Bardzo przyjemna lektura. Taka trochę feministyczna. Akcja rozgrywa się w dwóch przestrzeniach czasowych. Bohaterkami są silne i niezależne kobiety, choć nie od razu zdają sobie z tego sprawę.

Bardzo przyjemna lektura. Taka trochę feministyczna. Akcja rozgrywa się w dwóch przestrzeniach czasowych. Bohaterkami są silne i niezależne kobiety, choć nie od razu zdają sobie z tego sprawę.

Wbrew opiniom, nie jest to zła książka. Jeśli tylko nie nastawimy się na arcydzieło literackie, to na pewno się nie rozczarujemy. Jest to książka typowo rozrywkowa. Pewne wątki są potraktowane pobieżnie, niektóre są zbyt szybko i łatwo rozwiązane, ale dobrze się ją czyta. Nie jest nudna, niektóre zwroty akcji zaskakują. Jest prosta, nie wymaga od czytelnika 100% zaangażowania. Takie książki też są potrzebne. Jeśli dziecko zasypia o 23.00 w piątek i budzi się o 4.40 w sobotę z hasłem "mamo już wstał nowy dzień, co robimy?", to - na Boga - resztę weekendu zasypiasz na stojąco i raczej nie będziesz w stanie czytać Reymonta. Wtedy przydaje się taka lekka lektura. Lekka ale nie głupia i nudna. Jest całkiem w porządku.

Wbrew opiniom, nie jest to zła książka. Jeśli tylko nie nastawimy się na arcydzieło literackie, to na pewno się nie rozczarujemy. Jest to książka typowo rozrywkowa. Pewne wątki są potraktowane pobieżnie, niektóre są zbyt szybko i łatwo rozwiązane, ale dobrze się ją czyta. Nie jest nudna, niektóre zwroty akcji zaskakują. Jest prosta, nie wymaga od czytelnika 100%...

Książkę "połknęłam", bo czyta się szybko. Pomysł genialny, trochę zmarnowany, bo można było go dużo bardziej wykorzystać, ale i tak mimo wszystko czyta się przyjemnie i dodatkowo książka ubogaca w prawdziwą wiedzę botaniczną - niektóre rzeczy potwierdzałam z googlem i wszsytko się zgadzało :)

Książkę "połknęłam", bo czyta się szybko. Pomysł genialny, trochę zmarnowany, bo można było go dużo bardziej wykorzystać, ale i tak mimo wszystko czyta się przyjemnie i dodatkowo książka ubogaca w prawdziwą wiedzę botaniczną - niektóre rzeczy potwierdzałam z googlem i wszsytko się zgadzało :)

Sięgnęłam po tę pozycję, gdyż przed miesiącem sieć społecznościowa dla czytelników - Goodreads -opublikowała listę 76 najpopularniejszych książek ostatnich 10 lat. Wśród nich znalazłam wiele znanych mi tytułów, natomiast "Zaginionej apteki" nie czytałam. Dziś mogę powiedzieć, że w mojej ocenie książka nie zasługuje, by znaleźć się na takiej liście. Akcja tocząca się współcześnie jest nudna, a opis historii głównej bohaterki wciąga na początku, natomiast później wyraźnie traci gubiąc gdzieś wartkość akcji i napięcie.

Sięgnęłam po tę pozycję, gdyż przed miesiącem sieć społecznościowa dla czytelników - Goodreads -opublikowała listę 76 najpopularniejszych książek ostatnich 10 lat. Wśród nich znalazłam wiele znanych mi tytułów, natomiast "Zaginionej apteki" nie czytałam. Dziś mogę powiedzieć, że w mojej ocenie książka nie zasługuje, by znaleźć się na takiej liście. Akcja tocząca się...

Historia miała potencjał, na początku książka wciąga. Z każdym rozdziałem jest jednak coraz bardziej rozczarowująca. Postaci są infantylne, zwłaszcza małżeństwo z teraźniejszości i ich relacje.

Historia miała potencjał, na początku książka wciąga. Z każdym rozdziałem jest jednak coraz bardziej rozczarowująca. Postaci są infantylne, zwłaszcza małżeństwo z teraźniejszości i ich relacje.

To prawda, że historia miała potencjał, który nie został w pełni wykorzystany przez autorkę. Szczególnie zakończenie rozczarowuje.

To prawda, że historia miała potencjał, który nie został w pełni wykorzystany przez autorkę. Szczególnie zakończenie rozczarowuje.

Cudowna historia dwóch kobiet, których losy splotły się we współczesnym Londynie. Zdrada, tajemnica, kobieca przyjaźń. Naprawdę warto przeczytać.

Cudowna historia dwóch kobiet, których losy splotły się we współczesnym Londynie. Zdrada, tajemnica, kobieca przyjaźń. Naprawdę warto przeczytać.

Ciekawa pozycja

Ciekawa pozycja

Pomysł był ale powstała bardzo przewidywalna historia. Autorka mieli cały czas te same wátki. Infantylnie napisane.

Pomysł był ale powstała bardzo przewidywalna historia. Autorka mieli cały czas te same wátki. Infantylnie napisane.

Książce nie można odmówić pomysłu. Osiemnastowieczny Londyn, aptekarka ważącą trucizny dla zdradzonych i skrzywdzonych kobiet - zapowiadało się całkiem nieźle.
Jednak na tym się skończyło. Autorka dokonała czegoś wręcz niemożliwego - stworzyła najbardziej bezmyślne postaci kobiece, jakie się tylko dało.
Bohaterka z teraźniejszości, nie potrafi nic ale to zupełnie nic, a jednak w trzy dni rozwiązuje zagadkę z przeszłości - udaje jej się wszystko, do takiego stopnia, że nawet mimo najszczerszych chęci niemożliwe jest w to uwierzyć. I jeszcze obarcza siebie winą za błędy swojego męża a na koniec dosłownie wyrzuca odkrycie naukowe w błoto, czapki z głów.
Z kolei postaci z przeszłości są bardzo płaskie, cała osobowość aptekarki pochodzi z jednego zdarzenia w jej życiu, bohaterka kompletnie się nie rozwija. Natomiast jej mała towarzyszka jest kompletnie pozbawiona pomyślunku, który na jej szczęście w tym uniwersum nie jest potrzebny do osiągnięcia sukcesu.
I tak jak bardzo podobał mi się pomysł na opowieść, tak uważam że ciężko było o gorszą jego realizację.
Jedyną zaletą, jaką tu widzę jest to, że mam ochotę sięgnąć po powieści autorów z minionych epok, aby przeczytać jakąś lepszą literaturę traktującą o tamtych czasach.

Książce nie można odmówić pomysłu. Osiemnastowieczny Londyn, aptekarka ważącą trucizny dla zdradzonych i skrzywdzonych kobiet - zapowiadało się całkiem nieźle.
Jednak na tym się skończyło. Autorka dokonała czegoś wręcz niemożliwego - stworzyła najbardziej bezmyślne postaci kobiece, jakie się tylko dało.
Bohaterka z teraźniejszości, nie potrafi nic ale to zupełnie nic, a...