Można się wciągnąć, więc polecam tę ciekawie skonstruowaną opowieść kryminalną...

Można się wciągnąć, więc polecam tę ciekawie skonstruowaną opowieść kryminalną...

Kolejna rewelacyjna powieść kryminalna. Mieszanka przeszłości z teraźniejszością. Brawurowo napisana powieść, która zaskakuje swoim finałem. Perfekcyjnie poprowadzona narracja. Trzyma w napięciu do ostatniej strony. Nie ma się nad czym zastanawiać, koniecznie ją przeczytaj.

Kolejna rewelacyjna powieść kryminalna. Mieszanka przeszłości z teraźniejszością. Brawurowo napisana powieść, która zaskakuje swoim finałem. Perfekcyjnie poprowadzona narracja. Trzyma w napięciu do ostatniej strony. Nie ma się nad czym zastanawiać, koniecznie ją przeczytaj.

Książka nie jest typowym kryminałem.Zawiera dużo historycznych odnośników. Śledczy, prowadząc mozolne dochodzenie, docierają do tragicznych zdarzeń z przeszłości. Rozpacz doprowadza do szaleństwa, a chęć zemsty i nienawiść do morderstwa. Niespieszna narracja jak i mnogość informacji nie przeszkadzają. Lektura intryguje , czyta się w skupieniu.Zakończenie bardzo dobre.

Książka nie jest typowym kryminałem.Zawiera dużo historycznych odnośników. Śledczy, prowadząc mozolne dochodzenie, docierają do tragicznych zdarzeń z przeszłości. Rozpacz doprowadza do szaleństwa, a chęć zemsty i nienawiść do morderstwa. Niespieszna narracja jak i mnogość informacji nie przeszkadzają. Lektura intryguje , czyta się w skupieniu.Zakończenie bardzo dobre.

Książka kompletnie nie nadaje się do słuchania ze względu na mnogość postaci i plątaninę wątków. Autor ma zamiłowanie do pisania opasłych powieści oraz tworzenia bardzo zagmatwanych, wielowątkowych intryg, których rozwikłanie wymaga od czytelnika ogromnego skupienia na lekturze. Choć Wójcik co jakiś czas prezentuje tablicę z rozrysowanymi powiązaniami pomiędzy rodzicami ofiar a ofiarami wraz z głównymi informacjami o tychże, aby czytelnik się nie pogubił w gąszczu postaci, to jednak czasem czułam, że śledztwo brnie w jakieś ślepe zaułki i traci kontakt z bieżącymi wydarzeniami. Niemożliwe jest, by policja prowadziła takie śledztwo, sięgając aż do czasów wojennych i powojennych i eksplorując historię rodziców zamordowanych.
Nie rozumiem, czemu Karolina Nowak przedstawia się, zaczynając od nazwiska, chociaż inne osoby robią to poprawnie. Czyżby autor chciał pokazać, jaka z niej ignorantka?

Książka kompletnie nie nadaje się do słuchania ze względu na mnogość postaci i plątaninę wątków. Autor ma zamiłowanie do pisania opasłych powieści oraz tworzenia bardzo zagmatwanych, wielowątkowych intryg, których rozwikłanie wymaga od czytelnika ogromnego skupienia na lekturze. Choć Wójcik co jakiś czas prezentuje tablicę z rozrysowanymi powiązaniami pomiędzy rodzicami...

Do 400 stron byłam pogrążona w lekturze,
ale później już zaczynałam się wybijać, bo za długo wszytko trwało i gdyby książka była krótsza o 200 stron to byłoby idealnie. Później zrobił się niepotrzebny galimatias. Intryga kryminalna też gdzieś zaginęła w gąszczu wątków historycznych.
Jest masa bohaterów, masa opowieści i trzeba być mocno skupionym czytając. Zakończenie? Niby ok, ale tak w sumie bez mega szału.
Przyjemnie się czyta, zrozumiały język, autor wykreował dobrych bohaterów. Powolny rozwój akcji.
Ocena mogłaby być wyższa bo zostałam zaciekawiona przez fabułę, ale po tych 400 stronach historia zaczęła mnie już na maksa nużyć, miałam wrażenie że czytam jedno i to samo. W myślach miałam „byle tylko skończyć”.
Nie jest to książka dla każdego.
Było to moje pierwsze spotkanie z autorem.

Do 400 stron byłam pogrążona w lekturze,
ale później już zaczynałam się wybijać, bo za długo wszytko trwało i gdyby książka była krótsza o 200 stron to byłoby idealnie. Później zrobił się niepotrzebny galimatias. Intryga kryminalna też gdzieś zaginęła w gąszczu wątków historycznych.
Jest masa bohaterów, masa opowieści i trzeba być mocno skupionym czytając. Zakończenie?...

Ta książka ma więcej minusów niż zalet a mimo to jest dobra. Z zarzutów:
- różny język i styl (zabrakło porządnej redakcji),dobrze się zaczęło a potem autor albo nie potrafił utrzymać początkowego stylu, albo się pogubił i sam nie wiedział co i jak chce napisać,
- nieciekawe postaci Karoliny i Krzysztofa, który dodatkowo jest po prostu żałosny,
- za dużo łopatologii i dydaktyzmu,
- za dużo przypadków i żwawych/żywych staruszków,
- sam pomysł na to, że polska policja prowadzi takie śledztwo to już nie fikcja, ale fantasy do sześcianu.
Głównymi powodami, dla których to jest dobra rzecz, to historia pułkownika i naprawdę ciekawa historia kryjąca się za motywami sprawcy i to one pozwalają przymknąć oko na wady książki.
To było moje pierwsze spotkanie z Wójcikiem i na pewno nie ostatnie, ale nie mam zamiaru sprawdzać jak radzi sobie Krzysztof w roli policjanta.

Ta książka ma więcej minusów niż zalet a mimo to jest dobra. Z zarzutów:
- różny język i styl (zabrakło porządnej redakcji),dobrze się zaczęło a potem autor albo nie potrafił utrzymać początkowego stylu, albo się pogubił i sam nie wiedział co i jak chce napisać,
- nieciekawe postaci Karoliny i Krzysztofa, który dodatkowo jest po prostu żałosny,
- za dużo łopatologii i...

Ciekawa i wciągająca polecam.

Ciekawa i wciągająca polecam.

Świetny kryminał! Nie jest infatylny czy naiwny, łatwo przewidywany, nie ma akcji typu "zabili go i uciekł". Chyba mam nowego ulubionego autora kryminałów😀

Świetny kryminał! Nie jest infatylny czy naiwny, łatwo przewidywany, nie ma akcji typu "zabili go i uciekł". Chyba mam nowego ulubionego autora kryminałów😀

Bardzo lubię tego typu powieści.
Wymagające uwagi i skupienia.
Zahaczające o dawne sprawy, które do dziś nie do końca zostały rozwiązane.

Snajper na cmentarzu.
Brzmi to dość szokująco, ale właśnie na tym elemencie autor osnuwa całą opowieść.
A sama działalność snajpera jest tylko zwieńczeniem dawno rozgrywających się historii.

Po pierwszych niezbyt udanych spotkaniach z W. Wójcikiem, od pewnego czasu lektura jego książek przynosi mi naprawdę sporą satysfakcję.

Umiejętne kojarzenie faktów, świetny styl, doskonałe charakterystyki postaci, barwne opisy, niezwalniająca ani na chwilę akcja to cechy charakterystyczne dla wszystkich ostatnich dokonań autora.

Polecam.

8/10.

Bardzo lubię tego typu powieści.
Wymagające uwagi i skupienia.
Zahaczające o dawne sprawy, które do dziś nie do końca zostały rozwiązane.

Snajper na cmentarzu.
Brzmi to dość szokująco, ale właśnie na tym elemencie autor osnuwa całą opowieść.
A sama działalność snajpera jest tylko zwieńczeniem dawno rozgrywających się historii.

Po pierwszych niezbyt udanych spotkaniach z...

Rewelacyjna, wielowątkowa powieść kryminalna połączona z tajemnicami sprzed lat. Tło historyczne pokazane rzetelnie. Akcja poprowadzona sprawnie, chociaż momentami mniej dynamicznie. Całość spójna. Autor wodził mnie na manowce i do końca nie udało mi się właściwie wytypować sprawcy.

Rewelacyjna, wielowątkowa powieść kryminalna połączona z tajemnicami sprzed lat. Tło historyczne pokazane rzetelnie. Akcja poprowadzona sprawnie, chociaż momentami mniej dynamicznie. Całość spójna. Autor wodził mnie na manowce i do końca nie udało mi się właściwie wytypować sprawcy.