Chmielarz osiągnął taki poziom warsztatu, że naprawdę musiałby się sporo napocić, żeby napisać złą książkę. Po prostu "Za granicą" wypada słabo na tle innych jego książek. Ale wciąż jest to rzecz przyjemna, czyta się nieźle, jest jeden czy dwa zwroty akcji. Można przeczytać, można też całkowicie sobie...

Porządnie napisana, dobrze się czytało, ale książka jest tylko niezła i, mimo okoliczności przyrody, letnia. Trochę za dużo tego typu filmów widziałam i trochę za dużo tego typu książek przeczytałam, więc zero zaskoczenia. Po cichu liczyłam, że (spodziewany) plot twist nie będzie stereotypowy albo chociaż nie będzie (znowu spodziewanego) happy endu z Antkiem, ale nie, wszystko zgodnie z przewidywaniami. Szkoda, za to chętnie poznałabym dalsze losy Darii i Marka.

Porządnie napisana, dobrze się czytało, ale książka jest tylko niezła i, mimo okoliczności przyrody, letnia. Trochę za dużo tego typu filmów widziałam i trochę za dużo tego typu książek przeczytałam, więc zero zaskoczenia. Po cichu liczyłam, że (spodziewany) plot twist nie będzie stereotypowy albo chociaż nie będzie (znowu spodziewanego) happy endu z Antkiem, ale nie,...

Wojciech Chmielarz przyzwyczaił czytelników do pewnego poziomu, z którego nie schodzi. Tak samo jest tym razem. Nawet jeśli nie jest to powieść najwyższych lotów to potrafi wciągnąć na całego

Wojciech Chmielarz przyzwyczaił czytelników do pewnego poziomu, z którego nie schodzi. Tak samo jest tym razem. Nawet jeśli nie jest to powieść najwyższych lotów to potrafi wciągnąć na całego

Zawsze powtarzam, że Chmielarza można brać w ciemno :) Nie tylko jeszcze nigdy nie zawiodłam się na żadnej książce, ale też każda kolejna pochłania mnie bez reszty. Tak było i tym razem. Pan Wojciech potrafi pisać w taki sposób i tworzyć tak ciekawe portrety psychologiczne, że trudno oderwać się od lektury. Tym razem przenosimy się do słonecznej Chorwacji, gdzie bohaterowie będą mogli nieoczekiwanie poznać się z zupełnie nowej strony. Jest to też piękna opowieść o miłości macierzyńskiej, fascynacji tym, co nieznane, manipulacji, priorytetach życiowych. Ze względu na tematykę urlopową będzie to też idealna lektura na wakacje :)

Zawsze powtarzam, że Chmielarza można brać w ciemno :) Nie tylko jeszcze nigdy nie zawiodłam się na żadnej książce, ale też każda kolejna pochłania mnie bez reszty. Tak było i tym razem. Pan Wojciech potrafi pisać w taki sposób i tworzyć tak ciekawe portrety psychologiczne, że trudno oderwać się od lektury. Tym razem przenosimy się do słonecznej Chorwacji, gdzie bohaterowie...