Il giro di boa
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Cykl:
- Komisarz Montalbano (tom 7)
- Tytuł oryginału:
- Il giro di boa
- Wydawnictwo:
- Sellerio Editore
- Data wydania:
- 2003-01-01
- Data 1. wydania:
- 2003-01-01
- Liczba stron:
- 288
- Czas czytania
- 4 godz. 48 min.
- Język:
- włoski
- ISBN:
- 9788838918605
- Tagi:
- Montalbano Sycylia Vigata handel ludźmi imigracja
L'inchiesta più dura del commissario Montalbano comincia con un cadavere pescato per caso in alto mare, un corpo con i polsi e le caviglie profondamente incisi e mezzo decomposto. L'incrocia Montalbano mentre nuota al limite dello stordimento per lavarsi di dosso una notte di cattivi pensieri e malumori. I fatti politici, certi eventi di repressione poliziesca, l'atteggiamento verso gli immigrati: tutto cospira a farlo sentire un isolato, forse superato dai tempi, e il cadavere anonimo, destinato com'è a restare senza pace di giustizia, archiviato da banale caso di clandestino annegato, gli sembra armonizzarsi macabramente col suo senso di solitudine. Per il commissario è una sfida, che lo scuote dal proposito di dimettersi, e lo spinge per la rischiosa strada di un'inchiesta doppia, su delitti apparentemente indipendenti e accomunati solo dall'infame ferocia che lasciano immaginare. Due casi da «convergenze parallele», li definirà: due linee che pur destinate a ritrovarsi in un punto, si rifiutano di farlo: qualcosa, di enigmatico, di inquietante, di resistente, impedisce agli indizi di sistemarsi nel puzzle, lasciando i due casi, appunto, paralleli. La verità che aspetta, alla fine, il commissario, sarà di quelle di inaccettabile orrore, che cambiano per sempre una persona. Anche uno come il commissario Montalbano. Più che scrivere storie, Camilleri inventa personaggi e poi li fa recitare fra le quinte di un teatro di cui è lui il regista. E noi assistiamo alla commedia, divertiti, fino a che il crescendo di drammaticità non diventa incalzante e la nostra immaginazione, appena prima distratta dalla commedia, si trova di colpo a dipendere dalla geometria del meccanismo poliziesco, del thriller: perché ci sciolga dalla prigione di tensione che le è cresciuto intorno.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 247
- 138
- 39
- 8
- 5
- 4
- 4
- 4
- 3
- 3
Cytaty
Ja nie myślę, panie. Ja nie chcę już myśleć. Świat jest teraz zbyt ponury.
Pasquano już taki był: zgryźliwy, antypatyczny, napastliwy, irytujący. Komisarz wiedział jednak, że to rodzaj instynktownej, posuniętej do o...
Rozwiń
OPINIE i DYSKUSJE
Ważny temat w kryminalnym ujęciu.
Ważny temat w kryminalnym ujęciu.
Pokaż mimo toLubię Camilleri'ego i jego komisarza Montalbano.
Camillieri'ego za umiejętność lekkiego pisania, tworzenia nastroju, i - za wykreowanie postaci Montalbeno, który, ze swoim zestawem dziwactw i zachowań, jest i zabawny, i prawdziwy.
Seria o komisarzy Montalbano - idealna lektura i na zimowe, chłodne dni, gdy nie chce się wychodzić z domu, i na wakacje (obojętne - zimowe czy letnie) jako przyjemna radosna rozrywka literacka.
Lubię Camilleri'ego i jego komisarza Montalbano.
więcej Pokaż mimo toCamillieri'ego za umiejętność lekkiego pisania, tworzenia nastroju, i - za wykreowanie postaci Montalbeno, który, ze swoim zestawem dziwactw i zachowań, jest i zabawny, i prawdziwy.
Seria o komisarzy Montalbano - idealna lektura i na zimowe, chłodne dni, gdy nie chce się wychodzić z domu, i na wakacje (obojętne - zimowe czy...
W "Obietnicy..." Camilleri wraca do swojej sprawdzonej formuły dwóch osobnych spraw, które z pozoru nie mają ze sobą powiązania. To tom lepszy od poprzedzającego go "Zapachu nocy", cierpi jednak na typowe problemy mniej udanych odsłon serii.
By nadać śledztwu bardziej osobisty dla Montalbano wymiar, autor odwołuje się do wcześniejszych doświadczeń komisarza. Jest to jednak robione na tyle subtelnie, że nie miałam odczucia powtórki z rozrywki.
Niemal już tradycyjnie Salvo mierzy się też z upływającym czasem. Tym razem będzie się musiał pogodzić z faktem, że udział w bardziej intensywnych akcjach powinien pozostawić młodszym kolegom.
Widać moim zdaniem, że Camilleri nie wypracował sobie sensownego wzorca rozwiązywania akcji swoich powieści. Z jednej strony próbuje się dystansować od typowych rozwiązań z kryminałów sensacyjnych. Z drugiej, nie za bardzo widzi alternatywę i ociera się o deus ex machina.
Na pociechę pozostaje nam jak zwykle dobre jedzonko i telefony od Livii. W obu tych kwestiach komisarz zdaje się odzyskiwać wcześniej zakłóconą równowagę.
W "Obietnicy..." Camilleri wraca do swojej sprawdzonej formuły dwóch osobnych spraw, które z pozoru nie mają ze sobą powiązania. To tom lepszy od poprzedzającego go "Zapachu nocy", cierpi jednak na typowe problemy mniej udanych odsłon serii.
więcej Pokaż mimo toBy nadać śledztwu bardziej osobisty dla Montalbano wymiar, autor odwołuje się do wcześniejszych doświadczeń komisarza. Jest to jednak...
Książki o komisarzu Montalbano nie odznaczają się jakimś nadmiernym splątaniem intryg kryminalnych. Zalecają się za to lokalnym kolorytem, szczególnie dobrze działają na apetyt czytającego (główny bohater obżera się, i to smacznie, bardzo regularnie i systematycznie, choć jada dość prosto - głównie ryby i owoce morza, do tego spaghetti, oliwa, sól i świeżo zmielony pieprz. Znów jestem głodna!). Czyta się sympatycznie i szybko. Niemniej jednak umiejscowienie akcji oraz temperament pisarza sprawiają, że w każdej z tych książeczek podejmowany jest, niemal mimochodem, jakiś ważny problem społeczny. W "Obietnicy..." jest to kwestia handlu ludźmi - więc i czytelnik, mimo dobrej zabawy, czasami musi trochę spoważnieć.
Książki o komisarzu Montalbano nie odznaczają się jakimś nadmiernym splątaniem intryg kryminalnych. Zalecają się za to lokalnym kolorytem, szczególnie dobrze działają na apetyt czytającego (główny bohater obżera się, i to smacznie, bardzo regularnie i systematycznie, choć jada dość prosto - głównie ryby i owoce morza, do tego spaghetti, oliwa, sól i świeżo zmielony pieprz....
więcej Pokaż mimo toTo chyba moja ulubiona powieść z cyklu z Montalbanem, bo też i chyba chwyta się nieco głębszego problemu. Poza tym najbardziej lubię, kiedy tłumaczem jest mężczyzna. Nowsze tomy niestety tłumaczyła kobieta i straciły sporo z tego szorstkiego męskiego humoru, który bawił mnie w tych starszych częściach. Szczególnie to widać przy wejściach Catarelli. U panów tłumaczy normalnie zwijam się ze śmiechu, a u tłumaczki niestety dowcip lata gdzieś przy ziemi.
To chyba moja ulubiona powieść z cyklu z Montalbanem, bo też i chyba chwyta się nieco głębszego problemu. Poza tym najbardziej lubię, kiedy tłumaczem jest mężczyzna. Nowsze tomy niestety tłumaczyła kobieta i straciły sporo z tego szorstkiego męskiego humoru, który bawił mnie w tych starszych częściach. Szczególnie to widać przy wejściach Catarelli. U panów tłumaczy...
więcej Pokaż mimo toPowieść trochę lepsza od poprzedniej, jednak daleko jej do ideału. Brakowało mi dynamiki w fabule. Wiem, że nie powinnam oczekiwać Bóg wie jakiego napięcia ale momentami się nudziłam. Może czytam za dużo kryminałów i już mi się one przejadły?Albo to Camilleri nie umiał stworzyć wciągającej fabuły.
Powieść trochę lepsza od poprzedniej, jednak daleko jej do ideału. Brakowało mi dynamiki w fabule. Wiem, że nie powinnam oczekiwać Bóg wie jakiego napięcia ale momentami się nudziłam. Może czytam za dużo kryminałów i już mi się one przejadły?Albo to Camilleri nie umiał stworzyć wciągającej fabuły.
Pokaż mimo toPóki co jest to najsłabsza pozycja z cyklu, jaką przeczytałam. Historia strasznie się wlecze, zagadki piętrzą jedna za drugą, by na koniec większość rozwiązała się za sprawą bardzo pomocnego informatora. Jakby autor zabrnął nagle w ślepy zaułek, z którego innego wyjścia już nie było.
Póki co jest to najsłabsza pozycja z cyklu, jaką przeczytałam. Historia strasznie się wlecze, zagadki piętrzą jedna za drugą, by na koniec większość rozwiązała się za sprawą bardzo pomocnego informatora. Jakby autor zabrnął nagle w ślepy zaułek, z którego innego wyjścia już nie było.
Pokaż mimo toRewelacyjna książka, jak większość tego autora. Świetne poczucie humoru połączone z bardzo ciężka i brutalną historią.
Rewelacyjna książka, jak większość tego autora. Świetne poczucie humoru połączone z bardzo ciężka i brutalną historią.
Pokaż mimo toŚwietna książka jak zawsze nie zawodzi autor ani komisarz.
Świetna książka jak zawsze nie zawodzi autor ani komisarz.
Pokaż mimo toKolejna świetna pozycja z niezawodnym komisarzem Montalbano i jego niezastąpionym zespołem w osobach Fazia, Mimiego, Galluza i niezawodnego Catarelli. Ciekawa fabuła. Jak zwykle świetnie się czyta.
Kolejna świetna pozycja z niezawodnym komisarzem Montalbano i jego niezastąpionym zespołem w osobach Fazia, Mimiego, Galluza i niezawodnego Catarelli. Ciekawa fabuła. Jak zwykle świetnie się czyta.
Pokaż mimo to