Wspominałam już, że moim celem czytelniczym jest sięganie częściej po klasykę, która kiedyś zajmowała istotne miejsce w moich wyborach lekturowych, a potem trochę ją ,,porzuciłam”. Tym razem padło na całkiem nową dla mnie autorkę – Ellen Wood i ,,Błędnik”.

Państwo Addinnian mają dwóch synów – gwałtownika Adama, ulubieńca matki, oraz łagodnego Karla, który nie mogąc liczyć na odziedziczenie majątku, rozpoczyna karierę wojskową. Gdy zakochuje się w pięknej Lucy, spotyka się z ostrą odmową jej rodziców jako zbyt ubogi i mało stabilny życiowo. Niedługo potem Adam staje w obronie napastowanej dziewczyny i zabija jej oprawcę – w rezultacie zostaje skazany na więzienie.

Od razu mówię, że ta powieść nie podbiła mojego serca, ale żeby było miło, zacznę od plusów. Trzeba przyznać, że styl jest piękny, bardzo kunsztowny, a zarazem lekki i płynny. To jest po prostu ten styl pisania, za który pokochałam klasykę. Mimo że całość ma bardzo konserwatywny wydźwięk, jest kilka wątków, które wychodzą poza całość i nadal mogą być aktualne, takie jak trudne relacje rodzinne, gdzie matka nie do końca umie się otworzyć na jedno z dzieci, czy motyw tak naprawdę molestowania kobiety, gdzie za problem nie zostaje uznana postawa oprawcy, ale to że ktoś stanął w jej obronie i wzbudziło to skandal. O ile główna para, Karl i Lucy, byli dla mnie mdli i irytujący, tak Adam budził sympatię i uwagę, a zarazem był dość niejednoznaczną, skomplikowaną i barwną postacią. Moją uwagę wzbudziła też pani Cleeve, która z jednej strony reprezentowała skostniały świat i nie rozumiała romantycznej miłości, ale zdecydowanie bardzo kochała córkę i walczyła o nią z całych sił. Całość czyta się też po prostu dobrze, jest w tym coś, co przyciąga i czyni lekturę przyjemną.

Niestety, jednak minusów było dla mnie więcej. Uważam, że ,,Błędnik” w porównaniu z wieloma klasykami słabo się zestarzał i przesłanie jest tu dość mało budujące dla współczesnego czytelnika. Nie mam problemu z treściami chrześcijańskimi w książkach, ale tutaj po prostu wychodziłam z siebie, czytając fragmenty, gdy bohaterowie uznają, że nic nie będą robić, tylko poczekają, aż Bóg rozwiąże sprawę. Przedstawiony tu obraz świata jest dość czarno-biały i umacniający w ówczesnych cnotach niewieścich i dżentelmeńskich – na drugim planie dostajemy monolog o kobiecie, która odeszła od zdradzającego męża i zmarnowała sobie życie, podczas gdy on świetnie się bawił bez niej… co jest dowodem na to, że powinna mu wybaczyć i wszystko znosić! Postacie są w większości stereotypowe i jednoznaczne, dobre albo złe, a kobiety to albo toksyczne histeryczki albo cierpiętnice, które albo się modlą albo chorują z miłości. Uczucia także są przedstawione w bardzo sentymentalny i ckliwy sposób, pada tu stwierdzenie, że nie da się zakochać po raz drugi, jeśli w pierwszej relacji coś nie wyszło, można tylko wybrać związek z rozsądku (i co mają zrobić te wszystkie osoby, których pierwszy wybranek okazał się bucem?). Sama główna intryga jest łatwa do odgadnięcia. I o ile pomysł na omyłkowe zrozumienie pewnych wydarzeń i słów miałby sens, gdyby potrwał krótko, tak na kilkuset stronach raczej budzi zmęczenie i politowanie, że bohaterowie są w wielkim konflikcie, bo jedno źle zrozumiało słowa drugiego i żadne nie potrafi powiedzieć, o co mu chodzi. Od czasu do czasu dostajemy też przypomnienie, że wszystkie wyznania poza anglikanizmem są sprzeczne z Biblią i skandaliczne.

Przyznam, że nie wiem, co myśleć o tej książce. Może to dziwne, ale podczas czytania jednocześnie czułam zaangażowanie i chęć kontynuacji, ale też zmęczenie i potrzebę jak najszybszego zakończenia lektury. Myślę, że jeśli ktoś lubi klasykę i jest świadomy, że pewne sprawy widzimy dziś inaczej, może przeczytać. Nie polecam jednak ,,Błędnika” na początek zgłębiania powieści z dawnych lat, bo jest to historia trącąca myszką i może zrazić do innych tego typu dzieł.

,, Miłość to przepotężny władca, bezwzględny tyran. Gdy nadchodzi pierwsza nawałnica zazdrości, dobrze jest szukać schronienia w mściwym gniewie, dopaść niewiernego i pokazać mu drzwi. Ale potem przychodzi reakcja. Sama zazdrość wcale nie niszczy miłości, lecz raczej ją roznieca.”

Wspominałam już, że moim celem czytelniczym jest sięganie częściej po klasykę, która kiedyś zajmowała istotne miejsce w moich wyborach lekturowych, a potem trochę ją ,,porzuciłam”. Tym razem padło na całkiem nową dla mnie autorkę – Ellen Wood i ,,Błędnik”.

Państwo Addinnian mają dwóch synów – gwałtownika Adama, ulubieńca matki, oraz łagodnego Karla, który nie mogąc liczyć...

Tak się już dziś nie pisze. Nie znając autora nie miałbym wątpliwości iż jest to powieść powstała co najmniej sto lat temu. Przede wszystkim sposób prowadzenia narracji i kreowania bohaterów. Co chwile pojawia się jakaś niewiadoma, której rozwiązanie mogło być najważniejszą zagadką tej powieści jednak po kilkudziesięciu stronach tajemnica zostaje wyjaśniona. Od razu pojawia się jednak kolejna, która ponownie skupia uwagę czytelnika i kiedy masz wrażenie, że może to już ta "przewodnia" zagadka, wokół której potoczy się akcja okazuje się, że to jeszcze nie to. Dopiero w połowie lektury wie się wokół który wątek jest rdzeniem powieści. No i sposób kreowania bohaterów - nazbyt jednowymiarowy. Czy są na świecie tacy ludzie, ludzie idealni.

Tak się już dziś nie pisze. Nie znając autora nie miałbym wątpliwości iż jest to powieść powstała co najmniej sto lat temu. Przede wszystkim sposób prowadzenia narracji i kreowania bohaterów. Co chwile pojawia się jakaś niewiadoma, której rozwiązanie mogło być najważniejszą zagadką tej powieści jednak po kilkudziesięciu stronach tajemnica zostaje wyjaśniona. Od razu pojawia...

Bardzo czarująca opowieść, pełna zaskakujących zwrotów akcji, napisana bardzo ładnym i prostym językiem, bez zbędnych opisów. Historia ukazująca siłę miłości (nie tylko pomiędzy mężem i żoną, ale również pomiędzy braćmi, mimo jawnego faworyzowania jednego z nich przez matkę). Autorka opisuje również jak brak otwartości w wyrażaniu swoich uczuć i unikanie szczerej rozmowy mogą doprowadzić do wielkich pomyłek i nieporozumień, które często mogą kończyć się nieprzyjemnymi konsekwencjami. Bardzo polubiłam głównego męskiego bohatera powieści, Karla, który będąc najbardziej łagodnym i niewinnym z wszystkich postaci, najbardziej cierpi i to nie z własnej winy, lecz na skutek poczynań innych, często najbliższych mu osób. Nie ukrywam, że było mi go bardzo żal. Jestem bardzo usatysfakcjonowana zakończeniem powieści. Szczerze polecam "Błędnik" wszystkim czytelnikom, w szczególności fanom powieści rozgrywających się w wiktoriańskiej Anglii.

Bardzo czarująca opowieść, pełna zaskakujących zwrotów akcji, napisana bardzo ładnym i prostym językiem, bez zbędnych opisów. Historia ukazująca siłę miłości (nie tylko pomiędzy mężem i żoną, ale również pomiędzy braćmi, mimo jawnego faworyzowania jednego z nich przez matkę). Autorka opisuje również jak brak otwartości w wyrażaniu swoich uczuć i unikanie szczerej rozmowy...

Po przeczytaniu „Posiadłość East Lynne” od razu sięgnęłam po „Błędnik” i się zakochałam po raz drugi!

Cudowna narracja, ciekawe dobrze wykreowane postacie, komedia niefortunnych zadaszeń, tajemnicza posiadłość, oraz niedomówienia które potrafią nieźle namieszać.

Czytałam z zapartym tchem, rozkoszując się pięknem języka i cudownym pomysłem na fabułę.

Polecam!

Po przeczytaniu „Posiadłość East Lynne” od razu sięgnęłam po „Błędnik” i się zakochałam po raz drugi!

Cudowna narracja, ciekawe dobrze wykreowane postacie, komedia niefortunnych zadaszeń, tajemnicza posiadłość, oraz niedomówienia które potrafią nieźle namieszać.

Czytałam z zapartym tchem, rozkoszując się pięknem języka i cudownym pomysłem na fabułę.

Polecam!

Ja oceniłam Błędnik 10/10, ponieważ uwielbiam powieści klasyczne, a ta książka jest doskonała. Ciekawa,wartka akcja, perypetie życiowe dwóch braci i zagadkowa posiadłość z równie zagadkową mieszkanką.Książka zawiera w sobie elementy powieści przygodowej, odrobinę romansu i powieści detektywistycznej, jest ciekawa i wciągająca.

Ja oceniłam Błędnik 10/10, ponieważ uwielbiam powieści klasyczne, a ta książka jest doskonała. Ciekawa,wartka akcja, perypetie życiowe dwóch braci i zagadkowa posiadłość z równie zagadkową mieszkanką.Książka zawiera w sobie elementy powieści przygodowej, odrobinę romansu i powieści detektywistycznej, jest ciekawa i wciągająca.

7,5.
Chciałoby się powiedzieć: komedia omyłek, ale to nie komedia, choć pełno tu niedomówień, niedopowiedzeń i sekretów i z tego wszystkiego tworzy się inna rzeczywistość niż jest.
Mamy zbrodnię, mamy tajemnice, mamy miłość, mamy zasady, zupełnie dziś niemodne. Jest piękny język, dobrze poprowadzona akcja, wielość postaci, które mają cechy zupełnie nam współczesne, jest to gruba książka, ale czyta się szybko i łatwo i wciąga czytelnika choć jest to utwór wiekowy.
W sumie jest zachwyt.
Podoba mi się styl tej autorki, szkoda, że tylko dwie jej książki są dostępne w języku polskim.
Kto lubi historyczne kryminały z nutą romantyzmu to polecam! :-)

7,5.
Chciałoby się powiedzieć: komedia omyłek, ale to nie komedia, choć pełno tu niedomówień, niedopowiedzeń i sekretów i z tego wszystkiego tworzy się inna rzeczywistość niż jest.
Mamy zbrodnię, mamy tajemnice, mamy miłość, mamy zasady, zupełnie dziś niemodne. Jest piękny język, dobrze poprowadzona akcja, wielość postaci, które mają cechy zupełnie nam współczesne, jest to...

Ciężar tajemnicy

Są powieści, które zachwycają czytelnika fabułą, bohaterami, językiem jakim jest napisana, akcją, przesłaniem, wydaniem. I do takich powieści bez wątpienia należy Błędnik Mrs Henry Wood. Powieść ta opublikowana po raz pierwszy 150 lat temu, jest już pięknym klasykiem, który zachwyca i porywa nawet dziś i jestem szczęśliwa, że miałam okazję go przeczytać.

Historia dotyczy losów braci Andinnian, których wiele różni, ale łączy wielka braterska miłość. Adam, przyszły baronet jest impulsywny i porywczy, gdy staje w obronie ukochanej, dochodzi do nieszczęścia. Napastliwy zalotnik ginie, a Adam zostaje osądzony i skazany na dożywotnie więzienie. Matka braci nie potrafi się z tym pogodzić i nie zamierza tego tak zostawić. Obmyśla wraz z wierną służącą śmiały i wielce ryzkowny plan, który będzie początkiem trosk i zmartwień rodziny Andinnian. Karl, ten łagodniejszy z braci, skromny porucznik, młodszy, a zatem bez szans na tytuł baroneta, zakochany z wzajemnością w Lucy, córce pułkownika, w oczach rodziców wybranki jego serca nie jest dla niej odpowiednim kandydatem. Wszystko zmienia dramat jego brata Adama, którego Karl kocha nad życie i dla którego jest gotów na wiele. A wiele będzie musiał udźwignąć i znieść by wszystko na końcu się wyjaśniło i ułożyło szczęśliwie.

"Błędnik" to przepiękna historia, w której jestem zakochana. Czytało mi się ją bardzo dobrze, nie czuć zupełnie, że ta powieść jest tak nobliwa i budzi w czytelniku całą paletę emocji. Współczułam z całego serca głównym bohaterom, zwłaszcza Karlowi i Lucy, których uczucie zostało wystawione na wielką próbę, których prawie rozdzieliły plotki i oburzające sugestie i domysły ludzi, a zwłaszcza Theresy Blake, której nie mogłam zdzierżyć przez całą powieść. Cóż za odpychająca postać ! A także innej parze, o której tu nie napiszę by nie zdradzić Wam sekretu książki. Musicie odkrywać go sami czytając i delektując się tą historią.

Nie mam do czego się przyczepić przy tej książce, porwała mnie historia, polubiłam bohaterów zarówno tych pierwszoplanowych jak i drugoplanowych, prócz Theresy, zachwycił mnie język, jakim posługuje się autorka, sposób opowiadania przez nią historii, a także piękne błękitne wydanie, które dodaje blasku tej nietuzinkowej opowieści. Błędnik czyta się jak piękną, ukochaną baśń z dzieciństwa. Na pewno powrócę jeszcze raz do Foxwood Court i do Lucy i Karla, a tymczasem z wielką przyjemnością sięgnę po inne dzieła pani Wood.

Czy polecam Wam Błędnik? Jak najbardziej, ale pamiętajcie, że to literatura klasyczna i nie każdemu przypadnie ona do serca, ale jeśli lubisz baśniowe motywy, toczące się spokojnym tempem historie, piękne stroje, posiadłości, miłość wystawioną na wiele prób, nie tylko tę romantyczną, to sięgaj po powieść Mrs Wood i odkryj tajemnicę, którą skrywa Błędnik. Ja jestem zauroczona i zachwycona ! Polecam !

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Zysk i S-ka.

Ciężar tajemnicy

Są powieści, które zachwycają czytelnika fabułą, bohaterami, językiem jakim jest napisana, akcją, przesłaniem, wydaniem. I do takich powieści bez wątpienia należy Błędnik Mrs Henry Wood. Powieść ta opublikowana po raz pierwszy 150 lat temu, jest już pięknym klasykiem, który zachwyca i porywa nawet dziś i jestem szczęśliwa, że miałam okazję go przeczytać....

Właściwie nic więcej ponad blurb nie mogę Wam o tej książce powiedzieć, bo zdradziłabym zbyt dużo!
Książka jest utrzymana w klimacie trochę detektywistycznym, bardzo trzyma w napięciu. Czytelnik juz myśli, że wszystko rozszyfrował, ale jednak nie 😃 Dodatkowym atutem jest akcja rozgrywająca się w dawnych czasach, pośród dam i dżentelmenów. Wspaniała klasyka i świetna pozycja, bardzo polecam! Na końcu wyjaśnia się, jak jedno nieporozumienie i niedopowiedzenie może zaważyć na ludzkich relacjach i losie drugiego człowieka.
"Błędnik" jest dość gruby, ale przyjemnie się czyta, podzielony jest na dogodne rozdziały. Jest dostępny na Legimi!

Właściwie nic więcej ponad blurb nie mogę Wam o tej książce powiedzieć, bo zdradziłabym zbyt dużo!
Książka jest utrzymana w klimacie trochę detektywistycznym, bardzo trzyma w napięciu. Czytelnik juz myśli, że wszystko rozszyfrował, ale jednak nie 😃 Dodatkowym atutem jest akcja rozgrywająca się w dawnych czasach, pośród dam i dżentelmenów. Wspaniała klasyka i świetna...

Baaardzo ciekawa powieść. Zwroty akcji zaskakiwały mnie co chwilę, ale pod koniec trochę wszystko się przedłużało więc czytałam pobieżnie, bo chciałam wiedzieć jak to wszystko się skończy :) Polecam.

Baaardzo ciekawa powieść. Zwroty akcji zaskakiwały mnie co chwilę, ale pod koniec trochę wszystko się przedłużało więc czytałam pobieżnie, bo chciałam wiedzieć jak to wszystko się skończy :) Polecam.

Już dawno nie czytałam czegoś tak dobrego! Piękny styl, wciągająca intryga, której rozwoju nie sposób przemyśleć, wyraziści bohaterowie i duch epoki, czyli wszystko, czego trzeba do szczęścia czytelnikowi. Mały minusik za kilka dłużyzn.

Już dawno nie czytałam czegoś tak dobrego! Piękny styl, wciągająca intryga, której rozwoju nie sposób przemyśleć, wyraziści bohaterowie i duch epoki, czyli wszystko, czego trzeba do szczęścia czytelnikowi. Mały minusik za kilka dłużyzn.