Mam niewytłumaczalny sentyment dla sióstr Raj, dlatego każdą historię z ich udziałem czytam z przyjemnością. Ponadto lubię książki z motywami zaczerpniętymi ze sztuki, a tutaj jest ich całkiem sporo.

Jeśli szukacie lekkiej lektury, która uprzyjemni Wam długie zimowe wieczory, to warto zastanowić się nad tą pozycją.

Mam niewytłumaczalny sentyment dla sióstr Raj, dlatego każdą historię z ich udziałem czytam z przyjemnością. Ponadto lubię książki z motywami zaczerpniętymi ze sztuki, a tutaj jest ich całkiem sporo.

Jeśli szukacie lekkiej lektury, która uprzyjemni Wam długie zimowe wieczory, to warto zastanowić się nad tą pozycją.

Siostry Raj nadal nie potrafią zdecydować, czy się kochać czy na siebie gniewać. Jest coś sympatycznego i jednocześnie wkurzającego w ich relacjach. Znamy to? Tak! Jeśli mamy rodzeństwo to na pewno znamy.
Historia Józefa Boruwłaskiego – super! Mało w Polsce znana, a okazuje się, że całkiem ciekawa.
A śledztwo? Jak zwykle z humorem i na luzie. Idealne czytadło na weekend.

Siostry Raj nadal nie potrafią zdecydować, czy się kochać czy na siebie gniewać. Jest coś sympatycznego i jednocześnie wkurzającego w ich relacjach. Znamy to? Tak! Jeśli mamy rodzeństwo to na pewno znamy.
Historia Józefa Boruwłaskiego – super! Mało w Polsce znana, a okazuje się, że całkiem ciekawa.
A śledztwo? Jak zwykle z humorem i na luzie. Idealne czytadło na weekend.

Słabe, momentami żenujące.
W dobie klęski urodzju dobrej polskiej prozy to strata czasu.
Nie polecam

Słabe, momentami żenujące.
W dobie klęski urodzju dobrej polskiej prozy to strata czasu.
Nie polecam

Zdecydowanie lepsza część druga niż pierwsza. Autorka wykorzystała wątek losów Józefa Boruwłaskiego, co uważam za bardzo oryginalne, bo mało znane (zdecydowanie na plus). U sióstr Raj również dzieje się coraz ciekawiej, więc chętnie sięgnę po kolejny tom.

Zdecydowanie lepsza część druga niż pierwsza. Autorka wykorzystała wątek losów Józefa Boruwłaskiego, co uważam za bardzo oryginalne, bo mało znane (zdecydowanie na plus). U sióstr Raj również dzieje się coraz ciekawiej, więc chętnie sięgnę po kolejny tom.

Dobrze się bawiłam przy lekturze. Lubię Sołacz, chętnie czytam książki, których akcja dzieje się w Poznaniu.
Bohaterowie sympatyczni, nie sposób nie polubić.

Dobrze się bawiłam przy lekturze. Lubię Sołacz, chętnie czytam książki, których akcja dzieje się w Poznaniu.
Bohaterowie sympatyczni, nie sposób nie polubić.

Książkę czyta się bardzo lekko i z humorem. Można porównać styl do Chmielewskiej a nawet momentami do Christie. Zakończenie wskazuje, że będzie kolejna część

Książkę czyta się bardzo lekko i z humorem. Można porównać styl do Chmielewskiej a nawet momentami do Christie. Zakończenie wskazuje, że będzie kolejna część

Cieszę się, że zakupiłam wszystkie 3 części powieści, bo kontynuacja zapowiada się ciekawie. Sprawnie napisana książka, poprawna językowo, z krótkimi rozdziałami. Intryga spójna, bohaterowie dobrze zbudowani. Wiadomo, to nie majstersztyk, ale da się przeczytać.

Fragmenty o makijażu rewelacyjne, charakteryzacja teatralna jest zajmującą dziedziną.

Polecam jako odskocznię dla cięższych kalibrem książek.

Cieszę się, że zakupiłam wszystkie 3 części powieści, bo kontynuacja zapowiada się ciekawie. Sprawnie napisana książka, poprawna językowo, z krótkimi rozdziałami. Intryga spójna, bohaterowie dobrze zbudowani. Wiadomo, to nie majstersztyk, ale da się przeczytać.

Fragmenty o makijażu rewelacyjne, charakteryzacja teatralna jest zajmującą dziedziną.

Polecam jako odskocznię...

Spodobała mi się "Polichromia" i choć odrzuciłam , "2 miliony za Grunwald "postanowiłam sięgnąć po tę pozycję.
Niestety srogo się zawiodłam.
Język trąci infantylnością. Jeśli to książka dla grzecznych nastolatków, to można uznać zasadność takiego zabiegu...
Zdaje się, że nie nadaje my z autorką na tych samych falach.

Spodobała mi się "Polichromia" i choć odrzuciłam , "2 miliony za Grunwald "postanowiłam sięgnąć po tę pozycję.
Niestety srogo się zawiodłam.
Język trąci infantylnością. Jeśli to książka dla grzecznych nastolatków, to można uznać zasadność takiego zabiegu...
Zdaje się, że nie nadaje my z autorką na tych samych falach.

bardzo fajnie się czyta, polecam

bardzo fajnie się czyta, polecam

W Poznaniu, na Sołaczu, w willi przy placu Spiskim, mieszkają trzy nietuzinkowe kobiety. Dwie przyrodnie siostry Raj – Tycjana (od malarza Tycjana) - konserwatorka sztuki i Angelina (od Michelangela, czyli Michała Anioła) - charakteryzatorka teatralna. Stanowią niestandardowy, oparty na wielu przeciwieństwach i mocno niedobrany duet śledczych, jakiego jeszcze w literaturze nie było. Inteligencję, spryt, szybkość, a przede wszystkim skuteczność tego duetu poznaliśmy w pierwszej części serii, w powieści “Córka nieboszczyka”. Razem z siostrami willę zamieszkuje jej właścicielka - ciotka Józefina - ekscentryczna i wszędzie węsząca spiski starsza pani.

Tom drugi przygód kryminalnych sióstr Raj nie ustępuje pierwszemu, a kto wie, czy nie jest jeszcze ciekawszy. Czytałam z dużym zainteresowaniem, nawet przejęciem, a mojej lekturze towarzyszyły, raz po raz, salwy śmiechu, bo perypetie śledcze sióstr nie pozwalają zachować powagi. Kiedy umiera mieszkająca w okolicy potentatka branży kosmetycznej niejaka Nina Solis, producentka znanych w całym kraju kremów ze słonecznym logo Solis, siedemdziesięcioletnia krezuska i właścicielka pokaźnej fortuny sprawa nabiera dużego kalibru. Tym bardziej, że Józefina i Tycjana znały tę rodzinę od lat, a Angelina wskutek zawiłych okoliczności znalazła zakrwawioną, ale jeszcze żyjącą Ninę. Po śmierci kobiety na jaw wychodzą rodzinne brudy i animozje, zdrady i intrygi, niewierność drugiego męża i brutalna walka skłóconych dzieci o schedę po matce. Policja doszukuje się zaplanowanego morderstwa a podejrzanych, jak sami widzicie, cały tłum. Kogo obarczyć winą, jak znaleźć dowody zbrodni, kogo wyeliminować to zadanie również byłego policjanta, a obecnie prywatnego detektywa Jaroty. Ale ten były nieskuteczny, gdyby nie włączenie do “śledztwa” obu sióstr. Co miał z tym wszystkim osiemnastowieczny karzeł i jego pamiętnik polecam przeczytać, gdyż nie chcę zdradzać wszystkich detali 😊 Wątek historyczny jest bardzo interesujący, a mało znany.

Świetna intryga kryminalna, plastyczny język bez żadnych wulgaryzmów (co zawsze doceniam),galeria zwariowanych postaci, mnóstwo zabawnych scen i znakomite tło społeczno-obyczajowe to atuty tej komedii kryminalnej.

Ostatnia scena wyraźnie sugeruje tom trzeci, więc siostry Raj nie powiedziały jeszcze ostatniego słowa.
Czytajcie. To dobra lektura na wakacje.

W Poznaniu, na Sołaczu, w willi przy placu Spiskim, mieszkają trzy nietuzinkowe kobiety. Dwie przyrodnie siostry Raj – Tycjana (od malarza Tycjana) - konserwatorka sztuki i Angelina (od Michelangela, czyli Michała Anioła) - charakteryzatorka teatralna. Stanowią niestandardowy, oparty na wielu przeciwieństwach i mocno niedobrany duet śledczych, jakiego jeszcze w literaturze...