Ciekawa intryga, choć mimo małych rozmiarów akcja troszkę się wlokła. Nie podoba mi się też forma szkatułkowa.

Ciekawa intryga, choć mimo małych rozmiarów akcja troszkę się wlokła. Nie podoba mi się też forma szkatułkowa.

Krótka i ciekawie opowiedziana historia . Książka do przeczytania na jeden raz.

Krótka i ciekawie opowiedziana historia . Książka do przeczytania na jeden raz.

Książka do pociągu, historia bez szału, przewidywalna. Jedyna rzecz godna uwagi to styl narracji.

Książka do pociągu, historia bez szału, przewidywalna. Jedyna rzecz godna uwagi to styl narracji.

Książka dla sympatyków XIX-wiecznych romansów. Autorem jest Aleksander Dumas ojciec, w powieści opisane są pojedynki i zbrodnie dokonywane przez... No właśnie, nie będę zdradzać fabuły. :) Nie jest to jednak typowa powieść "płaszcza i szpady", na pierwszy plan wysuwają się bowiem rozterki sercowe. Dla współczesnego czytelnika elementem zniechęcającym lekturę może być inwersyjna składnia, ale - pamiętając, kto jest autorem książki - warto się z nią zapoznać, mimo "archaiczności". Polecam.

Książka dla sympatyków XIX-wiecznych romansów. Autorem jest Aleksander Dumas ojciec, w powieści opisane są pojedynki i zbrodnie dokonywane przez... No właśnie, nie będę zdradzać fabuły. :) Nie jest to jednak typowa powieść "płaszcza i szpady", na pierwszy plan wysuwają się bowiem rozterki sercowe. Dla współczesnego czytelnika elementem zniechęcającym lekturę może być...

Nikomu chyba nie trzeba przedstawiać autora „Trzech muszkieterów”.Jak przystało na świetnie napisaną literaturę, idealną jako źródło przyjemnej i pełnej wzruszeń rozrywki, proza Aleksandra Dumas od samego początku cieszyła się wielką popularnością. „Paulina” to książka o tyle wyjątkowa, że wybitnie krótka w porównaniu z innymi powieściami autora. Jak wypadła na ich tle?

Opowieść rozpoczynają wspomnienia narratora, który opisuje kilka spotkań ze swoim znajomym i jego tajemniczą towarzyszką. Gdy po kilku latach narrator ponownie natrafił na Alfreda de Nerval, ten może mu w końcu uchylić rąbka tajemnicy, do jakiej się zobowiązał. W ten sposób poznajemy historię Pauliny, równie piękną, co tragiczną, pełną grozy i przeplecioną chwilami szczęścia.

Głównymi bohaterami opowieści jest Paulina i Alfred. Dziewczyna opowiada swemu przyjacielowi dzieje swojego niedługiego życia, które sprawiły, że została żoną hrabiego de Beuzeval. Jest kobietą piękną, lecz nie do końca tego świadomą, delikatną i wrażliwą, wręcz ucieleśnieniem prawdziwej heroiny. Jej towarzyszem jest Alfred de Nerval, młody, szlachetny człowiek, którego zaskakujący los zetknął z Pauliną. Pełen honoru i odwagi, nie ugiął się przed niebezpieczeństwem, gdy trzeba było ratować najbliższych.

Oprócz niebezpieczeństw, z którymi zmagają się Paulina i Alfred, równie trudne, jeśli nie trudniejsze, jest stawienie czoła własnym uczuciom. Wdzięczność i przywiązanie zostaje skonfrontowane z od dawna tajoną miłością. Poświęcenie i rezygnacja z własnych przyjemności w imię skromności i honoru są bardzo typowe dla bohaterów tej epoki. Poznajemy ich przez pryzmat silnych wzruszeń i namiętności, jakie nimi rządzą, pozbawieni są jednak prawdziwej głębi i dokładnego, psychologicznego portretu.

Świat wykreowany przez autora jest niezwykle pociągający, tajemniczy i pełen niebezpieczeństw. Nastrój grozy i niepokoju towarzyszy nam od samego początku książki i choć z czasem tajemnica zdaje się rozjaśniać na tyle, iż możemy domyśleć się jej zakończenia, to poprowadzona została w sposób budzący silne emocje. Tempo akcji nie pozostawia nic do życzenia, w książce dzieje się dużo i szybko, choć nie brakuje w niej jednak plastycznych opisów miejsc i postaci, które tym lepiej oddają, nieco gotycki, klimat opowieści.

Język książki nie powinien sprawić żadnych problemów, jest lekki i łatwy w odbiorze, dzięki czemu przez kolejne strony mknie się błyskawicznie. Idealne wyważenie między ilością opisów, a następującymi po sobie wydarzeniami, sprawia że książka się nie nudzi i do końca trzyma w napięciu, budząc w czytelniku odpowiedni nastrój. Sama historia, choć nieco banalna i infantylna, ma w sobie sporo uroku i budzi silne emocje.

Aleksander Dumas po raz kolejny udowodnił, że w tworzeniu literatury rozrywkowej nie ma sobie równych. Z pewnością nie jest to powieść, która zmusi do myślenia, bądź poszerzy jakieś horyzonty, jednak jej lektura stanowić będzie niekłamaną przyjemność. Fanom autora tę krótką historię szczerze polecam, a i tych, którzy jeszcze nie zetknęli się z jego dziełami, zachęcam gorąco by sięgnęli po tę książkę.

Nikomu chyba nie trzeba przedstawiać autora „Trzech muszkieterów”.Jak przystało na świetnie napisaną literaturę, idealną jako źródło przyjemnej i pełnej wzruszeń rozrywki, proza Aleksandra Dumas od samego początku cieszyła się wielką popularnością. „Paulina” to książka o tyle wyjątkowa, że wybitnie krótka w porównaniu z innymi powieściami autora. Jak wypadła na ich...

"Paulina" to przykład prozy szkatułkowej, łączącej wątki obyczajowe, miłosne oraz elementy grozy.
Jest to pięknie i ciekawie opowiedziana historia wielkiej platonicznej miłości, przyjaźni i poświęcenia, ale także zdrady i rozczarowania.

Przyznam, że początek nie zapowiadał się interesująco ze względu na rozwlekłość i szczegółowość relacji. Dopiero gdy narrator oddał głos swojemu przyjacielowi, a ten z kolei przywołał opowieść tytułowej bohaterki, zrobiło się ciekawie i intrygująco.
Fabułę ubarwia mroczna tajemnica, której odkrycie okazuje się tragiczne w skutkach. Te z kolei pociągają za sobą następne nieprzewidywalne wydarzenia, dzięki czemu czyta się "Paulinę" szybko i z emocjami.

"Paulina" to przykład prozy szkatułkowej, łączącej wątki obyczajowe, miłosne oraz elementy grozy.
Jest to pięknie i ciekawie opowiedziana historia wielkiej platonicznej miłości, przyjaźni i poświęcenia, ale także zdrady i rozczarowania.

Przyznam, że początek nie zapowiadał się interesująco ze względu na rozwlekłość i szczegółowość relacji. Dopiero gdy narrator oddał głos...

"Paulina" jest powieścią, w której egzotyka i tajemniczość stanowią tło dla zawikłanych i subtelnych problemów wewnętrznych bohaterów. Książka Dumasa, trochę staroświecka i przez to pełna uroku, przenosi dzisiejszego czytelnika w świat romantycznych uniesień, tragicznych zbrodni i szlachetnych uczuć.

Tak oto brzmi nota od wydawcy, nie sposób się z nią nie zgodzi. Od dawna mam nie ukrywaną słabość do Aleksandra Dumasa jak i ojca, tak i również syna. Klasyk, więcej słów nie potrzeba.

"Paulina" jest powieścią, w której egzotyka i tajemniczość stanowią tło dla zawikłanych i subtelnych problemów wewnętrznych bohaterów. Książka Dumasa, trochę staroświecka i przez to pełna uroku, przenosi dzisiejszego czytelnika w świat romantycznych uniesień, tragicznych zbrodni i szlachetnych uczuć.

Tak oto brzmi nota od wydawcy, nie sposób się z nią nie zgodzi. Od dawna...

Krótkie opowiadanie mające zaledwie 170 stron w książeczce mającej wymiary niewielkiego kalendarzyka kieszonkowego. Mężczyzna opowiada historię Pauliny, która sama mu ją przekazała. Dość ciekawy zabieg, historia mogła być ujmująca jednakże irytujący brak dążenia do sprawiedliwości przez głównego bohatera i nawet samą Paulinę irytował i trochę psuł odbiór. Niemniej jest to idealna pozycja do łyknięcia dla ludzi którzy podróżują i mają ochotę na lekką i przyjemną lekturę.

Krótkie opowiadanie mające zaledwie 170 stron w książeczce mającej wymiary niewielkiego kalendarzyka kieszonkowego. Mężczyzna opowiada historię Pauliny, która sama mu ją przekazała. Dość ciekawy zabieg, historia mogła być ujmująca jednakże irytujący brak dążenia do sprawiedliwości przez głównego bohatera i nawet samą Paulinę irytował i trochę psuł odbiór. Niemniej jest to...

Aleksander Dumas wędrując po świecie trafia do Szwajcarii. Tam spotyka swojego dobrego znajomego, Alfreda de Nervala, który podróżuje w towarzystwie pięknej kobiety o imieniu Paulina. Kobieta wydaje się być ciężko chora, ledwo trzyma się na nogach. Po jakimś czasie Dumas znów spotyka parę zakochanych, lecz stan Pauliny bynajmniej się nie poprawia. Po kilku miesiącach w roku 1834 Dumas ponownie spotyka Alfreda, ale tym razem już samego. Dowiaduje się wówczas, że Paulina umarła. Załamany de Nerval próbuje normalnie żyć za pomocą spotkań z przyjaciółmi z klubu szermierki. Podczas jednego z takich spotkań znajomi dostrzegają na ramieniu Alfreda ślad po kuli. Alfred wyznaje, że to ślad po jego ostatnim pojedynku, nie chce jednak wyjawić jego szczegółów. W końcu zgadza się wyznać całą prawdę Dumasowi. Przyjaciele spotykają się, po czym de Nerval opowiada pisarzowi swoją historię.

Aleksander Dumas wędrując po świecie trafia do Szwajcarii. Tam spotyka swojego dobrego znajomego, Alfreda de Nervala, który podróżuje w towarzystwie pięknej kobiety o imieniu Paulina. Kobieta wydaje się być ciężko chora, ledwo trzyma się na nogach. Po jakimś czasie Dumas znów spotyka parę zakochanych, lecz stan Pauliny bynajmniej się nie poprawia. Po kilku miesiącach w roku...