„Pan Kamienia Wschodu” to drugi tom cyklu „Mistrz Gry” i sięgnęłam po niego od razu po przeczytaniu pierwszego tomu, ponieważ musiałam dowiedzieć się, co czekało na Aline.

Uwaga! Poniższa opinia może zawierać delikatne spojlery!

Joanna Lampka zdecydowanie nie zwalnia tempa i podobnie, jak miało to miejsce w przypadku „Gwiazdy Północy, Gwiazdy Południa”, tak i w drugim tomie autorka już od pierwszych stron rzuca czytelnika w wir wydarzeń. Z ochotą dałam się porwać znanemu chaosowi, który po lekturze pierwszego tomu stał się dla mnie zdecydowanie bardziej klarowny. Poznawszy mechanikę świata, w którym się obracam, tym chętniej odkrywałam jego kolejne elementy, i to ramię w ramię z Aline, która finalnie trafia na mroźną Północ, znaną jej dotychczas jedynie z opowieści Michela.

Mając do czynienia jedynie z pierwszym tomem „Mistrza Gry” nie powiedziałabym, że świat przedstawiony jest mocno rozbudowany. Moim zdaniem Joanna skupiła się bardziej na fabule niż na kreacji otoczenia i mimo że zazwyczaj lubię, kiedy to jest rozwinięte, nie czułam, aby w „Gwieździe” mi tego brakowało – tam po prostu za dużo się dzieje! W drugim tomie autorka oddaje sprawiedliwość światu przedstawionemu i zarówno czytelnik, jak i sama Aline może eksplorować Północ, co bardzo, ale to bardzo mi się podobało. Osobiście uwielbiam odkrywać owiane tajemnicą regiony, którą są odizolowane od reszty świata, przesiąknięte do szpiku pradawnymi wierzeniami i magią płynącą od przodków oraz z siły ducha. Takie krainy posiadają również specyficznych mieszkańców, co nie zostało pominięte w „Panu Kamienia Wschodu”.

Co za tym idzie, Aline musi mierzyć się z kolejnymi przeciwnościami losu, pośród których nie brakuje również wyzwań kulturowych, adekwatnych do tego, jak została zarysowana ta mroźna kraina. Nie będę ukrywać, że to właśnie ona – wspominana już wielokrotnie Północ – jest tym elementem, który kupił mnie w drugim tomie i któremu oddałam swoje serduszko.

Napomknęłam już, że akcja pędzi na łeb, na szyję i w drugim tomie dzieje się jeszcze więcej, niż w pierwszym. Podejrzewam, że nie zwolnimy już do samego końca, ale lubię tę dynamikę i to, że wręcz narzuca mi ona tempo czytania, przez co nie potrafię oderwać się od książek Joanny. Po krótkiej chwili wytchnienia, z przyjemnością sięgnę po kolejny tom, tym bardziej ze względu na Wasze zapewnienia, że im dalej, tym lepiej!

„Pan Kamienia Wschodu” to drugi tom cyklu „Mistrz Gry” i sięgnęłam po niego od razu po przeczytaniu pierwszego tomu, ponieważ musiałam dowiedzieć się, co czekało na Aline.

Uwaga! Poniższa opinia może zawierać delikatne spojlery!

Joanna Lampka zdecydowanie nie zwalnia tempa i podobnie, jak miało to miejsce w przypadku „Gwiazdy Północy, Gwiazdy Południa”, tak i w drugim...

Jest to przede wszystkim romans. Tym razem poznajemy zupełnie inne oblicze miłości, bowiem w tej części opisana jest relacja Aline i Michela, o którym w pierwszym tomie dowiadujemy się tylko z opowieści.
Pozycja zupełnie nieskomplikowana o raczej linearnej budowie fabularnej wkracza w nieco bardziej zawiły zwrot akcji w zasadzie dopiero wtedy, kiedy poznajemy prawdę o tytułowym Panie Kamienia Wschodu.
Czyta się tę książkę lekko, szybko i przyjemnie. Coś w sam raz na jesienne wieczory i dla przytłoczonego rozterkami życia codziennego umysłu czytelnika. Raziły mnie tak naprawdę tylko przekleństwa. Mam wrażenie, że było ich jeszcze więcej niż w pierwszej części.

Jest to przede wszystkim romans. Tym razem poznajemy zupełnie inne oblicze miłości, bowiem w tej części opisana jest relacja Aline i Michela, o którym w pierwszym tomie dowiadujemy się tylko z opowieści.
Pozycja zupełnie nieskomplikowana o raczej linearnej budowie fabularnej wkracza w nieco bardziej zawiły zwrot akcji w zasadzie dopiero wtedy, kiedy poznajemy prawdę o...

Kontynuacja, czyli drugi tom fantastycznej serii. No i co tutaj się dzieje, po takiem zakończeniu pierwszego tomu, byłam gotowa na akcje pełną wrażeń, jednak to co zgotowała nam autorka to będzie totalny rollercoaster emocjonalny. Po mieszanych uczuciach, z poprzedniego tomu jestem pewna, że moje minusy razem dadzą wielki plus.
W tej części przeniesiemy się na Północ, Aline charakterna, silna bohaterka teraz zostanie rzucona w całkiem w przeciwnym kierunku, z gorącego południa na mroźną i owianą w tajemnice ponurą północ. Jak dla niej nie ma wyjścia, z racji tego że okazała swój bunt. Zostaje oskarżona o zdradę Państwa i musi wyruszyć na inne terytorium. Na północy kobieta pozna tutejsze panujące surowe reguły. Nie zabraknie intryg, zdrad, a także miłości. Właśnie co do niej, z ta pochodzi jej tajemniczy Michel. A co ze słonecznym cesarzem?? A no właśnie co?? Bohaterka będzie musiała nie tylko odnaleźć się w miłości, ale też w mroźnej krainie, kobieta się w niej odnajdzie. Ale czy w miłości, czy w krainie będziecie musieli przekonać się sami. Dodam jeszcze że wojna polityczna będzie trwać w najlepsze a nasza bohaterka w samym jej środku.
Jak się możecie domyślać historia rozkręciła się na dobre, rozterki miłosne, polityka, różnorodność kultur. To musicie przeczytać. Zdecydowanie. A ja już biorę się za kolejny tom bo nie wytrzymam tego napięcia.

Kontynuacja, czyli drugi tom fantastycznej serii. No i co tutaj się dzieje, po takiem zakończeniu pierwszego tomu, byłam gotowa na akcje pełną wrażeń, jednak to co zgotowała nam autorka to będzie totalny rollercoaster emocjonalny. Po mieszanych uczuciach, z poprzedniego tomu jestem pewna, że moje minusy razem dadzą wielki plus.
W tej części przeniesiemy się na Północ,...

Jeszcze lepsza niż część pierwsza. Dużo i ciekawie się dzieje już od pierwszych stron. Aline co rusz wykorzystywana i atakowana z różnych stron,musi zawalczyć już nie tylko o własne dobro.Miłość do dwóch silnych, ale jakże innych mężczyzn.Jedyne co ich łączy to pojawiające się co do nich wątpliwości i podejrzenia głównej bohaterki.Skomplikowany i niezwykle interesujący trójkąt miłosny.Tym razem historia przenosi się na surową,dziką i magiczną Północ,a Aline musi wykazać się siłą i mądrością,by zyskać tam szacunek i wysoką pozycję.Wszystko jest tak przemyślane i dobrze opisane ,nie nudziłam się ani przez chwilę.Jak nie rozterki i problemy miłosne, to znowu akcja,szkolenia armii, świetnie zobrazowane walki,intrygi polityczne,tajemnicza magia i rytuały.To wszystko dzieje się po równo,jeden wątek nie przysłania drugiego,doskonale wyważone.Nie mogę się oderwać od tego cyklu.Polecam

Jeszcze lepsza niż część pierwsza. Dużo i ciekawie się dzieje już od pierwszych stron. Aline co rusz wykorzystywana i atakowana z różnych stron,musi zawalczyć już nie tylko o własne dobro.Miłość do dwóch silnych, ale jakże innych mężczyzn.Jedyne co ich łączy to pojawiające się co do nich wątpliwości i podejrzenia głównej bohaterki.Skomplikowany i niezwykle interesujący...

Wow, ile się działo w tej części! Akcja pędzi praktycznie od samego początku. Co chwilę wychodzą na jaw nowe fakty, które każą nam się zastanowić komu ufać, bo wygląda na to, że niektórzy prowadzą tu swoją własną grę 😈 Aline akurat wierzy ślepo wszystkim i mam wrażenie, że kiedyś źle to się dla niej skończy 🙈

W tej części poznajemy bliżej chłodną, dziką Północ, z której pochodzi nasz tajemniczy Michel. Podziwiam Aline, że tak dobrze odnalazła się w tym zimnym, surowym klimacie 🥶, bo ja zdecydowanie wolę cieplutkie Cesarstwo Słońca 😁☀

Każde państwo tutaj to zupełnie inni ludzie, inna kultura, mentalność i wartości. Autorka świetnie przedstawia tą indywidualność i charakter każdej części świata. Mam wrażenie, że jeszcze wiele ciekawostek przed nami 🤩

Bardzo fajnie rozwija się ta historia. Robi się coraz ciekawiej, dochodzi coraz więcej wątków, graczy, tajemnic i pytań, które pozostają jeszcze bez odpowiedzi i robią niesamowitego smaka na kolejne części!

IG: elizaartsoul

Wow, ile się działo w tej części! Akcja pędzi praktycznie od samego początku. Co chwilę wychodzą na jaw nowe fakty, które każą nam się zastanowić komu ufać, bo wygląda na to, że niektórzy prowadzą tu swoją własną grę 😈 Aline akurat wierzy ślepo wszystkim i mam wrażenie, że kiedyś źle to się dla niej skończy 🙈

W tej części poznajemy bliżej chłodną, dziką Północ, z której...

Jeśli przy pierwszym tomie miałam mieszane odczucia, tu historia porwała mnie od pierwszych stron.

Nie lubię polityki w książkach, nie przepadam za romansami, chyba, że stanowią raczej tło niż główny wątek, a jednak autorka potrafiła połączyć obie te rzeczy i stworzyć coś co wyszło przepysznie.

Aline, niepozorna, krucha blondyneczka, która w pierwszym tomie pokazała już charakter i siłę, teraz zostaje rzucona w zupełnie przeciwnym kierunku, z dala od gorącego południa, wprost w ramiona zimnej i ponurej północy. Jakby było mało, że klimat w tej krainie okazuje się dużo mniej sprzyjający, a ludzie tam mieszkający są ciosani grubo niczym skała, Aline jest rozgrywana między stronami, a każda z nich uważa ją za swojego asa w politycznej wojnie.

Kogo kochać? Kto jest przyjacielem, wrogiem, a kto ukrytym lalkarzem pociągającym za sznurki? Jak przetrwać w nieprzyjaznym kraju, a przy tym nie utracić pozycji i mieć choć odrobinę władzy nad losem? Czym są i jak działają Gwiazdy wręczone jej w poprzednim tomie przez dwóch tak różnych mężczyzn?

Bohaterka inteligenta, silna a mimo to ze słabościami. Taka, o której chce się czytać.

Podsumowują - książka o różnych kulturach, ludziach i światach, o wojnie polityce i wmieszanej w to wszystko miłości. Mocne i dobre połączenie. Po prostu to łyknęłam.

Jeśli przy pierwszym tomie miałam mieszane odczucia, tu historia porwała mnie od pierwszych stron.

Nie lubię polityki w książkach, nie przepadam za romansami, chyba, że stanowią raczej tło niż główny wątek, a jednak autorka potrafiła połączyć obie te rzeczy i stworzyć coś co wyszło przepysznie.

Aline, niepozorna, krucha blondyneczka, która w pierwszym tomie pokazała już...

Aline po latach służenia w wojsku wraca do domu. Okazuje się jednak, że stare życie już nie jest takie piękne. Tęskni za wolnością i swobodą. Na dodatek jej ostatnia misja niesie za sobą dość poważne konsekwencje. Nasza bohaterka musi teraz się z nimi zmierzyć. Jakby tego było mało ciągle czuje się rozdarta pomiędzy swoimi kochankami.

Książka ta zaczyna się 2 miesiące po zakończeniu poprzedniej części. Jest to świetny zabieg, ponieważ Aline ma czas na przemyślenia i zastanowienie się nad swoim życiem. Dzięki temu w naszej bohaterce mogą zajść pewne zmiany, które są usprawiedliwione. Jest to na tyle krótki czas, że nie czujemy się zagubieni, a też na tyle długi, że możemy trochę odciąć się od wydarzeń poprzedniego tomu i zacząć nową akcję. Tym bardziej, że już na początku autorka serwuje nam niezłą bombę. Poznajemy kolejne terytoria. W pierwszym tomie akcja toczyła się głównie w Cesarstwie Słońca, poznaliśmy też zasady rządzące Królestwem Żeglarzy. Tym razem gościmy na terenach Królestwa Północy. Poznajemy panujące w nim reguły oraz nowych bohaterów. Dzięki temu mamy coraz pełniejszy obraz świata. A autorka serwuje go nam pełen brutalności, walki o swoje, intryg i zdrad. Do końca nie wiemy, kto jest tym dobrym, a kto złym. Historia jest bardzo ciekawa, dosłownie płynie się przez książkę.

Jedyne do czego mogę się przyczepić, to do naiwności naszej głównej bohaterki. Aline, jak na przywódczynię, momentami nie zadaje wręcz cisnących się na usta pytań, nie zastawania się nad oczywistymi kwestiami. I TU UWAGA SPOILER.
Najbardziej rzuciło mi się to w oczy, gdy uciekała przed pogonią, po wygnaniu przez ojca. Ratuje ją brat, który mówi, że wywiezie ją do Cesarstwa, bo jej narzeczony to zdrajca. Ona bez słowa się zgadza. Ale gdy wkrótce spisek wychodzi na jaw, poślubia bez sprzeciwu Michela, i przez całą książkę nawet nie zadała pytania o tę sytuację, czy o to co stało się z bratem.

Ogólnie jednak książkę świetnie się czyta. Autorka ma interesujący pomysł na świat i fabułę. Jestem ciekawa, jak dalej potoczy się ta historia.

Aline po latach służenia w wojsku wraca do domu. Okazuje się jednak, że stare życie już nie jest takie piękne. Tęskni za wolnością i swobodą. Na dodatek jej ostatnia misja niesie za sobą dość poważne konsekwencje. Nasza bohaterka musi teraz się z nimi zmierzyć. Jakby tego było mało ciągle czuje się rozdarta pomiędzy swoimi kochankami.

Książka ta zaczyna się 2 miesiące po...

Aline po ciężkiej misji w końcu wraca do domu. Ale jeżeli myślicie, że zastanie ją ciepłe powitanie lub że w końcu będzie mogła odpocząć... otóż nie. W wyniku wydarzeń zostaje oskarżona o zdradę, co niesie za sobą wydziedziczenie, wyrzucenie z Królestwa, a jakby tego było mało za jej głowę zostaje wyznaczona spora nagroda. Ucieka na Północ.

I znowu, naszej głównej bohaterce, towarzyszy walka o przetrwanie i lepsze jutro... a właściwie jakiekolwiek jutro. Aline jest dziewczyną o złotym sercu, która pomimo wszystko nadal będzie walczyła nie tylko o siebie. Autorka ponownie porusza tematy społecznie ważne: prawa kobiet, wojnę, manipulacje, medialną propagandę. To świat, w którym to mężczyźni (brat, mąż lub ojciec) decydują o losie kobiety i jej ważności na świecie.

"Kobiety przechodziły z rąk ojca w ręce męża."

Świat opisany w książce jest niezwykle interesujący a przy tym mroczny, okrutny i bezwzględny. Na domiar złego wspomnianą Północ tworzą ludzie, którzy poza czubkiem własnego nosa widzą niewiele i Aline musi temu stawić czoła. To oczywiście dopiero początek jej kolejnych wyzwań.

Warsztat pisarski autorki od samego początku był na fajnym poziomie, tutaj jednak zauważalny jest znaczny wzrost. Książka jest jeszcze bardziej dopracowana zarówno językowo jak i fabularnie, a całość mocno wciąga.

Ogromne słowa uznania należą się za główną bohaterkę. Aline nie jest kolejną szarą myszką, która swoją osobą nie wnosi zupełnie nic. Przeciwnie, dzielnie stawia czoła wszelkim przeciwnościom i buntuje się otaczającym ją realiom. Czytelnik ochoczo będzie jej kibicował przez całą historię i przeżywał wszelkie wzloty i upadki razem z nią.

To dopiero drugi tom (dwa kolejne przede mną) ale myślę, że śmiało mogę okrzyknąć serię moim odkryciem roku. Z wypiekami na twarzy zamierzam śledzić dalsze pisarskie poczynania autorki i zdecydowanie zachęcam Was do tego samego.

Aline po ciężkiej misji w końcu wraca do domu. Ale jeżeli myślicie, że zastanie ją ciepłe powitanie lub że w końcu będzie mogła odpocząć... otóż nie. W wyniku wydarzeń zostaje oskarżona o zdradę, co niesie za sobą wydziedziczenie, wyrzucenie z Królestwa, a jakby tego było mało za jej głowę zostaje wyznaczona spora nagroda. Ucieka na Północ.

I znowu, naszej głównej...

Polska fantastyka w szczytowej formie. 🤌
Joannę Lampkę polecałam już po przeczytaniu "Gwiazdy Południa". "Pan Kamienia Wschodu" ocenę podtrzymuje a nawet podbija.

W PIERWSZYM rozdziale @mademoiselle.blabliblu nam zrzuca bombę na głowę i długo zbierałam szczękę z podłogi. Nic więcej nie powiem, musicie przeczytać.

W poprzedniej części fabuła skupiała się na Południu - słońce, drinki, surfing, upojne noce. Tym razem zostajemy przeniesieni na mroźną i bezwzględną Północ. Kontrast jest uderzający. Ponownie jestem zauroczona i pełna podziwu dla dopracowania każdego szczegółu - opisy geograficzne, poboczni bohaterowie, unikatowy system magii - wszystko się pięknie zgrywa.

Autorka zabiera nas w kolejną podróż, która jest pełna intryg, zdrad i walk o wpływy. W tej książce miałam wrażenie, że każdy ma jakiś ukryty motyw i nikomu nie można ufać. Akcja nawet na sekundę nie zwalnia. Losy królestwa wiszą na włosku. Wewnętrzne konflikty dzielą zarówno ludy Północy i Południa. A w środku tej burzy znajduje się Aline.

Bohaterka, na szczęście, mimo swojego stanu, nie zmieniła się o krztynę. Nadal jest zadziorna, ironiczna, potrafi walczyć o swoje i nie daje się ustawiać. Nawet Michelowi. Tak, poznajemy jej tajemniczego ukochanego i część sekretów, które skrywa. Ich wspólne chwile są jak kalejdoskop - surowe, momentami brutalne, ale również ciepłe i przepełnionego uczuciem. Nadal jestem team Ian ♡ ale Michel ma swoje plusy 😎🌶

Mój ulubiony rozdział to Próby Północy. Fakt, że Aline musiała zmierzyć się nie jako z lustrem swojej duszy i zaakceptować siebie w całości zmusza do refleksji.

Końcówka, oczywiście petarda, znowu zostajemy w takim momencie, że radzę od razu się zaopatrzyć w trzecią część, bo będzie płacz przy czekaniu. 🙈

Polska fantastyka w szczytowej formie. 🤌
Joannę Lampkę polecałam już po przeczytaniu "Gwiazdy Południa". "Pan Kamienia Wschodu" ocenę podtrzymuje a nawet podbija.

W PIERWSZYM rozdziale @mademoiselle.blabliblu nam zrzuca bombę na głowę i długo zbierałam szczękę z podłogi. Nic więcej nie powiem, musicie przeczytać.

W poprzedniej części fabuła skupiała się na Południu -...

Czytając "Pana Kamienia Wschodu" Joanny Lampki, przeżywałam niemal przez całą fabułę! Autorka w drugim tomie Mistrza Gry naprawdę daje czytelnikom popalić. Od samego początku były takie emocjonalne bomby, że co chwilę miałam łzy w oczach (a czasem to całe potoki łez...).

Już w "Gwieździe Północy..." bardzo polubiłam Aline i jej losy nie były mi obojętne. A w tym tomie zdecydowanie życie jej nie rozpieszcza. Z całą akcją wiąże się naprawdę ogrom emocji, jeszcze więcej, niż było w pierwszej części (a przecież tam końcówka rozwalała mózg!). Na dodatek kompletnie zmienia się klimat - już nie jesteśmy na ciepłym Południu, tylko przenosimy się w mroźne rejony Północy. Inne krajobrazy, inne zwyczaje... I kompletnie inni ludzie. Czytało się o tym rewelacyjnie, bo wszystkie szczegóły się z tym wiążące były tak dobrze dopracowane. Genialnie wymyślony świat!

Jeśli chodzi o element romansowy (który tutaj nie jest najważniejszą częścią fabuły, chociaż ma niejako duże znaczenie),muszę powiedzieć, że ciągle pozostaję po stronie Iana, chociaż pod koniec już też pałałam dużą sympatią do Michela, aczkolwiek sympatia ta rozwijała się dość powoli... Joanna Lampka potrafi tworzyć takie niejednoznaczne postacie, kocham to! I tyczy się to też postaci drugoplanowych. Jestem pod ogromnym wrażeniem chyba wszystkiego tutaj, tak bardzo zakochałam się w tej serii! Chociaż, uwaga, muszę napisać, że domyśliłam się jeszcze przed końcówką, kto jest tytułowym panem Kamienia Wschodu, jednak nie przeszkodziło mi to przeżywać wszystkiego jak wcześniej. Jest to naprawdę rewelacyjna seria, nie mogę się doczekać, aż zabiorę się za dwa pozostałe tomy!

Czytając "Pana Kamienia Wschodu" Joanny Lampki, przeżywałam niemal przez całą fabułę! Autorka w drugim tomie Mistrza Gry naprawdę daje czytelnikom popalić. Od samego początku były takie emocjonalne bomby, że co chwilę miałam łzy w oczach (a czasem to całe potoki łez...).

Już w "Gwieździe Północy..." bardzo polubiłam Aline i jej losy nie były mi obojętne. A w tym tomie...