Weinbaum jest twórcą wykształconym, mającym szeroką wiedzę z biologii, fizyki, chemii i filozofii (np Lotofagi, Ideał, początek "Okularów..."). I choć nie wszystkie jego utwory są może ciekawe to właśnie we wszystkich mamy świetne naukowe dialogi. Wywody profesora van Manderpootza czy filozofia życia w Lotofagach jest po prostu na najwyższym poziomie intelektualnym.
Humor zawarty w trylogii genialnego profesora jest zupełnie inny niż Sheckleya gdzie groteska panowała. Tutaj mamy inteligentne dialogi z dużą dawką rozbawienia bardziej niż groteski.
Jeszcze kilkanaście opowiadań tego autora nie zostało przetłumaczone a sądząc po tym wyborze warto by było choć kilka następnych...
Niestety stosunek do tubylców jest tendencyjny. Postrzeganie ich jako głupich, agresywnych, brudnych, "zacofańców" co było normą w latach 30 (szczególnie pamiętam westerny z tamtych lat gdzie Indianie byli tam przedstawieni jako podstępni, pijacy i idioci atakujący np dyliżans jeżdżąc w kółko i dający się wybić do ostatniego garstce 3-4 białych). Można ich okradać, zabijać itp to jest normalne a jak oni nas atakują to są wyzywani od najgorszych. Dlatego zaniżyłem ocenę bo wyszła mi średnia 7,5 i trzeba było coś wybrać.

Drapieżna planeta 5/10 - długa i dość monotonna w środkowej części opowieść, raczej przygodowa, o człowieku, który zajmował się zbieractwem pewnych cennych roślin. Na początku mamy dość dokładny opis warunków na Wenus a dalej drapieżnej fauny i flory planety. Urocze, pierwotne opowiadanko, ale niestety nie zachwyciło mnie specjalnie.
Lotofagi 7/10 - 2 część trylogii Hama Hamonda. Bezpośrednia kontynuacja poprzedniego opowiadania. Tym razem wyruszamy na ciemną stronę Wenus w poszukiwaniu życia.
Planeta zwątpienia 8/10 - ost.część trylogii przenosi nas na inną planetę i poznajemy dziwne stwory.
Światy warunkowe 10/10 - zabawne opowiadanie nie pozbawione też dramatyzmu i poważniejszych tematów. Jedno z najlepszych jakich czytałem
Ideał 7/10 - profesor wynajduje maszynę do pokazywania własnego ideału różnych rzeczy. Jeszcze zabawniejsza opowieść znów o bufonowatym profesorze i jego spóźnialskim koledze.
Punkt widzenia 5/10 - w ost części trylogii profesor wynajduję za radą Dixona maszynę do pokazywania punktu widzenia innej osoby.
Okulary Pigmaliona 5/10 - fajny pomysł, ale zbyt rozwlekle przeprowadzony.
Zwariowany księżyc 10/10 - zabawna historia (mająca nawet elementy tragikomiczne) o kolonizatorze handlującym z tubylcami.
Odyseja marsjańska 9/10 - perełka, ale za zakończenie (kradzież tubylcom jak nigdy nic i nazywanie ich złymi bo go zaatakowali)
Dolina marzeń 9/10 - kontynuacja Odyseji marsjańskiej

Weinbaum jest twórcą wykształconym, mającym szeroką wiedzę z biologii, fizyki, chemii i filozofii (np Lotofagi, Ideał, początek "Okularów..."). I choć nie wszystkie jego utwory są może ciekawe to właśnie we wszystkich mamy świetne naukowe dialogi. Wywody profesora van Manderpootza czy filozofia życia w Lotofagach jest po prostu na najwyższym poziomie intelektualnym.
Humor...

Wcześniej czytałem opowiadania zawarte w zbiorkach "Odyseja marsjańska" oraz "Lotofagi" Zeszytów Fantastyczno-Naukowych Iskier i w sumie 6 opowiadań było mi znanych. A są to opowiadania MEGA! Genialny pisarz, który odszedł w tak młodym wieku. Z powodzeniem zająłby poczesne miejsca pośród takich sław jak Izaak Asimow czy Henry Kuttner. Opowiadania na prawdę powalają! I chociaż powstały na początku XX wieku (sporo z relacji międzyludzkich i damsko-męskich jest nawet XIX-wieczna) i jak pisze wielu "trącą myszką" to jest to zapaszek znikomy. Owszem wyobrażenie Marsa, Wenus czy Urana jest dalekie od "science" i jest raczej "fiction" ale jakże jest smakowite :)

Najbardziej podobają mi się opowiadania, które łączy postać Hama Hammonda. Opowiadanie "Drapieżna planeta" jest po prostu świetne! Co za wyobraźnia! I przygoda. "Lotofagi" zawierają nawet filozoficzną głębię - nie nachalną a dająca do myślenia.

Kolejny świetne opowiadania to "Odyseja Marsjańska" i "Dolina marzeń" w której pojawia się rasa marsjańska i jej sympatyczny przedstawiciel Twil (który jakoś mi się kojarzył ze Strusiem Pędziwiatrem). Genialne opowiadania. To właśnie Weinbaum powinien napisać "Kroniki Marsjańskie" a nie Ray Bradbury. To dopiero były by Kroniki a nie tam jakieś poetyckie popłuczyny z podboju "dzikiego zachodu" w sztafażu fantastyki naukowej. Opowiadanie iście genialne.

Do tego jeszcze całkiem fajny "Zwariowany księżyc" - nieco humorystyczny, ciekawie narysowany w fajnym klimacie. Momentami widziałem przebłyski z Szalonych Melodii (Looney Toons) ale końcówka zaskakująco ciekawa.

Ostatecznie dobre jest też "Okulary Pigmaliona" w którym Weinbaum przewidział coś na kształt okularów VR. Dobre, z wątkiem antycznym.

Opowiadania o profesorze van Manderpootz'ie nie są złe ale jakoś podobały mi się najmniej. To humorystyczne opowiadania z pyszałkowatym ale genialnym profesorkiem i jego uczniem. Luźno łączą się ze sobą i może i kiedyś bawiły... może i teraz bawią... ale mi jakoś tak średnio podeszły.

Generalnie to doskonały zbiorek który komasuje wszystko co wydano Weinbauma w Polsce + teksty wcześniej nie publikowane. Wszyscy którzy uwielbiają złoty wiek SF nie zawiodą się. Ale i Ci, którzy nigdy wcześniej nie poznali starej SF będą zadowoleni. Polecam koniecznie!

Wcześniej czytałem opowiadania zawarte w zbiorkach "Odyseja marsjańska" oraz "Lotofagi" Zeszytów Fantastyczno-Naukowych Iskier i w sumie 6 opowiadań było mi znanych. A są to opowiadania MEGA! Genialny pisarz, który odszedł w tak młodym wieku. Z powodzeniem zająłby poczesne miejsca pośród takich sław jak Izaak Asimow czy Henry Kuttner. Opowiadania na prawdę powalają! I...