Rewelacyjnie się wpasowała w odpowiedni czas i moje gusta. Wciągające przeplatane historie z życia. Super opisy stanów narkolepsji i nie tylko. Pisarz, jego relacje miłosne, rodzinne, opieka nad rodzicami. Imiennik Mirek złota rączka. Wspierająca "teściowa".

Inspiracje innymi tytułami i muzą pojawiającymi się w książce.
PS A.. urodził się jeden dzień po mnie :)

Rewelacyjnie się wpasowała w odpowiedni czas i moje gusta. Wciągające przeplatane historie z życia. Super opisy stanów narkolepsji i nie tylko. Pisarz, jego relacje miłosne, rodzinne, opieka nad rodzicami. Imiennik Mirek złota rączka. Wspierająca "teściowa".

Inspiracje innymi tytułami i muzą pojawiającymi się w książce.
PS A.. urodził się jeden dzień po mnie :)

W ostatnim czasie (w ciągu ostatnich pięciu lat?) ukazuje się mnóstwo powieści młodzieżowych o szeroko pojętej tematyce LGBT+. Większość tych powieści to tłumaczenia, a książki te – ze względu na gwałtownie rosnącą popularność gatunku – często powstają na zamówienie najróżniejszych wydawnictw, które chcą zarobić. Efekt jest często mizerny, a wątki fabularne kompletnie nie przystają do polskich realiów (bo rzecz się dzieje np. w elitarnej amerykańskiej szkole). Dojrzały czytelnik, który szuka literatury z tzw. wątkiem queer musi się naprawdę nieźle natrudzić. „Skrawki”, jestem o tym głęboko przekonany, zostały napisane z potrzeby autora, a nie po to, by nasycić chłonny „tej” tematyki rynek.
Historię można opowiedzieć na różne sposoby, wiadomo. Można zachować chronologię i mówić linearnie. Można też chronologię podrzeć i wymieszać, a potem obserwować, jak skrawki układają się niczym puzzle w jedną całość. Ten drugi sposób jest trudniejszy i nie zawsze przynosi ciekawe efekty, ryzyko jest całkiem spore, bo tylko wprawny pisarz przemiesza chronologię tak, by czytelnik nie zagubił się w gąszczu wątków, postaci i planów czasowych. To się Dariuszowi Adamowskiemu udało. W jego powieści dzieciństwo bohatera (samobójcza i tajemnicza śmierć matki, alkoholizm ojca) przeplatają się z przeszłością (Warszawa – a może raczej „warszawka”, związek z mężczyzną, do którego bohater-melancholik nostalgicznie wciąż wraca myślami) i teraźniejszością (choroba, śmierć ojca, relacja miłosna z kolegą z dzieciństwa, Mirkiem).
W pewnym sensie „Skrawki” są jak tragedia antyczna. Piętrzą się komplikacje, odsłaniają się kolejne skomplikowane zależności między bohaterami, jest hamartia (czyli błędne odczytanie własnej sytuacji),a wreszcie właściwe rozpoznanie, które – w tragedii – prowadzi do katastrofy, ale też do katharsis. W ten sposób bohater poznaje rodzinną tajemnicę. Nie wiemy jednak, co z tym poznaniem zrobi: czy prawda go złamie, czy uzdrowi? Być może właśnie to niejednoznaczne (dla mnie) zakończenie sprawia, że o „Skrawkach” się myśli, że nie jest to książka, o której szybko się zapomina. I to lubię najbardziej w literaturze.

W ostatnim czasie (w ciągu ostatnich pięciu lat?) ukazuje się mnóstwo powieści młodzieżowych o szeroko pojętej tematyce LGBT+. Większość tych powieści to tłumaczenia, a książki te – ze względu na gwałtownie rosnącą popularność gatunku – często powstają na zamówienie najróżniejszych wydawnictw, które chcą zarobić. Efekt jest często mizerny, a wątki fabularne kompletnie nie...

Świetna książka! Bardzo dobrze napisana i pełna emocji. Czuć prawdę!

Świetna książka! Bardzo dobrze napisana i pełna emocji. Czuć prawdę!

Poruszyla mnie bardzo. Szczeroscia.
Czyta sie troche smutno, momentami bardzo. Prostota pisania dodaje ksiazce prawdziwosci.
Zwiazek dwoch szczerze kochajacych sie facetow jest nadal tematem tabu dla wielu ludzi w Polsce a ‘Skrawki’ jest idealna ksiazka, zaby pomoc ten temat zrozumiec.

Marka i Mirka nie sposob nie polubic i mysle, ze bede za nimi tesknic. Bardzo. Za tym szczerym, dzielacych ich uczuciem. Za tym, czego wiele osob tak bardzo chce i potrzebuje. Marek i Mirek znajduja to w najbardziej nieoczekiwanej chwili i miejscu.

Warto przeczytac do samego konca!

Poruszyla mnie bardzo. Szczeroscia.
Czyta sie troche smutno, momentami bardzo. Prostota pisania dodaje ksiazce prawdziwosci.
Zwiazek dwoch szczerze kochajacych sie facetow jest nadal tematem tabu dla wielu ludzi w Polsce a ‘Skrawki’ jest idealna ksiazka, zaby pomoc ten temat zrozumiec.

Marka i Mirka nie sposob nie polubic i mysle, ze bede za nimi tesknic. Bardzo. Za tym...

Życie każdego człowieka jest zlepkiem skrawków wspomnień tworzących obraz nas samych i naszą opowieść. Niektóre zdarzenia wypieramy z pamięci, inne z czasem ewoluują. W jakim stopniu pozostają one prawdziwymi wspomnieniami, a na ile przekłamaną przez pryzmat czasu rzeczywistością? Nigdy nie możemy być pewni czy to, co podsuwa nam umysł zdarzyło się naprawdę i czy w takim właśnie kształcie. Bo ludzki mózg potrafi płatać figle.

Nasz bohater ma dodatkowy problem cierpiąc na neurologiczną przypadłość, w której to, co spreparował jego umysł w marzeniu sennym i to, co zdarzyło się naprawdę jest równie realne. I właśnie to sprawia, że historia Marka powracającego po wielu latach do rodzinnej miejscowości, okazuje się tak niepokojąca.

Bo czy możemy być pewni, że rodzinna tragedia, alkoholizm jego ojca, opieka nad nim, czy homoseksualny związek głównego bohatera zdarzyły się naprawdę? A jeśli tak, to czy przytaczane zdarzenia miały taki właśnie przebieg? I jaką tajemnicę skrywa przeszłość zamknięta w pamięci sąsiadów i podartych listach?

Bez względu na to, jak było naprawdę zarówno nielinearna narracja, ale nieoczekiwanie i jej czarowny język przyprawiają o dreszcz, poruszają do głębi i niepokoją. Początkowo przeskoki do różnych linii czasowych, przynajmniej dla mnie, wprowadzają w odbiór nieco chaosu, jednak szybko z podsuwanych skrawków można pozszywać patchwork życia bohatera. Życia wypełnionego wieloma emocjami począwszy od wyrzutów sumienia, przez poczucie samotności i wyobcowania, aż po uczuciowe spełnienie w zupełnie niespodziewanym momencie. A autorowi trzeba przyznać, że potrafi grać na emocjach czytelnika, wciągnąć w klimat domysłów, ale też z empatią i bez tabu przedstawić bliskość dwóch mężczyzn.

To piękna, pełna nostalgii i wypełniona emocjami opowieść, która wzruszyła mnie i zaskoczyła jednocześnie. Bardzo pozytywnie zaskoczyła.

Życie każdego człowieka jest zlepkiem skrawków wspomnień tworzących obraz nas samych i naszą opowieść. Niektóre zdarzenia wypieramy z pamięci, inne z czasem ewoluują. W jakim stopniu pozostają one prawdziwymi wspomnieniami, a na ile przekłamaną przez pryzmat czasu rzeczywistością? Nigdy nie możemy być pewni czy to, co podsuwa nam umysł zdarzyło się naprawdę i czy w takim...

Ciężko ocenić tę książkę - niby ma ciekawą fabułę, ale jednak po czasie wątki stają się zwyczajnie nudne. Zapowiadało się bardzo bardzo dobrze, potem po prostu czytałam, żeby skończyć.

Ciężko ocenić tę książkę - niby ma ciekawą fabułę, ale jednak po czasie wątki stają się zwyczajnie nudne. Zapowiadało się bardzo bardzo dobrze, potem po prostu czytałam, żeby skończyć.

Cudowna książka! Od razu polubiłam bohaterów, mocno chwyta serca: pięknie przedstawiona relacja dwóch mężczyzn

Cudowna książka! Od razu polubiłam bohaterów, mocno chwyta serca: pięknie przedstawiona relacja dwóch mężczyzn

Ciekawa. Wciągajaca

Ciekawa. Wciągajaca

Doskonała, choć czytanie boli.

Doskonała, choć czytanie boli.

Nie jest to może arcydzieło pod względem szarżowania językiem, ale za to szczera, sprawnie napisana powieść o miłości coraz bardziej akceptowalnej w naszym kręgu obyczajowym i kulturowym, bo chodzi tu o uczucie homoseksualne. Nie czytałam zbyt wielu książek o takiej tematyce, ale ta jest naprawdę poruszająca. Mimo chwilowych, niepotrzebnych moim zdaniem, ckliwości. Polecam.

Nie jest to może arcydzieło pod względem szarżowania językiem, ale za to szczera, sprawnie napisana powieść o miłości coraz bardziej akceptowalnej w naszym kręgu obyczajowym i kulturowym, bo chodzi tu o uczucie homoseksualne. Nie czytałam zbyt wielu książek o takiej tematyce, ale ta jest naprawdę poruszająca. Mimo chwilowych, niepotrzebnych moim zdaniem, ckliwości. Polecam.