Bardzo klimatyczna książka. Jedna z niewielu gdzie znalazłam równowagę między fabułą a opisami przyrody, klimatem Islandii, trudami życia ...nic nie przytłacza...oprócz historii...Bardzo poruszająca i choć to fikcja to przeżycia wewnętrzne Agnes, postrzeganie jej przez " domowników" w miarę poznawania prawdy... bardzo ludzkie. Polecam

Bardzo klimatyczna książka. Jedna z niewielu gdzie znalazłam równowagę między fabułą a opisami przyrody, klimatem Islandii, trudami życia ...nic nie przytłacza...oprócz historii...Bardzo poruszająca i choć to fikcja to przeżycia wewnętrzne Agnes, postrzeganie jej przez " domowników" w miarę poznawania prawdy... bardzo ludzkie. Polecam

Bardzo klimatyczna książka. Świetnie autorka opisała surowość natury Islandii i pięknie podkreśliła poetyczną duszę Agnes. Historię tę można było napisać również jako mroczny kryminał, ale cieszę się, że Hannah Kent pokazała trudy życia Islandczyków na początku XIXw.

Bardzo klimatyczna książka. Świetnie autorka opisała surowość natury Islandii i pięknie podkreśliła poetyczną duszę Agnes. Historię tę można było napisać również jako mroczny kryminał, ale cieszę się, że Hannah Kent pokazała trudy życia Islandczyków na początku XIXw.

„Skazana” to opowieść o ostatniej skazanej na śmierć osobie na Islandii. Hannah Kent swoja opowieść oparła o prawdziwe wydarzenia z 1829 roku, gdy Agnes Magnusdottir zostaje skazana za współudział w morderstwie dwóch mężczyzn. Autorka spędziła wiele godzin na przeglądaniu archiwalnych dokumentów procesowych i na ich tłumaczeniu przy współudziale swoich islandzkich przyjaciół, których nazywa swoją „islandzką rodziną”. Już samo to mówi wiele o serdeczności tego narodu.
Na Islandii długo nie było więzień, dlatego skazana za morderstwo Agnes zostaje umiejscowiona w domu urzędnika okręgowego Jona, gdzie będzie mieszkać wraz z jego rodziną, aż do egzekucji. W tych czasach skazanych wysyłano do więzień za granicę, gdzie wykonywano wyroki. Jednak Agnes miała zostać przykładnie ukarana, trochę na pokaz, trochę ku przestrodze innym. Dlatego Agnes pozostaje na wyspie i pod opieką miejscowego urzędnika oraz kapłana, dla duchowego wsparcia i przygotowania jej na śmierć.
Choć Pan domu sprawuje władze lokalną, to są to ludzie dość prości. Ogarnia ich paniczny strach przed przyjęciem do swojego domu morderczyni. Jednak ich oschły, nawet nieco wrogi stosunek do Agnes zmienia się w trakcie długiej, mrocznej zimy, gdy w ludziach wzrasta potrzeba poczucia bliskości, jedności wobec bezwzględnych sił natury. Wówczas z mieszkańców zaczyna wyzwalać się empatia, która na końcu książki pozostawi ich z pytaniem „czy zabiła?”. To piękna opowieść o relacjach międzyludzkich , o poszanowaniu człowieka i jego wolności, ale też i o zaufaniu. Książka niesie również inny przekaz, pokazuje, jak ludzi zbliżają ciężkie warunki, jakie mają poczucie wspólnoty wobec nieustępliwych sił przyrody. To powieść napisana z pasją, z wnikliwością, ale i z fantazją. Pomimo, że autorka sięgnęła po prawdziwe wydarzenia i przedstawiła tu realne osoby to kreuje swoją wersję opowieści, mocno dwuznaczną, poddającą w wątpliwość słuszność wyroku sądu. Główna bohaterka to kobieta, która doświadczyła w życiu dobra i zła, które stale ścierają się w jej życiu. Ta książka wwierca się w świadomość czytelnika, tak bardzo, że w mojej tkwi od wielu lat. Uwielbiam takie klimatyczne opowieści, niosą w sobie czar baśni.

„Skazana” to opowieść o ostatniej skazanej na śmierć osobie na Islandii. Hannah Kent swoja opowieść oparła o prawdziwe wydarzenia z 1829 roku, gdy Agnes Magnusdottir zostaje skazana za współudział w morderstwie dwóch mężczyzn. Autorka spędziła wiele godzin na przeglądaniu archiwalnych dokumentów procesowych i na ich tłumaczeniu przy współudziale swoich islandzkich...

Bardzo dobry debiut.
Niemal przez skórę czujemy przenikające przez skórę zimno panujące w dziewiętnastowiecznej Islandii.
W tytułowej Skazanej dostrzegamy nie tylko zbrodniarkę, ale również kobietę, pełną uczuć, ambicji i marzeń, z którą los już od wczesnych lat dzieciństwa nie obchodził się zbyt łaskawie. Porzucona przez matkę, zmuszona do pracy już jako dziecko, pozbawiona pieniędzy i perspektyw...Los służącej naprawdę nie był do pozazdroszczenia. Ci, którzy wydają na nią wyrok, widzą w niej jedynie zbrodniarkę. Młody wikary, który staje się jej powiernikiem, widzi w niej człowieka- człowieka, dla którego Chrystus umarł na krzyżu, człowieka, który oczekuje pocieszenia i otuchy.
Piękna, poruszajaca, chociaż bardzo smutna książka.

Bardzo dobry debiut.
Niemal przez skórę czujemy przenikające przez skórę zimno panujące w dziewiętnastowiecznej Islandii.
W tytułowej Skazanej dostrzegamy nie tylko zbrodniarkę, ale również kobietę, pełną uczuć, ambicji i marzeń, z którą los już od wczesnych lat dzieciństwa nie obchodził się zbyt łaskawie. Porzucona przez matkę, zmuszona do pracy już jako dziecko,...

Bardzo ciężkie warunki życia na Islandii w pierwszej połowie XIX wieku, oczekiwanie na wyrok śmierci i egzekucję- to wszystko sprawia, że książka jest mroczna, klimatyczna i pewnie dlatego tak wciągająca. Z okładki dowiemy się, iż powieść oparta jest na prawdziwych wydarzeniach. Tytułowa skazana to autentyczna postać, która była ostatnią kobietą skazaną w historii Islandii na karę śmierci. I pomimo tego, że informacja na okładce nie pozostawia złudzeń, to czytając miałam jednak nadzieję, że los Agnes się odwróci. Bo czy ona naprawdę zasłużyła na śmierć? Według mnie to nie jest takie oczywiste

Bardzo ciężkie warunki życia na Islandii w pierwszej połowie XIX wieku, oczekiwanie na wyrok śmierci i egzekucję- to wszystko sprawia, że książka jest mroczna, klimatyczna i pewnie dlatego tak wciągająca. Z okładki dowiemy się, iż powieść oparta jest na prawdziwych wydarzeniach. Tytułowa skazana to autentyczna postać, która była ostatnią kobietą skazaną w historii Islandii...

Powieść napisana na podstawie prawdziwej historii. Sfabularyzowana i z pewną dozą domysłów, co też naprawdę się wydarzyło w noc zabójstwa, jest też rzetelnym opisem warunków życia panujących na Islandii w XIX wieku. Równocześnie postaci są dość żywo odmalowane, psychika, nawet osoby oczekującej na śmierć, rzetelnie dopracowana. Dobra książka, warta przeczytania.

Powieść napisana na podstawie prawdziwej historii. Sfabularyzowana i z pewną dozą domysłów, co też naprawdę się wydarzyło w noc zabójstwa, jest też rzetelnym opisem warunków życia panujących na Islandii w XIX wieku. Równocześnie postaci są dość żywo odmalowane, psychika, nawet osoby oczekującej na śmierć, rzetelnie dopracowana. Dobra książka, warta przeczytania.

Tego audiobooka wypożyczyłem w mojej lokalnej bibliotece. Zaintrygował mnie opis na tylnej okładce. Akcja książki ma miejsce w Islandii na początku XIX wieku, opowiada o losie młodej kobiety skazanej na karę śmierci. Zagadką było dla mnie jak to się stało iż australijska pisarka napisała powieść, którą można by zakwalifikować jako historyczną o Islandii.
W sieci znalazłem sporo wywiadów i rozmów z Hannah Kent. Książka "Burial Rites" bo tak brzmi oryginalny anglojęzyczny tytuł została nagrodzona, wyróżniona i odniosła spory sukces w świecie anglojęzycznej literatury. Stąd w sieci sporo wywiadów z autorką. Najciekawszy wywiadem był ten który udzieliła amerykańskiej stacji radia publicznego, NPR.
Hannah Kent pisała tą książkę ponad 10 lat. Jako kilkunastoletnia dziewczyna spędziła rok w Islandii w ramach programu wymiany uczniów. Właśnie wtedy poznała historię ostatniej kobiety skazanej na karę śmierci, Agnes Magnusdottir. Hannah Kent przeżywała w pierwszych tygodnia swojego rocznego pobytu w Islandii trudne chwile, doświadczyła silnego szoku kulturowego. Jednak w końcu pokochała Islandię, jej mieszkańców, jej historię. Zainteresowała się również bardzo historią tajemniczej Agnus Magnusdottir. Postanowiła napisać o niej książkę, beletryzowaną biografię.
Bardzo dobrze się udało autorce przedstawić życie Agnes. Z książki dowiadujemy się dlaczego popełniła straszne przestępstwo, jak doszło do skazania jej na śmierć. Autorka pracowała nad książka 10 lat, sporo czasu spędzała w archiwach, szukała wszelkich możliwych śladów z życia Agnus Magnusdottir. Udało jej się sporo informacji znaleźć w księgach urzędowych, kościelnych. Te szczątkowe informacje połączyła ze sobą, luki uzupełniła własną fantazją, stworzyła fikcję literacką.
To bardo interesująca książka. Sporo dowiedziałem się również o samej Islandii. Na początku XIX wieku wyspa ta znajdowała się pod panowaniem duńskim, sądy, administracja państwowa była całkowicie podległa Kopenhadze.
Na podstawie szczątkowych informacji dotyczących Agnes Magnussdottir autorka odtworzyła również dość szczegółowy, bardzo prawdopodobny profil psychologiczny tej kobiety. To kolejna silna strona książki. Postacie, a szczególnie główna postać dość dokładnie zostały opisane, stworzone.
Cieszę się bardzo iż natrafiłem na tą książkę.

Tego audiobooka wypożyczyłem w mojej lokalnej bibliotece. Zaintrygował mnie opis na tylnej okładce. Akcja książki ma miejsce w Islandii na początku XIX wieku, opowiada o losie młodej kobiety skazanej na karę śmierci. Zagadką było dla mnie jak to się stało iż australijska pisarka napisała powieść, którą można by zakwalifikować jako historyczną o Islandii.
W sieci znalazłem...

Powieść ukazuje historię ostatniej kobiety skazanej w Islandii na śmierć. Fabuła oparta jest na prawdziwych wydarzeniach, które miały miejsce w 1829 roku. I to pytanie: zabiła czy nie?
Jest to debiutancka powieść tej autorki. Jak dla mnie jest bardzo wstrząsająca, realistyczna i do szpiku kości poruszająca. Obawiałam się takiej literatury, ponieważ wydawała mi się bardzo wymagająca. Jestem szczęśliwa, że na nią trafiłam. Powieść jest niezwykłą lekcją dla nas wszystkich. Ukazuje jak często pozory mogą mylić, a człowieka możemy ocenić jedynie po wysłuchaniu historii jego życia, jak silna jest potęga miłości i jak wiele potrafimy zaryzykować dla niej.
Cała historia ukazana została na tle Irlandii, ubóstwa tamtejszej społeczności i wartości każdej rzeczy, która musieli sami dla siebie wytworzyć.
Dla mnie cała postać więźniarki Agnes Magnúsdóttir ukazuje jej słabość wobec kary, która ją czeka jak i również jest to kobieta o silnym charakterze, która symbolizuje wszystko to, co my kobiety mamy w sobie - niesamowitą determinację, chęć walki, zaradność i pragnienie miłości.
Po przeczytaniu tej książki czuję się pusta w środku. Wzbogaciła moje życie o wspaniałe przemyślenia i wartości, jakimi trzeba się kierować w życiu. Ale pozostawiła pustą, wybrakowaną ponieważ za wszelką cenę chciałam pomóc bohaterce a w niektórych momentach nawet ją pokrzepić, że będzie dobrze.
Książkę zaczynałam z przekonaniem: zabiła to powinna ponieść karę, ale tak łatwo zgubiło mnie osądzanie po pozorach.
Bardzo polecam wszystkim tę powieść. Jest niesamowicie bogata w mądrość życiową a jednocześnie prosta.
Na pewno na długo pozostanie w mojej pamięci 🙂

Powieść ukazuje historię ostatniej kobiety skazanej w Islandii na śmierć. Fabuła oparta jest na prawdziwych wydarzeniach, które miały miejsce w 1829 roku. I to pytanie: zabiła czy nie?
Jest to debiutancka powieść tej autorki. Jak dla mnie jest bardzo wstrząsająca, realistyczna i do szpiku kości poruszająca. Obawiałam się takiej literatury, ponieważ wydawała mi się bardzo...

Bardzo klimatyczna, wzruszająca i skłaniająca do przemyśleń książka. Historia w niej opowiedziana to fikcja literacka, choć oparta na prawdziwych wydarzeniach. Autorka w piękny sposób oddaje emocje głównej bohaterki Agnes i wielebnego Totiego. Każde uczucie - strach, ból, odrzucenie, niezrozumienie można wręcz poczuć, niczego nie jest za dużo, niczego za mało. Główna bohaterka Agnes stała się mi w pewien sposób bliska i choć już od początku książki wiadome było jej zakończenie, to i tak czułam wewnętrzny bunt i duży smutek na taki finał. W końcu nic nie jest czarne i białe. Urokiem książki jest też osadzenie jej w surowych krajobrazach XIX-wiecznej Islandii. Wszystko tu gra, wszystko pasuje. Zimno wyspy, chłód jej mieszkańców. Wyrok raz wydany jest wyrokiem ostatecznym, z osądzeniem i piętnowaniem jednostek nikt nie polemizuje. Bardzo się cieszę, że miałam okazję obcować z tą książką. Szczerze polecam

Bardzo klimatyczna, wzruszająca i skłaniająca do przemyśleń książka. Historia w niej opowiedziana to fikcja literacka, choć oparta na prawdziwych wydarzeniach. Autorka w piękny sposób oddaje emocje głównej bohaterki Agnes i wielebnego Totiego. Każde uczucie - strach, ból, odrzucenie, niezrozumienie można wręcz poczuć, niczego nie jest za dużo, niczego za mało. Główna...

Pierwsza książka tej autorki. Całkowicie mnie pochłonęła. Przesłuchana w oryginale w formie audiobooka i lektorka na pewno miała duży wpływ na mój odbiór. Niemniej jednak świetnie napisana książka.

Pierwsza książka tej autorki. Całkowicie mnie pochłonęła. Przesłuchana w oryginale w formie audiobooka i lektorka na pewno miała duży wpływ na mój odbiór. Niemniej jednak świetnie napisana książka.