Jest to świetnie napisana książka, przedstawia polską historię w niezwykle ciekawy i dogłębny sposób, można dzięki niej uzupełnić luki we własnej wiedzy i lepiej poznać ludzi i wydarzenia mające wpływ na dzieje naszego kraju. Autor przedstawia w niej losy czterech żon Władysława Jagiełły - królowe w tamtych czasach nie miały lekko. Serdecznie polecam, z tą książką nie można się nudzić!

Jest to świetnie napisana książka, przedstawia polską historię w niezwykle ciekawy i dogłębny sposób, można dzięki niej uzupełnić luki we własnej wiedzy i lepiej poznać ludzi i wydarzenia mające wpływ na dzieje naszego kraju. Autor przedstawia w niej losy czterech żon Władysława Jagiełły - królowe w tamtych czasach nie miały lekko. Serdecznie polecam, z tą książką nie...

Fenomenalna książka. Dla miłośników historii lektura obowiązkowa. Autor wykonał świetną i mozolną robotę chcąc uprawdodopodobnić każdy fakt, pozostając przy tym obiektywnym. Owacje na stojąco!

Fenomenalna książka. Dla miłośników historii lektura obowiązkowa. Autor wykonał świetną i mozolną robotę chcąc uprawdodopodobnić każdy fakt, pozostając przy tym obiektywnym. Owacje na stojąco!

Świetna książka. Jedna z najlepszych jakie czytałem ostatnio. Rzetelny i ciekawy obraz o znaczeniu kobiet w średniowieczu. Tego nie uczą w szkole. Ciekawe polemizowanie z dotychczasowymi źródłami historycznymi. Polecam!

Świetna książka. Jedna z najlepszych jakie czytałem ostatnio. Rzetelny i ciekawy obraz o znaczeniu kobiet w średniowieczu. Tego nie uczą w szkole. Ciekawe polemizowanie z dotychczasowymi źródłami historycznymi. Polecam!

Nie dość, że rzetelnie zebrane fakty, to jeszcze książka ciekawie napisana.

Nie dość, że rzetelnie zebrane fakty, to jeszcze książka ciekawie napisana.

Ksiązka historyczna napisana lekko i ciekawie Właściwie tylko powinna nosić tytuł Dwie zony Jagielly ba właściwie nie wiem dlaczego autor pominął krolową Jadwigę i Sońke ostatnią żonę.O Jadwidze jest bardzo mało a o Sońce tylko do urodzenia pierwszegosyna.Mam wrazenie że powinien istnieć jeszcze jeden tom

Ksiązka historyczna napisana lekko i ciekawie Właściwie tylko powinna nosić tytuł Dwie zony Jagielly ba właściwie nie wiem dlaczego autor pominął krolową Jadwigę i Sońke ostatnią żonę.O Jadwidze jest bardzo mało a o Sońce tylko do urodzenia pierwszegosyna.Mam wrazenie że powinien istnieć jeszcze jeden tom

Ludzie zawsze potrzebowali kogoś, kto ich poprowadzi. Kto stanie na ich czele. Zdejmie z karku odpowiedzialność i wskaże drogę.

Potrzebowali króla, księcia, dowódcy, dyrektora... bez odpowiedniej hierarchii chyba nasz gatunek nie potrafi.

Jedni mają taki fart, że rodzą się przywódcami lub w rodzinach hodujących przywódcôw. Inni takiego fartu nie posiadają.

Z tym fartem wszystko zależy jednak od punktu patrzenia na sprawy.

Bycie królem to niemałe przywileje, ale też spore obowiązki.

Za czasów Jagiełły, a myślę, że i teraz też tak się dzieje, w rodzinach królewskich , ingerowano w życie osobiste jej członków. Od wyboru partnerki/ partnera na życie, poprzez ustawianie dnia codziennego.

Jagiełło miał cztery żony.

Pierwszą wybrano mu aby wyprowadził Litwę z pogaństwa, aby zadał kres- powód do zakończenia krzyżackich najazdów na litewskie ziemie.

Małżeństwo polityczne. Dla dobra sprawy. Polacy chcieli zyskać sojusznika. Litwini dołączyć do cywilizacji zachodniej.

Przyszły nasz władca wpierwej ochrzcił się a potem stanął przed ołtarzem z Jadwigą Andegaweńską.

Wiedziałam tylko, że ona go nie chciała. Z toporem na bramę zamkową się rzuciła, co wcale nie musi być prawdą. On starszy od niej i niewiele w tamtym czasie można było o nim powiedzieć.

Jadwiga, jedna z naszych ulubionych królowych tworzyła z Jagiełłą toksyczny związek. Była o niebo lepiej od niego wykształcona. Korespondowała z papieżem. Prowadziła własną, niegłupią politykę wchodząc Jagielle w drogę. Ponoć się nie lubili, tzn. on jej raczej nie lubił.

Na łożu śmierci wybrała mu kolejną żonę- Anna z Cejle. Wnuczkę naszego piasta wychowywaną przez czeskiego możnowładcę.

Jagiełło i tej pani nie darzył sympatią. Kolejna nastolatka, z którą musiał dzielić władzę. Choć ta akurat wydawała się posłuszniejsza niż Jadwiga i była mniej samodzielna.

Pisała do papieża. Wspomagała Jagiełłę w politycznych rozmowach z królem Węgier, który prawdopodobnie dzięki tym rozmowom nie najechał nas od południa w lipcu 1410 roku. Anna starała się jak mogła, nie należała jednak do ulubienic króla.

Po śmierci Anny, powiadają że Jagiełło poszedł za głosem serca. Stanął na ślubnym kobiercu z Elżbietą Granowską. Poddanką wywodzącą się z możnego rodu, ale nie królewskiego. Była to niewiasta jak na tamte czasy posunięta w latach. Matka bodajże piątki dzieci. Kobieta po przejściach. Znienawidzona i wyśmiewana przez doradców i otoczenie władcy. Naciskano na niego aby się opamiętał bo kobieta ta nie da mu potomka. Jest dobrze urodzona, ale jak dla króla jest to zbyt niskie pochodzenie. Wybuchł z tego powodu skandal obyczajowy na cała średniowieczną Europę. Jagiełło uparcie dążył do celu, bo królowie chcą też przecież zaznać odrobiny szczęścia.

I to małżeństwo skończyło się śmiercią jego wybranki.

Czwartą połowicą naszego najważniejszego polskiego władzcy była Zofia (Sonka) Holszańska wychowywana w druckim zamku. Panienka urodziwa, żywiołowa, ortodoksyjnej wiary. Tutaj też trzeba było przejść przez sprzeciw polskich możnowładców. Ceną za poślubienie przez Jagiełłę druckiej oblubienicy było podpisanie przez króla statusu warckiego, który przyczynił się niemało do polskiego warcholstwa.

Opowieść kończy się w momencie powicia przez Sonkę syna.

Książkę warto przeczytać. Pisana jest łatwym, przystępnym językiem. Bez nagromadzenia dat. Jeżeli ktoś spodziewa się pozycji naukowej, będzie raczej zawiedziony. To dobrze snuta opowieść. Oparta na faktach i niemałej wiedzy szerząca i popularyzująca ową wiedzę w środowiskaçh masowych.

Ludzie zawsze potrzebowali kogoś, kto ich poprowadzi. Kto stanie na ich czele. Zdejmie z karku odpowiedzialność i wskaże drogę.

Potrzebowali króla, księcia, dowódcy, dyrektora... bez odpowiedniej hierarchii chyba nasz gatunek nie potrafi.

Jedni mają taki fart, że rodzą się przywódcami lub w rodzinach hodujących przywódcôw. Inni takiego fartu nie posiadają.

Z tym...

Bardzo ciekawa pozycja dla tych, którzy są ciekawi naszej historii. Często powraca do mnie taka refleksja, że Polacy nie znają własnej historii, nie jesteśmy w stanie wymienić nawet naszych królów tak jak np. Amerykanie Prezydentów.
Książka przybliża nam postać samego króla Władysława Jagiełły i jego czterech żon, Jadwigi Andegaweńskiej, Anny Cylejskiej, Elżbiety Granowskiej i Zofii Holszańskiej. Nie wiedziałam, że tyle miał. Autor sięgając do wielu źródeł historycznych podjął próbę przedstawienia faktów dotyczących życia kobiet w otoczeniu Króla. Zdradzę tylko, że nie było im lekko.
Dowiadujemy się jak to się stało, że Litwin został polskim królem i jakim był człowiekiem zwłaszcza w relacjach z kobietami. Autor podaje wiele ciekawostek m.in. o metodach leczenia bezpłodności a
także o bitwie Pod Grunwaldem, o bitwie, która wcale nie musiała być wygrana i losy Polski mogły potoczyć się zupełnie inaczej. O układach politycznych, manipulacjach i zdradach koalicjantów.

Przytacza tez wiele przykładów na to, jak nierzetelnym kronikarzem był Jan Długosz i często fabularyzował swoje kroniki, co pozwala nam na dokonanie własnej oceny.
Polecam.

Bardzo ciekawa pozycja dla tych, którzy są ciekawi naszej historii. Często powraca do mnie taka refleksja, że Polacy nie znają własnej historii, nie jesteśmy w stanie wymienić nawet naszych królów tak jak np. Amerykanie Prezydentów.
Książka przybliża nam postać samego króla Władysława Jagiełły i jego czterech żon, Jadwigi Andegaweńskiej, Anny Cylejskiej, Elżbiety...

Kamil Janicki potrafi pisać o historii tak fascynująco, że czyta się czy słucha jak najlepszego kryminału. To już trzecia jego książka, którą zakończyłam, wszystkie są wyśmienite. Myślę, że każdy czytelnik znajdzie spośród opisywanych kobiet taką, która wyda mu się z różnych względów najbardziej godna uwagi, może z uwagi na podobieństwo życiorysu albo np. na zbliżony charakter czy wyznawany światopogląd. W „Damach Władysława Jagiełły” Janicki opowiada i o historii, i o psychologii, o ludzkich ambicjach, słabościach, o motywach, jakie opisywanymi postaciami kierowały. Skupia się na tych postaciach, które są najmniej znane.

Jednym z najciekawszych fragmentów książki to ten, gdzie mowa jest o słabościach Jagiełły, nie fizycznych, tylko psychicznych. Ma to związek z Elżbietą Granowską, jego trzecią żoną. Historia Elżbiety Granowskiej to jednocześnie historia paradoksów. Dwa pierwsze jego małżeństwa zostały zaaranżowane i nie miał tam nic do powiedzenia. Żadne z tych małżeństw z punktu widzenia czysto ludzkiego, czyli miłości, bliskości, przyjaźni czy zaufania, nie było udane. W chwili gdy po raz drugi owdowiał, był już stary, szczególnie jak na tamte czasy, miał ponad 50 lat, no i nie miał męskiego potomka. I chyba czuł się tak samotny i nieszczęśliwy, że uznał, że teraz bez względu na wszystko ożeni się z kobietą, którą kocha.

Wygląda to tak, jakby Jagiełło nie potrafił być szczęśliwy. Jakby była to jakaś przypadłość osobowości. Z Jadwigą nie potrafił się dogadać, Annie Cylejskiej nie dał żadnej szansy, nie podobała mu się i już. Nie potrafił cieszyć się tym, co ma tu i teraz. Nie dziwne, że z Elżbietą nie do końca mu wyszło tak, jak chciał.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2023/07/kamil-janicki-damy-wadysawa-jagiey.html

Kamil Janicki potrafi pisać o historii tak fascynująco, że czyta się czy słucha jak najlepszego kryminału. To już trzecia jego książka, którą zakończyłam, wszystkie są wyśmienite. Myślę, że każdy czytelnik znajdzie spośród opisywanych kobiet taką, która wyda mu się z różnych względów najbardziej godna uwagi, może z uwagi na podobieństwo życiorysu albo np. na zbliżony...

Autor w inteligentny i ciekawy sposób postanowił pokazać czytelnikowi okres panowania Władysława Jagiełły. Dokonał tego przez pryzmat historii kobiet otaczających pierwszego Jagiellona na polskim tronie.
Poznajemy cztery żony króla: Jadwigę Andegaweńską, Annę z Celje, Elżbietę Granowską, Zofię Holszańską oraz najbogatszą kobietę tamtych czasów w Polsce, matkę chrzestną władcy Jadwigę z Pilczy oraz jej córkę.
Pan Kamil Janicki nie ograniczył się w swojej pracy tylko do rzetelnego zreferowania, kompilacji aktualnych wyników badań z czasów założyciela dynastii Jagiellonów ale dokonał również interesującej analizy materiału źródłowego dodając własne przemyślenia i wnioski.
Jest to książka popularno-naukowa dlatego autor postarał się o dość bogaty aparat naukowy w postaci: bibliografii, przypisów, indeksu postaci oraz sporej ilości ilustracji dodatkowo obrazującej omawiany temat.
"Damy Władysława Jagiełły" mogę szczerze polecić nie tylko fanom historii Polski ale również czytelnikowi który w przyjemny sposób chce poznać realia polityczno-historyczne piętnastowiecznej Polski.

Autor w inteligentny i ciekawy sposób postanowił pokazać czytelnikowi okres panowania Władysława Jagiełły. Dokonał tego przez pryzmat historii kobiet otaczających pierwszego Jagiellona na polskim tronie.
Poznajemy cztery żony króla: Jadwigę Andegaweńską, Annę z Celje, Elżbietę Granowską, Zofię Holszańską oraz najbogatszą kobietę tamtych czasów w Polsce, matkę chrzestną...

"Damy Władysława Jagiełły" Kamil Janicki #wyzwanieabecadlozpiecaspadlo
To była uczta dla ucha i ducha :) Lekko fabularyzowana historia 4 żon założyciela dynastii Jagiellonów przepięknie przeczytana przez Kamilę Kuboth-Schuchard towarzyszyła mi przez kilka ostatnich dni. Niemalże zapomniałam, że uwielbiam książki historyczne i biografie. "Damy Władysława Jagiełły" wyciągają na światło dzienne życie i losy zapomnianych żon pierwszego Jagiellona. Dlatego więcej tu jest o Annie Cylejskiej czy Elzbiecie Granowskiej niż Jadwidze Andegaweńskiej i Zofii Holszańskiej. I dobrze, bo o dwóch ostatnich historycy dotychczas mówili/pisali dużo, a o pozostałych dwóch żonach niewiele i nic dobrego. Janicki wyciąga Elżbietę i Annę z 'długoszowej szafy'.
Lubię odkrywać mniej znane wątki historyczne. To było fascynujące.

"Damy Władysława Jagiełły" Kamil Janicki #wyzwanieabecadlozpiecaspadlo
To była uczta dla ucha i ducha :) Lekko fabularyzowana historia 4 żon założyciela dynastii Jagiellonów przepięknie przeczytana przez Kamilę Kuboth-Schuchard towarzyszyła mi przez kilka ostatnich dni. Niemalże zapomniałam, że uwielbiam książki historyczne i biografie. "Damy Władysława Jagiełły"...