Grecka wyspa, słońce, szum morza, cisza i spokój. Brzmi jak wymarzone wakacje... jednak pobyt na wyspie Spinalonga nie był uroczym urlopem. Ta mała wyspa na morzu Egejskim była ostatnim leprozorium w Europie - była wyspą trędowatych, na którą jeszcze po drugiej wojnie zsyłano chorych.
Magdalena Knedler umiejscawia tam bohaterów swojej najnowszej powieści. Wędrując poprzez labirynt słów poznajemy trzy różne historie, które z początku wydają się nie mieć ze sobą nic wspólnego. Ale to tylko pozór, bo im bliżej jesteśmy końca tym szybciej wszystko układa się w całość - dziennik Thimiosa Demetriou i Talosa Samsrasa oraz perspektywa Mirka Junga. Dla każdego z nich oraz bliskich im osób toczy się nierówna walka o miłość, wolność i zdrowie. Nie wszyscy jednak odnoszą zwycięstwo. Samotność, izolacja i zaraza są barierami nie do przejścia.
Autorka po raz kolejny zaskakuje swoją wrażliwością i świetnym ujęciem trudnego tematu. Klimat najpierw XX-wiecznej, a potem współczesnej Grecji utrzymuje się w każdej warstwie utworu. Wyspa przeraża, ale za sprawą Knedler chciałabym się tam znaleźć i chociaż przez chwilę poczuć to, czego doświadczali ludzie pozostawieni tam sami sobie.

Grecka wyspa, słońce, szum morza, cisza i spokój. Brzmi jak wymarzone wakacje... jednak pobyt na wyspie Spinalonga nie był uroczym urlopem. Ta mała wyspa na morzu Egejskim była ostatnim leprozorium w Europie - była wyspą trędowatych, na którą jeszcze po drugiej wojnie zsyłano chorych.
Magdalena Knedler umiejscawia tam bohaterów swojej najnowszej powieści. Wędrując poprzez...

Nie podobało mi się. Przerost formy nad treścią. Zdecydowanie bardziej należało postawić na fabułę aniżeli opisy i fakty.

Nie podobało mi się. Przerost formy nad treścią. Zdecydowanie bardziej należało postawić na fabułę aniżeli opisy i fakty.

Co takiego w sobie ma Grecja, oprócz antycznej kultury, przecież i tak nie wystarczająco zrozumiałej dla ludzi nie interesujących się historią sztuki? Co takiego w sobie ma, że rok w rok przyciąga do siebie tłumy turystów z calutkiej Europy? Czy po prostu ciepłe morze i ładna pogoda wystarczą by przekonywać do siebie tak skutecznie? Nie wierzyłam w to, przez długie lata kompletnie nie marzyłam nawet o podróży do Grecji. Kraj ten wydawał mi się nijaki, wystarczająco mało przekonywujący samym antykiem, a przez długie lata nic poza antykiem w nim nie widziałam. Nigdy nie było tak, że nie pytałam. Sporo ludzi w końcu jeździ w dzisiejszych czasach na wczasy do Grecji, wracają stamtąd zachwyceni, z chęcią ponawiają wycieczkę.
"Co wam się podobało?"
"Morze i wiecznie dobra pogoda do tego cena jak nad Bałtykiem dlaczego by nie skorzystać?"
"A Grecja jako Grecja? Kultura, historia, architektura, ludzie?"
"No wiesz jest tam inaczej, charakterystycznie trzeba samemu zobaczyć"
A może to wcale nie jest tak by Grecja coś w sobie więcej faktycznie miała, prócz tłumu turystów wśród których nie ma gdzie nogi postawić, w końcu nad jezioro latem ludzie też jadą po to by się schłodzić i ponudzić, czemu by po to nie mieli jeździć do Grecji? I to nic nie wydawałoby mi się bez końca gdybym nie sięgnęła bo "Szepty z Wyspy Samotnosci". Magda Knedler w swej powieści błyskawicznie odpowiada na moje pytania, oj Grecja a konkretnie Kreta wszystko ma w sobie co mieć powinna, kochana. Antyczna kultura wkorzeniona jest w ludzi głęboko, przez lata odnoszono się do niej, cczono, odwoływano się do niej wobec własnego życia, oj tak Grecja jest bardzo literacka. Jest artystyczna szanuje się tam jej symbole i tradycje, tak często nawiązuje do mitologii.. A mitologia Grecka jest bardzo sensowna i ciekawa.. Greckie miasto i wieś podobnie jak u nas różni się obyczajami, warto poznać obydwa rodzaje prowincji, elegantki Greckie potrafią być bardzo eleganckie, nad pozór niezależne, ale i Greczynkom z mniejszych miejscowości warto poświęcić uwagę, ciężkiej pracy, życiu jeden na drugim w małych miejscowościach, pamięci o przodkach i głębokich historiach o ludziach. Bo wiesz w Grecji okazuje się że jedna tragedia jednego człowieka mogla nieść za sobą wielopokoleniowe skutki. Greckie potrawy ich wszystkie nazwy spisz sobie i zobacz jakie to dobre. Taka jest Grecja nie tylko słoneczna, piękna spokojna i pachnącą ziołami jak Ci mówiono. Grecja jest tajemnicza, o tak moja droga, Grecja skrywa nieznane Ci tajemnice historyczne, niezbyt popularne co prawda, ale bardzo ciekawe i ważne, czemu o tym się nie mówi? Czemu tego się nie zna? Nie tylko ciebie to boli. Przybliżę Ci jedna z nich zobacz Grecja skrywa w sobie wyspę starą twierdze, która przerobiono na leprozorium dla chorych na trąd w XX wieku, ale cóż to było za leprozorium... Umieralnia w pełnym tego słowa znaczeniu, a czy ty wiesz co czuje człowiek, który traci wszystko? Czy wiesz jak to jest mieć marzenia, plany, osiągnięcia, rodzinę, prace, wolę życia i stracić wszystko w jednej chwili? I to wcale nie przez kogoś ani nie przez wojnę która być może niedługo się skończy, a tak na zawsze, na zawsze, przez chorobę, która zakończy się śmiercią za tydzień, dwa a może za miesiąc, rok lub dwa lata, może nawet za 15 lub 30? Kto wie! Czy ty wiesz jak to jest zostać wykluczonym ze społeczeństwa, nigdy więcej nie zobaczyć się z rodziną? Czy wiesz jak to jest brzydnąć z dnia na dzień? Wstydzić się siebie? Stawać się maszkara, straszącą swym wyglądem małe dzieci, doprowadzając je do trwałego i nieuleczalnego obłędu? Nie wiesz... No bo skąd masz wiedzieć, ale nie martw się dowiesz się bo opowiem Ci. Nie wiedziałaś nawet że rodak rodakowi mógł zgotować taki los, nie słyszałas wcześniej o Spinalondze, nie wiedziałaś że ludzie tam zamknięci byli chorzy ze sobą bez dostępu do świata, okradzeni ze wszystkiego z początku w ogóle bez bieżącej wody, prądu, lekarza, jedzenia. Skazani na śmierć, powolną i wykańczającą. Nic dziwnego że nie wiedziałaś, Spinalonga przez wiele, wiele lat dla Greków była tematem tabu... Wgłąb się w niego, skoro udało Ci się dobrze poczuć klimat coraz bardziej przekonującej Cię do siebie Grecji, Greków, skoro na końcu języka czujesz i tak już smak ziół i ich zapach, wgłąb się w niego i poznaj rodzinne, wielopokoleniowe tragedie, tak, tak, kochana wielopokoleniowe. Jedna krzywda może wyrządzić wiele złego, przekonaj się, zobacz, sprawdź...

Totalnie wzruszająca, cudowna powieść o czymś ważnym i zapomnianym, pisana przekonywująco i dokładnie, z charakterem takim, że ma się wrażenie jakby się tam było w tej pięknej słonecznej Grecji, wśród tych wszystkich ludzi jakby się samemu poznawało tą tajemnice. Cudo!! Nie sposób opisać ile ta książka ma w sobie wartości. Chciałam zapisywać sentencje, chciałam dodać je tutaj, nie dało się. W tekście bowiem występuje sentencja na sentencji, do tego odniesienia do biblii i mitologii, można więc te sentencje analizować bez końca, można czytać tą powieść wiele razy i za każdym razem wyciągnąć dla siebie coś innego. Raz poznawać i chłonąć Grecję, która dotychczas dla mnie była nijaka, teraz przekonuje mnie do odwiedzin bo w końcu ktoś pokazał mi co w sobie takiego ma! Drugi raz badać sentencje i wyciągać mądrości z nich dla siebie, odszukiwać w mitologii i bibli odniesień, myśleć i analizować bez końca, uzdrawiać swoją duszę. Trzeci raz bez reszty zaangażować się w historie, bo jest konkretnie, jest w co. Można też to zrobić wszystko na raz i nakarmić swoją duszę solidną dawką tego co najlepsze..
Takich książek szukam i takie lubię najbardziej, z których się uczę, z których czegoś się dowiaduje, coś poznaje a równocześnie takich jakie dają mi możliwość analizowania, dalszego odkrywania i wyciągania wniosków nie tylko wobec historii, miejsca i ludzi ale także i dla siebie.
Do książki na pewno wrócę, może po latach, może nie długo, mam nadzieję że w najlepszych okolicznosciach, czyli kiedyś na Krecie patrząc w oddali na smutną i cichą Spinalongę...

Co takiego w sobie ma Grecja, oprócz antycznej kultury, przecież i tak nie wystarczająco zrozumiałej dla ludzi nie interesujących się historią sztuki? Co takiego w sobie ma, że rok w rok przyciąga do siebie tłumy turystów z calutkiej Europy? Czy po prostu ciepłe morze i ładna pogoda wystarczą by przekonywać do siebie tak skutecznie? Nie wierzyłam w to, przez długie lata...

Takie książki lubię! Jest tajemnica, jest wątek psychologiczny, są splecione ludzkie losy. Szczególnie zainteresowała mnie historia Spinalongi. Poczytam trochę, sprawdziłam wiedzę autorki. Rzeczywiście Pani Magda przygotowała się do napisania tej opowieści. Ogromna wiedza! Tez z mitologii. Fajnie to wszystko się ze sobą splatało. Daje 10!!

Takie książki lubię! Jest tajemnica, jest wątek psychologiczny, są splecione ludzkie losy. Szczególnie zainteresowała mnie historia Spinalongi. Poczytam trochę, sprawdziłam wiedzę autorki. Rzeczywiście Pani Magda przygotowała się do napisania tej opowieści. Ogromna wiedza! Tez z mitologii. Fajnie to wszystko się ze sobą splatało. Daje 10!!

Z ręką na sercu dałabym 11 gwiazdek.
Nie pamiętam kiedy ostatnio książka aż tak bardzo mnie poruszyła.
Podziwiam za ogrom wiedzy autorki.

Z ręką na sercu dałabym 11 gwiazdek.
Nie pamiętam kiedy ostatnio książka aż tak bardzo mnie poruszyła.
Podziwiam za ogrom wiedzy autorki.

Bardzo ciekawa historia przybliżająca tragedie ludzi chorych na trąd. Ludzi, którzy musieli żyć i umierać na wyspie Spinalonga oddzieleni od świata osób zdrowych. Od początku ta opowieść z tajemnicą w tle bardzo mnie zaciekawiła, ale poszczególne wątki, ich połączenie prowadzące do zakończenia, a także motywy działania bohaterów już mniej. Oczywiście sięgnę po kolejne książki pani Magdy, bo wiele można się z nich dowiedzieć, są poruszające, interesujące i budzą emocje. Szepty z wyspy samotności to już czwarta przeczytana książka tej autorki. Następna to ,,Przyjaciółki z Ravensbruck".

Bardzo ciekawa historia przybliżająca tragedie ludzi chorych na trąd. Ludzi, którzy musieli żyć i umierać na wyspie Spinalonga oddzieleni od świata osób zdrowych. Od początku ta opowieść z tajemnicą w tle bardzo mnie zaciekawiła, ale poszczególne wątki, ich połączenie prowadzące do zakończenia, a także motywy działania bohaterów już mniej. Oczywiście sięgnę po kolejne...

Tematyka świetna. Fajnie poprowadzona historia za pomocą pamiętnika. Wciągająca. Na plus wiele wątków. Jednak na koniec zawód, bo one się jakoś rozmijają... Czekałam na coś więcej. Oczekiwałam czegoś więcej po takiej pierwszej połowie książki. Wątek Agi i Mirka okazuje się jakiś bezpłodny. Nic więcej się za tym zakończeniem nie kryje. Szkoda. Ale i tak nie żałuję przeczytania tej książki, bo zostawia coś po sobie :)

Tematyka świetna. Fajnie poprowadzona historia za pomocą pamiętnika. Wciągająca. Na plus wiele wątków. Jednak na koniec zawód, bo one się jakoś rozmijają... Czekałam na coś więcej. Oczekiwałam czegoś więcej po takiej pierwszej połowie książki. Wątek Agi i Mirka okazuje się jakiś bezpłodny. Nic więcej się za tym zakończeniem nie kryje. Szkoda. Ale i tak nie żałuję...

Spodziewałam się więcej po tej "tajemnicy". Powoli splatające się wątki i historie obiecywały więcej smakowitości, niż w końcu otrzymujemy.

Spodziewałam się więcej po tej "tajemnicy". Powoli splatające się wątki i historie obiecywały więcej smakowitości, niż w końcu otrzymujemy.

Książka dość ciężka biorąc pod uwagę jej temat. Nie udźwignęłam jej na raz, musiałam czytać na parę podejść aby odetchnąć, ponieważ jest bardzo przejmująca i melancholijna.

Skupiając się na całej książce, dla mnie jest zbyt rozwleczona. Występuje dużo powtórzeń, niektóre opisy są przypominane w kolejnych rozdziałach wg mnie bez potrzeby.
Do tego tempo nie zawsze jest równe. Momentami historia stoi w miejscu, by zaraz zarzucić czytelnika masą informacji.
Historia mimo to naprawdę warta uwagi. Ciekawie też czyta się o mitologii.

Książka dość ciężka biorąc pod uwagę jej temat. Nie udźwignęłam jej na raz, musiałam czytać na parę podejść aby odetchnąć, ponieważ jest bardzo przejmująca i melancholijna.

Skupiając się na całej książce, dla mnie jest zbyt rozwleczona. Występuje dużo powtórzeń, niektóre opisy są przypominane w kolejnych rozdziałach wg mnie bez potrzeby.
Do tego tempo nie zawsze jest...

Wzruszającą powieść oparta na prawdziwych zdarzeniach. Są wątki Spinalongi-więzienia , problemów tamtejszych ludzi chorujących na trąd, wątek samotności i wykluczenia ze społeczeństwa. Jednoczesnie autorka przenosi nas do losów bohatera który bada tą wyspę i jej historie na podstawie zapisków i listow tamtych ludzi z wyspy.

Wzruszającą powieść oparta na prawdziwych zdarzeniach. Są wątki Spinalongi-więzienia , problemów tamtejszych ludzi chorujących na trąd, wątek samotności i wykluczenia ze społeczeństwa. Jednoczesnie autorka przenosi nas do losów bohatera który bada tą wyspę i jej historie na podstawie zapisków i listow tamtych ludzi z wyspy.