Miałam obawy sięgając po książke, czy będzie równie dobra jak poprzednie, czy po takiej przerwie jest sens dopisywać historię.
W pierwszym tomie Księgi Prochu opisane są pierwsze miesiące życia Lyry, mimo że nie jest ona główną bohaterką bardzo dobrze się czytało. Postacie są dobrze nakreślone , Malcolm wzbudził moją sympatię. Autor umiejętnie zbudował napięcie, przez większą część wyprawy chłopca czułam niepokój.
Myślę że fanom serii powinna się spodobać, trzyma wysoki poziom.

Miałam obawy sięgając po książke, czy będzie równie dobra jak poprzednie, czy po takiej przerwie jest sens dopisywać historię.
W pierwszym tomie Księgi Prochu opisane są pierwsze miesiące życia Lyry, mimo że nie jest ona główną bohaterką bardzo dobrze się czytało. Postacie są dobrze nakreślone , Malcolm wzbudził moją sympatię. Autor umiejętnie zbudował napięcie, przez...

nijak się nie ma ta książka do mrocznych fantastycznych materii tegoż autora. "La belle sauvage"- przynudza, najpierw mamy młodego syna oberżysty, który papla na prawo i lewo zawsze prawdę, ale jak ktoś staje się jego przyjacielem to jest to zawsze ten dobry typ z uniwersytetu. Niby niemowlę w klasztorze zakonnic jest tajemnicą, ale paplają o niej wszystkie pijaczki w "Pstrągu". Gdy zaczyna się powódź w Oxfordzie to też wszystko leci na łeb na szyję - nie czuję się zupełnie klimatu z "zorzy polarnej", albo "magicznego noża" - już bliżej tej pozycji do bursztynowej lunety, która też tak jakoś słabowato wyszła, przy dwóch pierwszych częściach trylogii. 7 gwiazdek bo to Pullaman :)

nijak się nie ma ta książka do mrocznych fantastycznych materii tegoż autora. "La belle sauvage"- przynudza, najpierw mamy młodego syna oberżysty, który papla na prawo i lewo zawsze prawdę, ale jak ktoś staje się jego przyjacielem to jest to zawsze ten dobry typ z uniwersytetu. Niby niemowlę w klasztorze zakonnic jest tajemnicą, ale paplają o niej wszystkie pijaczki w...

Akcja książki "La Belle Savage" dzieje się kilka lat przed czasem "Mrocznych materii".
Lyra ma osiem miesięcy i ojciec podrzuca ją na wychowanie do klasztoru gdzie nie będzie miał do niej dostępu Konsystorski Sąd Dyscyplinarny.
Głównym bohaterem jest jedenastoletni Malcolm, syn
właściciela oberży położonej nad Tamizą. Zaradny chłopak, który jest właścicielem łodzi La Belle Savage, pomaga zakonnicom w kuchni i ogrodzie. Siostry wyjawiają mu sekret i pokazują mu Lyrę.
Wielka powódź powoduje, że to właśnie Malcolm i jego koleżanka Alicja, zostają opiekunami niemowlęcia. Musi sprostać wyzwaniom, które stawia mu los.
Książka jest napisana w typowym dla Pullmana stylu. Akcja jest wartka. Autor porusza wiele ciekawych wątków.
Myślę, że powieść powinna się spodobać nie fanom prozy Pullmana ale również młodym duchem dorosłym.

Akcja książki "La Belle Savage" dzieje się kilka lat przed czasem "Mrocznych materii".
Lyra ma osiem miesięcy i ojciec podrzuca ją na wychowanie do klasztoru gdzie nie będzie miał do niej dostępu Konsystorski Sąd Dyscyplinarny.
Głównym bohaterem jest jedenastoletni Malcolm, syn
właściciela oberży położonej nad Tamizą. Zaradny chłopak, który jest właścicielem łodzi La Belle...

W bardzo interesujący sposób nawiązuje do cyklu Mroczne Materie. Styl autora w obu seriach bardzo mi się podoba, po prostu jestem zachwycona.

W bardzo interesujący sposób nawiązuje do cyklu Mroczne Materie. Styl autora w obu seriach bardzo mi się podoba, po prostu jestem zachwycona.

Autor ma talent do pisania wybitnie wciągających fabuł. Ma także uzasadnioną awersję do instytucji kościoła, czyli tego co powinien mieć każdy mądry człowiek. Bardzo fajna książka. Fabuła dzieje się przed wydarzeniami z złotego kompasu czyli serii -mroczne materie, też genialnej. A zasługuje na 7, ale daje 6 z racji na trochę zepsute ostatnie strony.

Autor ma talent do pisania wybitnie wciągających fabuł. Ma także uzasadnioną awersję do instytucji kościoła, czyli tego co powinien mieć każdy mądry człowiek. Bardzo fajna książka. Fabuła dzieje się przed wydarzeniami z złotego kompasu czyli serii -mroczne materie, też genialnej. A zasługuje na 7, ale daje 6 z racji na trochę zepsute ostatnie strony.

Autor zdecydowanie musi mieć małe dziecko bo książka przypomina poradnik dla młodego rodzica.
Przedziwna pozycja, miejscami bardzo naiwna jakby skierowana do dzieci ale z drugiej strony traktuje też tematy nieco za mroczne.

Autor zdecydowanie musi mieć małe dziecko bo książka przypomina poradnik dla młodego rodzica.
Przedziwna pozycja, miejscami bardzo naiwna jakby skierowana do dzieci ale z drugiej strony traktuje też tematy nieco za mroczne.

Szczerze mówiąc mega wolno czytało mi się tę książkę i tak jak seria Mroczne Materie bardzo podobała mi się - szczególnie dwa pierwsze tomy, tak pierwsza część Księgi Prochu nie powaliła mnie.
Za bardzo nie wiem, co to za gatunek literatury. Bo na literaturę dziecięcą książka jest zbyt mroczna, na literaturę młodzieżową nie odpowiedni bohaterowie, na fantasy zbyt mało magii. Dość rozwlekła i nudnawa akcja. Nie wiem, czy sięgnę po drugi tom, ale na pewno nieprędko ;)

Szczerze mówiąc mega wolno czytało mi się tę książkę i tak jak seria Mroczne Materie bardzo podobała mi się - szczególnie dwa pierwsze tomy, tak pierwsza część Księgi Prochu nie powaliła mnie.
Za bardzo nie wiem, co to za gatunek literatury. Bo na literaturę dziecięcą książka jest zbyt mroczna, na literaturę młodzieżową nie odpowiedni bohaterowie, na fantasy zbyt mało...

Bardzo mi sie podobało :) Mimo tego najpierw lepiej przeczytac Dark Matters a pozniej to

Bardzo mi sie podobało :) Mimo tego najpierw lepiej przeczytac Dark Matters a pozniej to

Kilkanaście lat temu byłam do tego stopnia oczarowana trylogią "Mroczne Materie", że czytałam ją kilka razy, co mi się nie zdarza (!),dlatego musiałam sięgnąć również po "Księgę Prochu". Byłam do niej bardzo pozytywnie nastawiona, chciałam, żeby zadziałała na mnie tak samo, ale niestety. Jest to książka dobra, mroczna, ponura, ale nie porwała mnie aż tak jak MM. Teoretycznie niewiele się w niej dzieje, a jednak coś mnie usilnie do niej ciągnęło i jednocześnie chciałam ją jak najszybciej dokończyć, ale też i jak najdłużej rozkoszować się lekturą. Daję 8/10 z sentymentu, ale niestety na tyle nie zasługuje :(

Kilkanaście lat temu byłam do tego stopnia oczarowana trylogią "Mroczne Materie", że czytałam ją kilka razy, co mi się nie zdarza (!),dlatego musiałam sięgnąć również po "Księgę Prochu". Byłam do niej bardzo pozytywnie nastawiona, chciałam, żeby zadziałała na mnie tak samo, ale niestety. Jest to książka dobra, mroczna, ponura, ale nie porwała mnie aż tak jak MM....

Dobra, ale jednak nieporównywalna do oryginalnej trylogii. Pod koniec działo się tyle niezwiązanych ze sobą rzeczy że przy którejś z kolei trochę zaczęłam wzruszać ramionami.. I zdecydowanie NIE polecam czytać przed oryginalną trylogią, można zniszczyć sobie całe wrażenie które zostawia.

Dobra, ale jednak nieporównywalna do oryginalnej trylogii. Pod koniec działo się tyle niezwiązanych ze sobą rzeczy że przy którejś z kolei trochę zaczęłam wzruszać ramionami.. I zdecydowanie NIE polecam czytać przed oryginalną trylogią, można zniszczyć sobie całe wrażenie które zostawia.