Fantastyczn fabuła - historia płynie przez trudny XX wiek. I i II wojna, historia Warszawy, Wrocławia i Dolnego Śląska. Trudna , tak jak losy jej mieszkańców, przybyszów i zmuszonych do odejścia. A jednak pokazująca istotę indywidualnych historii, poszukiwanie własnych korzeni. Istotność rodzinnych tradycji, zwyczajów, smaków, a przede wszystkim gestów. Wartość przyjaźni i rodziny.
Jedyny minus - przemądrzała bohaterka, wyczulona nawet na przysłowia i powiedzonka - muszą być politycznie poprawnie. Jej przemadrzałość jest na szczęście zmienna I tylko czasem wkurzająca.
Polecam do spokojnej lektury

Fantastyczn fabuła - historia płynie przez trudny XX wiek. I i II wojna, historia Warszawy, Wrocławia i Dolnego Śląska. Trudna , tak jak losy jej mieszkańców, przybyszów i zmuszonych do odejścia. A jednak pokazująca istotę indywidualnych historii, poszukiwanie własnych korzeni. Istotność rodzinnych tradycji, zwyczajów, smaków, a przede wszystkim gestów. Wartość przyjaźni...

Przyjemna książka na zimowy czas ale nie tylko! W powieści przeplatają się wątki przeszłości i teraźniejszości, poszukiwania własnych korzeni, śmierci i tajemnicy sprzed lat.
Historia niebanalna ale czuję lekki niedosyt, zwłaszcza zakończeniem książki.

Przyjemna książka na zimowy czas ale nie tylko! W powieści przeplatają się wątki przeszłości i teraźniejszości, poszukiwania własnych korzeni, śmierci i tajemnicy sprzed lat.
Historia niebanalna ale czuję lekki niedosyt, zwłaszcza zakończeniem książki.

"Grudniowy dom" to książka niezwykła. Jedyna w swoim rodzaju. Ponadprzeciętnie błyskotliwa.

Muszę przyznać, że dawno nie czytałam świątecznej lektury, utrzymanej w podobnym klimacie. Próżno szukać w niej wyuczonych schematów czy dość typowej dla zimowych pozycji literackich - nadmiernej słodyczy. To tytuł przepełniony wieloletnim niedopowiedzeniem, naszpikowany - niespotykaną wręcz - melancholią.

Grudniowy, lecz niezwykle mroczny to czas... Śmierć bliskiej osoby, rodzinna tajemnica, dom okryty płaszczem smutku i niezrozumienia. Odkrywanie drogi wgłąb osobistych potrzeb, próba rozliczenia się z bolesnymi doświadczeniami, rozpaczliwe poszukiwanie prawdy o otaczającym świecie. W powieści nie brakuje ważnych społecznie tematów, połączenia fikcji literackiej z prawdziwymi zdarzeniami z przeszłości czy umiejętnie zarysowanych relacji międzyludzkich. Jestem nią zafascynowana!

To książka skłaniająca do refleksji i zastanowienia. Zwracająca uwagę na ulotność ludzkiej egzystencji, podejmująca kwestię nieuniknionego przemijania. Wymagająca i pouczająca. Niosąca nadzieję i otulająca. Kompletna! Nietuzinkowa!

Gorąco polecam!

"Grudniowy dom" to książka niezwykła. Jedyna w swoim rodzaju. Ponadprzeciętnie błyskotliwa.

Muszę przyznać, że dawno nie czytałam świątecznej lektury, utrzymanej w podobnym klimacie. Próżno szukać w niej wyuczonych schematów czy dość typowej dla zimowych pozycji literackich - nadmiernej słodyczy. To tytuł przepełniony wieloletnim niedopowiedzeniem, naszpikowany -...

Daje do myślenia, do myślenia o życiu i o ludziach, oraz o przodkach. To nie jest świąteczna książka, choć dzieje się w grudniu. Wzruszająca.

Daje do myślenia, do myślenia o życiu i o ludziach, oraz o przodkach. To nie jest świąteczna książka, choć dzieje się w grudniu. Wzruszająca.

Książka przyjemna, lekka, w sam raz na zimowe wieczory. Ciekawa narracja, nie za długa. Czytało się ją dość szybko. Z łatwością można było sobie wyobrazić sytuacje w niej opisane. To na plus, gdyż wciąż mam w głowie wszystkie te obrazy.

Sam motyw jednak jakoś szczególnie mnie nie zachwycił. Pomimo, że książka wciągnęła mnie od pierwszej strony, to czegoś mi tu zabrakło. Na pewno spodziewałam się ciekawszego zakończenia, nieco innego poprowadzenia akcji, stąd mój niedosyt. Chociaż... może takie było zamierzenie autorki, żeby dać czytelnikom coś przyjemnego w te chłodne, ciemne dni.

Książka przyjemna, lekka, w sam raz na zimowe wieczory. Ciekawa narracja, nie za długa. Czytało się ją dość szybko. Z łatwością można było sobie wyobrazić sytuacje w niej opisane. To na plus, gdyż wciąż mam w głowie wszystkie te obrazy.

Sam motyw jednak jakoś szczególnie mnie nie zachwycił. Pomimo, że książka wciągnęła mnie od pierwszej strony, to czegoś mi tu zabrakło. Na...

Dość miłe zaskoczenie .Pewna młoda kobieta ,dziedziczy pewien stary dom w środku lasu , niedaleko Wrocławia .Ale , jak każdy dom , ma swoją historię i swoje tajemnice .Kamila jednak tak łatwo nie rezygnuje .Szpera po strychu i piwnicy i co chwilkę znajduje jakieś kartki , które zostawiła jej babcia .No i zaczyna podążać za wskazówkami , co wcale nie jest bezpieczne .---(---ocena 7 /10----)

Dość miłe zaskoczenie .Pewna młoda kobieta ,dziedziczy pewien stary dom w środku lasu , niedaleko Wrocławia .Ale , jak każdy dom , ma swoją historię i swoje tajemnice .Kamila jednak tak łatwo nie rezygnuje .Szpera po strychu i piwnicy i co chwilkę znajduje jakieś kartki , które zostawiła jej babcia .No i zaczyna podążać za wskazówkami , co wcale nie jest bezpieczne...

Lekka obyczajówka mieszająca wątki przeszłości z teraźniejszością, która się zazębia i wiele wyjaśnia w odpowiednim dla fabuły momencie. Miła w odbiorze, a czyta się z lekkością i przyjemnością.

Lekka obyczajówka mieszająca wątki przeszłości z teraźniejszością, która się zazębia i wiele wyjaśnia w odpowiednim dla fabuły momencie. Miła w odbiorze, a czyta się z lekkością i przyjemnością.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Bardzo dużo w niej śmierci, przygnębienia, tajemnic i smutku. Nastawiałam się na książkę świąteczną, być może stąd moje lekkie rozczarowanie. Opowiada piękna historię na tle wojny.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Bardzo dużo w niej śmierci, przygnębienia, tajemnic i smutku. Nastawiałam się na książkę świąteczną, być może stąd moje lekkie rozczarowanie. Opowiada piękna historię na tle wojny.

Grudniowy dom to stary poniemiecki dom babci. Kami dostaje go w spadku, a wraz z nim rodzinne tajemnice. Kolejne ślady nawiązują do czasów I i II Wojny Światowej, meandrują pomiędzy sztuką, a prozą codziennego życia, przywołują duchy. Czy wyjazd do starego domu pozwoli zamknąć przeszłość? A może otworzy coś nowego?

Babci bardzo zależało, aby Kami spędziła w starym domu czas. Czeka tam na nią rodzinna historia, którą kiedyś próbowała już odkryć, ale bez skutku. Nie jest jednak podana na tacy. 

Wraz ze swoim przyjacielem Tomkiem zajmują się odnajdywaniem krewnych, uzupełnianiem rodzinnych drzew genealogicznych.Ale jak odnaleźć kogoś, o kim nie wie się nic? Nie była nawet pewna jego nazwiska...

Dołącza do niej Tomek. Zaczynają się poszukiwania wskazówek. Wszystko zostało zaplanowane tak, aby krok po kroku odkrywać historię. Historię babci i dziadka. O nim nie mówiło się w domu. Wiedziała tylko, że pewnego dnia musiał odejść i więcej nie wrócił. Zanurzają się w historiach nawiązujących do śmierci, malarstwa, muzyki, duchów zmarłych.
Kami musi uporać się także ze swoją przeszłością .Czy odważy się w końcu pozamykać stare sprawy, aby dostrzec, to co jest obok niej?

To powieść, która mnie zaskoczyła. Zamiast przytulnego zimowego klimatu i domowego ogniska w starym domu, jest tu dużo rozważań o śmierci, życiu i oczywiście miłości, ale nie takiej romantycznej, owszem wyjątkowej, ale też bolesnej czy niosącej niepewność i strach. To książka, którą wolałam sobie dozować w formie audiobooka przeczytanego przez Agatę Góral i nadającego jej jeszcze bardziej wyjątkowego klimatu, który bardzo do tej powieści pasował. 

Nie dajcie się zwieść, to nie jest historia o Bożym Narodzeniu, to pełna tajemnic i rozterek opowieść, która was otuli w zimowy wieczór. Choć temat śmierci i tego, co się dzieje z człowiekiem po niej zawsze budzi we mnie niepokój, to został tu on zrównoważony odkrywaniem kolejnych zagadek i uczuciem nieśmiało pukającym do drzwi. Choć nienamiętnym, to unoszącym się w powietrzu, ale także niedającym pewności, czy dostanie szansę.

Grudniowy dom to stary poniemiecki dom babci. Kami dostaje go w spadku, a wraz z nim rodzinne tajemnice. Kolejne ślady nawiązują do czasów I i II Wojny Światowej, meandrują pomiędzy sztuką, a prozą codziennego życia, przywołują duchy. Czy wyjazd do starego domu pozwoli zamknąć przeszłość? A może otworzy coś nowego?

Babci bardzo zależało, aby Kami spędziła w starym domu...

Powieść jest na tyle uniwersalna, że można ja czytać nie tylko w grudniu, nie tylko zimą i nie tylko w okresie okołoświątecznym. Co prawda, akcja rozpoczyna się się z początkiem grudnia, a punkt kulminacyjny przypada w okolicach Wigilii, ale jest to wyjątkowa opowieść o tajemnicach, niełatwej przeszłości, ludowych wierzeniach, poszukiwaniu korzeni i własnej toższamości. Oczywiście, jest też co nieco o miłości ;) Tej historii tak naprawdę nie da się zamknąć w jakieś czytelnicze ramy czasowe.

Mnie w tej powieści zaciekawił poniemiecki dom. Pusty, cichy, skrywający wiele nieopowiedzianych głośno historii: o poprzednich właścicielach, o zjawach w pobliskim lesie, o zaginionym dziadku Kamili i o babce, która zostawiła jej ten dom. Czy Kamili uda się ułożyć puzzle, które zostawiła dla niej babka? Czy odnajdzie brakujące elementy historii swojej rodziny i wcześniejszych mieszkańców grudniowego domu? Czy, w końcu, odnajdzie w tym siebie?

O tym musicie przekonać się sami, ale mogę Wam powiedzieć, że warto sięgnąć po tę książkę. Jeśli lubicie klimat tajemnic sięgających daleko w przeszłość, wątki wojenne i odrobinę szaleństwa, ta historia Wam się spodoba. Ale uwaga - nie jest to książka typowo świąteczna. Ze świątecznym klimatem łączy ją właściwie tylko grudzień, podczas którego towarzyszymy głównej bohaterce w jej wycieczce do zagadkowej przeszłości babki, dziadka i domu. Mnie nie od razu wciągnęła, początek mi się nieco dłużył, ale od kiedy Kami przekroczyła próg grudniowego domu... ta lektura mnie porwała. Bardzo.

Powieść jest na tyle uniwersalna, że można ja czytać nie tylko w grudniu, nie tylko zimą i nie tylko w okresie okołoświątecznym. Co prawda, akcja rozpoczyna się się z początkiem grudnia, a punkt kulminacyjny przypada w okolicach Wigilii, ale jest to wyjątkowa opowieść o tajemnicach, niełatwej przeszłości, ludowych wierzeniach, poszukiwaniu korzeni i własnej toższamości....