No cóż ciekawe ale w połowie chyba zaczyna się zbyt komplikować niepotrzebnie

No cóż ciekawe ale w połowie chyba zaczyna się zbyt komplikować niepotrzebnie

Kiedyś , dawno temu nieszczęśliwy chłopiec postanowił uciec z domu. Ojczym go dębił, upokarzał i karał. Matka udawała, że nic nie widzi. 20 lat później, siostra chłopca chce się dowiedzieć , co się wydarzyło. Planuje strategię, która wpędzi niejedną osobę do grobu.

Kiedyś , dawno temu nieszczęśliwy chłopiec postanowił uciec z domu. Ojczym go dębił, upokarzał i karał. Matka udawała, że nic nie widzi. 20 lat później, siostra chłopca chce się dowiedzieć , co się wydarzyło. Planuje strategię, która wpędzi niejedną osobę do grobu.

"Im mniejsza społeczność, tym echo, którym rezonują plotki, brzmi donośniej i przysparza więcej szkód".

Czteroosobowa rodzina wybiera się na wycieczkę do Jaskini Radochowskiej w Górach Złotych. Kiedy dzieci (czternastoletni Igor i czteroletnia Ada) - zostają na chwilę same - chłopiec znika. To wydarzenie zmienia na zawsze losy pozostałej części rodziny. Ojciec umiera, matka popada w alkoholizm, a na życiu dziewczynki przeszłość odbija się ciężarem tęsknoty i nieszczęścia.
Po dwudziestu latach Ada dostaje tajemniczą kopertę, której zawartość powoduje, iż kobieta wraca w rodzinne strony i zaczyna rozdrapywać stare rany.
Początek książki jest rewelacyjny. Niestety, im dalej, tym gorzej. Za dużo tu wszystkiego. Wątków, nieszczęść, filozofowania, opisów i powtórzeń. Do tego zdecydowanie za długie zakończenie. Przez to książka tak mniej więcej od połowy staje się chaotyczna i męcząca.
Niemniej jednak powieść wzbudza ciekawość. Byłam naprawdę mocno zaintrygowana w jaką stronę potoczy się akcja. Generalnie jednak bez zachwytów. Nie wiem, czy po tej lekturze sięgną po inne książki tego autora.

"Im mniejsza społeczność, tym echo, którym rezonują plotki, brzmi donośniej i przysparza więcej szkód".

Czteroosobowa rodzina wybiera się na wycieczkę do Jaskini Radochowskiej w Górach Złotych. Kiedy dzieci (czternastoletni Igor i czteroletnia Ada) - zostają na chwilę same - chłopiec znika. To wydarzenie zmienia na zawsze losy pozostałej części rodziny. Ojciec umiera,...

Książka jakich wiele. Grzężawisko znacznie lepsze. Lektor - Adam Bauman nie zostanie moim ulubionym.

Książka jakich wiele. Grzężawisko znacznie lepsze. Lektor - Adam Bauman nie zostanie moim ulubionym.

Wciągnęła mnie choć pierwsza połowa zdecydowanie lepsza potem pogmatwana ... Ale i tak mocna 7

Wciągnęła mnie choć pierwsza połowa zdecydowanie lepsza potem pogmatwana ... Ale i tak mocna 7

Zabawa z młodszą siostrą w chowanego podczas rodzinnej wycieczki nie kończy się szczęśliwie dla czternastoletniego Igora. Chłopiec znika.
Po dwudziestu latach jego siostra Ada Rezler znajduje pod drzwiami obrazek taki jaki namalowała na zajęciach u psychologa po zaginięciu brata. Postanawia wrócić do rodzinnego domu i rozwiązać zagadkę zaginięcia brata. Powoli zaczyna odkrywać rodzinne tajemnice, powracają mroki z dzieciństwa.
„Gabinet luster” Przemysława Żarskiego to dobrze skonstruowany thriller z ciekawą fabułą którego crème de la crème stanowi zakończenie. To dla ostatecznego i nieoczywistego zwieńczenia całości warto przeczytać tę książkę.

Zabawa z młodszą siostrą w chowanego podczas rodzinnej wycieczki nie kończy się szczęśliwie dla czternastoletniego Igora. Chłopiec znika.
Po dwudziestu latach jego siostra Ada Rezler znajduje pod drzwiami obrazek taki jaki namalowała na zajęciach u psychologa po zaginięciu brata. Postanawia wrócić do rodzinnego domu i rozwiązać zagadkę zaginięcia brata. Powoli zaczyna...

"Gabinet luster" Przemysław Żarski
Ada musi się dowiedzieć co stało się z jej bratem. Zaginął mając 14 lat, Ada miala 4 lata. Teraz jest dorosłą kobietą i wraca w rodzinne strony, żeby odkryć prawdę.
Zakończenie zaskakuje, ale też jest trochę zagmatwane.

"Zaczynała od zadrapań, płytkich nacięć na wewnętrznej części ud, brzuchu, w miejscach ukrytych przed wzrokiem innych. Gdy jednak podcięła sobie żyły i trafiła do szpitala, nie było odwrotu. Nikt jej nie wierzył, kiedy tłumaczyła, że nie chciała umrzeć. Pragnęła tylko poczuć, jak to jest panować nad swoim życiem, nad strachem i ciągłym niepokojem, który rozsiał się w głowie."

" Śmierć jest wpisana w nasze życie, ale dopóki jej szpony nie sięgną kogoś z naszych bliskich, okłamujemy się, że nas nie dotyczy."

"Gabinet luster" Przemysław Żarski
Ada musi się dowiedzieć co stało się z jej bratem. Zaginął mając 14 lat, Ada miala 4 lata. Teraz jest dorosłą kobietą i wraca w rodzinne strony, żeby odkryć prawdę.
Zakończenie zaskakuje, ale też jest trochę zagmatwane.

"Zaczynała od zadrapań, płytkich nacięć na wewnętrznej części ud, brzuchu, w miejscach ukrytych przed wzrokiem innych....

Uwielbiam czytać takie historie, które od pierwszych stron potrafią wciągnąć czytelnika w historię i już go nie wypuścić, aż do samego końca. Historie zaginięć lub porwań dzieci, to jeden z najciekawszych wątków poruszanych w thrillerach psychologicznych. Jest on najbardziej emocjonującym i wstrząsającym elementem każdej takiej historii. W tym przypadku autor stworzył historię Ady i Igora Rezler, rodzeństwa, których jeden zwykły dzień zamienił się w koszmar. Niepozorna zabawa na leśnej polanie, doprowadziła do zaginięcia Igora, świadkiem tego była jego czteroletnia siostra. Igor nie został nigdy odnaleziony, a po dwudziestu latach Ada postanawia zmierzyć się z przeszłością i poznać prawdę, co stało się z jej bratem.
.
Świetnie poprowadzona fabuła, która ciągle podtrzymuje stan napięcia i niepokoju. Poruszająca wiele trudnych tematów, chociażby alkoholizm, znęcanie psychiczne i fizyczne, traumy z dzieciństwa. Autor wprowadza, co chwila nowe elementy do układanki, aby zmylić czytelnika, więc nie bądźcie zbyt pewni siebie w trakcie czytanie. I jeśli myślicie, że poznacie odpowiedź na postawione sobie pytania, to możecie być w błędzie.
"Gabinet luster" to historia zaginionego chłopca, widziana z jego perspektywy, jego oczami, jako ofiary własnego ojca. A także losy Ady, która musiała żyć przez kolejne dwadzieścia lat z piętnem utraty brata. Dwie bolesne opowieści, które pozwalają nam lepiej poznać bohaterów i zrozumieć ich postępowanie. Bardzo wciągająca intryga, która nie pozwoli odłożyć książki chociażby na chwilę.
.
W końcu udało mi się przeczytać książkę Pana Przemysława i teraz wiem skąd te wszystkie zachwyty nad jego powieściami. Od teraz z czystym sumieniem mogę dołączyć do #drużynażarskiego 🖤

Uwielbiam czytać takie historie, które od pierwszych stron potrafią wciągnąć czytelnika w historię i już go nie wypuścić, aż do samego końca. Historie zaginięć lub porwań dzieci, to jeden z najciekawszych wątków poruszanych w thrillerach psychologicznych. Jest on najbardziej emocjonującym i wstrząsającym elementem każdej takiej historii. W tym przypadku autor stworzył...

Oto "Gabinet luster", miejsce gdzie w krzywym zwierciadle odbija się zniekształcony obraz naszej rzeczywistości. Gdzie wszystko jest iluzją.

Przemysła Żarski zabrał mnie w podróż do przeszłości Ady, w której znika jej przyrodni brat Irek. Nie wiedziałem dokąd mnie to zaprowadzi, czego tak naprawdę doświadczę. Ciekawość jednak wygrała.
Zanurzyłem się w tę opowieść całym sobą ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Historia została mi opowiedziana oczyma dwójki rodzeństwa: Ady i Igora. Rozpoczęła się onaw 1999 roku na leśnej polanie w górach, by przynieść mnie do roku 2019. To właśnie w tym czasie posadowiony został główny nurt tej opowieści. Choć wracaliśmy do wspomnień z 1999 roku, by poznać prawdę, by skonfrontować się "z przeszłością, złym snem, który rozsiadł się w głowie i powracał w najmniej spodziewanych momentach". Podążałem śladem Ady, chociaż istnieliśmy w dwóch równoległych rzeczywistościach – ja w bezpiecznym kokonie tu i teraz, Ada w traumatycznych doświadczeniach z dzieciństwa.

Po kilku latach nieobecności w rodzinnej wiosce, Ada powraca na moment, by stawić czoła demonom, które ściągały ją w otchłań. Odkąd wyjechała do Wrocławia próbowała odciąć się od tych myśli, zamknąć przeszłość i żyć codziennością, w której się znalazła. Przeszłość jednak dała o sobie znać. Ściągnęła do parteru. Przygniotła. Odbierała dech.

Przemierzając tę opowieść strona po stronie zastanawiałem się "gdzie jest granica dzieląca wiarę od złudzeń. Nadzieją od pobożnych życzeń"? Moje myśli zaprzątała refleksja "ile z tego, co pamiętamy z dzieciństwa, jest prawdą, a ile dopowiadamy sami, tworząc szczelny kokon, w których chcemy się owinąć, aby zatrzymać wyłącznie dobre wspomnienia".

Ta czytelnicza "podróż" była dla mnie ogromnie bolesna. Z czytanych stron dowiedziałem się o okrucieństwach i bólu jakich doświadczył w dzieciństwie Irek, o przeszłości, która go ubezwłasnowalniała i odzierała z godności. Szukając z Adą wyjaśnień tego co się stało w przeszłości, zapadając się przy "w grząskim bagnie półprawd i niedomówień" dowiadywałem się o lękach, które również i ją niszczyły.

Z każdym przeczytanym słowem, zdaniem, stroną nakrywał mnie koc iluzji – fałszywego dzieciństwa, złudzenia szczęśliwej rodziny...
Autor zgotował mi niezły bagaż emocjonalny. Powrót do przeszłości Ady i Irka okazał się koszmarem, w którym nigdy bym nie chciał się znaleźć. On mnie pochłonął, strawił i wypluł. Napędzany złymi emocjami nie radziłem sobie z tym. Wpadałem w paranoję. Nie wiedziałem co jest wspomnieniem, co snem, a co majakami.
Zakończenie tej historii pozostawiło mnie z dość smutną refleksją: "– U nas zło ma zawsze twarz obcego. Trudno pogodzić się z tym, że przez lata lekceważyliśmy oskarżenia, napędzaliśmy złe emocje I oswajaliśmy się z nimi, nie zauważając niepokojących sygnałów ".
Czy aby na pewno "zło ma zawsze twarz obcego? "

Polecam! Czytaj!

Oto "Gabinet luster", miejsce gdzie w krzywym zwierciadle odbija się zniekształcony obraz naszej rzeczywistości. Gdzie wszystko jest iluzją.

Przemysła Żarski zabrał mnie w podróż do przeszłości Ady, w której znika jej przyrodni brat Irek. Nie wiedziałem dokąd mnie to zaprowadzi, czego tak naprawdę doświadczę. Ciekawość jednak wygrała.
Zanurzyłem się w tę opowieść całym...

Pierwsza połowa świetna, a potem autor tak przekombinował że nie mogłam się doczekać aż dobrnę końca.

Pierwsza połowa świetna, a potem autor tak przekombinował że nie mogłam się doczekać aż dobrnę końca.