Książka, jedna z wielu o Japonii. Nie wnosi dużo nowego i skupia się na powtarzanych stereotypach a w dodatku czyta się ją ciężko. Została napisana z perspektywy kobiety, co jest odczuwalne na każdym kroku, przez co może nie przypaść każdemu do gustu.

Książka, jedna z wielu o Japonii. Nie wnosi dużo nowego i skupia się na powtarzanych stereotypach a w dodatku czyta się ją ciężko. Została napisana z perspektywy kobiety, co jest odczuwalne na każdym kroku, przez co może nie przypaść każdemu do gustu.

Przewodnik po współczesnej Japonii inaczej.

Przewodnik po współczesnej Japonii inaczej.

Podróż wgłąb skrajnie innej kultury i estetyki z wybitną autorką to prawdziwa przyjemność. Krótkie opowieści o Japonii widzianej oczami badaczki, podróżniczki, Polki i turystki w jednym. Trochę o wszystkim - kuchni, kulturze, ludziach, tradycjach, miastach, pracy, metrze, seksie, zwyczajach i dziwnostkach kraju kwitnącej wiśni.

Podróż wgłąb skrajnie innej kultury i estetyki z wybitną autorką to prawdziwa przyjemność. Krótkie opowieści o Japonii widzianej oczami badaczki, podróżniczki, Polki i turystki w jednym. Trochę o wszystkim - kuchni, kulturze, ludziach, tradycjach, miastach, pracy, metrze, seksie, zwyczajach i dziwnostkach kraju kwitnącej wiśni.

Nie wiem czy to kwestia lektorki czy też nieciekawego opisu wydawałoby się ciekawych historii ale.. znużyła mnie ta książka.

Nie wiem czy to kwestia lektorki czy też nieciekawego opisu wydawałoby się ciekawych historii ale.. znużyła mnie ta książka.

Książka do czytania na własne ryzyko. Chociaż zawiera interesujące wątki i informacje, nie wnosi czegoś odkrywczego do stereotypowego przedstawiania Japończyków przez wielu podróżujących do tego kraju i interesujących się nim osób. Wiele opinii i wiadomości prezentowanych w książce uważam, niestety, za powierzchowne i mocno subiektywne oraz już nieaktualne, co tym dziwniejsze, że wydanie pochodzi z 2021 roku.
Mimo, iż autorka zdecydowanie pragnie wydać się osobą obiektywną i dysponującą pogłębioną wiedzą, to uważniejsza lektura wykazuje brak staranności i rzetelności w jej opisach i informacjach oraz nacechowane niekiedy zachodnią arogancją stanowisko wobec odmiennego kulturowo, historycznie i mentalnie świata.
Np. ktoś, kto poświęca kilka stron na akcentowanie śmiesznostek językowych w tłumaczeniach z japońskiego na angielski powinnien staranniej sprawdzać swoje własne przekłady z powiedzeń angielskich i odróżniać, czym jest wbijanie wystającego paznokcia a gwoździa (oba to: a nail - ang.). Szczególnie, jeżeli niejednokrotnie napomina o swojej pozycji naukowca - badacza - pisarza kilkukrotnie odwiedzającego opisywany obszar i przyglądającego mu się z takiegoż pułapu.
Serdecznie polecam natomiast skonfrontowanie się bezpośrednie z rzeczywistością Japonii, która ma do zaoferowania całe bogactwo pozytywnych i tchnących spokojem zen doznań związanych ze spotkaniem z Innym.
Mam również nadzieję, że Inni podróżujący po naszym kraju, kiedy zechcą wydać o nim książkę, nie będą jej kończyć podsumowaniem o wyczynach naszych psychopatycznych rodaków za granicą, bo mogłoby się okazać, że niewielu przedstawicieli innych nacji dotrzymuje nam kroku.

Książka do czytania na własne ryzyko. Chociaż zawiera interesujące wątki i informacje, nie wnosi czegoś odkrywczego do stereotypowego przedstawiania Japończyków przez wielu podróżujących do tego kraju i interesujących się nim osób. Wiele opinii i wiadomości prezentowanych w książce uważam, niestety, za powierzchowne i mocno subiektywne oraz już nieaktualne, co tym...

Ciekawe zderzenie z zupełnie inną kulturą opowiedziane wspaniałym językiem Joanny Bator.

Ciekawe zderzenie z zupełnie inną kulturą opowiedziane wspaniałym językiem Joanny Bator.

Bardzo ciężko mi było "wejść" w tę lekturę. Z jakiegoś powodu druga część książki bardziej mnie wciągnęła. Jedyne czego żałuję to, że nie przeczytałam jej przed wyjazdem do Japonii.

Bardzo ciężko mi było "wejść" w tę lekturę. Z jakiegoś powodu druga część książki bardziej mnie wciągnęła. Jedyne czego żałuję to, że nie przeczytałam jej przed wyjazdem do Japonii.

Jak zwykle ciekawa opowieść. Może być raczej przeznaczona dla osób początkujących jeśli chodzi o wiedzę o Japonii.

Jak zwykle ciekawa opowieść. Może być raczej przeznaczona dla osób początkujących jeśli chodzi o wiedzę o Japonii.

Plus za rozważania na temat gender w Japonii i przedstawienie kobiecej perspektywy tego kraju, udzielenie głosu japońskim kobietom. Oraz opisy osobistych doświadczeń okraszone humorem, które były dla mnie najciekawsze.

Minus za fragmenty o języku, gejszach i innych tematach, o których można przeczytać to samo w każdym internetowym źródle na temat Japonii - i to w opracowaniu bardziej rzetelnym niż turystki. Te rozdziały zainteresują tylko osoby zielone w temacie Japonii.

Minus również za przesadzoną fetyszyzację i wyolbrzymianie 'inności' Japończyków. Zakrawa to na ironię zwłaszcza, że w ostatnim rozdziale autorka pisze krytycznie o fetyszyzująco-uprzedmiotowiającej relacji tzw. Wschodu i Zachodu.

Plus za rozważania na temat gender w Japonii i przedstawienie kobiecej perspektywy tego kraju, udzielenie głosu japońskim kobietom. Oraz opisy osobistych doświadczeń okraszone humorem, które były dla mnie najciekawsze.

Minus za fragmenty o języku, gejszach i innych tematach, o których można przeczytać to samo w każdym internetowym źródle na temat Japonii - i to w...

Książka służyła mi jako pomoc naukowa w pisaniu pracy licencjackiej o twórczości Harukiego Murakamiego. Znalazłem w niej odpowiedzi na moje pytanie. Joanna Bator nakreśla czytelnikom kim jest Japończyk i Japonka. Moją uwagę bardzo przykuwały jej relacje ze sfery uczuciowej obywateli/ek kraju kwitnącej wiśni. Dostałem wskazówki, dlaczego miłość często dokonuje tam seppuku. Raport z pobytu Pani Bator jest bezpośredni, co sprawia, jakby było się w Tokio razem z nią. Bywają bardzo plastyczne i obrazowe fragmenty. Wstrząsające posłowie książki, które właściwie nim nie jest. Po lekturze stwierdzam, że Japonia staje się dla mnie bardziej krainą niż krajem; miejscem enigmatycznym, zazwyczaj osobliwym, ale nie ekscentrycznym. Jakiś pierwiastek przyciąga mnie do tego ,,Domu Słońca'', a za sprawą książki Bator jeszcze bardziej. Solidny warsztat pisarski.

Książka służyła mi jako pomoc naukowa w pisaniu pracy licencjackiej o twórczości Harukiego Murakamiego. Znalazłem w niej odpowiedzi na moje pytanie. Joanna Bator nakreśla czytelnikom kim jest Japończyk i Japonka. Moją uwagę bardzo przykuwały jej relacje ze sfery uczuciowej obywateli/ek kraju kwitnącej wiśni. Dostałem wskazówki, dlaczego miłość często dokonuje tam seppuku....