Wybornie czyta mi się, stare powieści, wyzbyte wszechobecnej u dzisiejszych literatów poprawności politycznej. Znakomicie różnicę, między starymi, a nowymi powieściami historycznymi, obrazuje postać księcia Leszka Czarnego, Elżbieta Cherezinska, idąc za obecną modą wciskania wszędzie, gdzie się tylko da, wątków homoerotycznych, zrobiła, wbrew źródłom historycznym sugerującym jasno, iż książę cierpiał na stulejkę, stąd problemy w pożyciu małżeńskim, z księcia homoseksualistę. A u Bunscha, który o poprawności politycznej, pewnie nawet nie słyszał, Leszek jest wzorem mądrego władcy i zwykłym mężczyzną. Dlatego, zawsze, wole stare powieści od nowych.

Wybornie czyta mi się, stare powieści, wyzbyte wszechobecnej u dzisiejszych literatów poprawności politycznej. Znakomicie różnicę, między starymi, a nowymi powieściami historycznymi, obrazuje postać księcia Leszka Czarnego, Elżbieta Cherezinska, idąc za obecną modą wciskania wszędzie, gdzie się tylko da, wątków homoerotycznych, zrobiła, wbrew źródłom historycznym...

Czytane lata temu...

Czytane lata temu...

Chyba najsmutniejszy wstęp, zaczynający się barbarzyńskim atakiem dziczy tatarskiej na Polski grudek Sandomierski. Bardzo dobra powieść, trzymająca bardzo wysoki poziom "kromie" pozostałych części.

Jest to już 12 z 15 część opowieści piastowskich. Niezmiennie pięknie napisana.

Okropne czasy barbarzyństwa, które ponownie powoli wracają do Europy. Szczególnie dzięki Niemcom i ich zaproszonych dzikusów z Afryki do Europy. Oraz braniu milionów ćwierć barbarzyńców z Ukrainy do Polski.

Chyba najsmutniejszy wstęp, zaczynający się barbarzyńskim atakiem dziczy tatarskiej na Polski grudek Sandomierski. Bardzo dobra powieść, trzymająca bardzo wysoki poziom "kromie" pozostałych części.

Jest to już 12 z 15 część opowieści piastowskich. Niezmiennie pięknie napisana.

Okropne czasy barbarzyństwa, które ponownie powoli wracają do Europy. Szczególnie dzięki...

Autor opisuje współczesne problemy! Czy potrafimy wyciągać wnioski?

Autor opisuje współczesne problemy! Czy potrafimy wyciągać wnioski?

Troche historii i milosci ktora dzis jest zadko spotykana. Milo sie czytalo choc nie jestem fanka takie literatury.

Troche historii i milosci ktora dzis jest zadko spotykana. Milo sie czytalo choc nie jestem fanka takie literatury.

Musiałam na czas jakiś odłożyć tę książkę i jak po niej wróciłam... bajka. Zawsze mnie miło zaskakuje jak przyjemnie mi się czyta Bunscha. Wiadomo, trzeba lubić gatunek, ale Bunsch to dla mnie pozycja obowiązkowa i z chęcią się zanurzam w świat przedstawiony. Nic tylko czytać dalej.

Musiałam na czas jakiś odłożyć tę książkę i jak po niej wróciłam... bajka. Zawsze mnie miło zaskakuje jak przyjemnie mi się czyta Bunscha. Wiadomo, trzeba lubić gatunek, ale Bunsch to dla mnie pozycja obowiązkowa i z chęcią się zanurzam w świat przedstawiony. Nic tylko czytać dalej.

Polecam gorąco cały cykl Powieści Piastowskich. Wspaniała lekcja historii.
Czytałam wielokrotnie całą serię i zawsze chętnie wracam.

Polecam gorąco cały cykl Powieści Piastowskich. Wspaniała lekcja historii.
Czytałam wielokrotnie całą serię i zawsze chętnie wracam.

Dobra, jak wszystkie książki z tego cyklu.

Dobra, jak wszystkie książki z tego cyklu.

Chyba jedna z najbardziej drastycznych książek Karola Bunscha z cyklu powieści piastowskich opisująca w sposób realistyczny oblężenie Sandomierza przez Tatarów w czasie drugiego ich najazdu na nasze ziemie. Tłem historycznym jest wspomniane wyżej wydarzenie oraz podbój państwa Jaćwingów przez Bolesława Wstydliwego. Fabułę stanowi historia trójki dzieci cudem ocalałych z rzezi tatarskiej...Śmierć rodziców zmusza ich do walki o przetrwanie w tych trudnych czasach i są skazani na własne siły, co niejednokrotnie wystawione zostaje na ciężka próbę. W końcu zostają rozdzieleni przez brutalną rzeczywistość. Odtąd zmienne koleje losu nie pomagają im w dążeniu do przywrócenia łączących ich więzi....Tak jak wszystkie opowieści Bunscha , tak "Powrotna Droga" przedstawia realnie namacalny obraz wydarzeń, przyrody czy sytuacji.....wplatając je w historyczne tło dziejów naszej ojczyzny . Zachęcam do lektury..

Chyba jedna z najbardziej drastycznych książek Karola Bunscha z cyklu powieści piastowskich opisująca w sposób realistyczny oblężenie Sandomierza przez Tatarów w czasie drugiego ich najazdu na nasze ziemie. Tłem historycznym jest wspomniane wyżej wydarzenie oraz podbój państwa Jaćwingów przez Bolesława Wstydliwego. Fabułę stanowi historia trójki dzieci cudem ocalałych z...

Bardzo ciekawa, choć lekko przewidywalna historia pewnej miłości. Opowieść o trójce dzieci cudem ocalałych z tatarskiej masakry Sandomierza. Książka jest utrzymana w bardzo wciągającym tonie, pełna jest gwary ludowej (którą łatwo zrozumieć i jeszcze po przeczytaniu książki przez parę dni ma się "wtrącenia" w mowie codziennej ;)). Lubię powieści z tłem historycznym Polski w XVI- XVII w. Mam sentyment do "Ogniem i mieczem" i "Potopu", a że to książka w bardzo podobnym nastroju, to mi się podobała. Polecam.

Bardzo ciekawa, choć lekko przewidywalna historia pewnej miłości. Opowieść o trójce dzieci cudem ocalałych z tatarskiej masakry Sandomierza. Książka jest utrzymana w bardzo wciągającym tonie, pełna jest gwary ludowej (którą łatwo zrozumieć i jeszcze po przeczytaniu książki przez parę dni ma się "wtrącenia" w mowie codziennej ;)). Lubię powieści z tłem historycznym Polski w...