👉Niewidzialne biblioteki to zbiór opowiadań o książkach/ bibliotekach, które nie istnieją, ale które żyją w wyobraźni czytelników. Autorzy, tacy jak Lawrence Liang, Monica Narula i inni, bawią się konwencjami literackimi, tworząc fantastyczne światy, w których książki są magicznymi artefaktami, kluczami do tajemnic, źródłami inspiracji lub zagrożeniem dla porządku. Każde opowiadanie jest intrygujące i oryginalne, a razem tworzą niezwykłą mozaikę literackich możliwości.

Jako miłośniczka literatury, byłam zachwycona tą książką. Nie tylko zafascynowały mnie te opowiadania, ale też jeszcze bardziej zakochałam się w literaturze. Każde opowiadanie skłoniło mnie do refleksji nad rolą książek w moim życiu, nad tym, jak one kształtują moją osobowość, moje marzenia, moje zainteresowania.

Niektóre z nich były zabawne, inne wzruszające, a jeszcze inne przerażające, ale wszystkie były napisane z pasją i wrażliwością. Ta książka sprawiła, że chciałam czytać więcej, odkrywać nowe światy, poznawać nowych autorów. To nie tylko zbiór opowiadań, ale też hołd złożony sztuce pisania i czytania.

Serdecznie polecam 'Niewidzialne Biblioteki' wszystkim miłośnikom literackich przygód! 📚✨ Mole książkowe, przygotujcie się na uczucie fascynacji, które towarzyszyć będzie Wam przez każdy zakręt tej niezwykłej opowieści. 🕵️‍♂️📖✨

👉Niewidzialne biblioteki to zbiór opowiadań o książkach/ bibliotekach, które nie istnieją, ale które żyją w wyobraźni czytelników. Autorzy, tacy jak Lawrence Liang, Monica Narula i inni, bawią się konwencjami literackimi, tworząc fantastyczne światy, w których książki są magicznymi artefaktami, kluczami do tajemnic, źródłami inspiracji lub zagrożeniem dla porządku. Każde...

Lubię takie podróże po światach osobnych, odległych od mojego.

Lubię takie podróże po światach osobnych, odległych od mojego.

Spodziewałam się przygody życia i czytelniczych rozkoszy - i nie dopuszczam takiej możliwości, że moje za wysokie oczekiwania zabiły tę wyczekiwane przyjemności.

Książka o bibliotekach nie może być zła z definicji i "Niewidzialne biblioteki złe nie są". Ile tu wyobraźni, ile zaskakujących pomysłów, jakie ukryte w aluzjach i półsłówkach zatroskane, złośliwe lub pełne namysłu komentarze do naszej czytelniczej rzeczywistości ebooków, hiperłączy, katalogów cyfrowych, ale też cenzury, niszczenia książek i popadających w zapomnienie bibliotek.
Mój kłopot z tą książką polega na tym, że autorzy pochodzą z kręgów kulturowych raczej mi obcych i odwołują się do dzieł, których rozpoznanie nie przynosi mi tej czytelniczej satysfakcji.

Dlatego owszem, ciekawa, owszem, przyjemna, ale - a tego się spodziewałam - nie dość, żeby kupić własny egzemplarz. Przeczytałam i bez żalu zwróciłam do biblioteki.

Spodziewałam się przygody życia i czytelniczych rozkoszy - i nie dopuszczam takiej możliwości, że moje za wysokie oczekiwania zabiły tę wyczekiwane przyjemności.

Książka o bibliotekach nie może być zła z definicji i "Niewidzialne biblioteki złe nie są". Ile tu wyobraźni, ile zaskakujących pomysłów, jakie ukryte w aluzjach i półsłówkach zatroskane, złośliwe lub pełne...

Intelektualne zabawy kilku zaprzyjaźnionych erudytów, do czytania po jednej stronie, smakowania słów na języku i wędrowania wśród wyimaginowanych półek dla tych, którzy raj wyobrażają sobie jako coś w rodzaju niekończącej się biblioteki.
Ku mojemu niezmiernemu ubolewaniu, autorzy używają jednak częściej snobizmu literackiego niż bogactwa własnej wyobraźni, stąd ocena niższa od antycypowanej.
Aczkolwiek książka stanowić może źródło wyrafinowanych cytatów w arcydzielnym tłumaczeniu Jacka D. oraz inspiracji do kolejnych czytelniczych odkryć, dzięki kipiącym obfitością przypisom.

Intelektualne zabawy kilku zaprzyjaźnionych erudytów, do czytania po jednej stronie, smakowania słów na języku i wędrowania wśród wyimaginowanych półek dla tych, którzy raj wyobrażają sobie jako coś w rodzaju niekończącej się biblioteki.
Ku mojemu niezmiernemu ubolewaniu, autorzy używają jednak częściej snobizmu literackiego niż bogactwa własnej wyobraźni, stąd ocena niższa...

Magiczne.

Magiczne.

11/52 #ksiazkazbiblioteki o bibliotekach ❤️ no powiem Państwu, że to bardzo przyjemna lektura, ale nie za łatwa, nie mam ani takiej wiedzy o literaturze, ani nie znam klasyków, na podstawie których autorzy "Niewidzialnych bibliotek" bawią się z czytelnikiem. Nie raz czułam, że ktoś puszcza do mnie oczko, ale było to jak w życiu, nie wiesz czy ta dziewczyna Cię podrywa, czy tylko lubi 😅🌈

Ale nie wstydzę się tej niewiedzy, może dzięki temu niektóre rozdziały odbierałam bardziej literalnie i mogłam się bez zbyt wielkiego namysłu zachwycać spolszczeniem #jacekdehnel 💐 - pięknem zdań i trudnością niektórych słówek (zarzut mam, że niektóre #bibliotek są wyjaśnione dopiero na końcu tomiku).

Dzięki tej książeczce można jeszcze bardziej pokochać książki i swoją bibliotekę - pozdro moje filie w Gdyni @bibliotekagdynia 👋

Pozaznaczalam niektóre cytaty sobie karteczkami, bo są wspaniałe, np. w Raturze "Tylko księga może nas ocalić przed Księgą", 📖 w Potere "Biblioteka Potere jest archiwum naszych żyć potencjalnych, składem historii, które mogły się wydarzyć, ale się nie ziściły, lecz podobnie jak zmarli nie znikają całkowicie, tylko odwiedzają nas w snach, budząc w nas niepokój, który utrzymuje się i na jawie." ☠️📚

I z tym zostawiam Was, życząc dobrego dnia i dobrych książek i dobrych żyć.

#wydawnictwoliterackie dobrze, że się daliście przekonać Dehnelowi do wydania tego małego tomiku z wielkimi znaczeniami 🔥🙌

11/52 #ksiazkazbiblioteki o bibliotekach ❤️ no powiem Państwu, że to bardzo przyjemna lektura, ale nie za łatwa, nie mam ani takiej wiedzy o literaturze, ani nie znam klasyków, na podstawie których autorzy "Niewidzialnych bibliotek" bawią się z czytelnikiem. Nie raz czułam, że ktoś puszcza do mnie oczko, ale było to jak w życiu, nie wiesz czy ta dziewczyna Cię podrywa, czy...

Kocham to, że ta książka mnie tak pięknie i intelektualnie łaskotała w mózg

Kocham to, że ta książka mnie tak pięknie i intelektualnie łaskotała w mózg

Moja bibliotekarska dusza nadaje jednak na innych falach. Nie zagrało. Niby lubię i fantastykę, baśnie, dziwne opowieści...A jednak nie. W moim odbiorze (nie dotykając zachwyconych książką) wydumana, napuszona, sztucznie usypany pagórek przesycony filozoficznymi dywagacjami. A filozofowie jakoś średnio do mnie przemawiali zawsze. Może bardziej trzymam się ziemi.
Jedyna opowieść, która może mnie ujęła, może raczej wzbudziła niepokój, to fragment o bibliotece, w której wypożycza się jedną, jedyną książkę w życiu.
Toż to nie niemal horror :)
Po co komu wymyślać takie historie?
Cieszę się, że moja biblioteka prawdziwa z krwi i kości, tętni życiem. Taka prawdziwa. Widzialna. I wolę tę wersję.

Moja bibliotekarska dusza nadaje jednak na innych falach. Nie zagrało. Niby lubię i fantastykę, baśnie, dziwne opowieści...A jednak nie. W moim odbiorze (nie dotykając zachwyconych książką) wydumana, napuszona, sztucznie usypany pagórek przesycony filozoficznymi dywagacjami. A filozofowie jakoś średnio do mnie przemawiali zawsze. Może bardziej trzymam się ziemi.
Jedyna...

Niesamowita podróż, ale po czym właściwie? Biblioteka, którą możesz odwiedzić, nie jest prawdziwą biblioteką? Spróbujesz uwierzyć w to, co istnieje tylko potencjalnie? Czytamy książki, biblioteki a może świat? A może to książki czytają nas? Pro captu lectoris habent sua fata libelli.

Niesamowita podróż, ale po czym właściwie? Biblioteka, którą możesz odwiedzić, nie jest prawdziwą biblioteką? Spróbujesz uwierzyć w to, co istnieje tylko potencjalnie? Czytamy książki, biblioteki a może świat? A może to książki czytają nas? Pro captu lectoris habent sua fata libelli.

Baśnie o bibliotekach, książkach, bibliotekarzach, z wplecionymi w nie migawkami dziedzictwa kulturowego. Wariacje biblioteczne książkowych pasjonatów.

Baśnie o bibliotekach, książkach, bibliotekarzach, z wplecionymi w nie migawkami dziedzictwa kulturowego. Wariacje biblioteczne książkowych pasjonatów.