Pomimo faktu, że Aneta Nowak jest główną bohaterką cyklu, P. Ćwirlej większość kobiecych bohaterek przedstawia jako naiwne, głupiutkie stworzenia. Denerwujące. Jak kwiatek do kożucha pasują polityczne wtręty. Broni się fabuła oraz poznański sznyt. Na razie mam dość. W przyszłości pewnie coś przesłucham.

Pomimo faktu, że Aneta Nowak jest główną bohaterką cyklu, P. Ćwirlej większość kobiecych bohaterek przedstawia jako naiwne, głupiutkie stworzenia. Denerwujące. Jak kwiatek do kożucha pasują polityczne wtręty. Broni się fabuła oraz poznański sznyt. Na razie mam dość. W przyszłości pewnie coś przesłucham.

"Naga prawda" to już 4 tom cyklu z Anetą Nowak i zachodzi w nim sporo zmian, jeśli chodzi o bohaterów. Nie tylko tego cyklu, ale i poprzedniego o poznańskich milicjantach. Ze starej milicyjnej gwardii został jedynie Mariusz Blaszkowski, komendant wydziału kryminalnego komendy miejskiej w Poznaniu. Nie ma już Brodziaka, nie ma Olkiewicza i nie ma też Rycha Grubińskiego. Trochę tak jakoś dziwnie bez nich. Jednak na pierwszy plan wysuwają się nowi, choć znani z poprzednich tomów z Anetą Nowak bohaterowie. No i absolutny hit, prywatny detektyw, emerytowany policjant Arkadiusz Mazurek. Odjazdowa postać!
Zmienił się też język, na bardziej wulgarny niestety, a gwary poznańskiej coraz mniej. Nie zmienił się za to nic a nic obyczajowy styl Ryszarda Ćwirleja, mistrza w kreowaniu prostych i niezbyt lotnych umysłowo postaci.
Intryga kryminalna jak zwykle nie odgrywa tu pierwszoplanowej roli. Tę odgrywają zachowania jego bohaterów. I to się nie zmienia.
"Naga prawda" to kolejna powieść, w której autor nawiązuje do ludzkiej głupoty i naiwności. Łatwowierności wobec oszustów i naciągaczy z kolejnej sekty. Chyba do tej tematyki bardziej pasowałby cykl z Marcinem Engelem i niezawodną babcią Matyldą, bo to tam dotychczas autor obnażał te ludzkie słabości...
Powieść tak jak poprzednie, bardzo dobra, z humorem i swadą. Autor jak zawsze gwarantuje znakomitą rozrywkę.
Gorąco polecam!

"Naga prawda" to już 4 tom cyklu z Anetą Nowak i zachodzi w nim sporo zmian, jeśli chodzi o bohaterów. Nie tylko tego cyklu, ale i poprzedniego o poznańskich milicjantach. Ze starej milicyjnej gwardii został jedynie Mariusz Blaszkowski, komendant wydziału kryminalnego komendy miejskiej w Poznaniu. Nie ma już Brodziaka, nie ma Olkiewicza i nie ma też Rycha Grubińskiego....

Bardzo lubię serię z Anetą Nowak i mam wrażenie, że każda kolejna część jest coraz lepsza. Aneta mocno ewaluowała. Nie jest już tylko niezniszczalnym strażnikiem Teksasu w spódnicy, ale kobietą z krwi i kości. Ma swoje rozterki, "miłości".

Zatopiona rodzina w samochodzie, zaginiona kelnerka i zbrodnia w mieszkaniu wysoko postawionego urzędnika. Z pozoru nic nie łączy ofiar, jednak kolejne elementy układanek mają ze sobą coraz więcej wspólnego.

Ta książka to kwintesencja stylu autora. Doskonale skonstruowana zagadka, napięcie bijące niemal każdej ze stron, a to wszystko okraszone poznańską gwarą i podlane charakterystycznym dla autora humorem.

emocje logiczne.blogspot.com
IG:@mamazaczytana

Bardzo lubię serię z Anetą Nowak i mam wrażenie, że każda kolejna część jest coraz lepsza. Aneta mocno ewaluowała. Nie jest już tylko niezniszczalnym strażnikiem Teksasu w spódnicy, ale kobietą z krwi i kości. Ma swoje rozterki, "miłości".

Zatopiona rodzina w samochodzie, zaginiona kelnerka i zbrodnia w mieszkaniu wysoko postawionego urzędnika. Z pozoru nic nie łączy...

Klasycznie za Cwirleja 8 gwiazdek, mam do autora słabość. Brakuje Olkiewicza ,ale jego duch( opary) się w powieści unosi.

Klasycznie za Cwirleja 8 gwiazdek, mam do autora słabość. Brakuje Olkiewicza ,ale jego duch( opary) się w powieści unosi.

Ćwirlej nigdy nie zawodzi. Szczególnie jeśli chodzi o budowanie znakomitych portretów bohaterów, co znajduje potwierdzenie w kolejnej części serii o młodej i obdarzonej świetną intuicją podkomisarz Anecie Nowak. To już czwarta część, a że jest to seria mocno powiązana z poprzednim cyklem o milicjantach z Poznania, więc mam do niej szczególny sentyment.
Fabuła u Ćwirleja charakteryzuje się tym, że zawsze na początku autor prezentuje nm kilka pozornie niezwiązanych ze sobą spraw, które później okażą się częściami jednej układanki. Tym razem zaczynamy od trupa dziewczyny, którego z przerażeniem odkrywa w swoim łóżku miejski urzędnik, wraku samochodu zatopionego w jeziorze, w którym znajdują się zwłoki trzyosobowej rodziny oraz zaginionej kelnerki Pijalni Wódek, której właścicielem jest syn mojego ulubionego bohatera poprzedniej serii, Teofila Olkiewicza- Przemuś. Jest jeszcze makabryczne znalezisko w firmie zajmującej się kruszeniem gruzu poremontowego- ręka i inne fragmenty ciała młodej dziewczyny. Każda z tych spraw prowadzona jest przez kogo innego, ale w końcu wszystkie znajdują wspólny mianownik i okazują się jedną sprawą. W centrum wydarzeń znajduje się wzmiankowana Aneta oraz inni policjanci z komend w Szamotułach i Poznaniu oraz niejaki Mazurek- emerytowany milicjant prowadzący obecnie firmę detektywistyczną.
Autor świetnie prowadzi nas przez meandry skomplikowanego śledztwa, w którego tle majaczy widmo lockdownu spowodowanego pandemią covid-19. Zabawnie przedstawia polskie społeczeństwo, w którym jedni wykorzystują sytuację i korzystając z niewiedzy i głupoty innych wciskają im rozmaite cudowne sposoby na wirusy, a także szerzą rozmaite teorie spiskowe o rzekomym wszczepianiu czipów w szczepionkach, rozpylaniu szkodliwych substancji w powietrzu i innych bzdurach.
Jak zawsze u Ćwirleja pełno tu barwnych i zabawnych bohaterów. Do moich ulubieńców należy detektyw Mazurek ze swoją napaloną żoną Alicją oraz Alex- żona Przemka Drążkowskiego. Dialogi tych bohaterów to czytelnicza ambrozja. Cudowne są też sceny z dziarskimi emerytami rozprawiającymi się z interwencją policjantów na szamotulskiej ulicy oraz akcja lokatorów obserwujących aresztowanie szajki okradającej mieszkanie na poznańskim osiedlu.
Mam też cichą nadzieję, że główna bohaterka Aneta wreszcie przyzna się sama przed sobą, do kogo ciągnie ją serce i kopnie niezbyt lotnego Adrianka w cztery litery (choć chyba już to zrobiła, tylko nie dosłownie). A że kolejna część właśnie ujrzała światło dzienne, więc dowiem się tego już niedługo.
Ja powieści Ryszarda Ćwirleja wprost uwielbiam, dlatego polecam je tym, którzy lubią kryminały z ciekawą akcją, sporą dawką humoru i inteligencji.

Ćwirlej nigdy nie zawodzi. Szczególnie jeśli chodzi o budowanie znakomitych portretów bohaterów, co znajduje potwierdzenie w kolejnej części serii o młodej i obdarzonej świetną intuicją podkomisarz Anecie Nowak. To już czwarta część, a że jest to seria mocno powiązana z poprzednim cyklem o milicjantach z Poznania, więc mam do niej szczególny sentyment.
Fabuła u Ćwirleja...

Martwa kobieta w łóżku prominentnego urzędnika, zatopiony samochód ze zwłokami trzyosobowej rodziny oraz tajemnicze zniknięcie poznańskiej kelnerki. Co łączy te pozornie niezwiązane ze sobą sprawy? „Naga prawda” to kolejna odsłona przygód Anety Nowak, młodej i ambitnej podkomisarz z komendy w Szamotułach, która doskonale odnajduje się w zdominowanej przez mężczyzn policyjnej rzeczywistości. Ryszard Ćwirlej, jeden z najbardziej cenionych polskich pisarzy, powraca z kolejnym znakomitym kryminałem – skomplikowane śledztwo, po mistrzowsku budowane napięcie i bohaterka, dla której nie ma spraw nierozwiązanych.

Twórczość autora znam wyłącznie z tej serii. Jest to lektura bardzo lekka i przyjemna. Bohaterowie są bardzo swojscy i można ich szybko polubić. Kilka razy parskłam śmiechem, co nie często mi się zdarza. Wątek kryminalny przeprowadzony ciekawie, wspomina początki pandemii i absurdy jakie temu towarzyszyły. Przykładowo - zamknięcie siłowni, gdzie w większości przebywają osoby zdrowe i sprawne fizycznie a pozostawienie otwartych kościołów, gdzie przewagą są schorowani starsi ludzie. Tych drugich ochraniała modlitwa. Fajnie sobie to przypomnieć, bo kto mieszka w Polsce ten z cyrku się nie śmieje. W Nagiej prawdzie poruszono poza wątkiem głównych morderstw, kilka ciekawych tematyk. Grupowe tatuowanie, motyw sekty, wpływ internetu a nawet promieniowanie. Podobało mi się.

Martwa kobieta w łóżku prominentnego urzędnika, zatopiony samochód ze zwłokami trzyosobowej rodziny oraz tajemnicze zniknięcie poznańskiej kelnerki. Co łączy te pozornie niezwiązane ze sobą sprawy? „Naga prawda” to kolejna odsłona przygód Anety Nowak, młodej i ambitnej podkomisarz z komendy w Szamotułach, która doskonale odnajduje się w zdominowanej przez mężczyzn...

Chciałoby się rzec, że ta książka to "typowy Ćwirlej". Czyli przyzwoita zagadka, wśród bohaterów oprócz starych znajomych z Poznania i okolic (z racji na upływ kolejnych lat z naprawdę starej - nomen omen - gwardii ostał się tylko Blacha) trochę postaci skrajnie przerysowanych (tu detektyw i jego ukochana),charakterystyczne regionalizmy (szkieły, ćmiki, lewe sanki, choć tym razem chyba zabrakło bejmów?),scenki rodzajowe (dwaj pijacy w łódce). Na plus świetny prolog, na minus - niezbyt wiarygodna akcja policyjna w finale. Sześć gwiazdek to chyba w sam raz.

Chciałoby się rzec, że ta książka to "typowy Ćwirlej". Czyli przyzwoita zagadka, wśród bohaterów oprócz starych znajomych z Poznania i okolic (z racji na upływ kolejnych lat z naprawdę starej - nomen omen - gwardii ostał się tylko Blacha) trochę postaci skrajnie przerysowanych (tu detektyw i jego ukochana),charakterystyczne regionalizmy (szkieły, ćmiki, lewe sanki, choć...

Czuję straszny niedosyt po lekturze tej części. Mam nadzieję, że autor stworzy dalsze części bo jest zbyt wiele niedokończonych wątków. Oczywiście polecam bo jak zwykle są tu wszystkie charakterystyczne dla tej serii cechy.

Czuję straszny niedosyt po lekturze tej części. Mam nadzieję, że autor stworzy dalsze części bo jest zbyt wiele niedokończonych wątków. Oczywiście polecam bo jak zwykle są tu wszystkie charakterystyczne dla tej serii cechy.

Kolejny świetny kryminał pana Ćwirleja. Trzy zagadki kryminalne pozornie niezwiązane ze sobą okazują się mieć wspólny mianownik, więc policjanci z Poznania i Szamotuł prowadzący odrębne śledztwa po pewnym czasie łączą siły i spotykają się w miejscu ostatecznej rozgrywki. Mamy poznańską gwarę, morderstwa, odpromienniki, leczenie covida aspiryną i czapeczki z folii. Jest barwnie i zabawnie, czyta się z olbrzymią przyjemnością.

Kolejny świetny kryminał pana Ćwirleja. Trzy zagadki kryminalne pozornie niezwiązane ze sobą okazują się mieć wspólny mianownik, więc policjanci z Poznania i Szamotuł prowadzący odrębne śledztwa po pewnym czasie łączą siły i spotykają się w miejscu ostatecznej rozgrywki. Mamy poznańską gwarę, morderstwa, odpromienniki, leczenie covida aspiryną i czapeczki z folii. Jest...

Świetna kolejna książka pana Ryszarda Ćwirleja. Dobry pomysł, dużo humoru, poznańska gwara i dynamika, czego więcej potrzeba. Kapitalna postać detektywa Mazurka.

Świetna kolejna książka pana Ryszarda Ćwirleja. Dobry pomysł, dużo humoru, poznańska gwara i dynamika, czego więcej potrzeba. Kapitalna postać detektywa Mazurka.