Z wielkim zainteresowaniem sięgnąłem po najnowszą książkę Przemysława Żarskiego pod zastanawiającym tytułem „Gabinet luster”. Ukazała się ona nakładem wydawnictwa Czwarta Strona. Autor nie jest debiutantem na polskim rynku wydawniczym. Czytelnikom dał się poznać za sprawą kryminalnej serii z Robertem Kreftem.

Tym razem wziął na warsztat – popularny ostatnio w kryminałach – motyw zaginięcia dziecka. To miał być zwykły dzień. Dzień rodzinnej wycieczki, dzień pełen przyjemności i zabawy. Jednak to właśnie ten dzień na zawsze odmienił losy tej rodziny. To właśnie wtedy zaginął nastoletni Igor. Rodzice stracili dzieci z oczu tylko na chwilę. Chłopak bawił się w chowanego z czteroletnią siostrą. Jednak po kolejnej wyliczance Ada nigdzie nie mogła go znaleźć. Wreszcie zaczęła głośno płakać. Zaniepokojeni rodzice szybko ją odnaleźli, chłopak jednak przepadł bez śladu.

Dla wszystkich okazało się to wielką traumą. Traumą, której nie udźwignęli jako rodzina, ale też jako konkretne osoby. Ada, gdy tylko mogła, wyjechała do Wrocławia. Jednak po dwudziestu latach kobieta decyduje się na nieoczekiwany krok – wraca do rodzinnej miejscowości. Chce wreszcie zrozumieć i odkryć prawdę.

Autor w swojej powieści sięga po kilka sprawdzonych motywów. Mamy więc małą lokalną społeczność, gdzie każdy ma swoje grzechy i skrzętnie skrywane przed innymi tajemnice. To już pewien kanon w polskim kryminale – jakaś wioska, względnie małe miasteczko, które z całą pewnością nie jest miłym miejscem. Niby jest przyjemnie, ładne krajobrazy, turyści – jednak to tylko pozory, niczym widoczek na pocztówce. Tak naprawdę mieszkańcy czują się tam niejako uwięzieni. Niczym aktorzy w teatrze – mają dwa oblicza. To pokazywane na zewnątrz i to prawdziwe.

Kolejny modny ostatnio motyw to zaginięcie dziecka. Z definicji jest to ogromna tragedia i trauma dla najbliższych. Jednak Żarski nieco inaczej podchodzi do tego problemu. Jest to tylko wstęp do trudnej i bolesnej historii. Historii, w której każdy z bohaterów odegrał swoją rolę. Kto jednak był katem, a kto ofiarą?

Akcja powieści biegnie dwutorowo. Śledzimy wydarzenia z roku 1999 – kiedy doszło do zaginięcia Igora, oraz z 2019. Właśnie wtedy jego siostra Ada wraca do rodzinnej wsi. To kolejny chętnie wykorzystywany motyw – powrót głównego bohatera po latach do rodzinnego domu. Na światło dzienne zaczynają wychodzić wydarzenia, które wydawałyby się na zawsze należeć do przeszłości. Autor stawia prowokacyjne pytania: czy prawda zawsze wyzwala? Czy zawsze jest uzdrawiająca? Czy należy dążyć do jej poznania za wszelką cenę? Wreszcie czy wszystko jest takie, jakie wydaje się na pierwszy rzut oka?

„Gabinet luster” to bardzo udany thriller. Widać wyraźnie, że autor włożył w niego sporo pracy. Przyniosło to efekty. Jest to mroczna opowieść o najciemniejszych zakamarkach ludzkiej duszy. Przemysław Żarski napisał bardzo niepokojący thriller. Właściwie zawarł w nim kilka równoważnych wątków, które łączy jedno – wzbudzają lęk. Myślę, że nie zdradzę za wiele z fabuły, pisząc, że książka dotyka takich tematów, jak handel narkotykami, pedofilia. Przez całą lekturę czytelnik chce poznać zakończenie, które jest także dość oryginalne.

Czy po upływie dwudziestu lat od zaginięcia brata Ada pozna wreszcie całą prawdę? Co się stało z Igorem? Jak wiele z tamtego czasu zapamiętała czteroletnia dziewczynka?

„Gabinet luster” polecam wszystkim, którzy szukają mrocznego thrillera. Jest to powieść dla czytelników o mocnych nerwach. Autor umiejętnie wzbudza nasze zainteresowanie, nieustannie podrzucając nowe tropy. Tytuł z pewnością wart polecenia.

Wojciech Sobański