Wracam do Krajewskiego po latach i dostrzegam dwie możliwe sytuacje. Albo wcześniej miałem mniej wyrobiony gust i łatwiej było mnie zachwycić, albo Marek Krajewski stępił swój literacki pazur. Czas zdrajców jest nudny i po prostu rozczarowujący.

Wracam do Krajewskiego po latach i dostrzegam dwie możliwe sytuacje. Albo wcześniej miałem mniej wyrobiony gust i łatwiej było mnie zachwycić, albo Marek Krajewski stępił swój literacki pazur. Czas zdrajców jest nudny i po prostu rozczarowujący.

Czyta się nieźle, ale ciągle czekam na coś wyjątkowego o Popielskim - agencie dwójki.

Czyta się nieźle, ale ciągle czekam na coś wyjątkowego o Popielskim - agencie dwójki.

Mam wrażenie, że każda kolejna książka Krajewskiego jest nieco gorsza od poprzedniej. Niby dobrze się czyta, niby reaserch i wkład włożony w splecenie wątków historycznych z fikcyjnymi robi wrażenie, ale treść, jak dla mnie, już jest wtórna i niezapamiętywalna.

Lektura na dłuższe trasy pociągiem, nic więcej.

Mam wrażenie, że każda kolejna książka Krajewskiego jest nieco gorsza od poprzedniej. Niby dobrze się czyta, niby reaserch i wkład włożony w splecenie wątków historycznych z fikcyjnymi robi wrażenie, ale treść, jak dla mnie, już jest wtórna i niezapamiętywalna.

Lektura na dłuższe trasy pociągiem, nic więcej.

Audiobook.
Typowa powieść szpiegowska ale tym razem bez porywu.
,,Czas zdrajców" to chronologicznie 6 tom z Edwardem Popielskim i akcja rozgrywa się w 1935 roku.
Już zdążyłem po tych paru książkach od Krajewskiego polubić i autora i także Łyssego i mimo że tym razem p. Marek obniżył trochę loty, to wiem już że stać go także prawdziwą petardę i myślę że jeszcze nie jedna perełka spod pióra tego autora wpadnie mi w ręce☺️

Audiobook.
Typowa powieść szpiegowska ale tym razem bez porywu.
,,Czas zdrajców" to chronologicznie 6 tom z Edwardem Popielskim i akcja rozgrywa się w 1935 roku.
Już zdążyłem po tych paru książkach od Krajewskiego polubić i autora i także Łyssego i mimo że tym razem p. Marek obniżył trochę loty, to wiem już że stać go także prawdziwą petardę i myślę że jeszcze nie jedna...

Troszkę brakuje mrocznego klimatu do którego przyzwyczaił nas pan Marek . Wycieczka w stronę sensacji , romansu i kryminału , thrillera mniej . Zawsze jednakże czytam z przyjemnością ;-)

Troszkę brakuje mrocznego klimatu do którego przyzwyczaił nas pan Marek . Wycieczka w stronę sensacji , romansu i kryminału , thrillera mniej . Zawsze jednakże czytam z przyjemnością ;-)

Fajna ale nie tak jak poprzednie. Ogólnie bardziej od Mocka podoba mi się postać Popielskiego.

Fajna ale nie tak jak poprzednie. Ogólnie bardziej od Mocka podoba mi się postać Popielskiego.

Początki niemrawe, niekiedy wręcz nudne, później było trochę lepiej. Nieszczęsny romans, który wszedł za bardzo. Książka dla odmóżdżenia.

Początki niemrawe, niekiedy wręcz nudne, później było trochę lepiej. Nieszczęsny romans, który wszedł za bardzo. Książka dla odmóżdżenia.

Zwykly poziom pana Krajewskiego,bardzo porzadne,dopracowane ale jednak czytadlo.

Zwykly poziom pana Krajewskiego,bardzo porzadne,dopracowane ale jednak czytadlo.

Kilka lat temu poznałam swoją pierwszą książkę Marka Krajewskiego. Było to dla mnie wtedy spore odkrycie. Po raz pierwszy czytałam retrokryminał i bardzo spodobał mi się ten gatunek. Z wielką chęcią przez te lata wracam do twórczości Krajewskiego. Mój gust czytelniczy trochę się zmienił, sposób pisania przez autora także uległ zmianie, jednak nadal świetnie odnajduje się w książkach pana Marka. Niedawno powróciłam do serii o Popielskim i przeczytałam książkę pod tytułem „Czas zdrajców”.
Książka „Czas zdrajców” należy do serii o Edwardzie Popielskim, ale także do podserii szpiegowskiej. Okładki szpiegowskich historii wyróżniają się na tle poprzednich. Tworzą ze sobą jednolitą całość i różnią się od poprzednich okładek z Popielskim, ale nadal opowiadają o tej samej postaci. Nie znam wszystkich książek z tej serii szpiegowskiej, ale jedną już czytałam. Tak jak poprzednio, tak i „Czas zdrajców” o wiele łatwiej się czyta niż starsze książki autora. Wpływa to zdecydowanie na szybkość czytania. Nie zauważyłam, kiedy miałam już pół książki za sobą.
Tym razem do wątku szpiegowskiego dołączył wątek romantyczny. Trochę dziwnie mi się go czytało. Nie przywykłam do takich zachowań Łyssego. Jednak gdzieś tam inne wydarzenia to wynagrodziły i dzięki nim mogłam się wciągnąć w czytaną książkę.
Uważam, że „Czas zdrajców” to nie jest najlepsza książka Krajewskiego. Wiem, że autor w swoim dorobku ma o wiele ciekawsze historie, lecz nie żałuję, że przeczytałam tę. Mój apetyt na kolejną powieść tego autora tylko wzrósł i niedługo będę czytać „Pasożyta”.

Kilka lat temu poznałam swoją pierwszą książkę Marka Krajewskiego. Było to dla mnie wtedy spore odkrycie. Po raz pierwszy czytałam retrokryminał i bardzo spodobał mi się ten gatunek. Z wielką chęcią przez te lata wracam do twórczości Krajewskiego. Mój gust czytelniczy trochę się zmienił, sposób pisania przez autora także uległ zmianie, jednak nadal świetnie odnajduje się w...

Ponownie mogę powiedzieć, że kolejna powieść szpiegowska z Edwardem Popielskiego z świetną intryga w tym przedmiocie i trzymająca w napięciu do ostatniej strony.

Ponownie mogę powiedzieć, że kolejna powieść szpiegowska z Edwardem Popielskiego z świetną intryga w tym przedmiocie i trzymająca w napięciu do ostatniej strony.