Zbiór opowiadań czasami ujmujących, przerażających, osobliwych, a nawet dziwacznych w tej jakże ponadprzeciętnej książce. Czas świąt, otoczki tego wrażenia i uczuć jakie wtedy każdy człowiek odczuwa, to tylko powłoka, która ukazuje mrok czający się po drugiej stronie.

Na samym początku chcę podkreślić, że ten zbiór opowiadań nie będzie dla każdego. To opowieści napisane dość w staroświeckim stylu, na kształt takich dzieł jak "Pan Tadeusz", czy "Lalka" - pomiędzy nimi znajduję się właśnie ta książka. Każda z opowieści jest skrupulatnie dopieszczona i przemyślana. Choć nie we wszystkich znalazłam tego ducha - tego, który oddycha wiecznie.

Charakter mistyczny wokół tego obracają się te opowieści. Czasami nam narrator opowiada historię, którą mamy zobaczyć jego oczami, a innym razem widzimy świat oczami bohatera, lub też samego ducha.
Zdecydowanie ta różnorodność bardzo mi się spodobała, choć nie zaprzeczę że czasami walczyłam z samą sobą, by książki nie odłożyć, gdy dana historia za bardzo brzmiała absurdalnie, a wręcz nonsensownie.

Zdecydowanie książka "Z duchami przy wigilijnym stole" może wzbudzać najróżniejsze przemyślenia oraz emocje, ale z pewnością dzięki niej odniosłam wrażenie, że rzeczy i sprawy z natury nieuchwytne, a mające realny wpływ na życie bohaterów i ich postępowanie było tym czego potrzebowałam. Lubię takie historię, a zarazem nie zaprzeczę przez to zdarza mi się ich unikać, bo włączają się myśli i zaczynam zadawać sobie pytania, czy ta druga strona faktycznie istnieje? Ciekawa i warta czasu.

Zbiór opowiadań czasami ujmujących, przerażających, osobliwych, a nawet dziwacznych w tej jakże ponadprzeciętnej książce. Czas świąt, otoczki tego wrażenia i uczuć jakie wtedy każdy człowiek odczuwa, to tylko powłoka, która ukazuje mrok czający się po drugiej stronie.

Na samym początku chcę podkreślić, że ten zbiór opowiadań nie będzie dla każdego. To opowieści napisane...

Dla tych, którzy nie lubią świątecznej klasyki, czyli dla współczesnych Grinch'ów...

Dla tych, którzy nie lubią świątecznej klasyki, czyli dla współczesnych Grinch'ów...

Większość opowiadań z książki podobała mi się jednak nie mogę pojąć po co tworzyć tak mylący tytuł. Liczyłam, że książka nastroi mnie świątecznie-zimowo, a tymczasem w tej antologii jest może jedno opowiadanie, które jakkolwiek nawiązuje do Wigilii. Reszta opowiadań nie ma nic wspólnego ze świętami, nie wspominając już o tym, które dzieje się latem we Włoszech. Ocena tak wysoka bo doceniam kunszt autorów opowiadań i naprawdę mi się podobały ale duże rozczarowanie wydawnictwem, które dało książce tak fatalnie mylący czytelnika tytuł.

Większość opowiadań z książki podobała mi się jednak nie mogę pojąć po co tworzyć tak mylący tytuł. Liczyłam, że książka nastroi mnie świątecznie-zimowo, a tymczasem w tej antologii jest może jedno opowiadanie, które jakkolwiek nawiązuje do Wigilii. Reszta opowiadań nie ma nic wspólnego ze świętami, nie wspominając już o tym, które dzieje się latem we Włoszech. Ocena tak...

Przyznam, że do książki przyciągnął mnie tytuł, który miał mnie fajnie wprowadzić w przedświąteczny klimat... I to chyba on oraz okładka mają najwięcej wspólnego ze świętami. W tym temacie więc czuję spory zawód i czuje potrzebę ostrzeżenia innych, kierujących się podobnym przypuszczeniem.

Jeśli jednak zapomnimy o tytule znajdziemy zbiór opowiadań o duchach, opowiadań strasznych , niepokojących, a niektórych po prostu dziwnych. Część nie przypadła mi do gustu w ogóle bo jednak jakoś duchy najbardziej lubię w klimacie mroczny i ciężkim, tu natomiast niektóre były wręcz słoneczne. Jednak były i taki, które naprawdę mnie wciągnęły - "Gobelinowa komnata", "Wigilia w Beach House", "Ślepy tor" i "Wolverden Tower". Ciekawym zabiegiem było też umieszczenie pomiędzy opowiadaniami wierszy Marii Pawlikowskiej Jasnorzewskiej, którą bardzo lubię, zwłaszcza, że akurat tych wierszy nie znałam.

Także jestem na wpół zadowolona na wpół zawiedziona. Wiem jednak, że sięgnę po tegoroczny zbiór "Duchy Nocy Wigilijnej" z nadzieją, że może tym razem będzie więcej zgodnych z tytułem.

Przyznam, że do książki przyciągnął mnie tytuł, który miał mnie fajnie wprowadzić w przedświąteczny klimat... I to chyba on oraz okładka mają najwięcej wspólnego ze świętami. W tym temacie więc czuję spory zawód i czuje potrzebę ostrzeżenia innych, kierujących się podobnym przypuszczeniem.

Jeśli jednak zapomnimy o tytule znajdziemy zbiór opowiadań o duchach, opowiadań...

„Biała pani szła później przez schody,
a na schodach, gdzie nie było widno,
biegł ktoś piękny, niebaczny i młody,
chwycił wpół i uściskał widmo”
M. Jasnorzewska-Pawlikowska
👻
„Z duchami przy wigilijnym stole” to pozycja obowiązkowa dla miłośników literatury grozy, opowieści o duchach czy horrorów. Ciekawie dobrane opowiadania przerażają, inne natomiast bawią. Nie zabrakło tu duchów, nawiedzonych posiadłości, upiornych zjaw i niewyjaśnionych tajemniczych wydarzeń.
👻
Wieczór🌜Siedzę przy kominku, otulony kocem z książką w ręku 📖. Ogień w kominku daje przyjemne ciepło, herbata stygnie na stoliku. Na zewnątrz szaleje burza śnieżna 💨 lub jak kto woli deszcz 🌧 Idealny klimat do tej książki. J. Dayem, B. Leśmian, G. Allen i inni zabierają nas w świat opuszczonych domów, ukazujących się zjaw w ciemnych lasach lub duchach, które nie mogą zaznać spokoju. Śledzimy losy bohaterów, którzy muszą zmierzyć się z zjawiskami paranormalnymi. 515 stron dobrej zabawy. Warto zwrócić uwagę na tę książkę ze względu na wybór opowiadań, które wprowadzają czytelnika w tajemniczy świat duchów. Gorąco polecam!

„Biała pani szła później przez schody,
a na schodach, gdzie nie było widno,
biegł ktoś piękny, niebaczny i młody,
chwycił wpół i uściskał widmo”
M. Jasnorzewska-Pawlikowska
👻
„Z duchami przy wigilijnym stole” to pozycja obowiązkowa dla miłośników literatury grozy, opowieści o duchach czy horrorów. Ciekawie dobrane opowiadania przerażają, inne natomiast bawią....

Co znajdziemy w antologii? Przede wszystkim będą to teksty grozy prozaików z przełomu XIX/XX wieku. Szczególnie brytyjskich, ale nie zapomniano o Polakach. Rzewuski, Linton, Grabiński, Łada, James to tylko niektóre nazwiska zebranych w książce nowelistów. Ale i miłośnicy poezji znajdą tu coś dla siebie, gdyż autor zamieścił także kilka wierszy Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, mojej ulubionej polskiej poetki.
Najlepsze moim zdaniem opowiadania z antologii to „Sir Edmund Orme” Henry’ego Jamesa, „Ślepy tor” Stefana Grabińskiego i „Tajemniczy gość”, Ellen Wood.
Więcej na: https://konfabula.pl/z-duchami-przy-wigilijnym-stole-antologia-opowiadan-z-dreszczykiem/

Co znajdziemy w antologii? Przede wszystkim będą to teksty grozy prozaików z przełomu XIX/XX wieku. Szczególnie brytyjskich, ale nie zapomniano o Polakach. Rzewuski, Linton, Grabiński, Łada, James to tylko niektóre nazwiska zebranych w książce nowelistów. Ale i miłośnicy poezji znajdą tu coś dla siebie, gdyż autor zamieścił także kilka wierszy Marii...

Zbiór opowiadań a raczej opowieści, na swój sposób przerażających. Autorzy umiejętnie operując słowem budują napięcie i lekki dreszczyk, gdyż język, którymi opowieści są pisane jest bardzo plastyczny, bogaty i jakże bardzo staroświecki, czyli dla mnie doskonały. Prózno szukać krwawych strzępów, trup nie ściele się gęsto ale..... urok, tajemnica i ten suspens ...... Absolutnie doskonała pozycja, z przyjemnością się czyta i zanurza w realia tamtego świata, każda opowieść przeplatana wierszem Marii Jasnorzewskiej-Pawlikowskiej lub Bolesława Leśmiana .... również z pogranicza jawy i snu. Mnie zachwyciła.

Zbiór opowiadań a raczej opowieści, na swój sposób przerażających. Autorzy umiejętnie operując słowem budują napięcie i lekki dreszczyk, gdyż język, którymi opowieści są pisane jest bardzo plastyczny, bogaty i jakże bardzo staroświecki, czyli dla mnie doskonały. Prózno szukać krwawych strzępów, trup nie ściele się gęsto ale..... urok, tajemnica i ten suspens .........

Szczerze mówiąc spodziewałam się opowiadań w większym stopniu nawiązujących do klimatu świątecznego, czegoś w rodzaju "Opowieści wigilijnej". Treść - z małymi wyjatkami- lekko mnie nużyła dlatego książkę czytałam baaardzo długo. Za ciekawy uważam zabieg połączenia utworów pisanych proza z poezją.

Szczerze mówiąc spodziewałam się opowiadań w większym stopniu nawiązujących do klimatu świątecznego, czegoś w rodzaju "Opowieści wigilijnej". Treść - z małymi wyjatkami- lekko mnie nużyła dlatego książkę czytałam baaardzo długo. Za ciekawy uważam zabieg połączenia utworów pisanych proza z poezją.

“(...) fantazja, gdy raz jej popuścić wodze, hasa sobie, za nic mając pohamowania rozsądku.” - Margaret Oliphant

Bardzo cenię sobie literaturę sprzed lat, a w szczególności utwory, które zawierają wątki nadnaturalne. Właśnie dlatego sięgnęłam po antologię “Z duchami przy wigilijnym stole” pełną opowiadań (a także wierszy) polskich i zagranicznych autorów. Wszystkie utwory pochodzą z przeszłych czasów, co samo w sobie nadaje im specyficznego klimatu, bowiem czytając je cofamy się w czasie, poznajemy skrawek historii. Niestety z przykrością przyznaję, że większość opowiadań mnie nie urzekła. Warto było jednak sięgnąć po ten zbiór dla dwóch wyjątkowych historii oraz kilku niesamowitych wierszy.

Opowiadania zebrane w antologii “Z duchami przy wigilijnym stole” w większości są utrzymane w podobnym, mrocznym i tajemniczym klimacie. Urok opowiadań tkwi także w przedstawieniu dawnych czasów. Bohaterowie, ich życie oraz obycie jest zupełnie odmienne od współczesnego, a czytanie o tym było ciekawą lekcją. Akcja opowiadań jest niespieszna, a czasami niestety wydawała mi się wręcz mozolna. Najbardziej przypadły mi do gustu opowiadania “Wolverden Tower” Granta Allena oraz “Ścieżka Szlachetnej Damy” Margaret Oliphant. Podczas czytania pierwszego z nich poczułam prawdziwą fascynację i zadziwienie wyjątkowym pomysłem autora. Nie mogłam się oderwać od czytania! Drugie opowiadanie jest napisane barwnym i interesującym językiem, a pomysł autorki na historię jest niezwykle udany. Z wierszy serce skradły mi: “Strach” i “Cień babki” Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej oraz “Po co tyle świec...” Bolesława Leśmiana. Ogromnie polecam ich lekturę! Są to bardzo refleksyjne wiersze, które potrafią wprowadzić w wielką nostalgię.

Książka “Z duchami przy wigilijnym stole” zapowiadała się wspaniale, jednak ja się na niej zawiodłam. Opowiadań było naprawdę sporo, a na szczególne wyróżnienie zasługują tylko dwa z nich, a także trzy wiersze. Ze względu na te kilka utworów nie żałuję sięgnięcia po ten zbiór, jednak spodziewałam się po nim czegoś lepszego. Mimo tego jestem przekonana, że antologia ta może się spodobać wielu czytelnikom, zwłaszcza fanom starych historii. 😊

“(...) fantazja, gdy raz jej popuścić wodze, hasa sobie, za nic mając pohamowania rozsądku.” - Margaret Oliphant

Bardzo cenię sobie literaturę sprzed lat, a w szczególności utwory, które zawierają wątki nadnaturalne. Właśnie dlatego sięgnęłam po antologię “Z duchami przy wigilijnym stole” pełną opowiadań (a także wierszy) polskich i zagranicznych autorów. Wszystkie utwory...

Nie tak udany jak pierwszy tom, ale trzymający dobry poziom. Najbardziej do gustu przypadło mi opowiadanie "Wolverden Tower". Przeplatanie prozy poezją dodało uroku temu wydaniu. Choć poezja to nie moja bajka, niektóre wiersze mi się spodobały.
W większości opowiadań denerwował mnie wstęp. A to dlatego, że zaczynał się od słów typu "oto kolejna historyjka, którą usłyszałem przed wieloma laty z ust...". Jak już z trzeci czy czwarty raz czytałam ten sam teks to ogarniało mnie zniechęcenie.

Nie tak udany jak pierwszy tom, ale trzymający dobry poziom. Najbardziej do gustu przypadło mi opowiadanie "Wolverden Tower". Przeplatanie prozy poezją dodało uroku temu wydaniu. Choć poezja to nie moja bajka, niektóre wiersze mi się spodobały.
W większości opowiadań denerwował mnie wstęp. A to dlatego, że zaczynał się od słów typu "oto kolejna historyjka, którą usłyszałem...