http://www.nieperfekcyjnie.pl/2012/04/j-gardell-dojrzewanie-bazna.html

Lata szkolne zazwyczaj kojarzą się z sielskim życiem, pozbawionym jeszcze wielu trosk, ciągłych problemów oraz odpowiedzialności za siebie i innych. Ludzie często wolą pamiętać to, co dobre. Złe sytuacje – idą w niepamięć. Jednak, nie oszukujmy się – nie zawsze było tak pięknie i kolorowo.
A jak Ty wspominasz swoje szkolne lata, zawarte wtedy znajomości? Może byłeś cichym i nieśmiałym dzieckiem, które nie lubiło wychylać się i pokazywać swojej prawdziwej twarzy? A może lubiłeś skupiać na sobie uwagę innych i miałeś mnóstwo przyjaciół, którzy zabiegali o Twoje względy?

"Wybacz sobie wszystko to, co w sobie nienawidzisz.
Wybacz sobie wszystko to, co w sobie kochasz.
Wszystko, czego się wstydzisz.
Wszystko, z czego jesteś dumny.
Wszystko to, co chcesz ukryć.
Wszystko, co chcesz pokazać.
Wszystko to, co nie wyszło jak powinno.
Wszystkim, kim jesteś.
Wszystko, kim chciałeś być.
Wybacz sobie."

"Dojrzewanie błazna" Jonasa Gardella przedstawia świat z punktu widzenia dziecka.
Świat, który bywa bezwzględny i okrutny. Tu liczą się tylko odważne i silne jednostki, potrafiące walczyć o swoje. Nie ma miejsca dla tchórzy.
Książka ukazuje z jakimi problemami borykają się dzieci w wieku szkolnym.
Dla dorosłych wydają się one banalne i śmieszne, jednak wystarczy sięgnąć pamięcią wstecz i przypomnieć sobie co nas dawnej trapiło, spędzając sen z powiek. To wystarczy, aby uświadomić sobie, że szkolne życie nie jest usłane różami i naprawdę bywa ciężkie.

Głównym bohaterem utworu jest Juha – chłopiec wiecznie zabiegający o pochwały i podziw. Jego pragnieniem jest bycie w centrum zainteresowania, jednak jego starania nie przynoszą zamierzonego skutku. Od dzieciństwa chce być komikiem, rozśmieszać ludzi, ponieważ wierzy, że takie zachowanie pomoże mu w znalezieniu przyjaciół.
Niestety, za każdym razem doznaje upokorzenia ze strony innych.
Chłopiec chce przypodobać się pewnej grupce znajomych, którzy są znani i lubiani.
Nie docenia tego, iż obok niego są dwie osoby, które cały czas trwają przy nim.
Jenny i Thomas są niezbyt lubiani w szkole, mimo tego, iż tak naprawdę nigdy niczego złego nie zrobili. Po prostu nie potrafią wybić się i zaistnieć na forum, są jedynie tłem dla innych dzieci. Mimo tego, iż Juha często gardzi nimi i zawodzi – oni ciągle zabiegają o jego przyjaźń i są na każde zawołanie chłopca.
W końcu marzenie Juhy spełnia się – zostaje on komikiem. Jednak nie przynosi mu to wymarzonej radości i satysfakcji. Głównym powodem zaistniałej sytuacji jest fakt, iż bohater nie jest w stanie zostawić swojego dzieciństwa za sobą. Nie potrafi uwolnić się od traumatycznej przeszłości i dawnych przeżyć, które zostawiły trwały ślad w jego psychice.

Książka jest napisana prostym, surowym językiem, bez zbędnych dodatków i upiększeń. Ten zabieg jeszcze bardziej ukazuje ból i smutek, którymi przepełniony jest ten utwór.
Lubię książki, które nie pozostawiają czytelnika w stanie obojętności, lecz wywołują pewne, czasami skrajne, uczucia i skłaniają do refleksji. "Dojrzewanie błazna" właśnie takie jest. Polecam tę książkę osobom, które nie oczekują zabawnej i łatwej opowiastki ze szczęśliwym zakończeniem.

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2012/04/j-gardell-dojrzewanie-bazna.html

Lata szkolne zazwyczaj kojarzą się z sielskim życiem, pozbawionym jeszcze wielu trosk, ciągłych problemów oraz odpowiedzialności za siebie i innych. Ludzie często wolą pamiętać to, co dobre. Złe sytuacje – idą w niepamięć. Jednak, nie oszukujmy się – nie zawsze było tak pięknie i kolorowo.
A jak Ty...