Jedyny wojenny okręt ludzi ucieka przez całą galaktykę przed pościgiem Obcych, by znaleźć nowy świat dla ludzkości. Ale to już było, co? Battlestar Galactica jak ta lala. Plagiat? Nie. Domagalski umyślił sobie napisać taką Battlestar Galacticę, jaką sam chciałby obejrzeć – bez tego co irytowało, za to z tym czego brakowało...

WIĘCEJ:
https://seczytam.blogspot.com/2024/02/dariusz-domagalski-hajmdal-t-1-6.html

Jedyny wojenny okręt ludzi ucieka przez całą galaktykę przed pościgiem Obcych, by znaleźć nowy świat dla ludzkości. Ale to już było, co? Battlestar Galactica jak ta lala. Plagiat? Nie. Domagalski umyślił sobie napisać taką Battlestar Galacticę, jaką sam chciałby obejrzeć – bez tego co irytowało, za to z tym czego...

Okej, właśnie skończyłem serię.

Łyknąłem ją w pięć dni, a to też sporo mówi. Pierwszy tom podobał mi się najbardziej - ale dalej też nie jest źle i nie mogę mówić o rozczarowaniu ani niczym takim.

Miałbym kilka uwag technicznych - syndrom małego podwórka, zbyt łatwe odkrywanie tajemnic przez ludzi - w dodatku najczęściej w formie monologów, dość częste powtórzenia (czytelnik nie musi śledzić każdego z nich, nawet jeśli to ukazanie perspektywy innej osoby, a przynajmniej nie za każdym razem) - ale bawiłem się dobrze.

To prosta historia. Wciągająca. Każdy tom stanowił zamkniętą całość, epizod, odcinek, ale będącą częścią głównej historii. Ciągle coś się działo. Myślę, że mogłaby zyskać na rozwinięciu do kilkunastu tomów - albo chociaż paru więcej - bo przynajmniej część z powyższych zastrzeżeń wynika jakby z chęci ściśnięcia akcji.

Ale serię czytało się dobrze, jak telewizyjny mini-serial. Tom końcowy 7/10, cała seria też 7/10. Lekka, przyjemna odskocznia, satysfakcjonująca. Nie wymagam niczego więcej od space oper i cieszy mnie, że nie było przynudzania.

Okej, właśnie skończyłem serię.

Łyknąłem ją w pięć dni, a to też sporo mówi. Pierwszy tom podobał mi się najbardziej - ale dalej też nie jest źle i nie mogę mówić o rozczarowaniu ani niczym takim.

Miałbym kilka uwag technicznych - syndrom małego podwórka, zbyt łatwe odkrywanie tajemnic przez ludzi - w dodatku najczęściej w formie monologów, dość częste powtórzenia...

Ostatnia część cyklu na moje najsłabsza. Liczyłem na jakieś zaskoczenie w ostatnim tomie. Niestety się zawiodłem, końcówka przewidywalna i oczywista.

Ostatnia część cyklu na moje najsłabsza. Liczyłem na jakieś zaskoczenie w ostatnim tomie. Niestety się zawiodłem, końcówka przewidywalna i oczywista.

Książka jak i cały cykl była świetna.

Książka jak i cały cykl była świetna.

Fajne zamknięcie cyklu, trochę przewidywalne, ale.... w zasadzie nie mogło się skończyć inaczej. W tym tomie powtórzeń jest nieco więcej niż wcześniej, co może bardziej wyczulonym czytelnikom przeszkadzać. W poprzednich częściach powtórzenia były mniej nachalne i pomagały wznowić lekturę po dłuższej przerwie. Tutaj od pierwszej strony czuje się te przypomnienia 8 że autor ciągnie fabułę ku końcowi.

Fajne zamknięcie cyklu, trochę przewidywalne, ale.... w zasadzie nie mogło się skończyć inaczej. W tym tomie powtórzeń jest nieco więcej niż wcześniej, co może bardziej wyczulonym czytelnikom przeszkadzać. W poprzednich częściach powtórzenia były mniej nachalne i pomagały wznowić lekturę po dłuższej przerwie. Tutaj od pierwszej strony czuje się te przypomnienia 8 że autor...

Wspaniale było wrócić na pokład Hajmdala niestety po raz ostatni. Jest to zakończenie sagi o walkach ludzi o prztrwanie ludzkości. Bardzo dobry cały cykl z wybuchowym zakończeniem pełnym akcji i niepewności o losy bohaterów których nie można nie polubić w trakcie czytania całego cyklu. Bawiłem się bardzo dobrze i tym samym szkoda mi porzucać tego świetnie wykreowanego świata przez autora. Liczę że autor pójdzie za ciosem i coś podobnego przygotuje. Mocno polecam całą serię tego polskiego autora.

Wspaniale było wrócić na pokład Hajmdala niestety po raz ostatni. Jest to zakończenie sagi o walkach ludzi o prztrwanie ludzkości. Bardzo dobry cały cykl z wybuchowym zakończeniem pełnym akcji i niepewności o losy bohaterów których nie można nie polubić w trakcie czytania całego cyklu. Bawiłem się bardzo dobrze i tym samym szkoda mi porzucać tego świetnie wykreowanego...

I tym akcentem zakończył się cykl Hajmdal Pana Domagalskiego. Jaki to był cykl? I dobry i trochę niedobry.

Na plus:
- wykreowane uniwersum, rasy,
- dużo akcji,
- może nie wybitna, ale całkiem niezła fabuła.

Na minus:
- infantylność,
- proste rozwiązania fabularne (wszyscy, którzy dowiedzieli się czegoś ważnego ginęli po 5 sekundach),
- BRAK ŁĄCZNOŚCI - to przy 6 tomie było już dla mnie jak stary, dobry żart. Załoga Hajmdala, załogi myśliwców, oddziały naziemne - nigdy nikomu nie działała łączność :D i zawsze mieli na to dobre wytłumaczenie! Ja mam wrażenie, że gdyby za tę łączność nie byli odpowiedzieli Togarianie i ich technologia tylko np. Telekomunikacja Polska, to połowa postaci drugoplanowych by nie zginęła :P

Generalnie cykl Hajmdal to przyzwoita lektura dla fana sci-fi - tylko i aż przyzwoita.

I tym akcentem zakończył się cykl Hajmdal Pana Domagalskiego. Jaki to był cykl? I dobry i trochę niedobry.

Na plus:
- wykreowane uniwersum, rasy,
- dużo akcji,
- może nie wybitna, ale całkiem niezła fabuła.

Na minus:
- infantylność,
- proste rozwiązania fabularne (wszyscy, którzy dowiedzieli się czegoś ważnego ginęli po 5 sekundach),
- BRAK ŁĄCZNOŚCI - to przy 6 tomie...

Całkiem przyjemny cykl

Całkiem przyjemny cykl

Cała seria - REWELACJA!!!! RASOWA SPACE OPERA. Szkoda, że to koniec

Cała seria - REWELACJA!!!! RASOWA SPACE OPERA. Szkoda, że to koniec

Fajne zakończenie serii, raczej bez większych zaskoczeń. Dobrze pozamykane wątki, pozostawiają chęć na kontynuację

Fajne zakończenie serii, raczej bez większych zaskoczeń. Dobrze pozamykane wątki, pozostawiają chęć na kontynuację