Mój egzemplarz książki "Diabły i anioły" pewien czas gniótł się w kartonie z tanimi książkami w antykwariacie. A później kurzył się dwa lata na mojej półce, dopóki nie zaczęłam jej czytać z braku czegoś lepszego pod ręką.

Obawiałam się trochę tej książki. Niewiele miałam wcześniej do czynienia z biografiami, lecz moje zeń doświadczenia przyjemne nie były. Na wszelkie obowiązkowe konkursy o kompozytorach, w których musiałam brać udział na początku mojej edukacji w szkole muzycznej nie potrafiłam się przygotować, przy czytaniu życiorysów autentycznie zasypiałam, na lekcjach tylko z otwartymi oczami. Ale początek tej książki zaskoczył mnie pozytywnie, to przecież było nawet ciekawe i dobrze napisane. W szybkim tempie pochłonęłam opisy karier pierwszej połowy wybitnych dyrygentów, lecz im dalej, tym autor coraz bardziej odbiegał w dygresje, skacząc po różnych latach w różnych okresach z różnorodnej historii muzyki.
Niestety działo się to w porządku wybitnie niechronologicznym i osobie niezbyt dobrze zorientowanej w dziejach owej wielkiej sztuki wyżej wspomniane przeskoki zapewne wiele są w stanie namieszać. Im dalej, tym mniej w kolejnych rozdziałach czytałam o dyrygentach, a tym więcej o np. dziejach muzyki awangardowej w niechętnym eksperymentom Paryżu. Im dalej, tym bardziej drażnił mnie styl autora, który zdawał mi się pod koniec czystym grafomaństwem.

I pewnie wielu z czytających moje tutejsze spostrzeżenia stwierdzi, że ocena 6/10 jest zaskakująco wysoka, lecz dla mnie osobiście, dla książki o tak miłym dla czytania i tak rzetelnym przedstawieniu sylwetek i warsztatu pracy poszczególnych mistrzów batuty początku to naprawdę niewiele.

Podsumowując, książkę polecam, lecz wyłącznie osobom zafascynowanym światem muzyki klasycznej, przyszłym dyrygentom i muzykom klasycznym mającym podstawową, wymaganą w środowisku historyczną wiedzę. Pozostałym odradzam lub polecam zagłębić się odrobinę w historię muzyki.

Mój egzemplarz książki "Diabły i anioły" pewien czas gniótł się w kartonie z tanimi książkami w antykwariacie. A później kurzył się dwa lata na mojej półce, dopóki nie zaczęłam jej czytać z braku czegoś lepszego pod ręką.

Obawiałam się trochę tej książki. Niewiele miałam wcześniej do czynienia z biografiami, lecz moje zeń doświadczenia przyjemne nie były. Na wszelkie...