Biografia Jana Kobuszewskiego musiała się dobrze sprawdzić, tak samo jak jego pełne niespodzianek życie. Fakty i anegdoty z życia wybitnego aktora.

Biografia Jana Kobuszewskiego musiała się dobrze sprawdzić, tak samo jak jego pełne niespodzianek życie. Fakty i anegdoty z życia wybitnego aktora.

W mojej wyobraźni Jan Kobuszewski zawsze jest majstrem w berecie z antenką. No tak go widzę i już. Tymczasem okazuje się, że to był aktor-kameleon. No właśnie, jak to się stało, że kilka pokoleń Polaków znało go i lubiło, choć szerszej publiczności był znany głównie z epizodycznych ról? Po prostu mistrz, na którego chodziło się do teatru i do kabaretu.

W mojej wyobraźni Jan Kobuszewski zawsze jest majstrem w berecie z antenką. No tak go widzę i już. Tymczasem okazuje się, że to był aktor-kameleon. No właśnie, jak to się stało, że kilka pokoleń Polaków znało go i lubiło, choć szerszej publiczności był znany głównie z epizodycznych ról? Po prostu mistrz, na którego chodziło się do teatru i do kabaretu.

Mistrz aktorstwa filmowego i teatralnego, wspaniały człowiek prywatnie o dobrej duszy i sercu.

Mistrz aktorstwa filmowego i teatralnego, wspaniały człowiek prywatnie o dobrej duszy i sercu.

Biografia jednego z najcudowniejszych polskich aktorów Jana Kobuszewskiego napisana przez jego siostrzenicę. Książka ta przedstawia nam ciepłego, uroczego człowieka, który wyróżniał się wybitnym poczuciem humoru, a także wybitną inteligencją, ale nie był nieustannym wesołkiem w zakulisowym życiu. Oczywiście robienie żartów kolegom ze sceny należało do standardów zawodowego życia aktorów w tamtym czasie, ale pan Janek, czyli Kobusz był kimś więcej niż tylko niezwykłym aktorem komediowym. Mało kto wie, że Jan Kobuszewski to swoje emploi aktorskie odkrył po bodajże 10 latach kariery aktorskiej i tak już do niego przylgnęło, że potem już nie grywał ról innych niż komediowe. Widzowie kupowali bilety do Teatru Kwadrat na pana Janka, nieważne, w jakiej sztuce występował.
Był człowiekiem wielkiej kultury i dobroci, szanowanym i kochanym przez rodzinę, przyjaciół, znajomych, współpracowników i widzów.
Poza jego genialnym talentem mam do niego sentyment , bo kojarzy mi się z czasami mojego dzieciństwa, kiedy jeszcze był bardzo popularny. Razem z Wiesławem Michnikowskim i Wiesławem Gołasem stanowił dla mnie Świętą Trójcę Polskiej Komedii. ❤

Biografia jednego z najcudowniejszych polskich aktorów Jana Kobuszewskiego napisana przez jego siostrzenicę. Książka ta przedstawia nam ciepłego, uroczego człowieka, który wyróżniał się wybitnym poczuciem humoru, a także wybitną inteligencją, ale nie był nieustannym wesołkiem w zakulisowym życiu. Oczywiście robienie żartów kolegom ze sceny należało do standardów zawodowego...

W świecie polskiego filmu trudno znaleźć aktora o bardziej charakterystycznych warunkach fizycznych, a jednocześnie budzącego tak powszechną sympatię. Nie sposób się nie uśmiechnąć widząc Jego sylwetkę na ekranie. Aktor dramatyczny, który doskonale wiedział, jak dużo powagi trzeba zachować na scenie, aby wzbudzić autentyczny śmiech widowni. Pamięta ktoś początek skeczu o książce życzeń i zażaleń ? Wystarczyło powiedzieć: „Nazywam się Jan Kobuszewski, jestem aktorem…” – efekt murowany
Trudno uwierzyć, ale od Jego odejścia mija prawie 4 lata. Zastanawiające, że nikt dotychczas nie zdobył się na napisanie biografii lub choćby przeprowadzenie wywiadu-rzeki. Mogło to wynikać ze skromności Pana Janka, który o swoich problemach zdrowotnych czy rodzinie opowiadał dość zdawkowo. Doczekaliśmy się rodzinnej (napisanej przez siostrzenicę Aktora) monografii; z jednej strony cieszę się, że luka książkowa dotycząca podpory Kabaretu „Dudek” została wypełniona. Z drugiej pozostaje niedosyt: zbyt mało anegdot o bohaterze książki (Niteczka :-),zbyt mało wypowiedzi jego kolegów i koleżanek ze sceny, narracja momentami rozwlekła. Załącznik z wypowiedziami członków rodziny jawi się w kategoriach panegiryku.
Autorka raczej stroni od zachowana chronologii wydarzeń, skupiając się na swoistych kamieniach milowych w życiu Kobusza. Cieszę się jednak, że mogłem poznać wojenne dzieciństwo Aktora, początki zawodowe, powody niezbyt częstej obecności na planie filmów, prywatne zainteresowania oraz receptę na udane małżeństwo. W sumie więcej plusów niż minusów. Ja w każdym razie nie żałuję.

W świecie polskiego filmu trudno znaleźć aktora o bardziej charakterystycznych warunkach fizycznych, a jednocześnie budzącego tak powszechną sympatię. Nie sposób się nie uśmiechnąć widząc Jego sylwetkę na ekranie. Aktor dramatyczny, który doskonale wiedział, jak dużo powagi trzeba zachować na scenie, aby wzbudzić autentyczny śmiech widowni. Pamięta ktoś początek skeczu o...

Arcyciekawa opowieść o wspaniałym i niezapomnianym aktorze, absolutnym mistrzu komedii, wypełniona mnóstwem soczystych anegdot z życia zawodowego, ale także wspomnień najbliższych mu osób.

Poznajemy legendarnego Pana Janka jako dziecko w Warszawie przedwojennej i podczas okupacji, młodego aktora grającego głównie w repertuarze dramatycznym, który w pewnym momencie spotyka na swoje drodze Edwarda Dziewońskiego i kompletnie zmienia swoje emploi. Z czasem Kobuszewski staje się dyżurnym rozśmieszaczem kraju, podporą Kabaretu Dudek, czy gwiazdą Teatru Telewizji i Kabaretu Olgi Lipińskiej, a teatralna publiczność pokocha go tak bardzo, że będzie kupować bilety na spektakle ze względu na to, że pojawia się on w obsadzie. Nieco później aktor będzie mentorem dla kolejnych pokoleń osób rozpoczynających pracę na scenie, dla których będzie również kochanym, starszym kolegą.

„Kobusz” to przedstawienie artysty także z nieco mniej znanej strony jako osobę niezwykle liryczną, miłośnika technicznych nowinek, motoryzacji, bałkańskiej kuchni i człowieka posiadającego rozległą wiedzę na temat historii stolicy naszego kraju. Jest to także wspomnienie o dawnych czasach i wielu niebagatelnych osobowościach, które spotkał w swoim długim i intensywnym życiu.

Arcyciekawa opowieść o wspaniałym i niezapomnianym aktorze, absolutnym mistrzu komedii, wypełniona mnóstwem soczystych anegdot z życia zawodowego, ale także wspomnień najbliższych mu osób.

Poznajemy legendarnego Pana Janka jako dziecko w Warszawie przedwojennej i podczas okupacji, młodego aktora grającego głównie w repertuarze dramatycznym, który w pewnym momencie spotyka...

Ciekawa biografia jednego z najbardziej niedocenianych polskich aktorów

Ciekawa biografia jednego z najbardziej niedocenianych polskich aktorów

Książka trochę zbyt bezpieczna - pewnie dlatego, że autorka miała dość bliskie związki rodzinne z opisywanym. Żadnych kontrowersji, Kobuszewski jawi się jako człowiek sympatyczny, utalentowany, rodzinny. Zapewne taki był, ale chyba nikt nie jest chodzącym ideałem. Efektem jest biografia lekko ciepła. Dla największych fanów aktora.

Książka trochę zbyt bezpieczna - pewnie dlatego, że autorka miała dość bliskie związki rodzinne z opisywanym. Żadnych kontrowersji, Kobuszewski jawi się jako człowiek sympatyczny, utalentowany, rodzinny. Zapewne taki był, ale chyba nikt nie jest chodzącym ideałem. Efektem jest biografia lekko ciepła. Dla największych fanów aktora.

Przeczytałem, i mam niedosyt. Brakuje mnie w tej pracy (to nie jest biografia, bardziej poszerzony życiorys) Kobusza; za mało Kobusza w Kobuszu.
Zastanawiam się, dlaczego nie ma tam wspomnień o Kobuszu napisanych przez p.p. Janusza Gajosa, Piotra Fronczewskiego, Barbarę Wrzesińską, i innych współpracowników, kolegów. To Oni byliby solą tej biografii.
Książkę można przeczytać, ale nie poczujecie zapachu lasu, jeziora, szumu morza w Bułgarii.
Nie ma tam zapachu, czy odoru dymu tytoniowego.
Brak jest ukazania trudów prac nad rolami, spierania się z kolegami ze sceny, bo przecież były zgrzyty - jak to w życiu.
Żal mam do Pana Jana, za potraktowanie naszej miłości do Niego za coś niemożliwego?
Brak mi Jego prywatnych wspomnień, zawodowych, uchylenia drzwi do garderoby. Nie chodzi mnie o bardzo osobiste i intymne wspomnienia, ale o spojrzenie na pracę aktora z Jego strony.
Nie powtórzę dosłownie to co mówił do małej swojej córki w momentach, jak była "uciążliwa"; cytuję ...jak się nie uspokoisz to wezmę gałąź, i tą gałęzią ci przyłożę, że będzie jeszcze gorzej... koniec cytatu. Drugim razem mówi do córki, która Go wkurzyła "...dobry Boże spuść swą Boską nogę i kopnij ją tą nogą w dupę..."
Mam nadzieję, że nie przekręciłem- jeżeli jednak, to proszę o wybaczenie, sens zachowałem.
Kochani pisząc to nie mogę powstrzymać się od rechotu, bo śmiech to za mało powiedziane.
Pracę zwaną biografią oceniam na 4. PANA Jana Kobuszewskiego aktora na 10.

Przeczytałem, i mam niedosyt. Brakuje mnie w tej pracy (to nie jest biografia, bardziej poszerzony życiorys) Kobusza; za mało Kobusza w Kobuszu.
Zastanawiam się, dlaczego nie ma tam wspomnień o Kobuszu napisanych przez p.p. Janusza Gajosa, Piotra Fronczewskiego, Barbarę Wrzesińską, i innych współpracowników, kolegów. To Oni byliby solą tej biografii.
Książkę można...

Książkę przeczytałam, a nawet już oddałam do biblioteki, wiec dziś tylko parę dosłownie słów, bo pozycja warta odnotowania. 
Kobusz. Jan Kobuszewski z drugiej strony sceny to bardzo interesująca opowieść o życiu i twórczości znanego i lubianego przez publiczność aktora. To nostalgiczny i sentymentalny powrót do minionych lat, dawnych teatrów telewizji, seriali i kabaretów. To jeden z nielicznych aktorów wielkiego formatu, który mimo sławy, nie czuł się gwiazdą i chronił swoją prywatność. Być może jest to stronnicza opowieść, bowiem biografia napisana została przez krewną Pana Jana Kobuszewskiego. Mam jednak od dzieciństwa wizję tego aktora, jako otwartego, ciepłego i przyjaznego, z wielkim poczuciem humoru. W większości się zgadza, choć okazało się , że prywatnie był zupełnie poważny. Nie jest to zresztą jedyna pozycja w dorobku wydawniczym Hanny Faryny-Paszkiewicz, nota bene historyk sztuki. 

https://slowemmalowane.blogspot.com/2022/12/hanna-faryna-paszkiewicz-kobusz-jan.html

Książkę przeczytałam, a nawet już oddałam do biblioteki, wiec dziś tylko parę dosłownie słów, bo pozycja warta odnotowania. 
Kobusz. Jan Kobuszewski z drugiej strony sceny to bardzo interesująca opowieść o życiu i twórczości znanego i lubianego przez publiczność aktora. To nostalgiczny i sentymentalny powrót do minionych lat, dawnych teatrów telewizji, seriali i kabaretów....