rozwińzwiń

Manazuru

Okładka książki Manazuru Hiromi Kawakami
Okładka książki Manazuru
Hiromi Kawakami Wydawnictwo: Karakter Seria: Seria Literacka Karakteru literatura piękna
260 str. 4 godz. 20 min.
Kategoria:
literatura piękna
Seria:
Seria Literacka Karakteru
Tytuł oryginału:
真鶴
Wydawnictwo:
Karakter
Data wydania:
2011-05-05
Data 1. wyd. pol.:
2011-05-05
Liczba stron:
260
Czas czytania
4 godz. 20 min.
Język:
polski
ISBN:
9788362376063
Tłumacz:
Barbara Słomka
Tagi:
literatura japońska XXI wiek
Średnia ocen

6,6 6,6 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
6,6 / 10
164 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
33
25

Na półkach:

Umęczylam się. Ta książka jest nudna, powtarzalna i o niczym

Umęczylam się. Ta książka jest nudna, powtarzalna i o niczym

Pokaż mimo to

avatar
391
334

Na półkach: ,

Coś mi tu mocno się nie kleiło. Wątki, które nagle się zmieniały. Osoby, które pojawiały się znikąd. Bohaterka, która sama nie wie o co chodzi. Coś mi się wydaje, że to po prostu powieść dla kobiet. To trzecia książka, którą przeczytałem tej autorki.

Coś mi tu mocno się nie kleiło. Wątki, które nagle się zmieniały. Osoby, które pojawiały się znikąd. Bohaterka, która sama nie wie o co chodzi. Coś mi się wydaje, że to po prostu powieść dla kobiet. To trzecia książka, którą przeczytałem tej autorki.

Pokaż mimo to

avatar
183
127

Na półkach:

Opowieść o poszukiwaniu, przepełniona duchami zmarłych, którzy towarzyszą bohaterce w jej tęsknotach. Książka w zasadzie pozbawiona akcji, opisująca głównie emocje bohaterki. Niemniej jednak autorce udaje się jednocześnie zbudować pewne napięcie angażujące czytelnika w poszukiwanie utraconego szczęścia i sensu istnienia. Jak zawsze, czytając japońskich autorów, zaciekawia mnie odmienność kulturowa, która pozwala przenieść się w świat, inny od tego który znamy.

"Z Seijim jest tak zwyczajnie. A żyć zwyczajnie wcale nie jest łatwo. Jest przecież tyle możliwości przeżycia czegoś niezwykłego. Lecz wszystko, co niezwykłe, wcześniej czy później musi się popsuć. Nie sztuka dać się zniszczyć w ten sposób. Sztuką jest wytrwać w zwyczajności."

"- Wspaniałe ciało - powiedział mężczyzna.
- Chciałam tego.
- I chciałabyś jeszcze?
- Możemy to jeszcze kiedyś zrobić, ale lepiej niż dziś już nie będzie - oświadczyłam z pełną szczerością.
- Nie szkodzi. To normalne. Często jednak między tym, jak było naprawdę, a tym, co czujemy, jest rozbieżność. Nikt nie pamięta, jak było naprawdę."

Opowieść o poszukiwaniu, przepełniona duchami zmarłych, którzy towarzyszą bohaterce w jej tęsknotach. Książka w zasadzie pozbawiona akcji, opisująca głównie emocje bohaterki. Niemniej jednak autorce udaje się jednocześnie zbudować pewne napięcie angażujące czytelnika w poszukiwanie utraconego szczęścia i sensu istnienia. Jak zawsze, czytając japońskich autorów, zaciekawia...

więcej Pokaż mimo to

avatar
996
385

Na półkach: ,

"Cały czas idzie za mną. Jest jeszcze daleko, więc nie rozpoznaję, czy to kobieta czy mężczyzna."
Pewna kobieta po czterdziestce ostatnio zaczęła częściej odwiedzać Manazuru - miejscowość, co do której możemy mieć tylko pewność, że istnieje. Nie wiemy jednak do końca, jak wygląda, bo kobieta, prowadzona przez tajemniczą, którą widzi tylko ona, porusza się w świecie burzących się i powstających budynków.
Trzynaście lat temu zniknął jej mąż i do tej pory nie wrócił. Czy uda się jej go odnaleźć? Albo o nim zapomnieć? A może już zapomniała o tym, co tak naprawdę się z nim stało?

"Cały czas idzie za mną. Jest jeszcze daleko, więc nie rozpoznaję, czy to kobieta czy mężczyzna."
Pewna kobieta po czterdziestce ostatnio zaczęła częściej odwiedzać Manazuru - miejscowość, co do której możemy mieć tylko pewność, że istnieje. Nie wiemy jednak do końca, jak wygląda, bo kobieta, prowadzona przez tajemniczą, którą widzi tylko ona, porusza się w świecie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1040
107

Na półkach: , ,

Tak jak "Nadepnęłam na węża" przekonało mnie do siebie, poprzez oniryczny odsiew realizmu z problemów i ludzkich strachów, tak "Manazuru" trochę pozwoliło sobie na efekt wyrwania piór.

Główna bohaterka - albowiem to ona stanowi nasze źródło poznania rzeczywistości przedstawionej - krąży wciąż wokół pewnego miejsca, własnej tragedii, intymności, wspomnień, pomijając przy tym coś tak ważnego jak... Przemiana osobista?

Doprawdy, nie oszukujmy się: Otwarte zakończenie nie pomaga nam tutaj pozbyć się poczucia, że Kei stanęła w miejscu, zamiast poprzez nietypowe doświadczenia, zachodzące zmienne i koleje wypadkowe - zrobić coś dla siebie poprzez ewoluowanie.

Nie wiem czemu tak to odbieram, ale samo to, że chociażby widoczna zmiana w jej dziecku, kochanku lub matce, schodzą się z sobą i przyćmiewają coś podobnego u Kei.

Pomysł, mimo całej sposobności na "chwycenie czytelnika" został spalony w tym tomiku. Szczególnie przez końcówkę. Ciężko było ją chłonąć.

Tak jak "Nadepnęłam na węża" przekonało mnie do siebie, poprzez oniryczny odsiew realizmu z problemów i ludzkich strachów, tak "Manazuru" trochę pozwoliło sobie na efekt wyrwania piór.

Główna bohaterka - albowiem to ona stanowi nasze źródło poznania rzeczywistości przedstawionej - krąży wciąż wokół pewnego miejsca, własnej tragedii, intymności, wspomnień, pomijając przy...

więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
1743
123

Na półkach: , , ,

Tajemnicza. Oniryczna. Hipnotyczna.

Nic w tej książce nie jest ani stałe, ani pewne. Ani proste. Słowa, obrazy płynnie się przenikają, tak jak to się dzieje, gdy nie kontrolujemy swoich myśli, gdy jedna goni drugą, gdy jakieś skojarzenie wywołuje kolejną myśl. Przenikanie się „tego co jest, choć jest nieobecne i tego co jest obecne, choć tego nie ma” – to właściwie sedno tej powieści. Nadwrażliwa narratorka, boleśnie świadoma detali otaczającej ją rzeczywistości często konfabuluje, a my, czytelnicy, sami musimy rozstrzygnąć: sen to czy jawa? Świat wewnętrzny bohaterki opisany jest w minimalistyczny, zdystansowany, bardzo chłodny sposób, ale ten świat pełen jest sprzecznych emocji. Ta opowieść wywołała u mnie wiele refleksji, a właściwie może bardziej obrazów, które wypływały na powierzchnię świadomości powodując próbę uchwycenia, zatrzymania, zrozumienia. Polecam, ciekawa jestem, czy Was też zahipnotyzuje?

Tajemnicza. Oniryczna. Hipnotyczna.

Nic w tej książce nie jest ani stałe, ani pewne. Ani proste. Słowa, obrazy płynnie się przenikają, tak jak to się dzieje, gdy nie kontrolujemy swoich myśli, gdy jedna goni drugą, gdy jakieś skojarzenie wywołuje kolejną myśl. Przenikanie się „tego co jest, choć jest nieobecne i tego co jest obecne, choć tego nie ma” – to właściwie sedno...

więcej Pokaż mimo to

avatar
726
235

Na półkach: , ,

"Manazuru" Hiromi Kawakami znalazłam dla odmiany na promocji, w jakiejś lubelskiej księgarni. Gratka, bo nie da się jej już dostać. Tym większa gratka, że książka jest dobra i bardzo przypomina mi czytaną wcześniej Yoko Tawadę i jej "Fruwającą duszę".
Bohaterka "Manazuru", Kei, mieszka w Tokio, z matką i dorastającą córką. Kiedyś miała męża ale ją opuścił. Rei nie zrobił jednak tego w standardowy sposób: zaginął. Choć Kei i jej rodzina poruszyły niebo i ziemię, by go odnaleźć, nie udało się. Minęło kilkanaście lat, a Kei ciągle dręczą wspomnienia i pytanie co się stało z jej mężem. Czuje się śledzona; w końcu wyrusza do miejscowości, gdzie przed ślubem mieszkał jej mąż - Manazuru. Tam spotyka ją coś na kształt obłędu - tylko czy to na pewno obłęd?
"Manazuru" to mocno surrealistyczna i hipnotyczna proza, nie spodoba się tym, którzy w powieści cenią konkret. Kei jest ścigana przez rozliczne widma: kobiece, męskie, widzi zjawy, które enigmatycznie odpowiadają na jej pytania. Wszystko dzieje się na pograniczu jawy i snu: żeby wejść w tę powieść, chyba trzeba uwierzyć, że Kei nie padła ofiarą halucynacji, a naprawdę rozmawia z duchami. Jednocześnie, to proza niezwykle symboliczna, pełna ukrytych znaczeń. Czy Kei na pewno zmartwiła się odejściem męża? Dlaczego nie pamięta okoliczności jego zaginięcia? W Manazuru stara się odpowiedzieć sobie (a może tylko czytelnikom, może ona to wie?) na pytania, które dręczą ją od lat.
To trudna historia związków rodzinnych; damsko-męskich, matczyno-dziecięcych. To także powieść o odchodzeniu i godzeniu się z czyimś odejściem. Warto wejść w ten lunatyczny świat "Manazuru", choćby dla pięknego języka Hiromi Kawakami. Fani oniryzmu będą zachwyceni. Jest doskonała do czytania przed snem.

"Manazuru" Hiromi Kawakami znalazłam dla odmiany na promocji, w jakiejś lubelskiej księgarni. Gratka, bo nie da się jej już dostać. Tym większa gratka, że książka jest dobra i bardzo przypomina mi czytaną wcześniej Yoko Tawadę i jej "Fruwającą duszę".
Bohaterka "Manazuru", Kei, mieszka w Tokio, z matką i dorastającą córką. Kiedyś miała męża ale ją opuścił. Rei nie zrobił...

więcej Pokaż mimo to

avatar
231
60

Na półkach: ,

Przykro mi, że wystawiam taką ocenę. Jestem przekonana, że jest to lektura o wielkiej głębi i zapewne nie trzeba się bardzo wysilać, żeby ją odnaleźć; o życiu w dysocjacji, o depresji i wychodzeniu z niej...
Ale prawda jest taka, że ta książka nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia. Dopiero po kilkunastu stronach zorientowałam się, że już kiedyś próbowałam ją przeczytać. Co chwila łapałam się na tym, że nie pamiętam jak brzmiało ostatnie zdanie, niespójny akapit gonił kolejny niespójny akapit. Nie jestem w stanie streścić o czym była ta powieść.

Przykro mi, że wystawiam taką ocenę. Jestem przekonana, że jest to lektura o wielkiej głębi i zapewne nie trzeba się bardzo wysilać, żeby ją odnaleźć; o życiu w dysocjacji, o depresji i wychodzeniu z niej...
Ale prawda jest taka, że ta książka nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia. Dopiero po kilkunastu stronach zorientowałam się, że już kiedyś próbowałam ją przeczytać. Co...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1111
665

Na półkach:

Zupełnie oczarowała mnie ta książka, choć dopiero przy drugim czytaniu odkryłem literacką cudowność powieści Hiromi Kawakami.Powieści, która przedstawia ogromną wrażliwość w percepcji rzeczywistości, odkrywaniu w niej szczelin i pęknieć.
Bohaterka "Manazuru" trzydziestoparoletnia Kei funkcjonuje normalnie w codziennym życiu, a jednocześnie obraca się w świecie utkanym z widm.Sny, przeczucia, wspomnienia, wizje pojawiają się w jej zyciu miękko i naturalnie, chodzą za nią jakieś osoby, wyostrzona świadomość rejestruje najlżejsze drgnięcia i poruszenia pochodzące z zewnątrz. Ten bogaty świat przeżyć doskonale podkreśla minimalistyczny styl japońskiej pisarki, która zdaje się operować językiem z powściągliwością i precyzją, jakich pozazdrościłby jej niejeden poeta.
I ten spokój bardzo skoncentrowanej powieści:czytający doświadcza wyciszenia, jakie bliskie jest postawie medytacyjnej.

Zupełnie oczarowała mnie ta książka, choć dopiero przy drugim czytaniu odkryłem literacką cudowność powieści Hiromi Kawakami.Powieści, która przedstawia ogromną wrażliwość w percepcji rzeczywistości, odkrywaniu w niej szczelin i pęknieć.
Bohaterka "Manazuru" trzydziestoparoletnia Kei funkcjonuje normalnie w codziennym życiu, a jednocześnie obraca się w świecie utkanym z...

więcej Pokaż mimo to

avatar
892
33

Na półkach: ,

Świetny obraz psychiki osoby dręczonej przeszłością. Jak dla mnie, oniryczna. O walce z własnymi demonami i oczyszczeniu.

Świetny obraz psychiki osoby dręczonej przeszłością. Jak dla mnie, oniryczna. O walce z własnymi demonami i oczyszczeniu.

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    328
  • Przeczytane
    215
  • Posiadam
    53
  • Japonia
    20
  • Literatura japońska
    11
  • Ulubione
    9
  • 2012
    6
  • 2018
    4
  • Teraz czytam
    4
  • Chcę w prezencie
    4

Cytaty

Więcej
Hiromi Kawakami Manazuru Zobacz więcej
Hiromi Kawakami Manazuru Zobacz więcej
Hiromi Kawakami Manazuru Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także